ΕΙΝΑΙ Ο ΕΝΩΧ
ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ;
Επιχειρήματα στήριξης αυτής της δοξασίας και αντίκρουση:
1. Γέν.ε:24 Και περιεπάτησεν
ο Ενώχ μετά του Θεού και δεν ευρίσκετο πλέον διότι μετέθεσεν αυτόν ο Θεός.
2. Εβρ. ια:5 Δια πίστεως μετετέθη
ο Ενώχ δια να μην ίδη θάνατον.
Στην Εβρ.θ:27 λέει ότι είναι αποφασισμένο εις τους ανθρώπους άπαξ
να αποθάνωσι μετά δε τούτο κρίσις.
Χρησιμοποιούν το εδάφιο της Α’ Κορ.ιε:53 όπου λέει ότι το φθαρτόν
τούτο πρέπει να ενδυθεί αφθαρσίαν, και το θνητό τούτο να ενδυθεί αθανασίαν.
Συμπεραίνουν λοιπόν ότι εφόσον πρέπει όλοι οι άνθρωποι να πεθάνουν και
το φθαρτό τούτο σώμα να ντυθεί την αφθαρσία, πρέπει πρώτα αναγκαστικά να
περάσουμε απ’ αυτό το στάδιο της φθοράς και του θανάτου για να ντυθούμε την
αφθαρσία.
Είναι δηλαδή ανάγκη να πεθάνει πρώτα ο άνθρωπος για να περάσει στην
αφθαρσία και την αθανασία. Το ίδιο υποστηρίζουν και για τον Ηλία. Εφόσον το
σώμα του δεν γνώρισε τη φθορά, θα επανέλθει πάλι στη γη να πεθάνει πρώτα, να
περάσει από τη φθορά για να ντυθεί την αφθαρσία.
Απάντηση:
Αρχικά, υπάρχει εξαίρεση στον κανόνα ότι είναι αποφασισμένο σε όλους
τους ανθρώπους άπαξ να αποθάνουν. Όταν ο λόγος του Θεού λέει ότι
υπάρχουν ορισμένοι άνθρωποι που δεν γνώρισαν θάνατο, αυτό αποτελεί εξαίρεση
στον κανόνα του εδαφίου αυτού.
Α’ Κορ.ιε:51 Ιδού μυστήριον λέγω προς εσάς, πάντες μεν δεν θέλομεν
κοιμηθηή, πάντες όμως θέλομεν μεταμορφωθή. Εδώ φαίνεται καθαρά ότι δεν
πρόκειται όλοι οι άνθρωποι να πεθάνουν, αλλά ορισμένοι θα περάσουν στην
αθανασία χωρίς να γνωρίσουν θάνατο. Το ότι όλοι θα μεταμορφωθούμε, αυτό
σημαίνει ότι θα ντυθούμε την αφθαρσία και την αθανασία.
Δεν είναι ανάγκη να πεθάνουν όλοι για να ντυθούν την αθανασία και την
αφθαρσία. Αν ο Θεός έχει εκλέξει να κάνει ορισμένες εξαιρέσεις ακόμα και στους
κανόνες που ο ίδιος έχει θεσπίσει και θέλει ορισμένοι άνθρωποι να μην γνωρίσουν
θάνατο, μπορεί να το κάνει αυτό χωρίς καμία δέσμευση. Ο Ιησούς έχει πληρώσει τα
λύτρα γι’ αυτούς και έχουν φτάσει σε μια θέση στην οποία ευαρεστείται απόλυτα ο
Θεός. Στην Α’ Θεσ.δ:17 λέει ότι εμείς, όσοι θα είμαστε ακόμη ζωντανοί θα
αρπαχθούμε εις απάντησιν του Κυρίου στον αέρα. Κι έτσι θα είμαστε παντοτινά
μαζί Του.
Ο Ενώχ ήταν μια προσκιαγράφηση, ένας τύπος της Αρπαγής. Επίσης στην
Αποκ.ιβ:5 λέει για τον υιό τον άρσενα, ο οποίος ηρπάγη προς το Θεόν
χωρίς να γνωρίσει θάνατο. Έτσι το εδάφιο στην προς Εβρ.θ:27 αποτελεί έναν
γενικό κανόνα, που θέλει κυρίως να δείξει την κρίση του Θεού πάνω στους
ασεβείς. Οι πιστοί όμως εν Χριστώ θα ελευθερωθούν από αυτή την κρίση και δεν θα
κατακριθούν με τον κόσμο.
Στο επόμενο εδάφιο προς Εβρ.θ:28 λέει ότι ο Χριστός θέλει φανή εκ
δευτέρου χωρίς αμαρτίας, εις τους προσμένοντας αυτόν δια σωτηρίαν.
Θα υπάρχουν ορισμένοι που θα ατενίσουν με πίστη σ’ Αυτόν και θα Τον
περιμένουν ζωντανοί, και σ’ αυτούς ο Χριστός θα φανή εκ δευτέρου για σωτηρία.
3. Α’ Τιμ.ς:16 Εδώ λέει ότι ο
Ιησούς μόνος έχει την αθανασία και κατοικεί φως απρόσιτον. Υποστηρίζουν
λοιπόν ότι αν ο Ιησούς μόνος έχει την αθανασία, τότε ο Ενώχ δεν μπορεί να την
έχει. Είναι λοιπόν πολύ εύλογο ότι ο Ενώχ θα επιστρέψει πάλι στη γη και θα
είναι ένας από τους δύο μάρτυρες που θα δώσουν την ζωή τους.
Απάντηση:
Εδώ είδαμε ότι λέει : ο μακάριοις και μόνος Δεσπότης, ο Βασιλεύς
των βασιλευόντων και Κύριος των κυριευόντων, όστις μόνος έχει την αθανασίαν,
κατοικών φως απρόσιτον. Ο Ιησούς είναι μόνος που έχει την αθανασία. Είναι ο
μόνος ο οποίος απέκτησε την αθανασία, και τώρα την έχει μέσα Του και από τον
εαυτό Του.
Όμως, αν θέλει να δώσει την αθανασία και σε άλλους, αυτό δεν αποκλείει
το γεγονός ότι Αυτός μόνος κατέχει την αθανασία. Ο Ιησούς σαν ο Θεός είναι
αιώνιος και Αυτός μόνος έχει την αθανασία. Είναι η πηγή της ζωής. Ο ίδιος
μάλιστα διακήρυξε: Εγώ είμαι η ανάσταση και η ζωή.
Επίσης ο Ιησούς σαν άνθρωπος έχει τη ζωή μέσα Του, γιατί σαν άνθρωπος
έζησε τέλεια. Ο μισθός της αμαρτίας είναι θάνατος, ο Ιησούς όμως ποτέ δεν
αμάρτησε και γι’ αυτό ο Θεός του έδωσε να έχει ζωή εν εαυτώ. Δίκαια λοιπόν
κατέχει τη ζωή και είναι ο χορηγός της αιώνιας ζωής σε μας.
Αυτός μόνος έχει την αθανασία, όμως δεν μπορούμε να πάρουμε αυτό σαν
βάση για να αποδείξουμε ότι κάθε άνθρωπος πρέπει πρώτα να πεθάνει και μετά να
εισέλθει στην βασιλεία του Θεού. Υπάρχουν αρκετές Γραφές που αποδεικνύουν ότι
θα υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι που δεν θα γευτούν θάνατο.
4. Ιουδ.14,15 Εδώ αναφέρει ότι
ο Ενώχ προφήτευσε τη Δεύτερη έλευση του Χριστού και την έκχυση της κρίσης του
Θεού. Μας λέει κάτι εδώ, το οποίο δεν αναφέρεται πουθενά στην Π. Δ.
Ισχυρίζονται λοιπόν ότι εφόσον ο Ενώχ δεν έχει λάβει την αθανασία, θα
επιστρέψει πάλι στη γη πριν την Δεύτερη έλευση του Χριστού για να είναι ένας
από τους δύο μάρτυρες που θα προφητεύσουν τον ερχομό του Χριστού και την κρίση
του Θεού.
Απάντηση:
Πραγματικά, εδώ ο Θεός έδωσε στον Ενώχ την όραση της δεύτερης έλευσης
του Χριστού. Σε καμιά περίπτωση όμως δεν βγαίνει το συμπέρασμα ότι θα έρθει
πάλι στη γη να δει τη δεύτερη έλευση, γιατί εκπλήρωσε το καθήκον του ήδη με το
να προφητεύσει γι’ αυτήν. Ο Ενώχ είδε αυτή την ημέρα δια της πίστεως. Αλλά και
αν ακόμα υποθέσουμε ότι θα είναι ένας από τους δύο μάρτυρες, δεν πρόκειται πάλι
να βρίσκεται στη γη κατά την δεύτερη έλευση του Χριστού, γιατί οι δύο μάρτυρες
θανατώνονται 3,5 χρόνια πριν την δεύτερη έλευση.
Δεν υπάρχει λοιπόν ανάγκη να βρίσκεται ο Ενώχ στη γη και να λέει ότι
έρχεται ο Κύριος. Ο Ενώχ απλώς προφητεύει τη δεύτερη έλευση του Χριστού, δεν
λέει ότι θα είναι στη γη την περίοδο που θα έρθει ο Χριστός.
5. Αποκ. ια:4 Εδώ λέει ότι οι δύο μάρτυρες είναι αι δύο ελαίαι και
αι δύο λυχνίαι αι ιστάμεναι ενώπιον του Θεού της γης.
Συμπεραίνουν λοιπόν ότι ο Ενώχ θα είναι ένας από τους δύο μάρτυρες
γιατί ήδη βρίσκεται στον ουρανό και στέκεται ενώπιον του Θεού πάσης της γης.
Απάντηση:
Όσον αφορά στο ότι οι δύο μάρτυρες αποκαλούνται δύο ελαίες και δύο
λυχνίες που στέκονται ενώπιον του Θεού της γης, αν υποθέσουμε ότι αυτό το
εδάφιο αναφέρεται στον Ενώχ που βρίσκεται ήδη στην παρουσία του Θεού, τότε δεν
είναι προφητικό. Γνωρίζουμε ότι όλο το βιβλίο της Αποκάλυψης είναι προφητικό.
(Αποκ.α:3)
Το ια κεφάλαιο αναφέρεται στη θέση που θα έχουν οι μάρτυρες ενώπιον
του Θεού στην Μεγ. θλίψη. Οι Εβραίοι χρησιμοποιούν πολλές φορές χρόνο
παρελθόντα για μελλοντικά γεγονότα, για προφητείες που πρόκειται να γίνουν.
Ο Θεός γνώριζε ότι επρόκειτο να υπάρξουν δύο μάρτυρες, δύο γκρουπ
ανθρώπων, οι άγιοι της θλίψης, που θα μαρτυρούσαν γι’ Αυτόν με την ζωή τους.
Για αυτό χρησιμοποιεί παρελθόντα χρόνο σαν να έχει ήδη γίνει και λέει ότι
στέκονται ενώπιον του Θεού σαν δύο μάρτυρες. Δεν γίνονται μάρτυρες πριν την
Μεγ. θλίψη, αν και έχουν σωθεί πριν από αυτήν.
