ΕΙΝΑΙ Ο ΜΩΥΣΗΣ
ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ;
Επιχειρήματα που χρησιμοποιούν για να στηρίξουν τη δοξασία αυτή και
η αντίκρουση:
1. Δευτ. ιη: 15-19 Εδώ λέει ότι ο Θεός θα αναστήσει προφήτη σαν το
Μωυσή. Από αυτό συμπεραίνουν ότι στο τέλος των καιρών θα αναστηθεί πάλι ο
Μωυσής.
Απάντηση:
Όταν ο Θεός είπε ότι θα
αναστήσει προφήτη σαν το Μωυσή, αναφέρεται προφητικά στο Χριστό, ο Οποίος είναι
προφήτης σαν το Μωυσή. Ο Μωυσής δεν είναι σαν το Μωυσή αλλά είναι ο ίδιος.
2. Έξοδ.ζ:19-20 Ο Μωυσής κάνει
τα νερά του ποταμού αίμα, όπως ακριβώς θα κάνουν οι δύο μάρτυρες στην
Αποκ.ια:6. Από αυτό βγάζουν το συμπέρασμα ότι ο Μωυσής θα είναι ένας από τους
δύο μάρτυρες.
Απάντηση:
Ο Θεός θα σήκωνε κάποιον άλλο για να ελευθερώσει το λαό Ισραήλ από την
Αίγυπτο και να αλλάξει τα νερά του ποταμού σε αίμα, αν ο Μωυσής δεν ήταν
πρόθυμος να ανταποκριθεί στην κλήση του Θεού.
Άλλωστε, ο Θεός άλλαξε τα νερά του ποταμού σε αίμα και όχι ο Μωυσής.
Το ίδιο μπορεί να κάνει ο Θεός και στις έσχατες ημέρες με κάποιον άλλον. Δεν
πρέπει αναγκαστικά να είναι ο Μωυσής. Ο Μωυσής απλώς ήταν ένα αγγείο που το
χρησιμοποίησε ο Θεός για να δείξει τη δύναμή Του.
3. Ματθ.ιζ:3 Ο Μωυσής μαζί με
τον Ηλία φάνηκαν στο όρος της Μεταμόρφωσης και συνομίλησαν με τον Ιησού. Από
αυτό βγάζουν το συμπέρασμα ότι ο Μωυσής και ο Ηλίας θα είναι οι δύο μάρτυρες
της δόξας του Θεού στους έσχατους καιρούς.
Απάντηση:
Ο Μωυσής όταν εμφανίστηκε στο όρος της Μεταμόρφωσης, ήταν ήδη
αναστημένος. Ήδη βρισκόταν στην παρουσία του Θεού και δεν μπορεί να επιστρέψει
ξανά στη γη.
4. Δευτ.λδ:5-6 και Ιούδας 9. Ο Μωυσής πέθανε και τον έθαψε ο Κύριος.
Κανείς δεν γνωρίζει το μνήμα του μέχρι σήμερα. Στον Ιούδα 9 λέει ότι ο
αρχάγγελος Μιχαήλ φιλονίκησε με το Σατανά πάνω από το σώμα του Μωυσή. Αυτό
δείχνει ότι ο Μωυσής αναστήθηκε, και φιλονίκησε ο Σατανάς για το σώμα του.
Ισχυρίζονται λοιπόν ότι το σώμα του Μωυσή διαφυλάχτηκε για να αναστηθεί στις
έσχατες ημέρες σαν ένας από τους δύο μάρτυρες.
Απάντηση:
Ο Σατανάς δεν θα φιλονικούσε με τον αρχάγγελο Μιχαήλ πάνω από το σώμα
του Μωυσή παρά μόνο αν ο Θεός τον είχε ήδη αναστήσει. Δεν υπήρχε κανείς λόγος
να γίνει φιλονικία πάνω από το σώμα του αν επρόκειτο να μείνει στο μνήμα και να
αναστηθεί αργότερα.
