ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

Αποκ.ια:2  Την αυλήν όμως την έξωθεν άφες έξω, και μη μετρήσης αυτή, διότι εδόθη εις τα έθνη, και την πόλιν την αγίαν θέλουσι πατήσει τεσσαράκοντα δύο μήνας.

Τεσσαράκοντα δύο μήνας.

Αυτός είναι ο καιρός της βασιλείας του Α/Χ και αυτοί που μετρούνται είναι ο λαός που βρίσκεται μέσα στη διαθήκη του Θεού αυτή τη χρονική περίοδο. Στην Αποκ.ια:3 το ίδιο χρονικό διάστημα ονομάζεται 1260 μέρες.

Δεν αναφέρεται στους Ιουδαίους, γιατί δεν είναι εκείνοι που προσκυνούν το Θεό μέσα στον πραγματικό ναό αυτή την περίοδο. Ο λαός Ισραήλ δεν βρίσκεται ακόμα μέσα στη διαθήκη του Θεού αυτόν τον καιρό.

Ιεζ. λθ:22  Και θέλει γνωρίσει ο οίκος Ισραήλ ότι εγώ είμαι Κύριος ο Θεός αυτών από της ημέρας ταύτης και εις το εξής.

Αυτό αναφέρεται στον καιρό της μάχης του Αρμαγεδδών, όταν ο Ιησούς επιστρέφει με τους αγίους Του στη δεύτερη έλευση. Σημαίνει ότι πριν απ’ αυτή την μέρα ο λαός Ισραήλ δεν έχει γνωρίσει το Θεό του. Δεν είναι λαός του Θεού, και όπως λέει ο προφήτης Ωσηέ, ακόμα αποκαλούνται ού λαός μου.

Την αυλήν όμως την έξωθεν του ναού άφες έξω και μη μετρήσης αυτήν.

Σ’ αυτό το εδάφιο ειπώθηκε στον Ιωάννη να μη μετρήσει την αυλή την έξωθεν του ναού. Πιθανόν ν’ αναφέρεται στην αυλή των εθνικών.

Στο εσωτερικό υπήρχε ο ναός ο οποίος ήταν στενά συνδεδεμένος με την αυλή των ιερέων, κατόπιν υπήρχε η αυλή των ανδρών, έπειτα η αυλή των γυναικών, και τέλος η αυλή των εθνικών. Αυτή ήταν για τους εθνικούς που είχαν γίνει προσήλυτοι και είχαν ασπαστεί την Ιουδαϊκή πίστη. Μπορούσαν να το κάνουν και είχαν γίνει αρκετοί εθνικοί προσήλυτοι.

Λέει ότι αυτή η αυλή εδόθη εις τα έθνη και συμβολίζει τους αγίους που δεν πλησίασαν το Θεό τέλεια και με όλη τους την καρδιά. Έμειναν απ’ έξω και δεν παρέδωσαν τους εαυτούς τους τέλεια στο Θεό, για να μπουν στο πνευματικό κατοικητήριό Του, στο πνευματικό αγιαστήριο της παρουσίας Του. Δε νίκησαν τον εχθρό της ψυχής τους γιατί δεν πλήρωσαν το τίμημα για να έρθουν σε στενή επικοινωνία με το Θεό.

Εδώ κλείνει η παρένθεση των εθνών, με την υποπαρένθεση των αγίων της θλίψης (70 εβδομάδες). Εδώ ο Ιωάννης βλέπει μια συμβολική όραση του λαού του Θεού κατά τη Μεγ. θλίψη και ο άγγελος του είπε να αφήσει έξω την αυλή και να μην την μετρήσει.

Κατ’ αυτή την περίοδο, αυτοί που δεν είναι νικητές χάνουν την παρουσία του Θεού. Αυτό δείχνει ότι αντί να είναι θερμοί παραμένουν χλιαροί και γι’ αυτό ο Θεός τους απορρίπτει κατά την διάρκεια της Μεγ. θλίψης. Δεν πήραν την απόφαση να πληρώσουν το τίμημα και να γίνουν ολοκληρωτικά δικοί Του, αλλά στρέφονται πάλι πίσω, μέσα στον κόσμο, εξαιτίας της πίεσης από το σύστημα του αντίχριστου.

Αποκ.γ:14-16 Εδώ ο Ιησούς λέει στην εκκλησία της Λαοδίκειας: επειδή είσαι χλιαρός και ούτε ψυχρός, ούτε ζεστός, μέλλω να σε εξεμέσω εκ τους στόματός μου. Βλέπουμε κι εδώ ένα σύνολο ανθρώπων που ο Θεός αναγκάζεται να τους εξεμέσει, να τους απορρίψει, γιατί οι ίδιοι Τον απέρριψαν με τα έργα τους.

Η αυλή έμεινε έξω, κι όταν ο άγγελος είπε στον Ιωάννη να την αφήσει και να μη την μετρήσει, εννοούσε να την εγκαταλείψει και να μην την συμπεριλάβει στο μέτρημα αυτό του Θεού, γιατί δεν ανήκουν σ’ Αυτόν.

Βλέπουμε να απορρίπτεται από το Θεό, κάτι που κάποτε αποτελούσε τμήμα του κατοικητηρίου Του και τώρα είναι κάτι βέβηλο, όπως οι Ιουδαίοι θεωρούσαν τους εθνικούς βέβηλους και ακάθαρτους

διότι εδόθη εις τα έθνη.

Η αυλή αυτή εδόθη εις τα έθνη. Όταν λέει έθνη εννοεί όλα τα έθνη εκτός από το λαό Ισραήλ. Όλους αυτούς που δεν ήταν μέσα στη διαθήκη του Θεού.

Σ’ αυτό τον πνευματικό ναό λοιπόν, έχουμε μια εικόνα του πνευματικού Ισραήλ των αληθινών αγίων του Θεού και των πνευματικά εθνικών οι οποίοι δεν είναι του Χριστού. Είναι οι ασεβείς άνθρωποι του συστήματος του Α/Χ.

Τα ειδωλολατρικά πλήθη σε σχέση με αυτούς που είναι σε στενή σχέση με το Θεό δεν συγκρίνονται. Είναι ελάχιστοι εκείνοι που είναι σε στενή επικοινωνία με το Θεό, στην παρουσία του Θεού, στο κατοικητήριό Του, την περίοδο της Μεγ. θλίψης.

Η αυλή των χλιαρών χριστιανών, αυτών που βρίσκονται σε μια μέση κατάσταση, εδόθη στα έθνη. Αυτό σημαίνει ότι θα αποστατήσουν από την πίστη και θα επιστρέψουν πάλι πίσω στα νύχια του συστήματος του Α/Χ. Έτσι δεν ανήκουν πλέον στο Θεό.

Αποτελούν μέρος όλων αυτών που αναφέρονται στη Β’ Θεσ.β:10-12, όπου λέει για τον ερχομό του Αντίχριστου. Είναι οι απολυμένοι, που δε δέχτηκαν την αγάπη της αλήθειας για να σωθούν, και γι’ αυτό ο Θεός θα στείλει επάνω τους ενέργεια πλάνης, ώστε να πιστέψουν στο ψεύδος. Είναι οι άνθρωποι που ευαρεστήθηκαν στην αδικία και ο Α/Χ τους εξαπάτησε.

Τώρα μπορεί αυτοί οι άνθρωποι να εξαπατηθούν πλήρως από τον Α/Χ και με την θέλησή τους να γίνουν μέρος τους συστήματός του, μπορεί όμως και να μην έχουν την δύναμη να σταθούν για τον Κύριο, να πάρουν μια απόφαση ζωής ή θανάτου για το Χριστό, κι έτσι χωρίς να το θέλουν και χωρίς να το καταλάβουν βρίσκονται μέσα στον κόσμο μακριά από το Θεό και την παρουσία Του.

Αυτή η όραση που βλέπει ο Ιωάννης συμβαίνει μετά την Αρπαγή, έτσι δεν αναφέρεται σε διαχωρισμό των αγίων της Αρπαγής από τους αγίους της θλίψης.

Αυτοί που βρίσκονται μέσα στο ναό, πρόκειται όλοι να δώσουν τη ζωή τους για τον Ιησού. Ενώ αυτοί που είναι απ έξω, χάνουν την παρουσία του Θεού για πάντα.

Ματθ.κδ:12 Εδώ ο Χριστός λέει ότι στις έσχατες μέρες η ανομία θα πληθύνει και η αγάπη των πολλών θέλει ψυχραθεί. Η αγάπη των πολλών για το Θεό, η αγάπη πολλών πιστών του Θεού θα παγώσει και χωρίς να το καταλάβουν θα βρεθούν έξω από την παρουσία Tου.

και την πόλιν την αγίαν θέλουσι πατήσει 42 μήνας

Οι εθνικοί, αυτοί που δε γνωρίζουν το Θεό, θα πατήσουν την αγία πόλη για 42 μήνες, ή 3,5 χρόνια.

Η αγία πόλη, δηλαδή η πόλη των αγίων. Αυτοί που είναι άγιοι ενώπιον του Θεού παρομοιάζονται εδώ με πόλη, που αντιστοιχεί με το ναό. Αντιστοιχεί σ’ αυτούς οι οποίοι ανήκουν στο Θεό, τους νικητές της εκκλησίας της Λαοδίκειας, σ’ αυτούς οι οποίοι αγωνίζονται μέχρι θανάτου να μείνουν πιστοί και ακέραιοι ενώπιον του Θεού.

Η πόλη δεν αναφέρεται στην αυλή που απορρίφθηκε. Ούτε σε ότι υπάρχει πέραν της αυλής αυτής. Δεν είναι οι χλιαροί αποστάτες της Λαοδίκειας. Πρόκειται για την πόλη την αγία.

Είναι ο αληθινός λαός του Θεού που εδώ ο Ιωάννης τον βλέπει σαν αγία πόλη, ενώ αλλού τον βλέπει σαν αγιαστήριο του Θεού.

Αποκ.κα:2-3 Ο Ιωάννης εδώ βλέπει την πόλη την αγία, την Ιερουσαλήμ, να κατεβαίνει από τον ουρανό σαν νύμφη κεκοσμημένη για τον άνδρα της.

Η πόλη αυτή είναι το σώμα των πιστών. Εδώ όμως μας λέει ότι θα πατηθεί για 42 μήνες. Αυτό σημαίνει ότι οι εθνικοί του συστήματος του Α/Χ θα πατήσουν και θα καταδιώξουν του νικητές αγίους της εκκλησίας της Λαοδίκειας για 42 μήνες, 3,5 χρόνια.

Αυτή η άγια πόλη δεν είναι η γήινη Ιερουσαλήμ, των εσχάτων ημερών, γιατί αυτό τον καιρό η Ιερουσαλήμ δεν έχει γίνει ακόμα άγια πόλη. Άγιος σημαίνει ξεχωρισμένος για το Θεό. Ο Θεός όμως λέει ότι μετά τη μάχη του Αρμαγεδδών θα είναι λαός Του, από την ημέρα εκείνη και στο εξής.

Δεν είναι ξεχωρισμένοι για το Θεό αυτό τον καιρό, αν και ο Θεός έχει αρχίσει να εργάζεται αυτή την περίοδο με τους Ισραηλίτες ώστε να τους προετοιμάσει να Τον δεχτούν. Δεν έχουν μπει ακόμα μέσα στη διαθήκη του Θεού, ενώ αυτοί που αναφέρονται στο κεφ. ια της Αποκάλυψης έχουν μπει σ’ αυτή τη διαθήκη.

Δαν.η:10 Το κέρας το μικρόν που συμβολίζει τον Α/Χ, εμεγαλύνθει έως του στρατεύματος του ουρανού και έρριψεν εις την γήν μέρος εκ της στρατιάς των αστέρων και κατεπάτησεν αυτά.

Σχετικά με το χρονικό διάστημα των 42 μηνών, στην Αποκ.ιβ:6 το αναφέρει σαν 1260 μέρες. Πρόκειται για την ίδια χρονική περίοδο που στην Αποκ.ιβ:14 αναφέρεται σαν καιρός, καιροί και ήμισυ καιρού. Αυτό το χρονικό διάστημα είναι 3,5 χρόνια (Δαν.γ:25).

Αποκ.ια:3 Και θέλω δώσει εις τους δύο μάρτυράς μου, να προφητεύσωσι χιλίας διακοσίας εξήλοντα ημέρας, ενδεδυμένοι σάκκους.

εις τους δύο μάρτυράς μου.

Ο Ιησούς μιλάει εδώ, επομένως είναι δύο μάρτυρες του Αρνίου. Ανήκουν στον Ιησού, είναι δικοί Του. Είναι δύο μάρτυρες, όχι μόνο ένας.

Αναφέρονται σαν δύο, για να νομιμοποιηθεί η μαρτυρία τους (Δευτ.ιζ:6). Οι δύο μάρτυρες έχουν σχέση με νομικές συναλλαγές και ο απόστολος Παύλος λέει στους Κορίνθιους ότι «επί στόματος δύο ή τριών μαρτύρων θέλει βεβαιούσθαι πάς λόγος» Β’ Κορ.ιγ:1

Αυτοί οι δύο μάρτυρες είναι το ίδιο με τις δύο ελαίες που αναφέρονται στο εδ.4.

και θέλουσι προφητεύσει 1260 ημέρας.

Οι δύο μάρτυρες θα προφητεύσουν 1260 μέρες, που είναι το ίδιο χρονικό διάστημα με τους 42 μήνες που θα καταπατείται η αγία πόλη. Αυτή είναι η εκκλησία της Λαοδίκειας κατά τη Μεγ. θλίψη. Δεν είναι Ιουδαίοι στο ναό των εσχάτων ημερών αυτοί που καταπατούνται για 42 μήνες. Υπάρχουν αρκετές γραφές μέσα στο λόγο του Θεού που μας βεβαιώνουν ότι θα επιτραπεί στους Ισραηλίτες να πάνε στο ναό για να λατρεύσουν ανεμπόδιστα το Θεό αυτή την περίοδο της Μεγ. θλίψης.

Τώρα πρόκειται να δούμε πώς αυτοί οι δύο μάρτυρες είναι άλλη μια εικόνα των αγίων της εκκλησίας της Λαοδίκειας κατά τη Μεγ. θλίψη, οι οποίοι μαρτυρούν για τον Ιησού Χριστό σε όλο τον κόσμο και για τα γεγονότα που συμβαίνουν μπροστά στα μάτια τους.

Μαρτυρούν στον κόσμο ότι η Αρπαγή έγινε και ήταν κάτι που ήταν από το Θεό, όπως δυστυχώς γνωρίζουν. Μαρτυρούν ότι το σύστημα του Α/Χ είναι ένα ψέμα, είναι εναντίον του Θεού και σύντομα θα καταστραφεί. Μαρτυρούν όμως ότι υπάρχει ακόμα ελπίδα σωτηρίας εν Χριστώ γι’ αυτούς που ειλικρινά θα μετανοήσουν. Μαρτυρούν ακόμα για τις επερχόμενες πληγές πάνω στο πρόσωπο της γης.

Ίσως να υπάρχει η σκέψη ότι γι’ αυτόν που θα λάβει το χάραγμα του θηρίου, δεν υπάρχει πλέον σωτηρία κι ότι θα πάει στην αιώνια καταδίκη. Αυτό είναι αλήθεια, γιατί το λέει ο λόγος του Θεού. Δεν λέει όμως ότι όποιος έλαβε το χάραγμα του θηρίου, δεν θα έχει πλέον καμία ευκαιρία να μετανοήσει. Το χάραγμα του θηρίου δεν αναφέρεται σαν ασυγχώρητη και θανάσιμη αμαρτία μέσα στο λόγο του Θεού, παρά μόνο η βλασφημία του Αγίου Πνεύματος. Όσοι παίρνουν το χάραγμα του θηρίου, μπαίνουν σε μια πορεία, αφού ενώνονται με το σύστημα του Α/Χ το οποίο θα καταστραφεί και θα διαλυθεί. Μπαίνουν σ’ ένα τρόπο ζωής που το τέλος του είναι η αιώνια καταδίκη και η καταστροφή.

Δεν λέει όμως πουθενά ότι όποιος λάβει το χάραγμα του θηρίου, δεν μπορεί μετά να καταλάβει ότι έκανε μεγάλο λάθος, να μετανοήσει και να βγει μέσα απ’ αυτό το σύστημα. Έτσι υπάρχουν κι αυτοί οι άνθρωποι που μετανοούν ακόμα κι αυτή την περίοδο της Μεγ. θλίψης.

Οι δύο μάρτυρες μαρτυρούν ακόμα ότι πολλοί θα αποστατήσουν και θα αναμιχθούν με αυτό το παγκόσμιο σύστημα του Α/Χ.

Στη συνέχεια θα δούμε ότι αυτοί οι δύο μάρτυρες, δεν είναι απλά δύο άνδρες, αλλά δύο ομάδες ανθρώπων, δύο μαρτυρίες ανθρώπων, των Ιουδαίων και των Εθνικών και θα αποδείξουμε γιατί το πιστεύουμε αυτό στο εδ.4.

ενδεδυμένοι σάκκους

Ο σάκος είναι σύμβολο γοερού θρήνου, είναι θρήνος, οδυρμός, λύπη, ταπείνωση και μετάνοια ενώπιον του Θεού. Η εξωτερική αυτή ταπείνωση που είχε γίνει μέσα στην καρδιά τους. Είναι μια συμβολική εικόνα. Ενδεδυμένοι σάκκους σημαίνει ότι θρηνούν, συντρίβονται και μετανοούν.

Ο σάκος μέσα στο λόγο του Θεού είναι σύμβολο μετάνοιας και ταπείνωσης (Ησ.ξα:3 Ψαλμ.λ:11)/

Το γεγονός ότι αυτοί οι δύο μάρτυρες είναι ενδεδυμένοι σάκους, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι προφητεύουν κατά τη διάρκεια των 1260 ημερών της Μεγ. θλίψης, αποδεικνύει ότι είναι οι άγιοι της εκκλησίας της Λαοδικείας.

Στην Αποκ.γ:19 ο Ιησούς τους λέει να γίνουν ζηλωτές και να μετανοήσουν. Όσοι μετανόησαν ειλικρινά και αποφάσισαν ν’ ακολουθήσουν το Θεό αυτή την περίοδο, έγιναν αυτό το σύνολο των αγίων της θλίψης που εδώ αποκαλούνται δύο μάρτυρες.

Ακόμα ο σάκος είναι σημείο προφητικής διακονίας. Στο Ματθ.γ:4 ο Ιωάννης ο Βαπτιστής ήταν ενδεδυμένος σάκο. Επίσης στο Β’ Βασ.α:8 ο προφήτης Ηλίας φορούσε σάκο, και στον Ησ.κ:2 διαβάζουμε ότι ο προφήτης Ησαΐας ήταν ενδεδυμένος σάκο.