Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Τρίτη 18 Αυγούστου 2015

Σπορά, θερισμός


Τα στοιχεία που θίξαμε είναι λιγοστά και πολύ περιληπτικά ασχοληθήκαμε μαζί τους. Αφήσαμε έξω την οικολογία, το δημογραφικό, την ανεργία, τα οικονομικά αδιέξοδα. Όμως τα όσα είπαμε δείχνουν ανάγλυφα πως το ξεκίνημα του 21ου είναι κάποιες βαθμίδες κατώτερο ποιοτικά απ’ τους άλλους αιώνες. Η τεχνολογία μπορεί να πρόσφερε ανέσεις, χωρίς όμως ν’ αγγίζει τους φόβους και το άγχος. Τελικά δεν καλυτέρευσε η ζωή μας, μάλλον προόδευσε προς το θάνατο.
 
Κανένα απ’ τα στοιχεία που επιστρατεύσαμε να γιατρεύσουν το κενό της ανθρώπινης ψυχής δεν απέδωσε. Οι σχέσεις των ανθρώπων διαταραγμένες, των λαών τεντωμένες. Τι θα μας προσθέσει το μέλλον; Τι έχει να μας φέρει; Όταν αναλογιστούμε τα σκουληκοφαγωμένα πέδιλα της οικοδομής του 21ου αιώνα, κάνουμε τις απεγνωσμένες μας ερωτήσεις. Όμως η απάντηση δεν μπορεί να προέλθει από πουθενά αλλού έξω απ’ τον Δημιουργό, «εμέ εγκατέλιπον, την πηγή των ζώντων υδάτων»...
 
Από τούτο το σημείο αρχίζει το θλιβερό σενάριο που τις «πράξεις» του τις ζούμε κάθε μέρα, όλοι μας. Στήθηκε έχθρα ανάμεσα στον Θεό και στον άνθρωπο. Χάθηκε η κοινωνία. Έμεινε ακαθοδήγητος ο άνθρωπος και μόνος. Ο αγώνας άνισος, σκληρός, το βάρος δυσανάλογο για τον άνθρωπο.
 
Σα φυλλαράκια του χρόνου κιτρινίζουν και πέφτουν οι μέρες, τα χρόνια, οι αιώνες. Όμως αντί να μας οδηγούν πιο κοντά στην αλήθεια, στο φως, στην ικανοποίηση, στην τελείωση του ανθρώπου, βλέπουμε να βυθιζόμαστε, να χανόμαστε. Δεν καταφέραμε να μάθουμε ακόμα τι είμαστε, ποιοι είμαστε και πού πάμε. Ξεκλειδώσαμε τα μυστικά του DNA, μα χωρίς να μπορέσουμε ν’ ανακαλύψουμε την ταυτότητά μας.
 
Το μέλλον δεν κρύβει ιδιαίτερα μηνύματα και εκπλήξεις. Θάναι η συνέχιση της πτώσης, η προέκταση της απανθρωποίησης, θάναι ο επόμενος κρίκος της ανθρώπινης δυστυχίας.
 
Γιατί 21 αιώνες κατηφόρισμα στο θάνατο, μέσα από δράματα και αποτυχίες; Η ίδια απάντηση, εμέ εγκατέλειπον την πηγή των ζώντων υδάτων. Πλαστήκαμε απ’ το Θεό, για τον εαυτό Του. Ξεπέσαμε, ξεφύγαμε, προδώσαμε τα σχέδιά Του. Ας μη τρέφουμε ψευδαισθήσεις, δεν θα είναι καλύτερος ο επόμενος απ’ τον προηγούμενο αιώνα. Γιατί καλύτερος δεν γίνεται με την τεχνολογική εξέλιξη, ούτε με τα μέσα άνετης διαβίωσης που επινοεί η επιστήμη και ο ανθρώπινος νους. Καλύτερος θα πει καλύτερο υλικό οικοδομής. Πού είναι; Οι άνθρωποι συνεχίζουν το κατρακύλισμα της φιλαυτίας και του ηδονισμού τους.
 
Ας μην τρέφουμε ψευδαισθήσεις. Δεν θα απολαύσει ειρήνη ποτέ ο κόσμος μας. Η ειρήνη είναι ατομική υπόθεση, του καθενός ξεχωριστά και είναι καρπός της σύνδεσής μας, της συμφιλίωσής μας με το Θεό. Ούτε με το να δώσουμε τα χέρια όλοι μας έρχεται η ειρήνη, ούτε να αγαπηθούμε μπορούμε όσο το δηλητήριο της αμαρτίας κατοικεί μέσα μας, δηλητηριάζει τις σχέσεις μας, σκοτεινιάζει ό,τι όμορφο και δοξασμένο φύτεψε ο Θεός Δημιουργός μέσα μας.
 
Ας μη τρέφουμε ψευδαισθήσεις. Δεν χρειάζεται να περάσουν γενιές, να γίνουν βαθιές μεταρρυθμίσεις, ούτε κοσμοϊστορικές ανακατατάξεις να συγκλονίζουν τη γη μας για ν’ αλλάξει ο κόσμος μας. Είναι απάτη μεγάλη να πιστέψουμε πως όταν αλλάξει ο κόσμος μας και μεις θα βελτιωθούμε. Η δουλειά θα αρχίσει από πάνω μας, μέσα μας. Έτσι δουλεύει ο Θεός όταν τον καλεί μια ψυχή να επέμβει και να τη λυτρώσει απ’ την σκληρή παρουσία της αμαρτίας. Όχι γύρω, όχι οι διπλανοί. Όλοι οι άλλοι θα συνεχίσουν την πορεία τους. Δεν θα μας ενοχλήσουν πια οι γύρω, δεν θα μας απασχολήσουν.
 
Οι δρόμοι χωρίζουν όταν οι καρδιές αγκαλιάζουν την προσφορά της αγάπης του ζωντανού Θεού τ’ ουρανού. Ο 21ος για το λυτρωμένο γνήσιο παιδί του Θεού είναι ένα ακόμα βήμα πιο κοντά στη λαμπρή αιωνιότητα, ένα βήμα πιο μακριά απ’ τη σκληρή μόνωση της αμαρτίας του κόσμου μας. Η λύτρωση που ο Θεός προσφέρει στον άνθρωπο έχει μέσα της το στοιχείο της δόξας, έχει μεγαλείο, έχει δύναμη που ακτινοβολεί. Αυτό απολαμβάνουν όσοι πήγαν και ταπεινώθηκαν μπροστά Του με ειλικρίνεια. Αυτά είναι και τα στοιχεία που πόθησε να απολαύσει ο άνθρωπος στο φυλλορρόημα τόσων αιώνων, όμως από άλλους δικούς του δρόμους κι όχι απ’ το δρόμο της ειλικρίνειας και της αναγνώρισης. Η δόξα, η ομορφιά, η δύναμη είναι δώρα του ζωντανού Θεού της Βίβλου που τα εμπιστεύεται σε καρδιές γνήσιες που στράφηκαν ολόκληρες στην εκζήτηση του προσώπου Του.