Αν και οι
προφήτες της Παλιάς Διαθήκης δεν ήταν βαπτισμένοι με Πνεύμα Άγιο, αναφέρθηκαν
σ’ αυτή την υπόσχεση του Θεού σχετικά με τον ερχομό του Πνεύματος
(Α΄Πέτρ.α:10-12).
«Και μετά ταύτα θέλω εκχέει το πνεύμά μου επί
πάσαν σάρκα· και θέλουσι προφητεύσει οι υιοί σας και αι θυγατέρες σας· οι
πρεσβύτεροί σας θέλουσιν ενυπνιασθή ενύπνια, οι νεανίσκοι σας θέλουσιν ιδεί
οράσεις. Και έτι επί τους δούλους μου και επί τας δούλας μου εν ταις ημέραις
εκείναις θέλω εκχέει το πνεύμα μου» (Ιωήλ β:28-29).
Ο Πέτρος
επικαλέστηκε αυτή την προφητεία και την ταίριαξε με τη βάπτιση του Πνεύματος τη
μέρα της Πεντηκοστής (Πράξ.β:16-18).
Ο Θεός
υποσχέθηκε μια καινούρια διαθήκη, κατά την οποία θα έγραφε τους νόμους Του πάνω
στις καρδιές του λαού Του (Ιερεμ.λα:31-33). Αυτή η υπόσχεση εκπληρώνεται με την
έκχυση του Αγίου Πνεύματος, το οποίο γράφει τους νόμους του Θεού στην καρδιά
μας (Β’ Κορ.γ:3-6) και μας δίνει τη δύναμη να εκπληρώσουμε τη δικαιοσύνη του
Νόμου (Ρωμ.η:3-4). Ο Θεός είπε: «Και θέλω
δώσει εις αυτούς καρδίαν μίαν και πνεύμα νέον θέλω βάλει εν υμίν· και αποσπάσας
την λιθίνην καρδίαν από της σαρκός αυτών θέλω δώσει εις αυτούς καρδίαν σαρκίνην»
(Ιεζεκ.ια:19 δες και λς:26).
«και δεν θέλω κρύψει πλέον το πρόσωπόν μου απ'
αυτών, διότι εξέχεα το πνεύμά μου επί τον οίκον Ισραήλ, λέγει Κύριος ο Θεός»
(Ιεζ.λθ:29).
Η υπόσχεση και η εντολή της
Καινής Διαθήκης
Ο Ιωάννης ο
Βαπτιστής κήρυξε για την επαγγελία του Αγίου Πνεύματος: «Εγώ μεν σας βαπτίζω εν ύδατι εις μετάνοιαν· ο δε οπίσω μου ερχόμενος
είναι ισχυρότερός μου, του οποίου δεν είμαι άξιος να βαστάσω τα υποδήματα·
αυτός θέλει σας βαπτίσει εν Πνεύματι Αγίω και πυρί» (Ματθ.γ:11).
Ο Ιωάννης δεν
κήρυξε ότι το Άγιο Πνεύμα ήταν μόνο για λίγους εκλεκτούς, αλλά για τον καθένα
που θα μετανοούσε και θα βαπτιζόταν το βάπτισμά του. Ο Θεός έδωσε στον Ιωάννη
σημείο με το οποίο θα αναγνώριζε Αυτόν που θα εκπλήρωνε την υπόσχεση (τον
Ιησού): «εις όντινα ίδης το Πνεύμα
καταβαίνον και μένον επ' αυτόν, ούτος είναι ο βαπτίζων εν Πνεύματι Αγίω»
(Ιωάν.α:33).
Ο Ιησούς
υποσχέθηκε το βάπτισμα στο Πνεύμα, και διέταξε τους μαθητές Του να το λάβουν,
όπως φανερώνουν οι παρακάτω περιγραφές:
Ø
«εάν λοιπόν
σεις, πονηροί όντες, εξεύρετε να δίδητε καλάς δόσεις εις τα τέκνα σας, πόσω
μάλλον ο Πατήρ ο ουράνιος θέλει δώσει Πνεύμα Άγιον εις τους αιτούντας παρ'
αυτού;» (Λουκ.ια:13).
Ø
«Απεκρίθη ο
Ιησούς· Αληθώς, αληθώς σοι λέγω, εάν τις δεν γεννηθή εξ ύδατος και Πνεύματος,
δεν δύναται να εισέλθη εις την βασιλείαν του Θεού» (Ιωάν.γ:5).
Ø
«όστις όμως πίη εκ του ύδατος, το οποίον εγώ θέλω
δώσει εις αυτόν, δεν θέλει διψήσει εις τον αιώνα, αλλά το ύδωρ, το οποίον θέλω
δώσει εις αυτόν, θέλει γείνει εν αυτώ πηγή ύδατος αναβλύζοντος εις ζωήν
αιώνιον» (Ιωάν.δ:14).
Το επόμενο
εδάφιο φανερώνει ότι ο Ιησούς μιλούσε για την έκχυση του Αγίου Πνεύματος.
Ø
«Κατά δε την
τελευταίαν ημέραν την μεγάλην της εορτής ίστατο ο Ιησούς και έκραξε λέγων· Εάν
τις διψά, ας έρχηται προς εμέ και ας πίνη. Όστις πιστεύει εις εμέ, καθώς είπεν
η γραφή, ποταμοί ύδατος ζώντος θέλουσι ρεύσει εκ της κοιλίας αυτού. Τούτο δε
είπε περί του Πνεύματος, το οποίον έμελλον να λαμβάνωσιν οι πιστεύοντες εις
αυτόν· διότι δεν ήτο έτι δεδομένον Πνεύμα Άγιον, επειδή ο Ιησούς έτι δεν
εδοξάσθη» (Ιωάν.ζ:37-39).
Αυτά τα
τελευταία εδάφια, μας διδάσκουν μερικά πολύ σημαντικά πράγματα: (1) Η υπόσχεση
για το Άγιο Πνεύμα είναι για τον καθένα που πιστεύει στον Ιησού. (2) Αυτή η
πίστη στον Ιησού θα πρέπει να είναι σύμφωνη με τη διδασκαλία των Γραφών, όχι σε
διάσταση. (3) Πίστη δεν είναι μια απλή νοερή συγκατάθεση κάποια συγκεκριμένη
χρονική στιγμή, αλλά συνεχής πίστη, όπως φανερώνει ο ενεστώτας χρόνος του ρήματος.
(4) Το δώρο του Αγίου Πνεύματος στο οποίο αναφέρθηκε ο Ιησούς δεν θα δινόταν
μέχρι Αυτός να δοξαστεί, πράγμα που εκπληρώθηκε με την ανάσταση και την ανάληψή
Του. Συγκεκριμένα εννοούσε την έκχυση του Αγίου Πνεύματος την ημέρα της
Πεντηκοστής, εμπειρία που όλοι όσοι πιστεύουν σ’ Αυτόν πρέπει να γευτούν.
Με λίγα λόγια,
πριν πεθάνει ο Ιησούς επισήμανε στους μαθητές Του ότι το Άγιο Πνεύμα θα ερχόταν
μετά που Αυτός θα έφευγε. Επιπλέον, τους είπε ότι το Άγιο Πνεύμα είναι ο ίδιος
σε μια άλλη μορφή, πνευματική μάλλον παρά σαρκική: «Και εγώ θέλω παρακαλέσει τον Πατέρα, και θέλει σας δώσει άλλον
Παράκλητον, διά να μένη μεθ' υμών εις τον αιώνα, το Πνεύμα της αληθείας, το
οποίον ο κόσμος δεν δύναται να λάβη, διότι δεν βλέπει αυτό ουδέ γνωρίζει αυτό·
σεις όμως γνωρίζετε αυτό, διότι μένει μεθ' υμών και εν υμίν θέλει είσθαι. Δεν
θέλω σας αφήσει ορφανούς· έρχομαι προς εσάς» (Ιωάν.ιδ:16-18).
«ο δε Παράκλητος, το Πνεύμα το Άγιον, το
οποίον θέλει πέμψει ο Πατήρ εν τω ονόματί μου, εκείνος θέλει σας διδάξει πάντα
και θέλει σας υπενθυμίσει πάντα όσα είπον προς εσάς» (Ιωάν.ιδ:26).
«Όταν όμως έλθη ο Παράκλητος, τον οποίον εγώ
θέλω πέμψει προς εσάς παρά του Πατρός, το Πνεύμα της αληθείας, το οποίον
εκπορεύεται παρά του Πατρός, εκείνος θέλει μαρτυρήσει περί εμού»
(Ιωάν.ιε:26).
«Εγώ όμως την αλήθειαν σας λέγω· συμφέρει εις
εσάς να απέλθω εγώ. Διότι εάν δεν απέλθω, ο Παράκλητος δεν θέλει ελθεί προς
εσάς· αλλ' αφού απέλθω, θέλω πέμψει αυτόν προς εσάς……. Όταν δε έλθη εκείνος, το
Πνεύμα της αληθείας, θέλει σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν· διότι δεν θέλει
λαλήσει αφ' εαυτού, αλλ' όσα αν ακούση θέλει λαλήσει, και θέλει σας αναγγείλει
τα μέλλοντα» (Ιωάν.ις:7,13).
Ο Ιησούς
επανέλαβε την υπόσχεση του Πνεύματος μετά την ανάστασή Του και μάλιστα την
μετέτρεψε σε εντολή (διαταγή). Διέταξε τους μαθητές Του: «Λάβετε Πνεύμα Άγιον» (Ιωάν.κ:22).
Σίγουρα δεν
έλαβαν το Άγιο Πνεύμα τότε, όπως μας ξεκαθαρίζει ο Λουκάς: «Και ιδού, εγώ αποστέλλω την επαγγελίαν του
Πατρός μου εφ' υμάς· σεις δε καθήσατε εν τη πόλει Ιερουσαλήμ εωσού ενδυθήτε
δύναμιν εξ ύψους» (κδ:49).
«Και συνερχόμενος μετ' αυτών, παρήγγειλε να
μη απομακρυνθώσιν από Ιεροσολύμων, αλλά να περιμένωσι την επαγγελίαν του
Πατρός, την οποίαν ηκούσατε, είπε, παρ' εμού. Διότι ο μεν Ιωάννης εβάπτισεν εν
ύδατι, σεις όμως θέλετε βαπτισθή εν Πνεύματι Αγίω ουχί μετά πολλάς ταύτας
ημέρας….αλλά θέλετε λάβει δύναμιν, όταν επέλθη το Άγιον Πνεύμα εφ' υμάς, και
θέλετε είσθαι εις εμέ μάρτυρες και εν Ιερουσαλήμ και εν πάση τη Ιουδαία και Σαμαρεία
και έως εσχάτου της γης» (Πράξ.α:4-5,8).
Άλλες αναφορές
αυτής της μεγάλης εντολής δείχνουν ότι η υπόσχεση του Κυρίου ισχύει μέχρι τη
συντέλεια του αιώνα (Ματθ.κη:20) όπως και η υπόσχεση ότι θα δώσει στους πιστούς
δύναμη να εκβάλουν δαιμόνια, να μιλάνε σε άγνωστες γλώσσες, να έχουν εξουσία σε
ερπετά, προστασία από δηλητήρια, και θεραπεία ασθενειών (Μάρκ.ις:17-18). Όλες
αυτές οι υποσχέσεις, μπορούν να λειτουργήσουν μόνο με τη δύναμη του Αγίου
Πνεύματος που κατοικεί μέσα στους πιστούς.
