Γένεση Κεφ.ε Ενώχ

Στο πέμπτο κεφάλαιο της Γένεσης έχουμε τις γενεαλογίες απ’ τον Σήθ μέχρι το Νώε.

Βλέπουμε ότι υπήρξαν 10 γενιές απ’ τον Αδάμ μέχρι το Νώε, που κάλυψαν μια περίοδο περίπου 2.000 χρόνων (συμπεριλαμβανομένης και της ζωής του Νώε μέχρι τον κατακλυσμό).

Βλέπουμε ότι ο Αδάμ έζησε 930 χρόνια «και εγέννησεν υιούς και θυγατέρας».  Αυτοί που ρωτάνε πού βρήκε ο Κάιν τη γυναίκα του, προφανώς δεν ξέρουν ότι ο Αβελ και ο Κάιν δεν ήταν τα μόνα παιδιά του Αδάμ.

Το 4^ο εδάφιο αυτού του κεφαλαίου απαντάει σ’ αυτή την ερώτηση, γιατί μέσα στα επόμενα 800 χρόνια απ’ τη γέννηση του Σήθ, ο Αδάμ απέκτησε γιους και θυγατέρες. Ο Αδάμ πέθανε, όταν ο πατέρας του Νώε ήταν 56 χρονών! Αυτό σημαίνει ότι ο Αδάμ είδε τουλάχιστον 7 γενιές του σπέρματος της γυναίκας.

Σ’ αυτό το κεφάλαιο, δίνεται επίσης έμφαση στην τραγωδία της πτώσης του ανθρώπου.

Καθώς διαβάζουμε τις γενεαλογίες, στο τέλος κάθε μιας απ’ αυτές βλέπουμε: «και απέθανε». Αυτός είναι ο γενικός κανόνας όπως δίνεται στους Ρωμ.ε:12.

Αυτή η σειρά ακολουθείται μέχρι που φθάνουμε στον Ενώχ, τον έβδομο από Αδάμ. Εδώ βρίσκουμε ότι ο Ενώχ ήταν η εξαίρεση αυτού του γενικού κανόνα γιατί μετετέθη και δεν «είδε θάνατον».

Μερικοί άνθρωποι απορούν με ποια εξουσία λέμε ότι μια ομάδα ανθρώπων θ’ αρπαχτούν ζωντανοί απ’ τη γη αφού στην Εβρ.θ:27 λέει κάτι άλλο.

Είναι αλήθεια, ότι αυτός είναι ο γενικός κανόνας, αλλά όπως ο Ενώχ ήταν η εξαίρεση, έτσι και η νύμφη του Χριστού, αυτή η ομάδα των αγίων, θα νικήσει το θάνατο και θα αρπαχτεί ζωντανή (Α’ Κορ.ιε:51-55  Α’ Θεσ.δ:16-18  Ησ.κε:8).

Το 7 είναι ο αριθμός της πληρότητας και της τελειότητας. Είναι πολύ σημαντικό, το ότι ο έβδομος από Αδάμ απ’ τη μεριά του Σήθ ήταν ο Ενώχ, που μετατέθηκε. Έχουμε εδώ σε τύπο μια εικόνα του τέλειου σχεδίου του Θεού για την εκκλησία.

Τι διαφορά με το σπέρμα του Κάιν! Στο τέταρτο κεφάλαιο της Γένεσης βρίσκουμε ότι ο έβδομος από Αδάμ, απ’ τη μεριά του Κάιν, ήταν ο Λάμεχ. Ένας αμετανόητος δολοφόνος, υπερήφανος και κομπαστής για την αμαρτία του, τύπος όλων αυτών που βαδίζουν την οδό του Κάιν και αρνούνται την προσφορά του αίματος του Χριστού (Γεν.δ:23,24 & Ιουδ.14).

Το μυστικό της μετάθεσης του Ενώχ το βρίσκουμε στην Εβρ.ια:5. Μετατέθηκε δια πίστεως, και το μυστικό της πίστης του βρίσκεται στο γεγονός ότι «ευηρέστησεν εις τον Θεόν».

Στη Γεν.ε:24 λέει: «Και περιεπάτησεν ο Ενώχ μετά του Θεού». Κανείς δεν μπορεί να έχει την πίστη της αρπαγής, αν δεν ζει καθημερινά για το Θεό. 

Μια καλή συνταγή για πίστη υπακοής, βρίσκεται στην Α’ Ιωαν.γ:21,22.

Αυτοί που φυλάνε τις εντολές Του, ή αυτοί που περπατούν με το Θεό, όπως ο Ενώχ, μπορούν να έχουν εύκολα «παρρησίαν προς τον Θεόν», που σημαίνει πίστη στις υποσχέσεις.

Πόσο εμφανής είναι η έλλειψη οποιασδήποτε αφήγησης διενέργειας θαυμάτων ή θεαματικών (θεατρικών) καταστάσεων στη ζωή του!

Αυτό που μας λέγεται, είναι ότι απλά περπάτησε καθημερινά με το Θεό. Δεν χρειάζεται να έχει κανείς το χάρισμα της θεραπείας ή των θαυμάτων για να είναι στην ομάδα που θα συναντήσει τον Κύριο στο μεσουράνημα, αντίθετα, Αυτός ζητά «να φυλάττη εαυτόν αμόλυντον από του κόσμου» (Ιακ.α:27).  

Ένα άλλο γεγονός που προεικονίζει την εκκλησία στη ζωή του Ενώχ, είναι ότι μετατέθηκε απ’ αυτό τον κόσμο πριν τα ύδατα της κρίσης έρθουν πάνω στους ασεβείς. Το ίδιο, η εκκλησία θ’ αρπαχτεί πριν η οργή του Θεού εκχυθεί πάνω στον κόσμο (Ησ.κς:20). Ο Κύριος θα κρύψει την εκκλησία Του όσο καιρό θα μαίνεται η Θλίψη πάνω στη γη. Ο ίδιος ο Ιησούς μας προειδοποίησε:

Λουκ.κα:36 Αγρυπνείτε λοιπόν δεόμενοι εν παντί καιρώ, διά να καταξιωθήτε να εκφύγητε πάντα ταύτα τα μέλλοντα να γείνωσι και να σταθήτε έμπροσθεν του Υιού του ανθρώπου.

Αποκ.γ:10 Σ’ αυτό το εδάφιο, ο Κύριος υπόσχεται ότι αν εμείς κρατήσουμε τώρα το λόγο του (να περπατήσουμε με το Θεό όπως ο Ενώχ). Τότε, θα μας φυλάξει «εκ της ώρας του πειρασμού» (Θλίψη) που θα έρθει πάνω σ’ όλο τον κόσμο για να δοκιμάσει τους κατοίκους της γης.

Το ότι η νύμφη θα αρπαχτεί πριν ο Κύριος έρθει να βασιλεύσει πάνω στη γη, φαίνεται επίσης απ’ το γεγονός ότι ο Ιησούς ονομάζεται «ο αστήρ ο λαμπρός και ορθρινός» όταν αναφέρεται στην εκκλησία (Αποκ.κβ:16 & β:26-28), ενώ θα φανεί σαν «ο Ήλιος της δικαιοσύνης, με ίασιν εν ταις πτέρυξιν αυτού» (Μαλχ.δ:2) για τον Ισραήλ.

Τους πάταξε (Ωσηέ ς:1) διασκορπίζοντάς τους σ’ όλα τα έθνη, αλλά θα τους περιδέσει ξανά με το να τους μαζέψει όλους στην υποσχεθείσα γη.

Μόνο λίγοι, άγρυπνοι, ξυπνάνε νωρίς το πρωί για να δουν τον πρωινό αστέρα, τη στιγμή που ο υπόλοιπος κόσμος αδρανεί και κοιμάται. Ενώ ο κόσμος κοιμάται, τη στιγμή που ο Κύριος έρχεται σύντομα, υπάρχουν αυτοί που προσμένουν την παρουσία Του. Αυτή η τάξη των ανθρώπων περιγράφεται στην Εβρ.ιβ:14:

«Ζητείτε ειρήνην μετά πάντων, και τον αγιασμόν, χωρίς του οποίου ουδείς θέλει ιδεί τον Κύριον».

Όταν ο Ιησούς θα έρθει με όλους τους αγίους Του, σαν ο ήλιος της δικαιοσύνης, «θέλει ιδεί αυτόν πας οφθαλμός», ή όλοι τότε θα ξυπνήσουν (Αποκ.α:7).

Η εκκλησία όμως, θα δει τον Ιησού σαν τον πρωινό αστέρα, πριν ο Ισραήλ μπορέσει να μαρτυρήσει την ανατολή του ήλιου της δικαιοσύνης, ή την αυγή μιας καινούριας μέρας γι’ αυτούς.

Ένα παράδειγμα της αρπαγής δίνεται επίσης στη σκηνή που διαδραματίστηκε στο όρος της μεταμορφώσεως. Αν και υπήρχαν πολλοί άνθρωποι στους πρόποδες του όρους, μόνο λίγοι εκλεκτοί μπόρεσαν να ομολογήσουν αυτή τη σκηνή (Μαρκ.θ:1-9).

Ο Ηλίας και ο Μωυσής φανερώθηκαν μαζί με τον Ιησού μέσα σε μια ατμόσφαιρα θαυμαστής δόξας. Ακόμα ένα σύννεφο τους επισκίασε και ακούστηκε μια φωνή που έλεγε «Ούτος είναι ο Υιός μου ο αγαπητός, αυτού ακούετε».

Στη Β’ Πετρ.α:16-18 ο Πέτρος αναφέρεται ακριβώς σ’ αυτή τη σκηνή πάνω στο όρος της μεταμόρφωσης, και τη χρησιμοποιεί σαν εξουσία για να κηρύξει «την δύναμιν και παρουσίαν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού».

Δύο φορές έχουμε την αναφορά της φωνής απ’ τον ουρανό που έλεγε: «Ούτος είναι ο Υιός μου ο αγαπητός»,  μια φορά ήταν στον Ιορδάνη όταν ο Ιησούς βαπτιζόταν.

Ο Πέτρος πολύ προσεκτικά εξηγεί ότι αυτή ήταν η φωνή που άκουσαν όταν ήταν μαζί Του στο όρος της μεταμόρφωσης.

Ακόμα, ήταν αυτόπτης μάρτυρας της δόξας που θα περιβάλλει τον Ιησού όταν επιστρέψει. Ωστόσο, ο Πέτρος άφοβα λέει ότι δεν χρησιμοποίησε σοφιστικούς μύθους όταν τους δίδαξε την επιστροφή του Κυρίου. Ο Ηλίας αρπάχτηκε όπως ο Ενώχ, ενώ το σώμα του Μωυσή αρπάχτηκε απ’ τον τάφο. Αυτοί οι δύο άντρες, είναι τύποι των δύο ομάδων που θα συναντήσουν τον Κύριο όταν έρθει: οι νεκροί εν Χριστώ κι οι ζωντανοί που με πιστότητα περιμένουν τον ερχομό Του.