Γένεση Κεφ.κγ-κδ

 

Ρεβέκκα

Ι. Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΗΣ ΣΑΡΑΣ

Σ’ αυτό το κεφάλαιο έχουμε την αναφορά του θανάτου και ταφής της Σάρας. Ο Αβραάμ ομολόγησε ότι ήταν ξένος και παρεπίδημος επί της γης (Εβρ.ια:13), μη έχοντας ούτε τόπο να θάψει τη γυναίκα του, κι έτσι αναγκάστηκε να αγοράσει το σπήλαιο Μαχπελάχ από τον Εφρών τον Χετταίο. Του προσφέρθηκε το σπήλαιο σαν δώρο, αλλά αρνήθηκε για τον ίδιο λόγο που γύρισε πίσω τα δώρα από το βασιλιά των Σοδόμων.

 

ΙΙ. ΔΙΑΛΕΓΟΝΤΑΣ ΝΥΦΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΣΑΑΚ

Αυτή η δουλειά ανατίθεται σ’ ένα υπηρέτη του Αβραάμ. Και διαβάζουμε την όμορφη ιστορία της εκλογής νύφης για τον Ισαάκ. Εδώ, ο Ισαάκ συμβολίζει το Χριστό, για τον Οποίο αναζητείται μια νύφη σήμερα.

Ο Ισαάκ προσφέρθηκε στο βωμό της θυσίας, πριν βρεθεί η νύφη. Κατά τον ίδιο τρόπο, έπρεπε να ολοκληρωθεί ο θάνατος και η ανάσταση του Χριστού πριν αναζητηθεί η εκκλησία ή η νύφη.

Ο Πατέρας έστειλε το Πνεύμα του στον κόσμο για να αναζητήσει και να προετοιμάσει τη νύφη για το γάμο του Αρνίου. Ακριβώς όπως ο υπηρέτης είχε διαταχτεί να μην αναζητήσει τη νύφη μεταξύ των ξένων όπου ζούσαν αλλά από το συγγενολόι του Αβραάμ, έτσι μόνο πιστοί, και όχι αμαρτωλοί, είναι επιλέξιμοι για μια θέση στην εν λόγω παρέα. Στο Ιωάν.ιδ:17 διαβάζουμε ότι ο «κόσμος» δεν μπορεί να λάβει το πνεύμα της αλήθειας.

Η νύφη βρέθηκε κοντά σε νερά. Ο υπηρέτης παίρνει δέκα καμήλες και πηγαίνει προς την πόλη του Ναχώρ. Σταματάει σ’ ένα πηγάδι με νερό κατά το δειλινό. Οι μέρες μας είναι το «δειλινό» της ημέρας της χάρης και ο Κύριος ψάχνει αυτούς που θα φανούν πιστοί στη δοκιμασία του νερού!

Όταν ο κύριος διάλεγε τους στρατιώτες του Γεδεών, η τελευταία δοκιμασία ήταν αυτή του νερού (Κριτ.ζ:1-7 & Ης.θ:4-6). Όσοι δεν ήπιαν νερό με τη γλώσσα τους, όπως ένας σκύλος, αλλά γονάτισαν και πήραν με την παλάμη τους, ήταν 300, και ο Θεός τους χρησιμοποίησε για να κερδίσει τη μάχη.

Ακόμα, η γλώσσα έχει κάτι να κάνει με τη δοκιμασία! Επειδή ο θάνατος και η ζωή είναι στο χέρι της γλώσσας (Παρ.ιη:21) και η γλώσσα είναι το πιο απείθαρχο μέλος (Ιάκ.γ:8), δεν είναι καθόλου παράξενο λοιπόν που ο Κύριος απαιτεί τον πλήρη έλεγχό της.

Αυτούς που μαζεύτηκαν στο «ισόγειο» της εκκλησίας δόθηκαν οδηγίες όχι μόνο για να λάβουν το Άγιο Πνεύμα, με το αρχικό σημείο της γλωσσολαλιάς, αλλά διατάχτηκαν να βαπτιστούν στο νερό στο όνομα του Ιησού.

Ωστόσο, πολλοί που έχουν λάβει το Άγιο Πνεύμα, αποτυγχάνουν στην τελευταία δοκιμασία. Πιο συχνά από λάθος διδασκαλία και καθοδήγηση όσο αφορά στο σχέδιο της σωτηρίας του Θεού αλλά και από απροθυμία να υποστούν το διωγμό που συμβαδίζει με το όνομα του Ιησού.

Ακόμα και η εικόνα που παρουσιάζει το Ης.ξς:5 έχει αρχίσει να φαίνεται καθαρά στις μέρες μας: «Ακούσατε τον λόγον του Κυρίου, σεις οι τρέμοντες τον λόγον αυτού· οι αδελφοί σας, οίτινες σας μισούσι και σας αποβάλλουσιν ένεκεν του ονόματός μου, είπαν, Ας δοξασθή ο Κύριος· πλην αυτός θέλει φανή εις χαράν σας, εκείνοι δε θέλουσι καταισχυνθή».

Αποδεικνύοντας το θέλημα του Θεού. Ο υπηρέτης προσεύχεται: (Γέν.κδ:14) «και η κόρη προς την οποίαν είπω, Επίκλινον, παρακαλώ, την υδρίαν σου διά να πίω, και αυτή είπη, Πίε και θέλω ποτίσει και τας καμήλους σου, αύτη ας ήναι εκείνη, την οποίαν ητοίμασας εις τον δούλον σου τον Ισαάκ».

Η Ρεβέκκα, η κόρη του ανιψιού του Αβραάμ, Βαθουήλ, εκπληρώνει αυτή την προσευχή αντλώντας βιαστικά νερό για τον υπηρέτη και όλες τις καμήλες του. Ο τρόπος της έδειξε ότι είναι ενεργητική γυναίκα. Το ίδιο, ο Κύριος θα διαλέξει αυτούς που είναι ζέοντες γι’ Αυτόν, και έχουν αποβάλει τη χλιαρότητα.

Ο Κύριος οδήγησε τον Ιωάννη να γράψει στην εκκλησία της Λαοδικείας, «Εξεύρω τα έργα σου, ότι ούτε ψυχρός είσαι ούτε ζεστός· είθε να ήσο ψυχρός ή ζεστός· ούτως, επειδή είσαι χλιαρός και ούτε ψυχρός ούτε ζεστός, μέλλω να σε εξεμέσω εκ του στόματός μου» (Αποκ.γ:15-16). Δες επίσης: εδ.17-21.

Ο υπηρέτης τώρα δίνει στη Ρεβέκκα πολύτιμα δώρα. Το Άγιο Πνεύμα δίνει χαρίσματα στην εκκλησία για να βοηθήσουν στην προετοιμασία ενός σώματος που αξίζει να γίνει η νύφη Του.

«Δίδεται δε εις έκαστον η φανέρωσις του Πνεύματος προς το συμφέρον. Διότι εις άλλον μεν δίδεται διά του Πνεύματος λόγος σοφίας, εις άλλον δε λόγος γνώσεως κατά το αυτό Πνεύμα, εις άλλον δε πίστις διά του αυτού Πνεύματος, εις άλλον δε χαρίσματα ιαμάτων διά του αυτού Πνεύματος, εις άλλον δε ενέργειαι θαυμάτων, εις άλλον δε προφητεία, εις άλλον δε διακρίσεις πνευμάτων, εις άλλον δε είδη γλωσσών, εις άλλον δε ερμηνεία γλωσσών» (Α’ Κορ.ιβ:7-10).

Όλα αυτά τα χαρίσματα μεταδίδονται από το Άγιο Πνεύμα, και διανέμονται, «καθώς θέλει». Δεν δίνονται για διασκέδαση, αλλά «προς το συμφέρον». Η Γραφική λειτουργία των χαρισμάτων είναι ένα καθορισμένο μέρος του προγράμματος του Θεού  για την τελειοποίηση των αγίων, για τη μέρα που θα «παραστήση αυτήν εις εαυτόν ένδοξον εκκλησίαν, μη έχουσαν κηλίδα ή ρυτίδα ή τι των τοιούτων, αλλά διά να ήναι αγία και άμωμος» (Εφες.ε:27).

Όπως η Ρεβέκκα καλέστηκε να βγει έξω από τη συγγένειά της, έτσι και η εκκλησία αποτελείται από αυτούς που έχουν κληθεί «έξω από» και είναι ξεχωριστοί άνθρωποι. Η λέξη εκκλησία, προέρχεται από το ρήμα εκ-καλώ που σημαίνει καλώ έξω από. Συνεπώς αυτοί οι «Χριστιανοί» που είναι αναμεμιγμένοι με τον κόσμο δεν μπορούν να ισχυριστούν ότι είναι εκκλησία, γιατί από τη στιγμή που παύουν να διαχωρίζονται, αυτόματα αποκόπτονται οι ίδιοι από την εκκλησία.

Όπως η μητέρα της Ρεβέκκας την παρακάλεσε να μείνει μερικές ημέρες περισσότερο, έτσι οι άνθρωποι του κόσμου θα παρεμποδίσουν την πρόοδο του λαού του Θεού.

 

Το ταξίδι της επιστροφής

Το ταξίδι της Ρεβέκκας για να συναντήσει τον Ισαάκ είναι τραχύ στην πλάτη της καμήλας, και ο δρόμος γεμάτος  από πολλούς κινδύνους, ειδικά από ενέδρες ληστών, αλλά τελικά γίνεται με ασφάλεια.

Η πορεία του πιστού είναι σπαρμένη με πολλές δοκιμασίες, αλλά ο Κύριος μας έχει υποσχεθεί προστασία και καθοδήγηση. Ο Ιησούς είπε, (Ιωάν.ις:33) «Ταύτα ελάλησα προς εσάς, διά να έχητε ειρήνην εν εμοί. Εν τω κόσμω θέλετε έχει θλίψιν· αλλά θαρσείτε, εγώ ενίκησα τον κόσμον». Δες επίσης Πράξ.ιδ:22, Ρωμ.η:17, η:35.

 

Η Ρεβέκκα συναντά τον ισαάκ

Η Ρεβέκκα καλείται να γίνει η νύφη κάποιου που δεν έχει δει ποτέ της. Εμείς ποτέ δεν έχουμε δει τον Ιησού, αλλά έχουμε ήδη δώσει τη συγκατάθεσή να γίνουμε Νύφη Του.

Στο Ιωάν.κ:29, ο Κύριος είπε στο Θωμά, «Επειδή με είδες, Θωμά, επίστευσας· μακάριοι όσοι δεν είδον και επίστευσαν».

Καθώς οι δυο τους πλησιάζουν στο τέλος του ταξιδιού, βλέπουν τον Ισαάκ να έρχεται για να τους συναντήσει. Το ίδιο, ο Χριστός θα συναντήσει τη νύφη στον αέρα (Α’ Θες.δ:16,17).