Γένεση Κεφ.ιθ

 

 

Ο Λωτ απελευθερώνεται από τα Σόδομα

 

Ι. Πνευματικοί τύποι

Η απελευθέρωση του Λωτ από τα Σόδομα, είναι άλλη μια εικόνα της απελευθέρωσης των αγίων κατά τη δεύτερη έλευση του Κυρίου.

Στο πρώτο βιβλίο της Αγίας Γραφής, στη Γένεση, έχουμε πολλούς τύπους της αρπαγής της εκκλησίας. Ο Ενώχ μετατέθηκε πριν τα νερά της κρίσης κατακλύσουν όλη τη γη. Ο Νώε και η οικογένειά του μέσα στην κιβωτό, βρέθηκαν πάνω από την καταστροφή και τώρα ο Λωτ βιάζεται να βγει από τα Σόδομα λίγο πριν την ημέρα της κρίσης.

Η αρπαγή της εκκλησίας είναι το πιο σημαντικό γεγονός όλων των αιώνων, είναι η στιγμή που ο Ιησούς θα έρθει για να πάρει από τη γη τους δικούς Του.

Η εφαρμογή αυτού του γεγονότος, ή το κλειδί του τύπου βρίσκεται στο Λουκ.ιζ:28-30 «Ομοίως και καθώς έγεινεν εν ταις ημέραις του Λώτ·  έτρωγον, έπινον, ηγόραζον, επώλουν, εφύτευον, ωκοδόμουν· καθ' ην δε ημέραν εξήλθεν ο Λωτ από Σοδόμων, έβρεξε πυρ και θείον απ' ουρανού και απώλεσεν άπαντας. Ωσαύτως θέλει είσθαι καθ' ην ημέραν ο Υιός του ανθρώπου θέλει φανερωθή».

Επειδή το ποτήρι της παγκόσμιας ανομίας έχει σχεδόν ξεχειλίσει, μεγάλη καταστροφή περιμένει την ανθρωπότητα υπό τη μορφή της Μεγάλης Θλίψης όπως έγινε με τα Σόδομα.

Αλλά ο Θεός μέσα στο πολύ Του έλεος, έχει υποσχεθεί στην εκκλησία Του ότι θα την φυλάξει «εκ της ώρας του πειρασμού, ήτις μέλλει να έλθη επί της οικουμένης όλης, διά να δοκιμάση τους κατοικούντας επί της γης»  (Αποκ.γ:10).

Στο Μαλαχ.γ:17 λέει: «και θέλουσιν είσθαι εμού, λέγει ο Κύριος των δυνάμεων, εν τη ημέρα εκείνη, όταν εγώ ετοιμάσω τα πολύτιμά μου· και θέλω σπλαγχνισθή αυτούς, καθώς σπλαγχνίζεται άνθρωπος τον υιόν αυτού, όστις δουλεύει αυτόν».

Όταν ο Κύριος αρπάξει τα «διαμάντια» Του, θα τα φυλάξει από την ώρα του πειρασμού που θα επακολουθήσει (Σοφ.α:14-18  Ης.κς:20-21  Αποκ.γ:10  Λουκ.κα:34-36).

Βλέπουμε ότι όσο καιρό ο Λωτ ήταν στην πόλη η καταστροφή συγκρατιόταν γατί διαβάζουμε στη Γέν.ιθ:22 ο άγγελος να λέει στο Λωτ:

«τάχυνον, διασώθητι εκεί· διότι δεν θέλω δυνηθή να κάμω ουδέν, εωσού φθάσης εκεί…».

Η παρουσία των εκλεκτών του Θεού πάνω στη γη είναι ο λόγος που και σήμερα συγκρατούνται οι δυνάμεις της καταστροφής. Στην Αποκ.ιβ:5-12 βλέπουμε ότι μόλις ο Υιός άρσεν (εκκλησία) αρπάζεται στο θρόνο του Θεού, ο Σατανάς και οι δυνάμεις του ρίχνονται στη γη κι έχουν μεγάλο θυμό, γιατί ξέρουν ότι τους έχει μείνει λίγος καιρός.

Είναι ξεκάθαρο ότι ο Υιός άρσεν είναι η εκκλησία, η νύμφη του Χριστού, οι νικητές, γιατί στο εδ.5 μας λέει ότι «μέλλει να ποιμάνη πάντα τα έθνη εν ράβδω σιδηρά» και στην Αποκ.β:26-27 διαβάζουμε ότι οι νικώντες θα έχουν «εξουσίαν επί των εθνών».

Ο Σατανάς εκδιώκεται από τον ουρανό όπου βρισκόταν και κατηγορούσε τους αδελφούς, και φέρνει θλίψη και συμφορά στους κατοίκους της γης.

 

ΙΙ. Πρακτικά μαθήματα

Το θέμα αυτού του κεφαλαίου βρίσκεται στο ιθ:29 «…ενεθυμήθη ο Θεός τον Αβραάμ, και εξαπέστειλε τον Λωτ εκ μέσου της καταστροφής, ότε κατέστρεψε τας πόλεις, εις τας οποίας κατώκει ο Λωτ».

Ο Θεός θυμήθηκε τον Αβραάμ και ελευθέρωσε το Λωτ! Η υπομονή και οι προσευχές του Αβραάμ για το Λωτ δεν ήταν μάταιες, γιατί ο Κύριος έστειλε αγγέλους για τη διάσωσή του. Δεν αρκεί να είμαστε έτοιμοι για την Αρπαγή, προκειμένου να γλυτώσουμε την κρίση που θα επακολουθήσει.

Ο Θεός μας έχει δώσει τη διακονία της συνεργασίας, προσευχόμενοι και για άλλες ψυχές να σωθούν μαζί μας. Έχει υποσχεθεί ότι αυτή η διακονία, όπως και του Αβραάμ, δεν θα είναι μάταιη.

«Όστις εξέρχεται και κλαίει, βαστάζων σπόρον πολύτιμον, ούτος βεβαίως θέλει επιστρέψει εν αγαλλιάσει, βαστάζων τα χειρόβολα αυτού» (Ψαλμ.ρκς:6).

Δες ακόμα Α΄Κορ.ιε:58. Αν μείνουμε πιστοί στη διακονία της μεσιτείας, ο Θεός θα μας θυμάται και θα ελευθερώσει κι άλλους εκείνη τη μέρα.

Το παράδειγμα του Λωτ είναι μια από τις πιο τρανταχτές προειδοποιήσεις για γονείς. Αν ο Λωτ είχε κρατηθεί και κρατήσει την οικογένειά του μακριά από το κοσμικό φρόνημα των Σοδόμων όπως έκανε ο Αβραάμ, και προσευχόταν για τα παιδιά του όπως ο Αβραάμ προσευχόταν γι’ αυτόν, χωρίς αμφιβολία τα παιδιά του θα πρόσεχαν και θα γλύτωναν μαζί του.

Για άλλη μια φορά, τι τεράστια διαφορά ανάμεσα στο Νώε και το Λωτ! Ο Νώε συνεχόμενα κήρυττε τη δικαιοσύνη μπροστά σε όλους τους εναντίους, ζώντας μια ανάλογα συνεπή ζωή, με αποτέλεσμα οι γιοι του και οι γυναίκες τους να επηρεαστούν από τις προειδοποιήσεις του. Γι’ αυτό ολόκληρη η οικογένειά του διασώθηκε.

Αν και η δίκαιη ψυχή του Λωτ ενοχλείτο απ’ όλα αυτά που συνέβαιναν γύρω του, δεν έχουμε καμία αναφορά ότι ύψωσε ποτέ τη φωνή του ενάντια στην αμαρτία των ανθρώπων. Ήταν τόσο περιπλεγμένος με όλα όσα συνέβαιναν στα Σόδομα, που οι κόρες του χωρίς δυσκολία παντρεύτηκαν Σοδομίτες κι όταν ο Λωτ ξαφνικά αρχίζει να μιλά στα παιδιά του για την κρίση του Θεού, αυτά δεν μπορούν να πιστέψουν ότι καταλαβαίνει τι λέει, με αποτέλεσμα να χαθούν.

Άνθρωποι που κάποτε σώθηκαν αλλά ζουν ασυνεπή ζωή, δεν μπορούν να ελπίζουν ότι θα μπορέσουν να επηρεάσουν άλλους προς σωτηρία.

Αν και ο Λωτ ξέρει ότι η πόλη είναι καταδικασμένη να καταστραφεί, αντί να βιαστεί να απομακρυνθεί, τον βλέπουμε να «βραδύνει» (εδ.16).

Κάθε χριστιανός που είναι εξοικειωμένος με τη Βίβλο του, ξέρει ότι αυτός ο κόσμος είναι επίσης καταδικασμένος, αλλά κάποιοι «βραδύνουν» όπως ο Λωτ.

Δεν θέλουν να ξεχωρίσουν απ’ όλες τις ζημιογόνες επιρροές που υπάρχουν. Κάποιοι έχουν πολύ καλές σχέσεις με κοσμικούς ανθρώπους και διστάζουν να κρατήσουν μια σωστή στάση απέναντί τους.

Γιατί θα πρέπει να προσκολλόμαστε σε κάτι που θα μας δώσει μια προσωρινή απόλαυση σ’ αυτή τη ζωή, τη στιγμή που γίνονται πυρετώδεις προετοιμασίες για την τιμωρία των κατοίκων της Γης!

Ο Αβραάμ αγωνίστηκε «διότι περιέμενε την πόλιν την έχουσαν τα θεμέλια, της οποίας τεχνίτης και δημιουργός είναι ο Θεός» (Εβρ.ια:10).

Ακολούθησε εξαιτίας της αγάπης του για τα ουράνια πράγματα, ενώ ο Λωτ αγωνίστηκε φοβούμενος τις επιπτώσεις της ανυπακοής.

Το σχέδιο του Θεού για μας είναι ότι «η χρηστότης του Θεού μας φέρει εις μετάνοιαν» (Ρωμ.β:4). Πόσοι πολλοί άνθρωποι δεν αγωνίζονται να εξαγνιστούν, επειδή έχουν ελκυστεί από τα θέλγητρα του ουρανού, αντί να δουν την ανάγκη τους για μετάνοια και σωτηρία από το Θεό!

Ο Λωτ, αν και διατάχθηκε να διασωθεί στο όρος, παρακάλεσε να του επιτραπεί να παραμείνει σε μια μικρή πόλη, τη Σηγώρ. Μήπως έχεις και κρατιέσαι από κάποιες μικρές επιθυμίες ή κοσμικές φιλοδοξίες που κανονικά θα έπρεπε να έχουν μπει πάνω στο θυσιαστήριο, μήπως δεν έχεις καταφέρει να καθαριστείς από αμαρτίες για τις οποίες παρακαλάς να σου επιτραπούν – αφού είναι μικρές – όπως έκανε ο Λωτ; (εδ.20).

Αν όντως είναι έτσι, τότε στερείσαι το όρος, τις υψηλές εμπειρίες που ο Κύριος έχει φυλαγμένες για σένα! Πόσο διαφορετική θα ήταν η ιστορία του τέλους της ζωής του Λωτ, αν είχε διαφύγει στο όρος! Χωρίς αμφιβολία, ο Κύριος θα τον είχε διδάξει να ζει δια πίστεως, όπως έκανε ο Αβραάμ.

Αντίθετα με τη διαταγή των αγγέλων, η γυναίκα του Λωτ κοίταξε πίσω, κι έγινε στήλη άλατος. Ο Ιησούς είπε: «Ενθυμείσθε την γυναίκα του Λωτ» (Λουκ.ιζ:32).

Η γυναίκα του Λωτ είχε πολλά προνόμια, αλλά χάθηκε. Αναμφίβολα είχε προσευχηθεί πολλές φορές, αλλά χάθηκε. Προειδοποιήθηκε από το Θεό, αλλά χάθηκε. Βρέθηκε τόσο πολύ κοντά στη σωτηρία, αλλά χάθηκε.