Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΜΑΗΛ. Αυτό το γεγονός θα το εξετάσουμε από
δύο οπτικές γωνίες: σαν πρακτικό μάθημα για την προσωπική ζωή του καθένα και
σαν τυπολογική διδασκαλία.
Η πίστη της Σάρας δοκιμάζεται. Μετά από 10 χρόνια χωρίς να φανεί
γιος, η Σάρα προτείνει ν’ αποκτήσουν παιδί μέσω της δούλης της Άγαρ. Μια φυσική
αιτία, υπερνικά την πίστη της Σάρας. Οι υποσχέσεις του Θεού βασίζονται στη
δύναμή Του να πραγματοποιήσει το θαύμα και δεν μπορούν να αιτιολογηθούν από το
ανθρώπινο μυαλό.
Όταν ζούμε στη σφαίρα της πίστης και ξεπέφτουμε στη σφαίρα της λογικής, οι υποσχέσεις του Θεού παύουν να είναι πραγματικότητα για την ανθρώπινη ψυχή, γιατί η ανθρώπινη λογική αφήνει πάντοτε το Θεό έξω από την υπόθεση.
Το στοιχείο χρόνος, χρησιμοποιείται πάντοτε από το Σατανά
προκειμένου να καταστρέψει την πίστη των παιδιών του Θεού. Εστιάζει στα χρόνια
που περιμένουμε χωρίς απάντηση ή κάποιο σημείο.
Ίσως είναι ο κατάλληλος καιρός να βάλουμε καλά στο μυαλό μας
ότι η καθυστέρηση απάντησης μιας προσευχής, δεν σημαίνει απαραίτητα άρνηση.
Η ανυπομονησία είναι εχθρός της πίστης. «Διότι έχετε χρείαν υπομονής, διά να κάμητε το θέλημα του Θεού και να
λάβητε την επαγγελίαν» (Εβρ.ι:36).
Η πίστη του Άβραμ δοκιμάζεται. Ο Άβραμ κάνει δύο μεγάλα λάθη.
Συγκατατίθεται ν’ ακολουθήσει τη συμβουλή της γυναίκας του, πριν να φέρει το
ζήτημα μπροστά στο Θεό.
Όσοι εμπιστεύονται το Θεό για μια απάντηση, να μην εκπλαγούν
όταν έρθει ο πειρασμός. Αλλά όταν συμβεί αυτό, θα τους δοθεί δύναμη ώστε να
αντισταθούν, φέρνοντας το πρόβλημα μπροστά στο Θεό με προσευχή. Ο Θεός, με την
ίδια ευκολία που του υποσχέθηκε την πρώτη φορά, μπορούσε και να πραγματοποιήσει
την υπόσχεσή Του.
Το δεύτερο λάθος του Άβραμ ήταν ότι προσπάθησε να εκπληρώσει
το σχέδιο του Θεού με ανθρώπινα μέσα. Όμως, το έργο του Θεού πρέπει να γίνεται
πάντοτε με το δικό Του τρόπο, διαφορετικά δεν είναι αποδεκτό. Αυτή η προσπάθεια
να τα καταφέρουν με το δικό τους σχέδιο, δημιούργησε προβλήματα και διαμάχες
μέσα στο σπίτι που μέχρι τώρα ήταν ευτυχισμένο και προχωρούσε σωστά. Ξεκινάει
ζήλια και αντιπαλότητα ανάμεσα στις δύο γυναίκες και αργότερα ανάμεσα στα δύο
αγόρια. Οι Άραβες, οι απόγονοι του Ισμαήλ, ακόμα δημιουργούν εντάσεις στον
Ισραήλ
Γέν.ις:12 και ούτος θέλει είσθαι άνθρωπος άγριος· η χειρ
αυτού θέλει είσθαι εναντίον πάντων, και η χειρ πάντων εναντίον αυτού· και κατά
πρόσωπον πάντων των αδελφών αυτού θέλει κατοικήσει.
ΤΥΠΟΛΟΓΙΑ. Η Σάρα και η Άγαρ είναι καθαροί τύποι των δύο
Διαθηκών, μέσα από το λόγο του Θεού (Γαλ.δ:22-31).
Αρχικά γίνεται υπενθύμιση ότι η Άγαρ ήταν δούλη ενώ η Σάρα
ελεύθερη γυναίκα. Γι’ αυτό το λόγο, η Άγαρ είναι τύπος της Παλαιάς Διαθήκης του
Νόμου που δόθηκε στο όρος Σινά.
Στο εδάφιο 24 φαίνεται καθαρά ότι ο Νόμος «γεννά προς δουλείαν». Ο Νόμος δεν
μπορούσε να ελευθερώσει «καθότι ήτο
ανίσχυρος διά της σαρκός» (Ρωμ.η:3). Ο Ισμαήλ δεν μπορούσε να κληρονομήσει
την υπόσχεση που είχε δοθεί στον Άβραμ, επειδή είχε γεννηθεί κατά σάρκα.
Ο Ισαάκ, ο γιος της ελεύθερης γυναίκας, είναι τύπος των
«τέκνων της επαγγελίας», αυτών που έχουν γεννηθεί κατά το Πνεύμα. «Ημείς δε, αδελφοί, καθώς ο Ισαάκ επαγγελίας
τέκνα είμεθα» (Γαλ.δ:28-29).
ΠΕΡΙΤΟΜΗ. Ο Άβραμ ήταν 90 χρονών όταν έλαβε το σημείο της
περιτομής. Ο Θεός αποκαλύφτηκε πρώτα στον Άβραμ σαν ο Παντοδύναμος Θεός, ο Ελ
Σαντάϊ, που σημαίνει «ο Ένας που επαρκεί για τα πάντα».
Η περιτομή ονομάζεται «σημείον
της διαθήκης» (Γέν.ιζ:11). Η λέξη «σημείον»,
έχει την ίδια έννοια με τη λέξη «σφραγίδα»
που χρησιμοποιείται στην Ρωμ.δ:11 «και
έλαβε το σημείον της περιτομής, σφραγίδα της δικαιοσύνης της εκ πίστεως της εν
τη ακροβυστία».
Η σφραγίδα της δικής μας πίστης είναι το Άγιο Πνεύμα σύμφωνα
με την Εφες.α:13 & δ:30. Η δική μας περιτομή είναι «αχειροποίητη», γιατί
συνίσταται στην απομάκρυνση των αμαρτιών της σάρκας δια του έργου του Χριστού
(Κολ.β:11-12, Ρωμ.β:29).
