Θεραπεία (3)

Προοδευτική θεραπεία

Η θεραπεία μερικές φορές έρχεται άμεσα, μερικές φορές είναι σταδιακή ή προοδευτική. Το ανθρώπινο σώμα έχει ενσωματωμένο ένα μηχανισμό θεραπείας. Όταν κόψουμε το δάχτυλο, συνήθως θα θεραπευτεί από μόνο του αν το κρατάμε καθαρό και απαλλαγμένο από μικρόβια. Δεδομένου ότι ο Θεός έχει σχεδιάσει τα σώματά μας με τη θαυμαστή ικανότητα της ανάρρωσης, μπορούμε να πούμε σε γενικές γραμμές ότι κάθε θεραπεία είναι από το Θεό. Ο χειρούργος δεν θεραπεύει πραγματικά το σώμα, αλλά διορθώνει το πρόβλημα, έτσι ώστε το σώμα να μπορεί να αυτοθεραπευτεί. Κατά τον ίδιο τρόπο, ο Θεός μπορεί μερικές φορές απλά να αφαιρέσει ότι εμποδίζει το σώμα από το να αυτοθεραπευτεί και στη συνέχεια το αφήνει να ξαναρχίσει την κανονική λειτουργία του. Στην περίπτωση αυτή, η θεραπεία θα είναι σταδιακή, αλλά και πάλι είναι από το Θεό.

Οι περισσότερες Γραφικές αναφορές θεραπείας περιγράφουν στιγμιαία θεραπεία, αυτές οι περιπτώσεις είναι οι πιο αξιοσημείωτες, και σίγουρα θα πρέπει να περιμένουμε τέτοια περιστατικά. Ωστόσο, ακόμη και στην Αγία Γραφή, ορισμένες θεραπείες ήταν σταδιακές. Όταν οι δέκα λεπροί ζήτησαν έλεος από τον Ιησού, τους είπε να πάνε να δείξουν τα σώματά τους στους ιερείς, και καθώς πήγαιναν θεραπεύτηκαν (Λουκ.ιζ:12-14). Ενώ η θεραπεία τους ήταν σύντομη, δεν έγινε εμφανής όταν τη ζήτησαν ή ενώ ήταν με τον Ιησού, αλλά έγινε εμφανής αργότερα.

Κάποτε, όταν ο Ιησούς θεράπευσε ένα τυφλό, έπρεπε να τον αγγίξει και δεύτερη φορά (Μάρκ.η:22-25). Μετά το πρώτο άγγιγμα, ο άνθρωπος μπορούσε να δει τους ανθρώπους σαν δέντρα που περπατάνε, αλλά μετά το δεύτερο άγγιγμα, μπορούσε να δει όλα τα πράγματα καθαρά. Ίσως η διαδικασία ήταν απαραίτητη για να αυξήσει την πίστη του ανθρώπου. Εν πάση περιπτώσει, αυτή η αναφορά αποκαλύπτει ότι κάποιος μπορεί να λάβει μερική θεραπεία και χρειάζεται συνεχή πίστη και υπομονή για την πλήρη αποκατάσταση.

Η Αγία Γραφή αποκαλύπτει επίσης ότι ορισμένοι χριστιανοί στην Καινή Διαθήκη υπέφεραν από ασθένεια χωρίς να λάβουν άμεση θεραπεία. Ο Παύλος έγραψε για ένα κήρυκα του ευαγγελίου που ήταν σοβαρά άρρωστος για μεγάλο χρονικό διάστημα:

«Εστοχάσθην όμως αναγκαίον να πέμψω προς εσάς τον Επαφρόδιτον τον αδελφόν και συνεργόν και συστρατιώτην μου, απεσταλμένον δε από σας και υπηρετήσαντα εις την χρείαν μου, επειδή επεπόθει όλους εσάς και ελυπείτο, διότι ηκούσατε ότι ησθένησε. Και τωόντι ησθένησε μέχρι θανάτου· αλλ' ο Θεός ηλέησεν αυτόν, ουχί δε αυτόν μόνον, αλλά και εμέ, διά να μη λάβω λύπην επί λύπην» (Φιλιπ.β:25-27).

Αναφέρει επίσης άλλο ένα αδελφό που ήταν άρρωστος: «Ο Έραστος έμεινεν εν Κορίνθω, τον δε Τρόφιμον αφήκα εν Μιλήτω ασθενή» (Β΄ Τιμ.δ:20).

Τέλος, ένας άλλος εργάτης, ο Τιμόθεος, είχε χρόνια αρρώστια που οφειλόταν στην αδυναμία του οργανισμού του. Ο Παύλος τον συμβούλεψε, «Μη υδροπότει πλέον, αλλά μεταχειρίζου ολίγον οίνον διά τον στόμαχόν σου και τας συχνάς σου ασθενείας» (Α’ Τιμ.ε:23).

Προφανώς, ο Παύλος πρότεινε το κρασί γιατί ίσως το νερό της περιοχής να μην ήταν υγιεινό. Σε κάθε περίπτωση, έδειξε ότι, ενώ οι Χριστιανοί πάντα εμπιστεύονται το Θεό για θεραπεία και ενδυνάμωση, θα πρέπει να ακολουθούν αρχές καλής διατροφής και μπορούν να έχουν υγειονομική περίθαλψη.

Τα εδάφια αυτά δεν κατηγορούν τους άρρωστους πιστούς για τις ασθένειές τους, αλλά αποδεικνύουν ότι δεν είναι ασυνήθιστο για τους Χριστιανούς να αρρωστήσουν. Έχουμε ακόμα ένα θνητό σώμα και ζούμε σ’ ένα πεσμένο κόσμο, δεν είμαστε απρόσβλητοι από ασθένειες, δοκιμασίες και τα βάσανα της καθημερινότητας. Δεν πρέπει να θεωρούμε την ασθένεια σαν ήττα, αλλά σαν ευκαιρία για θεραπεία. Αν λάβουμε στιγμιαία ή σταδιακή θεραπεία, δίνουμε τη δόξα στο Θεό. Αν υποφέρουμε για λίγο, πριν από την αποκατάσταση, τότε μαθαίνουμε υπομονή, εμπιστοσύνη, και άλλα μαθήματα από το Θεό. Αν πεθάνουμε πιστοί, όπως όλοι μια μέρα (εκτός αν γίνει η αρπαγή), έχουμε ακόμη την αιώνια ανταμοιβή μας.

Ο ρόλος των γιατρών και των φαρμάκων

Θα πρέπει να τονίσουμε τον απόλυτα υπερφυσικό χαρακτήρα του χαρίσματος. Μπορεί κάποιος να μπερδεύει το χάρισμα αυτό με κάποιο υψηλό βαθμό ιατρικής ικανότητας. Όμως, αν και η ιατρική είναι ένα θαυμάσιο ταλέντο, κι ο Θεός επιτρέπει ν’ αποκτούμε ιατρικές γνώσεις, αυτό είναι κάτι φυσικό, όχι υπερφυσικό. Ο Θεός συχνά εργάζεται μέσα από άτομα που δεν έχουν καθόλου ιατρικές γνώσεις. Ο Κύριος προφανώς δεν καταδίκασε την ιατρική, ο Λουκάς ήταν γιατρός, αλλά δεν στήριξε ούτε εξάρτησε τη θεραπεία στις ιατρικές ικανότητες του Λουκά. Ο Λουκάς δεν ακολουθούσε τον Παύλο στα ταξίδια του σαν ο προσωπικός του γιατρός, ούτε για να προσφέρει τις υπηρεσίες του αν τα χαρίσματα ιαμάτων αποτύγχαναν στο σκοπό τους. Στο ευαγγέλιό του ο Λουκάς αναφέρει υπερφυσικές θεραπείες, αλλά ούτε μία φορά δεν μιλάει για κάποια ιατρική ενέργεια.

Τα υπερφυσικά χαρίσματα του Θεού δεν λειτουργούν μέσα από φυσικές, ανθρώπινες ικανότητες ή γνώσεις, αλλά σύμφωνα με την πίστη. Ενώ είναι αλήθεια ότι οι γιατροί και τα νοσοκομεία κάνουν πολύ καλό σήμερα, η ιατρική δεν είναι η νόμιμη εκπλήρωση της εντολής του Κυρίου να θεραπεύουμε τους ασθενείς. Η ιατρική επιστήμη και πείρα αντιπροσωπεύουν την καλλίτερη κοσμική λύση για τις αρρώστιες, αλλά δεν είναι τα χαρίσματα ιαμάτων. Η ιατρική δεν είναι η συνέχεια της διακονίας της θεραπείας του Ιησού. Είναι η ανθρώπινη προσπάθεια χρησιμοποίησης της γνώσης για να βοηθήσουν τους συνανθρώπους να θεραπευτούν στο σώμα είτε στο νου. Όμως καθημερινά ακούμε για λάθη γιατρών και είναι φυσικό, γιατί είναι άνθρωποι και η βοήθεια που προσφέρουν βασίζεται σε ανθρώπινες γνώσεις.

Είτε άρρωστοι είμαστε, είτε υγιείς, πρέπει να εμπιστευόμαστε πάντα το Θεό. Όταν είμαστε άρρωστοι, θα πρέπει πάνω από όλα και συνεχώς να βλέπουμε πρώτα στο Θεό για θεραπεία και απελευθέρωση. Δεν θα βάλουμε την πίστη μας σε γιατρούς ή στα φάρμακα αντί του Θεού, αλλά δεν είναι λάθος να συμβουλευτούμε τους γιατρούς ή να πάρουμε φάρμακα. Ο Παύλος περιγράφει το συνεργάτη του Λουκά σαν «αγαπητό ιατρό» χωρίς την παραμικρή καταδίκη ή υποτίμηση του επαγγέλματός του (Κολ.δ:14).

Οι γιατροί προσφέρουν πολλές πολύτιμες υπηρεσίες. Μας δίνουν τις αρχές της καλής υγείας, όπως η σωστή διατροφή, η άσκηση, και η υγιεινή για την πρόληψη ασθενειών και επιδημιών. Μας προειδοποιούν για τους κινδύνους και τα προβλήματα, και όταν ο οργανισμός αδυνατεί να λειτουργήσει σωστά, μπορούν να βοηθήσουν να επανέλθει στην κατάσταση που ο Θεός τον είχε προορίσει.

Η γνώση τους και η επιδεξιότητά τους σε τελική ανάλυση προέρχονται από το Θεό, και πολλά φάρμακα που χρησιμοποιούν έχουν την προέλευσή τους σε βότανα, βιταμίνες, μέταλλα και άλλες ουσίες που ο Θεός δημιούργησε για να τα χρησιμοποιούμε. Συχνά, το φάρμακο υποκαθιστά κάτι που το σώμα παρέχει κανονικά. Σε περίπτωση ασθένειας, πρέπει να προσευχόμαστε για θεραπεία, αλλά αν η πλήρης θεραπεία δεν έρχεται αμέσως, δεν είναι λάθος να χρησιμοποιήσουμε διάφορες ενισχύσεις για να βοηθήσουμε το σώμα, όπως γιατρό, φάρμακα, βοηθήματα, πατερίτσες, και αναπηρικές καρέκλες.

Φυσικά, πρέπει να αποτιμούμε προσεκτικά όλες τις ιατρικές θεραπείες, εκζητώντας το θέλημα και τη σοφία του Θεού σε κάθε πράγμα. Η κοινωνία μας υπερκαταναλώνει φάρμακα, η τάση είναι ότι υπάρχει ένα χάπι για κάθε πρόβλημα. Αλλά πρέπει να γνωρίζουμε τους περιορισμούς, τις παρενέργειες και τους κινδύνους των διαφόρων φαρμάκων και διαδικασιών. Επιπλέον, μερικές θεραπείες μπορεί να μην είναι κατάλληλες για το παιδί του Θεού.

Μερικές φορές, άνθρωποι αισθάνονται ότι ο Θεός τους έχει θεραπεύσει και δεν χρειάζεται πλέον φαρμακευτική αγωγή. Αν ο Θεός τους έχει μιλήσει, πρέπει να μείνουν στην υπόσχεσή Του. Επιπλέον, αν ο Θεός τους έχει θεραπεύσει, θα είναι σε θέση να επιβεβαιωθεί το γεγονός από τους γιατρούς. Θα πρέπει να δέχονται τη θεραπεία από το Θεό, αλλά δεν πρέπει να διακόψουν τη φαρμακευτική αγωγή σαν μέσο που αποδεικνύει την πίστη τους, και με αυτό τον τρόπο να απαιτούν ο Θεός να τους θεραπεύσει.