Είναι απαραίτητο να
βαστάζουμε «τα βάρη αλλήλων».
ΟΠΟΙΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΟΣ η διόρθωση δεν εξαρτάται από την θέλησή
μας, πρέπει με υπομονή να το υποφέρουμε, έχοντας απόλυτη εμπιστοσύνη στον Θεό.
Σ’ αυτές τις περιπτώσεις πρέπει να σκέπτεσαι πως ίσως
καλλίτερα τα πράγματα να γίνονται έτσι, ώστε να δοκιμάζεται η υπομονή σου και
να γυμνάζεται η ψυχή σου που έχει αξία ανεκτίμητη.
Πρέπει πάντως να προσεύχεσαι θερμά, και να ζητάς από τον Θεό
να δυναμώνει την υπομονή σου, ώστε να υποφέρεις χωρίς γογγυσμούς και να περνάς
σίγουρα όλα τα εμπόδια.
Όταν βλέπεις πως ένας συνάνθρωπός σου παρά τις
επανειλημμένες σου προσπάθειες μένει αδιόρθωτος, μην φιλονικείς μαζί του. Άφησέ
τον στο έλεος του Θεού κι Εκείνος ξέρει να τακτοποιήσει τα πάντα.
Βλέπεις στους αδελφούς σου ελαττώματα; Πρέπει να τα
υποφέρεις με κατανόηση και αγάπη. Σκέψου ότι κι εσύ ασφαλώς έχεις πολλά, κι οι
άλλοι σε ανέχονται.
Αφού εσύ δεν μπορείς να είσαι όπως σε θέλουν οι άλλοι γιατί
περιμένεις να είναι οι άλλοι όπως τους θέλεις εσύ;
Έχουμε την απαίτηση οι άλλοι να είναι τέλειοι. Εμείς όμως
αφήνουμε τον εαυτό μας, γεμάτο ελαττώματα.
Στους άλλους μας αρέσει να κάνουμε τον αυστηρό. Των άλλων
όμως η αυστηρότητα απέναντί μας, μας στενοχωρεί.
Για τον εαυτό μας τα θέλουμε όλα ελεύθερα. Τούς άλλους όμως
μας αρέσει να τους βλέπουμε μέσα σε περιορισμούς. Οι άλλοι ας είναι δεμένοι με
νόμους αυστηρούς. Εμείς να μην έχουμε κανέναν περιορισμό.
Με άλλο μέτρο ζυγίζουμε τον εαυτό μας και με άλλο τον αδελφό
μας.
Αν όλοι ήταν τέλειοι, από ποιους τότε εμείς θα υποφέραμε
χάριν του Χριστού;
Ο πάνσοφος Θεός τακτοποίησε έτσι τα πράγματα, ώστε να
μάθουμε να ανεχόμαστε «αλλήλων τα βάρη». Κανείς τέλειος δεν υπάρχει. Κανείς
χωρίς φορτία. Κανείς χωρίς την ανάγκη του πλησίον του. Κανείς τόσο σοφός ώστε
να περιφρονεί τις γνώμες και τις συμβουλές των άλλων. Έχουμε λοιπόν ανάγκη να
αλληλοανεχόμαστε, να αλληλοπαρηγοριόμαστε, να αλληλοβοηθιόμαστε και να
συμπληρώνει ο ένας τις γνώσεις και την πείρα του άλλου.
Ο βαθμός και το σημείο της αρετής που φθάσαμε, θα φανεί στις
δύσκολες περιστάσεις.
Ποιος είναι πράγματι ο άνθρωπος, δεν φαίνεται στις ήσυχες κι
ανέφελες στιγμές. Στις δοκιμασίες και στις θλίψεις φαίνεται.
