Λόγοι για να μην χάνεις καμία συνάθροιση της εκκλησίας.

Οι μέρες είναι μικρές και είμαστε πολύ απασχολημένοι. Το να βρεις ελεύθερο χρόνο για να πας στην εκκλησία, μπορεί και να φαίνεται αδύνατο. Το ξέρω γιατί έχω χάσει την εκκλησία κάποιες φορές στα 35 χρόνια που είμαι πιστός, γι’ αυτό είμαι το σωστό άτομο να σου πω μερικούς λόγους για να μη χάσεις ούτε μία συνάθροιση.

Πίστεψα στον Ιησού όταν ήμουν 31 χρονών, έχοντας μια δική μου επιχείρηση η οποία πήγαινε πάρα πολύ καλά. Λόγω φόρτου δουλειάς, νόμιζα ότι είχα καλύτερα πράγματα να κάνω τις Κυριακές. Περιπλανήθηκα, νομίζοντας ότι είμαι ανίκητος και ότι είχα τον έλεγχο της τύχης μου. Επιφανειακά ήταν όλα καλά. Ποτέ δεν είχα μπλεξίματα με το νόμο. Δούλευα καλά και πλήρωνα όλες τις υποχρεώσεις μου. Προσπαθούσα να είμαι ευγενικός και χρήσιμος για τους γύρω μου.

Δεν μπορείς να αγαπάς τον Ιησού χωρίς να αγαπάς την εκκλησία Του!

Έχετε ακούσει ποτέ κάποιον να λέει, «Εγώ αγαπάω  τον Ιησού, αλλά όχι την εκκλησία»;

Όμως, η Καινή Διαθήκη απεικονίζει τον χριστιανό και την τοπική εκκλησία μαζί, όπως το χέρι με το γάντι.

ΑΠΟΦΕΥΓΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΑΚΡΟΤΗΤΕΣ

Υπάρχουν δύο ακρότητες, που και οι δύο εκτιμούν λάθος το ρόλο της Εκκλησίας.

Η πρώτη και πιο συνηθισμένη, είναι ο πνευματικός ατομικισμός.

Πνευματικοί κίνδυνοι όταν χάνεις τις συναθροίσεις της εκκλησίας

Είναι σε όλους γνωστό, ότι τον τελευταίο καιρό, οι χριστιανοί για ασήμαντους λόγους αφήνουν την συνάθροιση της εκκλησίας κι έτσι όλο και πιο λίγοι χριστιανοί εκκλησιάζονται, «τοσούτω μάλλον, όσον βλέπετε πλησιάζουσαν την ημέραν».
 

Λαμβάνοντας υπόψη τη σημασία και την αναγκαιότητα της ομαδικής λατρείας για τον χριστιανό, αυτό είναι πολύ αποθαρρυντικό. Όχι μόνο είναι απογοητευτικό, αλλά και πνευματικά επικίνδυνο για εκείνους που λένε ότι ανήκουν στον Χριστό, αλλά χάνουν τακτικά την συνάθροιση της εκκλησίας. Παρακάτω, θέλω να απαριθμήσω ορισμένους λόγους και να εξηγήσω γιατί το να χάνεις συναθροίσεις δεν είναι καθόλου καλή ιδέα.
 

3 λόγοι που κάποιοι «χριστιανοί» αποφεύγουν την εκκλησία

Δυστυχώς, η πραγματικότητα είναι ότι υπάρχει ένας ικανός αριθμός καθ’ ομολογία χριστιανών που είναι φιλύποπτοι να γίνουν μέλη μιας εκκλησίας ή αποφεύγουν εντελώς τον εκκλησιασμό.

Υπάρχουν κάποιες δικαιολογίες που δίνουν αυτοί οι «χριστιανοί» για τη μη συμμετοχή τους στην εκκλησία. Ας δούμε τρεις από αυτές:

«Έχω πληγωθεί από την εκκλησία που πήγαινα (ή τον ποιμένα)».

Η Εκκλησία είναι σημαντική και πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα.

Όλοι προσπαθούμε να κάνουμε ό, τι θεωρούμε ότι είναι σημαντικό για μας. Παρόλα αυτά, υπάρχουν περιστάσεις που όλους μας εμποδίζουν... ο βους θέλει πέσει εις φρέαρ (Λουκ.ιδ:5)... Ωστόσο, αν το βόδι πέφτει στο πηγάδι δύο ή τρεις φορές τον μήνα, καιρός είναι να πάρεις ένα καινούριο βόδι ή να καλύψεις το πηγάδι.