Έχετε ακούσει ποτέ κάποιον να λέει, «Εγώ αγαπάω τον Ιησού, αλλά όχι την εκκλησία»;
Όμως, η Καινή Διαθήκη απεικονίζει τον χριστιανό και την
τοπική εκκλησία μαζί, όπως το χέρι με το γάντι.
ΑΠΟΦΕΥΓΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΑΚΡΟΤΗΤΕΣ
Υπάρχουν δύο ακρότητες, που και οι δύο εκτιμούν λάθος το
ρόλο της Εκκλησίας.
Η πρώτη και πιο συνηθισμένη, είναι ο πνευματικός
ατομικισμός.
Αυτό το άκρο δίνει προτεραιότητα στην προσωπική σχέση με τον
Χριστό «ξεχνώντας» τελείως το ρόλο της εκκλησίας. Πολλοί «χριστιανοί»
διακηρύττουν ότι το να πιστέψεις είναι μια προσωπική υπόθεση και σχέση με τον
Χριστό και το ίδιο ισχύει για την αύξηση εν Χριστώ. Κάποιος, μπορεί να τραφεί πνευματικά
μέσα από βιβλία, συνέδρια, ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές,
παραεκκλησιαστικές διακονίες, Βιβλικές μελέτες και βέβαια από το Facebook.
Το άλλο άκρο είναι μια υπερβολική προσέγγιση στον «Χριστιανισμό».
Στην πιο ανθυγιεινή μορφή της, αυτό παρατηρείται στην
παραδοσιακή Ορθόδοξη εκκλησία που λέει ότι «δεν υπάρχει σωτηρία έξω από την ορθόδοξη
εκκλησία», και απαιτεί την λήψη των «αχράντων μυστηρίων» για σωτηρία.
Και κάποιοι «χριστιανοί», λειτουργούν μόνο ένα κλικ μακριά
απ’ αυτό. Αυτό το σφάλμα, εξισώνει τη σωτηρία με τη συμμετοχή στην εκκλησία και
την χριστιανική ανάπτυξη με την εκκλησιαστική δραστηριότητα.
Και τα δύο αυτά άκρα, παρερμηνεύουν την χριστιανική ζωή. Η πίστη
στον Χριστό είναι μια ατομική εμπειρία που έχει σαν στόχο να γίνει μια εκκλησιαστική
πραγματικότητα. Είναι απλά αδύνατο να αντιληφθείς τον Χριστιανισμό της Καινής
Διαθήκης χωρίς την τοπική εκκλησία.
Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, Η ΤΟΠΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ
Μια άλλη κοινή παρερμηνεία αφορά την παγκόσμια εκκλησία και την
τοπική εκκλησία. Η παγκόσμια εκκλησία, αναφέρεται σε όλους τους αναγεννημένους
στην παγκόσμια ιστορία. Η παγκόσμια εκκλησία ονομάζεται συχνά «αόρατη εκκλησία»
γιατί τελικά δεν μπορούμε να γνωρίζουμε ποιοι ή πόσοι την αποτελούν.
Κάποιοι, αρέσκονται να λένε ότι ανήκουν στην παγκόσμια
εκκλησία του Χριστού, απλά γιατί είναι υπερήφανοι και δεν τους αρέσει άλλοι να
τους διορθώνουν.
Και όμως, σχεδόν κάθε αναφορά της «Εκκλησίας» στην Καινή
Διαθήκη, έχει να κάνει με την τοπική εκκλησία. Με τον όρο «τοπική εκκλησία»,
εννοώ μια ομάδα Χριστιανών που έχουν αποφασίσει να μαζεύονται μαζί, τακτικά,
για λατρεία, προσευχή και τη διακονία του λόγου.
Σήμερα, πολλοί υποστηρίζουν ότι η συμμετοχή στην εκκλησία
δεν βρίσκεται στην Αγία Γραφή. Αλλά η πρώτη εκκλησία, διατήρησε αυτό τον ρόλο.
Βλέπουμε την πρώτη εκκλησία να αναφέρει αριθμό προστιθεμένων και βαπτίσεις.
Τους βλέπουμε να μιλάνε τόσο για ένταξη όσο και για αποκλεισμό από την
εκκλησία. Πώς θα μπορούσαν οι συγγραφείς της Καινής Διαθήκης να αναφερθούν σ’
αυτά τα θέματα χωρίς κάποιο είδος σώματος μελών;
Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ & Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ
Γενικότερα, όταν κανείς ερευνά την Καινή Διαθήκη, βλέπει ότι
όλα είναι σχετικά με την εκκλησία. Στο Ματθ.ις:18,
ο Ιησούς είπε, «θέλω οικοδομήσει την
εκκλησίαν μου, και πύλαι άδου δεν θέλουσιν ισχύσει κατ' αυτής». Ο Ιησούς
εκπλήρωσε αυτή την υπόσχεση με τον θάνατό Του, χύνοντας το αίμα Του για την
εκκλησία:
Πράξ.κ:28 «…..διά να ποιμαίνητε την εκκλησίαν του Θεού,
την οποίαν απέκτησε διά του ιδίου αυτού αίματος».
Το βιβλίο των Πράξεων ξεκινά με τη γέννηση της εκκλησίας
μέσα από το κήρυγμα του Πέτρου κατά την Πεντηκοστή. Και συνεχίζεται, καθώς η
εκκλησία εξαπλώνεται σε ολόκληρη την περιοχή της Μεσογείου και πέρα από αυτήν,
με το κήρυγμα των αποστόλων και τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος.
Επιπλέον, οι επιστολές της Καινής Διαθήκης ήταν όλες γραμμένες
προς τοπικές εκκλησίες, ή για τοπικές εκκλησίες. Σε αυτές, οι συγγραφείς
εξηγούν τι πρέπει να πιστεύουν και να διδάσκουν οι εκκλησίες και πώς θα έπρεπε
να υπηρετήσουν και να οργανωθούν. Στο τέλος της Καινής Διαθήκης - στο βιβλίο
της Αποκάλυψης — ο απόστολος Ιωάννης καταγράφει επτά επιστολές του Ιησού προς
τις επτά εκκλησίες και καταλήγει στο Βιβλικό συμπέρασμα της επιστροφής του Ιησού για να αρπάξει τη νύφη Του,
την εκκλησία.
Στο δρόμο προς τη Δαμασκό, ο Ιησούς παρομοιάζει την εκκλησία
με τον εαυτό του. Θυμηθείτε τι είπε στον Σαούλ; «Σαούλ, Σαούλ, τι με διώκεις;» (Πράξ.θ:4).
Με απλά λόγια, το πώς κάποιος βλέπει, σχετίζεται και
μεταχειρίζεται την εκκλησία του Ιησού, φανερώνει πώς βλέπει, σχετίζεται και μεταχειρίζεται
τον ίδιο τον Ιησού.
ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΡΗ
Όταν συγκεντρώνεται η τοπική εκκλησία, το σύνολο είναι
μεγαλύτερο από τα μέλη — ιδίως όσον αφορά στη συλλογική λατρεία, διακονία και μαρτυρία.
Συλλογική
λατρεία
Στην Καινή Διαθήκη, βλέπουμε τοπικές εκκλησίες να μαζεύονται
σε σπίτια για να ακούσουν την διδασκαλία του λόγου και να έχουν το δείπνο του
Κυρίου μαζί. Καθώς αναπτύσσεται η εκκλησία, βλέπουμε την υπεροχή της συνάθροισης
για λατρεία την πρώτη ημέρα της εβδομάδας.
Στην πραγματικότητα, όσοι παραμελούν να συγκεντρώνονται με τον
λαό του Θεού πρέπει να ακούσουν μια αυστηρή προειδοποίηση. Ο απόστολος Παύλος
προτρέπει τους πιστούς: «μη αφίνοντες το
να συνερχώμεθα ομού, καθώς είναι συνήθεια εις τινάς, αλλά προτρέποντες
αλλήλους, και τοσούτω μάλλον, όσον βλέπετε πλησιάζουσαν την ημέραν» (Εβρ.ι:25).
Οι πιστοί σήμερα, θα ήταν σοφό να λάβουν σοβαρά υπόψη αυτή
τη συμβουλή και να συμμετάσχουν σε ένα σώμα Εκκλησίας για όλα τα οφέλη της
συλλογικής λατρείας, καθώς και να ενθαρρύνουν κι άλλους να κάνουν το ίδιο.
Συλλογική
διακονία
Όταν πίστεψες, ο Θεός σου έδωσε πνευματικά χαρίσματα για την
οικοδομή της τοπικής Εκκλησίας. Πως θα βοηθήσεις, θα οικοδομήσεις τους αδελφούς
σου όταν δεν ανήκεις σε μία τοπική εκκλησία;
Σκέψου λίγο και τα παρακάτω εδάφια:
Εφεσ.δ:11-13 Και αυτός έδωκεν άλλους μεν αποστόλους,
άλλους δε προφήτας, άλλους δε ευαγγελιστάς, άλλους δε ποιμένας και διδασκάλους,
προς την τελειοποίησιν των αγίων, διά το έργον της διακονίας, διά την οικοδομήν
του σώματος του Χριστού, εωσού καταντήσωμεν πάντες εις την ενότητα της πίστεως
και της επιγνώσεως του Υιού του Θεού, εις άνδρα τέλειον, εις μέτρον ηλικίας του
πληρώματος του Χριστού.
Πως θα τελειοποιηθείς, πως θα καταντήσεις σε ενότητα πίστης,
πως θα επιγνώσεις τον Υιό του Θεού, πως θα γίνεις άνδρας τέλειος, στο μέτρο της
ηλικίας του πληρώματος του Χριστού, αφού ο μόνος τρόπος σύμφωνα με τον λόγο του
Θεού είναι να ανήκεις σε μία εκκλησία όπου λειτουργούν τα χαρίσματα της
διακονίας;
Επίτρεψέ μου να σε ενθαρρύνω να ξεσκονίσεις τα πνευματικά σου
χαρίσματα και να τα παραχωρήσεις με μεγάλη χαρά για να οικοδομήσεις τους αδελφούς
σου στην εκκλησία και να πλησιάσεις τους αμαρτωλούς για να τους μιλήσεις για
τον Ιησού Χριστό.
Συλλογικό μαρτυρία
Ο C.H. Spurgeon είπε κάποτε: «Αν ποτέ δεν έμπαινα
σε μια εκκλησία μέχρι να βρω την τέλεια, ποτέ δεν θα έπρεπε να ενταχθώ κάπου. Και
από τη στιγμή που έβρισκα μία και έμπαινα μέσα, θα έπαυε να είναι η τέλεια
εκκλησία, αφού είχα γίνει εγώ μέλος της. Ακόμα και ατελής η εκκλησία, είναι το πιο
αγαπημένο μέρος στη γη μας».
Είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι δεν υπάρχει καμία τέλεια
εκκλησία. Αυτό συμβαίνει επειδή κάθε τοπική εκκλησία αποτελείται από αμαρτωλούς
- λυτρωμένους αμαρτωλούς. Γι’ αυτό, μην ψάχνεις συνέχεια εκκλησίες. Ο ώριμος
πιστός εύκολα οικοδομείται.
Ο Θεός χρησιμοποιεί κάθε χάρισμα των παιδιών Του με ένα
μοναδικό τρόπο για να εκπληρώσει την αποστολή που έχει για την εκκλησία, στο
σύνολό της. Βεβαιώσου ότι έχεις εκπληρώσει την υποχρέωσή σου. Μετά, ένας
μοναχικός Χριστιανός δεν δίνει καλή μαρτυρία για τον Χριστό.
Ο Ιησούς σε λύτρωσε για να είσαι ένα μέλος μιας κοινότητας —
ο χριστιανός ζει το Ευαγγέλιο σε συμφωνία με άλλους χριστιανούς σε μια τοπική
εκκλησία.
