.
Εάν οι πηγές χρησιμοποιούν μη χριστιανικές μεθόδους για να
εκθέσουν τους ψευδοδιδασκάλους, μην τις εμπιστεύεσαι.
Τακτικά διαβάζω ή ακούω καυστικά σχόλια για χριστιανούς συγγραφείς, δασκάλους και ποιμένες.
Ενώ είναι σωστό να κρίνουμε τους Χριστιανούς δασκάλους (Α’
Ιωάν.δ:1), πρέπει να τους κρίνουμε δίκαια, χωρίς αλαζωνεία, σαρκασμό, υπερβολή
ή κοροϊδία (Κολ.δ:6).
Μην εμπιστεύεσαι πληροφορίες από κριτικούς που:
1. Κατηγορούν άλλους Χριστιανούς βάσει λέξεων ή
φράσεων που είναι εκτός θέματος.
2. Κατηγορούν άλλους βάσει του τι «εννοούσαν, όχι
του τι είπαν.
3. Κατηγορούν άλλους με βάση μια δυο τυχαίες φράσεις
αντί για την συνολική διδασκαλία τους.
4. Χρησιμοποιούν
σαρκασμό ή κοροϊδία για να εκθέσουν τις ψεύτικες διδασκαλίες. Αν ξεκινήσεις να
ακούς ένα βίντεο ή να διαβάζεις ένα άρθρου και ο ομιλητής/συγγραφέας καταφεύγει
σε σαρκασμό ή διακωμώδηση, μπορείς να είσαι σίγουρος ότι έχει πολύ μικρή σχέση
με τον χριστιανισμό, σχολιάζοντας έτσι αυτό το πρόσωπο. Είναι μια
ανώριμη, χειραγωγίσιμη μορφή επιχειρηματολογίας.
Όταν κάποιος κριτικάρει ένα δάσκαλο (ή οποιονδήποτε άλλο) με
οποιαδήποτε από αυτούς τους τέσσερις τρόπους, παραβιάζει την Γραφή και δεν
μπορούμε να εμπιστευτούμε τα κίνητρά του (Εφες.δ:29, Γαλ.ς:1).
Αν θέλω να ξέρω αν ένας γνωστός Χριστιανός διδάσκει λάθος, προσπαθώ
να βρω μια πηγή που εξηγεί την ψευδή διδασκαλία με πραότητα, χάρη, ωριμότητα
και καλά τεκμηριωμένα αποσπάσματα πάνω στο θέμα.
