Συμβατικός πόλεμος
Τα
βιολογικά όπλα είναι πάνω από όλα όπλα μαζικής καταστροφής. Η ευκολία όμως
παραγωγής τους και χρήσης τους στο πεδίο της μάχης τα καθιστά ισοδύναμα των
συμβατικών. Η διάθεση των βιολογικών όπλων στο μέτωπο γίνεται με δύο μορφές.
Υγρή,
που μπορεί να είναι κάποιο σκεύασμα με ζωντανά βακτήριο, είτε το πιο πρακτικό
σε σκόνη που μπορεί να είναι σπόρια βακτηριδίων (μια ανθεκτική αφυδατωμένη
μορφή τους που διατηρείται χωρίς θρεπτικό υλικό) ή καθαρή βακτηριδιακή τοξίνη.
Και στις δύο μορφές η ενσωμάτωσή τους σε υπάρχοντα οπλικά συστήματα είναι
απλούστατη. Δύο είναι τα βασικά προβλήματα χρήσης.
Για να επιτευχθεί η καλύτερη
διασπορά του βιολογικού παράγοντα πρέπει να διασκορπιστεί πάνω από τις εχθρικές
δυνάμεις. Έτσι στα βιολογικά βλήματα χρησιμοποιούνται βαρομετρικοί πυροσωλήνες,
που διαλύουν τη θήκη με το υγρό ή τη σκόνη σε υψόμετρο και αρχίζει η διασπορά.
Η δράση των βιολογικών παραγόντων ποικίλλει. Οι τοξίνες έχουν άμεση δράση και
εισπνοή ελάχιστης ποσότητας φέρνει το θάνατο. Η χρήση βακτηριδίων και ιών
ακολουθεί τα πρότυπα εκδήλωσης τας ασθένειας που αυτά προκαλούν και συνήθως
είναι από λίγες ώρες μέχρι μέρες για την εκδήλωση της ασθένειας. Η μη άμεση
επίδραση έχει σοβαρά τακτικά πλεονεκτήματα. Μπορεί μια βιολογική επίθεση να
γίνει στα μετόπισθεν λίγες μέρες πριν μια αντεπίθεση προκαλώντας μια επιδημία
που θα μειώσει τη δυναμικότητα του εχθρού. Δεν είναι καν ανάγκη να
χρησιμοποιηθούν θανατηφόρες ασθένειες. Ένα ισχυρό στέλεχος ιού γρίπης μπορεί να
αχρηστεύσει ολόκληρα σώματα στρατού που θα μετατραπούν σε ομάδες πυρετικών και
εξαντλημένων ασθενών.
Η
χρήση βιολογικών όπλων στα μετόπισθεν είναι μια ακόμα ειδική μορφή πολέμου. Εδώ
δεν απαιτείται η χρησιμοποίηση βλημάτων καθώς τα βιολογικά όπλα έχουν μια ακόμα
φρικιαστική δυνατότητα. Η μόλυνση των τροφών και των αποθεμάτων νερού σε
αστικές περιοχές είναι πολύ εύκολη και γίνεται με απλή πρόσμιξη των παθογόνων
παραγόντων με αυτά.
Τα
βιολογικά όπλα, ενώ φέρουν το θάνατο σε υψηλά ποσοστά( ο ιός Έμπολα έχει
ποσοστό θνησιμότητας 90%), στο πεδίο της μάχης έχουν σημαντικά αποτελέσματα
ακόμα και σε ήπια μορφή. Αν τα στρατεύματα, που δέχονται επίθεση με βιολογικούς
παράγοντες, χρησιμοποιήσουν μάσκες και ειδικές στολές για να προστατευτούν,
αυτόματα μειώνεται η απόδοσή τους. Σε
αεροπορικές επιχειρήσεις σε θερμό κλίμα μόνο η χρήση προστατευτικών στολών
μειώνει κατά 805 τον αριθμό εξόδων αεροσκαφών. Ακόμη και με τις νέες
προστατευτικές στολές που σχεδιάζονται σήμερα η μείωση είναι της τάξης του 50%.
Το
προσωπικό δεν μπορεί να εργαστεί αποδοτικά με τις βαριές και αποπνικτικές
στολές. Ακόμα η μόλυνση μιας περιοχής απαιτεί τεράστια ποσά και προσωπικό για
την απολύμανσή της, δηλαδή έχουμε αύξηση της δραστηριότητας! Για να απολυμανθεί
ένας διάδρομος απογείωσης 3.000 μέτρων απαιτούνται 80 τόνοι απολυμαντικού που
με τη σειρά του είναι τοξικό και φθείρει τα μέταλλα των αεροσκαφών. Ακόμα και
μόνο η απειλή χρήσης βιολογικών όπλων υπαγορεύει τη χρήση προστατευτικών που
μειώνουν την αποτελεσματικότητα του στρατού. Εκτός από μερικά μοντέρνα άρματα
μάχης και ΤΟΜΑ-ΤΟΜΠ όλα τα υπόλοιπα οχήματα δε διαθέτουν αξιόπιστη βιολογική
προστασία, ενώ και αυτά που την διαθέτουν δεν μπορούν να την χρησιμοποιούν
συνεχώς.
Η
απειλή χρήσης είναι ίσως το ίδιο αποτελεσματική με τη χρήση. Στρατιωτικές
δυνάμεις και άμαχος πληθυσμός, που θα ζουν κάτω από συνεχή απειλή ενός αόρατου
θανάτου, που με το παραμικρό θα φοράνε μάσκες και θα κρύβονται, που θα
φοβούνται την τροφή, το νερό και τον αέρα που αναπνέουν, είναι ηττημένοι από
την αρχή.
Οικονομικός πόλεμος
Οι
Δυτικές χώρες στο όνομα του πολιτισμού, τυπικά, έχουν αρνηθεί τη χρήση
βιολογικών όπλων στα πεδία της μάχης. Η δυνατότητα διεξαγωγής όμως πολιτικής με
τη χρήση βιολογικών όπλων υπάρχει και σε μια «ειρηνική» συμβίωση κρατών.
Χρησιμοποιώντας βιολογικούς παράγοντες μια χώρα μπορεί για παράδειγμα να
καταστρέψει τη γεωργική παραγωγή μιας άλλης βυθίζοντάς την στην ανέχεια και την
πολιτική εξάρτηση.
Ένας
φαινομενικά αθώος ψεκασμός από μεγάλο ύψος με ένα μύκητα που όμως θα είναι
μεταλλαγμένος για να αντέχει στα γνωστά μυκητοκτόνα μπορεί να καταστρέψει την
ετήσια παραγωγή μιας χώρας. Για τις μεγάλες γεωργικές χώρες αυτό σημαίνει και
οικονομική καταστροφή. Οι Η.Π.Α. π.χ. έχουν μια γεωργική βιομηχανία με ετήσιο
τζίρο 800 δις δολάρια. Μια επίθεση που
δεν είναι ανιχνεύσιμη με βιολογικούς παράγοντες μπορεί να προκαλέσει
τέτοιου μεγέθους ζημιά που να καταστρέψει οριστικά την αγροτική οικονομία
ολόκληρων πολιτειών με αλυσιδωτές πολιτικές αντιδράσεις. Η βιολογική επίθεση
δεν είναι αναγκαίο να περιοριστεί σε μικροοργανισμούς. Μπορεί να είναι η
εισαγωγή διαφόρων εντόμων που καταστρέφουν τις καλλιέργειες. Ήδη οι Η.Π.Α.
χάνουν κάθε χρόνο γύρω στο 1 δις δολάρια από τις ζημιές που προκαλεί η
μεσογειακή φρουτόμυγα, ένα έντομο που μεταφέρθηκε από την Ευρώπη με τους
μετανάστες στις αρχές του προηγούμενου αιώνα.
Πολλές
χώρες έχουν αυστηρότατους νόμους για την εισαγωγή ζώων και φυτών από το
εξωτερικό, καθώς φοβούνται τα παράσιτα που μπορεί να μεταφέρουν. Η Μαλαισία
είναι ο τρίτος μεγαλύτερος εξαγωγέας καουτσούκ στον κόσμο. Ένας από τους
μεγαλύτερους φόβους της χώρας είναι η μεταφορά ενός μύκητα από τη Βραζιλία που
καταστρέφει τα καουτσουκόδεντρα. Υπολογίζεται πως μια μόλυνση μπορεί να
εξαφανίσει την παραγωγή της Μαλαισίας σε δύο χρόνια. Το σημαντικό σε ένα τέτοιο
βιολογικό πόλεμο είναι πως στην πράξη δεν μπορεί να αποδειχθεί. Κανείς δεν
μπορεί να χρεώσει μια ξαφνική επιδημία σε βοοειδή, μια ασθένεια στα σιτηρά
κ.λ.π. σε μια άλλη χώρα. Η φύση από μόνη της κατά καιρούς παράγει
μεταλλαγμένους ανθεκτικούς μικροοργανισμούς και κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει
το τυχαίο γεγονός που εξίσου τυχαία θα είναι και σε όφελος μιας εχθρικής χώρας.
150.000 αμερικανοί στρατιώτες
εμβολιάστηκαν για να αντιμετωπίσουν πιθανή μόλυνση με βάκιλο του άνθρακα. 8.000
ακόμα εμβολιάστηκαν κατά της αλλαντίασης. Στους βετεράνους απαγορεύτηκε με
απειλή στρατοδικείου να συζητήσουν τον εμβολιασμό τους ακόμα και με ιατρικό
προσωπικό. Στο 85% του προσωπικού ειπώθηκε πως δεν μπορούσαν να αρνηθούν τον
εμβολιασμό και το 43% είχε αμέσως παρενέργειες. Μόνο στο 25% των γυναικών που
εμβολιάστηκαν έγινε μνεία για παρενέργειες στο έμβρυο σε περίπτωση εγκυμοσύνης.
Η τοξικότητα των εμβολίων δεν είναι ακόμα γνωστή, ενώ το εμβόλιο κατά της
αλλαντίασης δεν είναι εγκεκριμένο από τον Αμερικανικό Οργανισμό Φαρμάκων και
Τροφίμων.
Αποσπάσματα από αναφορά της
επιτροπής του Κογκρέσου για θέματα βετεράνων, Δεκέμβριος 1995.
