Όταν
συζητιούνται οικονομικά θέματα στην εκκλησία, ιδιαίτερα για τα δέκατα, συνήθως
ο ποιμένας νιώθει σαν στρατιώτης που πρέπει να περπατήσει μέσα σ’ ένα
ναρκοπέδιο χωρίς ναρκαλιευτή. Δεν ξέρει πότε και πού θα εκραγούν οι βόμβες της
κριτικής και των αντιρρήσεων.
Το γεγονός ότι
τα χρήματα προκαλούν τέτοιες ποικίλες αντιδράσεις ανάμεσα στους αγίους, είναι
απόδειξη της μεγάλης επιρροής που εξασκούν στη ζωή μας, ακόμα κι αφού
πιστέψουμε. Φαίνεται ότι τα χρήματα είναι ένα από τα πλησιέστερα στην καρδιά
του ανθρώπου πράγματα, και επομένως μια περιοχή δυσκολίας για πολλούς. Ίσως
αυτό, να έκανε τον αθεϊστή Βολτέρο να πει, “Όταν είναι ζήτημα χρημάτων, όλοι
είναι της ίδιας θρησκείας”. Ο συγγραφέας της ζωής, Ιησούς Χριστός, μιλώντας για
χρήματα, είπε “όπου είναι ο θησαυρός σας,
εκεί θα είναι και η καρδιά σας” (Ματθ.ς:21). Προφανώς η στάση μας απέναντι
στα χρήματα είναι μια καθαρή ένδειξη της πνευματικής μας κατάστασης. Η
απροθυμία να δίνουμε στο έργο του Κυρίου φανερώνει ένα πνεύμα φιλαργυρίας, ένα
άτομο που ποτέ δεν έμαθε να υπερνικά ένα απ’ τα χειρότερα κακά, την αγάπη του
χρήματος. (Α’Τιμ.ς:10)