Πιστότητα σημαίνει αξιοπιστία,
σταθερότητα, να είσαι ακλόνητος, και η Αγία Γραφή μιλάει για αυτό το είδος
πιστότητας με τέσσερις τρόπους:
1. σαν
ιδιότητα του Θεού
2. σαν
θετικό χαρακτηριστικό μερικών ανθρώπων
3. σαν
χαρακτηριστικό που λείπει από πολλούς ανθρώπους
4. σαν καρπός του Αγίου Πνεύματος.
Η πιστότητα χρησιμοποιείται
επίσης με την έννοια της «πίστης», όπως στην περίπτωση των Χριστιανών στην
Έφεσο και τις Κολοσσαίς
Εφεσ.α:1 Παύλος,
απόστολος Ιησού Χριστού διά θελήματος Θεού, προς τους αγίους τους όντας εν
Εφέσω και πιστούς εν Χριστώ Ιησού·
Κολ.α:2 προς τους
αγίους και πιστούς εν Χριστώ αδελφούς τους εν Κολοσσαίς· χάρις είη υμίν και
ειρήνη από Θεού Πατρός ημών και Κυρίου Ιησού Χριστού.
Οι Γραφές μιλούν συχνά για την
πιστότητα του Θεού. Ξανά και ξανά μαθαίνουμε ότι όταν ο Θεός λέει ότι θα κάνει
κάτι, το κάνει (ακόμα και όταν φαίνεται αδύνατο).
Όταν λέει ότι κάτι θα συμβεί,
συμβαίνει. Αυτό ισχύει για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον.
Αν δεν γινόταν έτσι – αν ο Θεός
ήταν άπιστος έστω και μία φορά – δεν θα ήταν Θεός και δεν θα μπορούσαμε να
βασιστούμε σε καμία από τις υποσχέσεις Του.
Α΄Βασ.η:56 Ευλογητός
Κύριος, όστις έδωκεν ανάπαυσιν εις τον λαόν αυτού Ισραήλ, κατά πάντα όσα
υπεσχέθη· δεν έπεσεν ουδέ εις εκ πάντων των λόγων των αγαθών, τους οποίους
ελάλησε διά χειρός Μωϋσέως του δούλου αυτού.
Ο Θεός είναι αιώνια αξιόπιστος,
σταθερός και ακλόνητος, επειδή η πιστότητα είναι μία από τις βασικές ιδιότητές
Του.
Ο Θεός δεν χρειάζεται να κάνει
κάτι για να αποδειχτεί πιστός. Είναι πιστός. Η πιστότητα είναι ουσιώδες μέρος
του ποιος είναι:
Ψαλμ.πθ:8 Κύριε Θεέ των
δυνάμεων, τις όμοιός σου; δυνατός είσαι, Κύριε, και η αλήθειά σου είναι κύκλω
σου.
Εβρ.ιγ:8 Ο Ιησούς
Χριστός είναι ο αυτός χθές και σήμερον και εις τους αιώνας.
Με την πιστότητά Του, ο Θεός:
Μας προστατεύει από το κακό:
Β΄Θεσ.γ:3 Πιστός όμως
είναι ο Κύριος, όστις θέλει σας στηρίξει και φυλάξει από του πονηρού.
Θέτει όρια στους πειρασμούς
μας:
Α ́ Κορ.ι:13 Πειρασμός
δεν σας κατέλαβεν ειμή ανθρώπινος· πιστός όμως είναι ο Θεός, όστις δεν θέλει
σας αφήσει να πειρασθήτε υπέρ την δύναμίν σας, αλλά μετά του πειρασμού θέλει
κάμει και την έκβασιν, ώστε να δύνασθε να υποφέρητε.
Συγχωρεί τις αμαρτίες μας:
Α ́ Ιωάν.α:9 Εάν
ομολογώμεν τας αμαρτίας ημών, είναι πιστός και δίκαιος, ώστε να συγχωρήση εις
ημάς τας αμαρτίας και καθαρίση ημάς από πάσης αδικίας.
Μας αγιάζει:
Φιλιπ.α:6 βέβαιος ων
εις αυτό τούτο, ότι εκείνος όστις ήρχισεν εις εσάς καλόν έργον θέλει επιτελέσει
αυτό μέχρι της ημέρας του Ιησού Χριστού, (Α ́ Κορ.α:9).
Όταν ένα άτομο περπατά σταθερά με
τον Θεό, υπηρετώντας Τον ταπεινά, μπορεί να ονομαστεί «πιστός».
Όταν ο Νεεμίας έπρεπε να φύγει
από την Ιερουσαλήμ για να επιστρέψει στην Περσία, έβαλε επικεφαλής τον Ανανί
και τον Ανανία.
Ο λόγος για τον οποίο επέλεξε
αυτούς τους άντρες ήταν ότι ήταν:
Νεεμ.ζ:2 προσέταξα περί
της Ιερουσαλήμ τον αδελφόν μου Ανανί και τον Ανανίαν τον άρχοντα του φρουρίου· διότι
ήτο ως άνθρωπος πιστός και φοβούμενος τον Θεόν, υπέρ πολλούς.
Ο Νεεμίας χρειαζόταν ανθρώπους με
χαρακτήρα τους οποίους θα μπορούσε να εμπιστευτεί. Άνδρες που δεν θα δωροδοκούντο,
που ήταν αφοσιωμένοι στην ευημερία του λαού και που θα υποστήριζαν την ακεραιότητα
του αξιώματος.
Αν και πολύτιμη, η πιστότητα
είναι μια σπάνια αρετή σήμερα. Ίσως και στην εκκλησία.
Η Αγία Γραφή έχει πολλές αναφορές
γι’ αυτό. Αλλά το Παρ.κη:20, ειδικότερα, λέει ότι η πιστότητα είναι το
κλειδί για τις ευλογίες του Θεού:
«Ο πιστός άνθρωπος θέλει έχει
πολλήν ευλογίαν· αλλ' όστις σπεύδει να πλουτήση, δεν θέλει μείνει ατιμώρητος».
Γενικά, υπάρχουν δύο είδη
ευλογιών. Το πρώτο είναι γνωστό σαν οι κοινές ευλογίες όπως η βροχή, το φως του
ήλιου κ.λπ.
Δεν χρειάζεται να είναι κανείς
πιστό παιδί του Θεού για να τα έχει αυτά.
Το δεύτερο είδος είναι γνωστό σαν
οι μοναδικές ευλογίες που περιλαμβάνουν τόσο πνευματικά όσο και υλικά πλούτη,
αλλά είναι διαθέσιμες μόνο στα παιδιά του Θεού.
Η πιστότητα συνδέεται με το φόβο
του Θεού. Όσο καλύτερα γνωρίζουμε αληθινά τον Θεό, τόσο περισσότερο θα θέλουμε
να Τον μιμούμαστε:
Εφεσ.ε:1 Γίνεσθε λοιπόν
μιμηταί του Θεού ως τέκνα αγαπητά,
Άλλα παραδείγματα πιστότητας
περιλαμβάνουν τον Σίλα (Α ́ Πέτρ.ε:8), τον Τυχικό (Εφες.ς:21), τον Επαφρά (Κολ.α:7),
τον Ονήσιμο (Κολ.δ:9) και τον Μωυσή (Εβρ.γ:2).
Μερικά από τα ονόματα που
περιλαμβάνονται σε αυτόν τον «κατάλογο πιστότητας» είναι άγνωστα στους
περισσότερους ανθρώπους.
Λίγα είναι γνωστά για τον Τυχικό
ή τον Επαφρά, για παράδειγμα. Αλλά η πιστότητα, ακόμη και σε μικρά ζητήματα,
είναι γνωστή στον Θεό και ανταμείβεται στο τέλος:
Λουκ.ιθ:17 Και είπε
προς αυτόν· Εύγε, αγαθέ δούλε· επειδή εις το ελάχιστον εφάνης πιστός, έχε
εξουσίαν επάνω δέκα πόλεων.
Σήμερα, θα εξετάσουμε κάποιους
τομείς της ζωής, που οι άνθρωποι είναι πιο ασυνεπείς και τι λέει η Αγία Γραφή
γι’ αυτό.
1. Πιστότητα στο Θεό και το λόγο Του
Όλοι μας αναγκαζόμαστε να
περιμένουμε σε συγκεκριμένες περιόδους της ζωής και η αναμονή είναι ο καιρός
που η πιστότητά μας δοκιμάζεται.
Αν είμαστε πιστοί, θα περιμένουμε
τον Κύριο για ό,τι είναι απαραίτητο για την επιβίωσή μας, όχι οτιδήποτε ή απ’ οποιονδήποτε
άλλον:
Ψαλμ.ξβ:5 Αλλά συ, ω
ψυχή μου, επί τον Θεόν αναπαύου, διότι εξ αυτού κρέμαται η ελπίς μου.
Χρειάζεται επίσης να είμαστε
πιστοί στο λόγο του Θεού. Πρέπει να τον ξέρουμε, ώστε να μην αμαρτάνουμε:
Ψαλμ.ριθ:11 Εν τη
καρδία μου εφύλαξα τα λόγιά σου, διά να μη αμαρτάνω εις σε.
Ο Θεός σίγουρα θα μας ευλογήσει
όταν μένουμε στο λόγο Του. Πάνω απ' όλα θα έχουμε την τέλεια ειρήνη Του, ακόμη
και όταν ζούμε σε έναν κόσμο συμφορών:
Ιωάν.ιε:7 Εάν μείνητε
εν εμοί και οι λόγοι μου μείνωσιν εν υμίν, θέλετε ζητεί ό,τι αν θέλητε, και
θέλει γείνει εις εσάς.
Ησ.κς:3 Θέλεις φυλάξει
εν τελεία ειρήνη το πνεύμα το επί σε επιστηριζόμενον, διότι επί σε θαρρεί.
2. Πιστότητα στην Τοπική Εκκλησία
Η τοπική εκκλησία είναι η
πνευματική οικογένεια κάθε χριστιανού. Μην είστε σαν τους χριστιανούς που
πηγαίνουν από τη μια εκκλησία στην άλλη λόγω διαφορών με την ηγεσία ή άλλους
πιστούς. Ο Θεός μας έχει καλέσει να είμαστε του αυτού πνεύματος:
Α ́ Κορ.α:10 Σας
παρακαλώ δε, αδελφοί, διά του ονόματος του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, να λέγητε
πάντες το αυτό, και να μη ήναι σχίσματα μεταξύ σας, αλλά να ήσθε εντελώς
ηνωμένοι έχοντες το αυτό πνεύμα και την αυτήν γνώμην.
Η πιστότητα στην τοπική εκκλησία
εκφράζεται καλύτερα με την υπακοή στους εργάτες. Μην τους κρίνετε, μην προσπαθείτε
να τους εκδικηθείτε ή να τους βλάψετε:
Εβρ.ιγ:7 Ενθυμείσθε
τους προεστώτάς σας, οίτινες ελάλησαν προς εσάς τον λόγον του Θεού, των οποίων
μιμείσθε την πίστιν, έχοντες προ οφθαλμών το αποτέλεσμα του πολιτεύματος αυτών.
Ψαλμ.ρε:15 λέγων, μη
εγγίσητε τους κεχρισμένους μου και μη κακοποιήσητε τους προφήτας μου (Α ́
Κορ.δ:1-21, Α ́ Σαμ.κδ:1-6).
Πάντα να τους υποστηρίζετε στη
διακονία, καθώς εργάζονται για τη Βασιλεία του Θεού:
Α ́ Θες.ε:12-13 Σας παρακαλούμεν δε, αδελφοί, να γνωρίζητε
τους όσοι κοπιάζουσι μεταξύ σας και είναι προεστώτές σας εν Κυρίω και σας
νουθετούσι, και να τιμάτε αυτούς εν αγάπη υπερεκπερισσού διά το έργον αυτών.
Ειρηνεύετε μεταξύ σας.
Α ́ Τιμ.ε:17-18 Οι
καλώς προϊστάμενοι πρεσβύτεροι ας αξιόνωνται διπλής τιμής, μάλιστα όσοι
κοπιάζουσιν εις λόγον και διδασκαλίαν· διότι λέγει η γραφή· Δεν θέλεις εμφράξει
το στόμα βοός αλωνίζοντος· και, Άξιος είναι ο εργάτης του μισθού αυτού.
3. Πίστη στην οικογένειά σου
Οι σύζυγοι προστάζονται να
αγαπούν τις γυναίκες τους όπως ο Χριστός αγάπησε την Εκκλησία και έδωσε τη ζωή
του γι' αυτήν και οι γυναίκες καλούνται να υποτάσσονται στους συζύγους τους:
Εφες.ε:22-25 Αι γυναίκες, υποτάσσεσθε εις τους άνδρας
σας ως εις τον Κύριον, διότι ο ανήρ είναι κεφαλή της γυναικός, καθώς και ο
Χριστός κεφαλή της εκκλησίας, και αυτός είναι σωτήρ του σώματος. Αλλά καθώς η
εκκλησία υποτάσσεται εις τον Χριστόν, ούτω και αι γυναίκες ας υποτάσσωνται εις
τους άνδρας αυτών κατά πάντα. Οι άνδρες, αγαπάτε τας γυναίκάς σας, καθώς και ο
Χριστός ηγάπησε την εκκλησίαν και παρέδωκεν εαυτόν υπέρ αυτής,
Οι άντρες πρέπει να είναι πιστοί
στις συζύγους τους και οι γυναίκες πρέπει να είναι πιστές στους συζύγους τους:
Εβρ.ιγ:4 Τίμιος έστω ο γάμος εις πάντας και η κοίτη
αμίαντος· τους δε πόρνους και μοιχούς θέλει κρίνει ο Θεός.
Τα παιδιά πρέπει να υπακούν στους
γονείς τους εν Κυρίω. Είναι μια υπόσχεση υπό όρους. Οι γονείς δεν πρέπει να
προκαλούν θυμό στα παιδιά τους, αλλά να τα ανατρέφουν με τη διαπαιδαγώγηση και
την καθοδήγηση του Κυρίου:
Εφες.ς:1-4 Τα τέκνα,
υπακούετε εις τους γονείς σας εν Κυρίω· διότι τούτο είναι δίκαιον. Τίμα τον
πατέρα σου και την μητέρα, ήτις είναι εντολή πρώτη με επαγγελίαν, διά να γείνη
εις σε καλόν και να ήσαι μακροχρόνιος επί της γης. Και οι πατέρες, μη
παροργίζετε τα τέκνα σας, αλλ' εκτρέφετε αυτά εν παιδεία Κυρίου.
4. Πίστη στα οικονομικά σου
Προγραμματίστε τα έξοδά σας με
μεγάλη προσοχή:
Λουκ.ιδ:28-30 Διότι τις
εξ υμών, θέλων να οικοδομήση πύργον, δεν κάθηται πρώτον και λογαριάζει την
δαπάνην, αν έχη τα αναγκαία διά να τελειώση αυτόν; μήποτε αφού βάλη θεμέλιον
και δεν δύναται να τελειώση αυτόν, αρχίσωσι πάντες οι βλέποντες να εμπαίζωσιν
αυτόν, λέγοντες· Ότι ούτος ο άνθρωπος ήρχισε να οικοδομή και δεν ηδυνήθη
να τελειώση.
Να δίνετε συνεχώς προσοχή στην
οικονομική σας υγεία:
Παρ.κζ:23 Πρόσεχε να γνωρίζης την κατάστασιν των
ποιμνίων σου, και επιμελού καλώς τας αγέλας σου·
Δώσε το δέκατό σου στην ώρα του.
Όλα όσα έχεις ανήκουν στον Θεό. Αλλά σου ζητά να δώσεις πίσω το ένα δέκατο, για
το έργο της εκκλησίας.
Έχει υποσχεθεί να ευλογήσει το δέκατο
και είπε να τον δοκιμάσετε σ’ αυτό (Μαλ.γ:10).
Δώστε προσφορές, εκτός από το δέκατο.
Όχι επειδή ο Θεός θέλει τα χρήματά σας. Η προσφορά είναι μια μορφή λατρείας.
Το να λατρεύεις σημαίνει να
παραδίδεις ολόκληρο τον εαυτό σου και το να παραδίνεις τα οικονομικά σου είναι μια
καλή αρχή:
Παρ.γ:9 Τίμα τον Κύριον
από των υπαρχόντων σου και από των απαρχών πάντων των γεννημάτων σου·
5. Πίστη στο χώρο εργασίας
Πρέπει να υπακούμε στους
εργοδότες μας. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να τους υπακούμε, εφόσον οι επιθυμίες
τους δεν έρχονται σε αντίθεση με το λόγο του Θεού:
Εφες.ς:5 Οι δούλοι,
υπακούετε εις τους κατά σάρκα κυρίους σας μετά φόβου και τρόμου εν απλότητι της
καρδίας σας ως εις τον Χριστόν,
Μην κλέβετε τον εργοδότη σας και
μην τον εξαπατάτε. Πρέπει να εργαζόμαστε σαν να εργαζόμαστε για τον Θεό:
Εφες.ς:7,8 μετ' ευνοίας δουλεύοντες εις τον Κύριον και
ουχί εις ανθρώπους, εξεύροντες ότι έκαστος ό,τι καλόν πράξη, τούτο θέλει λάβει
παρά του Κυρίου, είτε δούλος είτε ελεύθερος.
Οι εργοδότες πρέπει να
αντιμετωπίζουν τους εργαζομένους τους με σεβασμό. Ο Θεός θα κρίνει τον εργοδότη
που καταπιέζει τους υπαλλήλους του:
Εφες.ς:9 Και οι κύριοι,
τα αυτά πράττετε προς αυτούς, αφίνοντες την απειλήν, εξεύροντες ότι και σεις
αυτοί έχετε Κύριον εν ουρανοίς, και προσωποληψία δεν υπάρχει παρ' αυτώ.
Συμπέρασμα
Κλείνοντας, θέλω να σας παροτρύνω
να ψάξετε τον εαυτό σας και να μάθετε αν υπήρξατε άπιστοι σε κάποιον από αυτούς
τους τομείς.
Θυμηθείτε, ότι αυτός που κρύβει
την αμαρτία του δεν θα ευοδωθεί. Αλλά ο Θεός θα μας ελεήσει αν τις ομολογήσουμε
και τις απαρνηθούμε:
Παρ.κη:13 Ο κρύπτων τας
αμαρτίας αυτού δεν θέλει ευοδωθή· ο δε εξομολογούμενος και παραιτών αυτάς θέλει
ελεηθή.
Η Αγία Γραφή μάς προειδοποιεί
επίσης για τις συνέπειες της απιστίας. Αυτές οι προειδοποιήσεις είναι
απαραίτητες επειδή, είμαστε «επιρρεπείς στην περιπλάνηση . . . επιρρεπείς στο
να αφήνουμε τον Θεό που αγαπάμε».
Οι καρδιές μας πολύ συχνά
βρίσκονται άστατες, παρά τις καλύτερες προθέσεις μας:
Παρ.κ:6 Πολλοί άνθρωποι
κηρύττουσιν έκαστος την καλοκαγαθίαν αυτού· αλλά τις θέλει εύρη άνθρωπον πιστόν;
Ιερεμ.ιζ:9 Η καρδία
είναι απατηλή υπέρ πάντα και σφόδρα διεφθαρμένη· τις δύναται να γνωρίση αυτήν;
Ματθ.κς:75 Και
ενεθυμήθη ο Πέτρος τον λόγον του Ιησού, όστις είχεν ειπεί προς αυτόν ότι πριν
φωνάξη ο αλέκτωρ, τρίς θέλεις με απαρνηθή· και εξελθών έξω έκλαυσε πικρώς.
Η πιστότητα επηρεάζει κάθε σχέση
που έχουμε. Η Αγία Γραφή λέει ότι είναι δώρο από τον Θεό.
Όταν δεχόμαστε τον Χριστό σαν
Κύριο, το Άγιο Πνεύμα κατοικεί μέσα μας και φέρνει τις ευλογίες της αγάπης, της
χαράς, της ειρήνης και της πιστότητας:
Γαλ.ε:22 Ο δε καρπός
του Πνεύματος είναι αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, αγαθωσύνη,
πίστις,
Η πληρότητα αυτών των ευλογιών
εξαρτάται από το αν περπατάμε με τον Θεό και αν παραχωρούμαστε στο Πνεύμα Του.
Αποκτούμε αυτή την πίστη και την
πιστότητα με τη χάρη του Θεού. Είναι πιστός στα παιδιά Του και με τη χάρη Του
μια μέρα θα ακούσουμε τα λόγια:
Ματθ.κε:23 Εύγε, δούλε
αγαθέ και πιστέ· εις τα ολίγα εστάθης πιστός, επί πολλών θέλω σε καταστήσει·
είσελθε εις την χαράν του κυρίου σου.
Θρ.γ:22,23 Έλεος του
Κυρίου είναι, ότι δεν συνετελέσθημεν, επειδή δεν εξέλιπον οι οικτιρμοί αυτού.
Ανανεόνονται εν ταις πρωΐαις· μεγάλη είναι η πιστότης σου.
