Β’ Τιμ.α:7 …. δεν έδωκεν εις ημάς ο Θεός πνεύμα
δειλίας, αλλά δυνάμεως και αγάπης και σωφρονισμού.
Τι να φοβόμαστε πια,
αφού ο Ιησούς Χριστός πήρε πάνω Του στο Γολγοθά, την οργή του Θεού που άξιζε σε
μας;
Ρωμ.η:1 Δεν είναι τώρα λοιπόν ουδεμία κατάκρισις εις τους εν Χριστώ, Ιησού, τους μη περιπατούντας κατά την σάρκα, αλλά κατά το πνεύμα.
Ξέρουμε ότι «ούτε ύψωμα
ούτε βάθος ούτε άλλη τις κτίσις θέλει δυνηθή να χωρίση ημάς από της αγάπης του
Θεού της εν Χριστώ Ιησού τω Κυρίω ημών» (Ρωμ.η:39).
Ασφαλείς στα χέρια Του
Η υπόσχεση του Ιησού ότι
θα είναι με τους μαθητές μέχρι τέλους δεν ήταν μόνο γι' αυτούς. Αυτές οι
υποσχέσεις είναι και για εμάς:
Ματθ.κη:20 διδάσκοντες αυτούς να φυλάττωσι πάντα όσα
παρήγγειλα εις εσάς· και ιδού, εγώ είμαι μεθ' υμών πάσας τας ημέρας έως της
συντελείας του αιώνος. Αμήν.
Ο Θεός λέει: «Δεν
θέλω σε αφήσει ουδέ σε εγκαταλείψει» (Εβρ.ιγ:5β).
Ο Θεός είναι πιστός
και δεν μπορεί παρά να τηρήσει τις υποσχέσεις Του.
Καμία από τις μεγάλες
και πολύτιμες υποσχέσεις Του δεν απέτυχε ποτέ, ούτε θα αποτύχει εκείνη που
μιλάει για το μέλλον μας.
Ο απόστολος Παύλος
μπορούσε να πει με σιγουριά:
Φιλ.α:6 βέβαιος ων εις αυτό τούτο, ότι εκείνος
όστις ήρχισεν εις εσάς καλόν έργον θέλει επιτελέσει αυτό μέχρι της ημέρας του
Ιησού Χριστού,
Ο Θεός ποτέ δεν αθετεί
μια υπόσχεση και η υπόσχεσή Του είναι ότι:
Ιούδ.α:24 Εις δε τον δυνάμενον να σας φυλάξη
απταίστους, και να σας στήση κατενώπιον της δόξης αυτού αμώμους εν αγαλλιάσει,
Εμείς δεν είμαστε
ικανοί, αλλά Εκείνος είναι.
Ο Ιησούς είπε σχετικά
με την ασφάλειά μας:
Ιωάν.ι:28,29 Και εγώ δίδω εις αυτά ζωήν αιώνιον, και δεν
θέλουσιν απολεσθή εις τον αιώνα, και ουδείς θέλει αρπάσει αυτά εκ της χειρός
μου. Ο Πατήρ μου, όστις μοι έδωκεν αυτά, είναι μεγαλήτερος πάντων, και ουδείς
δύναται να αρπάση εκ της χειρός του Πατρός μου.
Νομίζετε ότι κάποιος
μπορεί να μας αρπάξει από το χέρι του Θεού; Η απάντηση είναι προφανώς όχι!
Η αγάπη νικά το
φόβο
Εφόσον ο Θεός έχει
θέσει την αγάπη Του επάνω σου, αν έχεις εμπιστευτεί τον Γιο Του, τον Ιησού
Χριστό, δεν έχεις λόγο να φοβάσαι.
Ο απόστολος Ιωάννης
λέει:
Α’ Ιωάν.δ:18 Φόβος δεν είναι εν τη αγάπη, αλλ' η τελεία
αγάπη έξω διώκει τον φόβον, διότι ο φόβος έχει κόλασιν· και ο φοβούμενος δεν
είναι τετελειωμένος εν τη αγάπη.
Η τέλεια αγάπη του
Θεού, που εκδηλώθηκε μέσω του Ιησού Χριστού στο σταυρό, απομακρύνει κάθε φόβο
τιμωρίας.
Η οργή του Θεού δεν
είναι πλέον πάνω μας, όπως κάποτε, οπότε τι να φοβόμαστε;
Αν πεθάνουμε, θα είμαστε
με τον Κύριο. Αν ζούμε, υπηρετούμε τον Κύριο. Είτε έτσι είτε αλλιώς, είμαστε με
τον Κύριο με τη μία ή την άλλη έννοια.
Ο φόβος Κυρίου
Ο φόβος είναι
πραγματικά υγιής στις περισσότερες περιπτώσεις. Μπορεί να μας φυλάξει από το να
πληγωθούμε και να μας αποτρέψει από το να πάρουμε ρίσκα που δεν πρέπει.
Ένας υγιής φόβος
μπορεί να σώσει τη ζωή μας.
Ένας άλλος φόβος που
είναι πραγματικά πολύ καλός είναι ο φόβος του Κυρίου.
Δεν μπορούμε καν να
έχουμε τη σοφία του Θεού μέχρι να φοβηθούμε πρώτα τον Κύριο:
Παρ.α:7 Αρχή σοφίας φόβος Κυρίου· οι άφρονες
καταφρονούσι την σοφίαν και την διδασκαλίαν.
Ο φόβος για τον οποίο
μιλάω δεν είναι μια ζωή γεμάτη τρόμο όπου φοβάσαι ότι ο Θεός θα σε χτυπήσει
νεκρό ανά πάσα στιγμή ή θα σε ρίξει στην κόλαση.
Ποιος είναι ο φόβος
του Κυρίου;
Ο Σολομών λέει:
Παρ.η:13 Ο φόβος του Κυρίου είναι να μισή τις το
κακόν· αλαζονείαν και αυθάδειαν και πονηράν οδόν και διεστραμμένον στόμα εγώ
μισώ.
Ο φόβος του Κυρίου
φανερώνεται με υπακοή στον Κύριο και στον γραπτό λόγο Του.
Αυτός είναι ο
καλύτερος φόβος που πρέπει να έχουμε: να σεβόμαστε τον Θεό και να τηρούμε τις
εντολές Του.
Οι χριστιανοί λέμε ότι ο Θεός είναι καλός. Λέμε ότι ο Θεός είναι φίλος μας.
Ότι μπορούμε να Τον πλησιάσουμε εξαιτίας αυτού που έκανε ο Ιησούς για μας στο
σταυρό.
Γιατί, λοιπόν, υποτίθεται ότι πρέπει να φοβόμαστε τον Θεό; Ας το δούμε!
Οι Χριστιανοί δεν μπορούν να το αγνοήσουν αυτό
Θα στοιχημάτιζα ότι θα ήταν πιο πιθανό να ακούσετε για τον «φόβο του Θεού»
σε μια αθεϊστική συνέλευση παρά σε μια εκκλησία.
Οι εκκλησίες σήμερα τείνουν να επικεντρώνονται στην αγάπη του Θεού, έτσι
ώστε οι παρευρισκόμενοι να μην αισθάνονται «άβολα».
Αλλά «ο φόβος του Θεού» δεν αργεί να βρεθεί μπροστά μας στη Γραφή. Είναι
κυριολεκτικά σε όλο το λόγο του Θεού, από τη Γένεση μέχρι την Αποκάλυψη – σε
τουλάχιστον 274 εδάφια!
Ακολουθούν μερικά
μόνο παραδείγματα:
Δευτ.ς:13 Κύριον τον Θεόν σου θέλεις φοβείσθαι και
αυτόν θέλεις λατρεύει και εις το όνομα αυτού θέλεις ομνύει.
Ψαλμ.β:11 Δουλεύετε τον Κύριον εν φόβω και αγάλλεσθε
εν τρόμω.
Β’ Κορ.ε:11 Εξεύροντες λοιπόν τον φόβον του Κυρίου,
τους μεν ανθρώπους καταπείθομεν, εις τον Θεόν δε είμεθα φανεροί, ελπίζω δε ότι
και εις τας συνειδήσεις σας είμεθα φανεροί.
Α’ Πέτρ.β:17 Πάντας τιμήσατε, την αδελφότητα αγαπάτε,
τον Θεόν φοβείσθε, τον βασιλέα τιμάτε.
Μερικοί λένε ότι το να «φοβάσαι τον Θεό» σημαίνει απλά να έχεις μια αίσθηση
δέους, θαυμασμού, ευλάβειας και σεβασμού γι' Αυτόν.
Αλλά αν συμβαίνει αυτό, γιατί η Αγία Γραφή δεν μας λέει να «σεβόμαστε» ή να
«τιμούμε» τον Θεό, αλλά λέει να Τον «φοβόμαστε»;
Προφανώς, η λέξη «φόβος» εξακολουθεί να είναι πιο κατάλληλη για να
περιγράψει αυτή τη βιβλική έννοια στα περισσότερα συμφραζόμενα.
Δηλαδή, ο Θεός χρησιμοποιεί τακτικές φόβου;
Ο δυτικός πολιτισμός τείνει να βλέπει τον φόβο σαν κακό, ειδικά όταν
χρησιμοποιείται για να χειραγωγήσει τους άλλους σε υποταγή.
Αλλά η βιβλική έννοια του φόβου έχει μια ευρύτερη έννοια. Περιέχει
περισσότερα από την αρνητική αντίληψη που μπορεί να έχουμε γι' αυτήν.
Στα παραπάνω εδάφια, ελπίζω να μπορείτε να δείτε ότι η έννοια του φόβου του
Θεού συνδέεται με την υπακοή μας.
Ο Εκκλησιαστής θεωρούσε ότι ο φόβος του Θεού είναι το πιο σημαντικό πράγμα
που θα μπορούσαμε να κάνουμε με τη ζωή μας:
Εκκλ.ε:7 Διότι εν τω πλήθει των ονείρων και εν τω πλήθει των λόγων είναι
ματαιότητες· συ δε φοβού τον Θεόν.
Εκκλ.ιβ:13 Ας ακούσωμεν το τέλος της όλης υποθέσεως· φοβού τον Θεόν και φύλαττε
τας εντολάς αυτού, επειδή τούτο είναι το παν του ανθρώπου.
Ο προφήτης Νεεμίας κάλεσε μάλιστα τον Ισραήλ να φοβάται τον Θεό του, ώστε
να μην χλευάζεται από τους εχθρούς του:
Νεεμ.ε:9 Δεν είναι καλόν το πράγμα το οποίον σεις κάμνετε· δεν πρέπει να
περιπατήτε εν τω φόβω του Θεού ημών, διά να μη ονειδίζωσιν ημάς τα έθνη, οι
εχθροί ημών;
Στη σύγχρονη κουλτούρα μας, ωστόσο, είμαστε τόσο απομακρυσμένοι από αυτή τη
σκέψη που το «να φοβόμαστε τον Θεό» είναι μια έννοια που είναι δύσκολο να
εκτιμήσουμε.
Αλλά θα ήθελαν πραγματικά οι Ιουδαίοι συγγραφείς της Βίβλου να πιστέψουμε
ότι ο Θεός είναι ένας τυραννικός νταής που μας χειραγωγεί, με τακτικές φόβου;
Με κανέναν τρόπο!
Κανένας ευσεβής συγγραφέας της Γραφής δεν θα ήθελε ποτέ να το μεταδώσει
αυτό.
Η έννοια του «φόβου Θεού», λοιπόν, πρέπει να έχει ένα νόημα διαφορετικό από
τη σύγχρονη κατανόησή μας.
Ο φόβος μπορεί να είναι καλός για εμάς (και το ξέρουμε)
Σήμερα, μιλάμε για «υγιή φόβο» που είναι ένα χρήσιμο εργαλείο για να
κάνουμε σοφές επιλογές.
Για παράδειγμα, δένουμε τις ζώνες ασφαλείας μας επειδή φοβόμαστε τι μπορεί
να συμβεί στο σώμα μας σε ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα.
Κλειδώνουμε το μηχανάκι μας με αλυσίδα για να μην το κλέψουν.
Είμαι βέβαιος ότι μπορείτε να σκεφτείτε άλλες ενέργειες που κάνετε σε
καθημερινή βάση λόγω ενός αντιληπτού αρνητικού αποτελέσματος.
Παρόμοια, ο Θεός θέλει να ενσταλάξει μια αίσθηση υγιούς φόβου στην καρδιά
μας για να μας εμποδίσει να πάρουμε κακές αποφάσεις αντίθετες με τις εντολές
Του.
Επειδή πιστεύουμε ότι οι οδηγίες Του είναι για το καλό μας, η στάση της
υποταγής και της ευγνωμοσύνης μας αναγκάζει να υπακούμε στη φωνή Του.
Η ανταπόκρισή μας δεν έχει καμία σχέση με μια κατεστραμμένη ή νοσηρή σχέση
ανάμεσα σε εμάς και τον Θεό.
Κάθε επιχείρημα περί του αντιθέτου, αγνοεί τις Γραφές που σαφώς υπονοούν το
αντίθετο. Μερικά μόνο παραδείγματα:
Ψαλμ.κε:14 Το απόρρητον του Κυρίου είναι μετά των
φοβουμένων αυτόν και την διαθήκην αυτού θέλει φανερώσει εις αυτούς.
Ψαλμ.ργ:17 Το δε έλεος του Κυρίου είναι από του
αιώνος και έως του αιώνος επί τους φοβουμένους αυτόν· και η δικαιοσύνη αυτού
επί τους υιούς των υιών·
Ο δρόμος που μας ανοίχτηκε με το αίμα του Χριστού, μπορεί να μας οδηγήσει
κοντά στον Θεό. Μήπως αυτό εμπεριέχει κάποιο στοιχείο φόβου; Σίγουρα! Αλλά
ταυτόχρονα, επιβεβαιώνουμε ότι είναι καλό. Επειδή ο Θεός είναι καλός και μας
αγαπά, μπορούμε να Τον εμπιστευτούμε.
Ένας υγιής φόβος
Ένας άλλος φόβος που
πρέπει να προσέξουμε είναι ο φόβος της αιώνιας κόλασης για εκείνους που
αρνούνται να μετανοήσουν και να πιστέψουν στο ευαγγέλιο, όπως είπε ο Ιησούς:
Μάρκ.α:15 και λέγων ότι επληρώθη ο καιρός και
επλησίασεν η βασιλεία του Θεού· μετανοείτε και πιστεύετε εις το ευαγγέλιον.
Ο Ιησούς προειδοποίησε
λέγοντας:
Λουκ.ιβ:4 …… Μη φοβηθήτε από των αποκτεινόντων το
σώμα και μετά ταύτα μη δυναμένων περισσότερόν τι να πράξωσι.
Και μας είπε ποιον
πρέπει να φοβάστε:
Λουκ.ιβ:5 Θέλω δε σας δείξει ποίον να φοβηθήτε·
Φοβήθητε εκείνον, όστις αφού αποκτείνη, έχει
εξουσίαν να ρίψη εις την γέενναν· ναι, σας λέγω, τούτον φοβήθητε.
Ο «εκείνος»
στον οποίο αναφέρεται ο Κύριός μας είναι ο Θεός και αυτός ο φόβος έχει να κάνει
με την Ημέρα της Κρίσης (Δαν.ιβ:1-3, Αποκ.κ:12-15).
Να φοβάσαι τον Θεό
σήμερα, διαφορετικά πρέπει να φοβάσαι τη μελλοντική κρίση αύριο:
Αποκ.κα:8 Οι δε δειλοί και άπιστοι και βδελυκτοί
και φονείς και πόρνοι και μάγοι και ειδωλολάτραι
και πάντες οι ψεύσται θέλουσιν έχει την μερίδα αυτών εν τη λίμνη τη
καιομένη με πυρ και θείον· ούτος είναι ο δεύτερος θάνατος.
Αναπαυμένοι με τον
Χριστό
Ο Θεός δεν σε έσωσε
για να σε χάσει πάλι:
Ρωμ.η:35-39 Τις θέλει μας χωρίσει από της αγάπης του
Χριστού; θλίψις ή στενοχωρία ή διωγμός ή πείνα ή γυμνότης ή κίνδυνος ή μάχαιρα;
Καθώς είναι γεγραμμένον, Ότι ένεκα σου θανατούμεθα όλην την ημέραν. Ελογίσθημεν
ως πρόβατα σφαγής. Αλλ' εις πάντα ταύτα υπερνικώμεν διά του αγαπήσαντος ημάς.
Επειδή είμαι πεπεισμένος ότι ούτε θάνατος ούτε ζωή ούτε άγγελοι ούτε αρχαί ούτε
δυνάμεις ούτε παρόντα ούτε μέλλοντα ούτε ύψωμα ούτε βάθος ούτε άλλη τις κτίσις
θέλει δυνηθή να χωρίση ημάς από της αγάπης του Θεού της εν Χριστώ Ιησού τω
Κυρίω ημών.
Ακόμα κι αν πεθάνουμε
με τραγικό θάνατο, είναι μόνο το επόμενο βήμα στην αιώνια Βασιλεία όπου ο
θάνατος δεν θα υπάρχει πια (Αποκ.κα:1-5).
Ο απόστολος Παύλος
είπε:
Β’ Κορ.ε:8 θαρρούμεν δε και επιθυμούμεν μάλλον να
αποδημήσωμεν από του σώματος και να ενδημήσωμεν προς τον Κύριον.
Ένας νέος κόσμος
έρχεται, μια νέα Βασιλεία, γιατί λοιπόν να φοβόμαστε οτιδήποτε πια, αφού έχουμε
εμπιστευτεί στον Ιησού Χριστό;
Είτε έχουμε πεθάνει
είτε είμαστε ζωντανοί κατά την επιστροφή του Ιησού, Εκείνος μας έχει ήδη «συναναστήσει
και συνκαθίσει εν τοις επουρανίοις» (Εφεσ.β:6).
