Υπάρχουν ενενήντα αναφορές στο πρόσωπο του Θεού στην Παλαιά Διαθήκη και άλλες οκτώ στην Καινή Διαθήκη. Εμείς θα αναφέρουμε ορισμένες από αυτές ώστε να γίνει φανερή αυτή η αλήθεια μια για πάντα, ώστε να λατρεύουμε το Θεό σωστά.
Γέν.γ:8 «Και
ήκουσαν την φωνήν Κυρίου του Θεού, περιπατούντος εν τω παραδείσω προς το
δειλινόν· και εκρύφθησαν ο Αδάμ και η γυνή αυτού από προσώπου Κυρίου του Θεού,
μεταξύ των δένδρων του παραδείσου».
Έξοδ.λγ:20 «Και
είπε, δεν δύνασαι να ίδης το πρόσωπόν μου· διότι άνθρωπος δεν θέλει με ιδεί και
ζήσει».
Ψαλμ.ις:11 «Εφανέρωσας
εις εμέ την οδόν της ζωής· χορτασμός ευφροσύνης είναι το πρόσωπόν σου·
τερπνότητες είναι διαπαντός εν τη δεξιά σου».
Ψαλμ.ρμγ:7 «Ταχέως
εισάκουσόν μου, Κύριε· το πνεύμά μου εκλείπει· μη κρύψης το πρόσωπόν σου απ
εμού, και ομοιωθώ μετά των καταβαινόντων εις τον λάκκον».
Θρήν.γ:35 «Το
να διαστρέφη κρίσιν ανθρώπου κατέναντι του προσώπου του Υψίστου»
Ζαχ.ζ:2 «και
εξαπέστειλαν εις τον οίκον του Θεού τον Σαρεσέρ και τον Ρεγέμ-μέλεχ και τους
ανθρώπους αυτών, διά να εξιλεώσωσι το πρόσωπον του Κυρίου»
Ζαχ.η:21,22 «και
οι κάτοικοι της μιας θέλουσιν υπάγει εις την άλλην, λέγοντες, Ας υπάγωμεν
σπεύδοντες διά να εξιλεώσωμεν το πρόσωπον του Κυρίου και να εκζητήσωμεν τον
Κύριον των δυνάμεων· θέλω υπάγει και εγώ. Και λαοί πολλοί και έθνη ισχυρά
θέλουσιν ελθεί διά να εκζητήσωσι τον Κύριον των δυνάμεων εν Ιερουσαλήμ και να
εξιλεώσωσι το πρόσωπον του Κυρίου».
Αυτή είναι η κοινή ομολογία των αγίων της Παλαιάς Διαθήκης.
Όλες οι αναφορές τους στο Θεό, ή ακόμη και όταν ο Θεός αναφέρεται στο πρόσωπό
Του (Έξοδ.λγ:20), είναι στον ενικό αριθμό. Όλοι οι πιστοί ανεξαιρέτως,
λάτρευαν, έβλεπαν και πίστευαν σε μονοπρόσωπο Θεό. Όλη η λατρεία τους ήταν
στραμμένη σ' Αυτό το πρόσωπο και πουθενά αλλού.
Το ίδιο βλέπουμε να γίνεται και από τους αγίους της Καινής
Διαθήκης, οι οποίοι όπως είπαμε και προηγουμένως, ήταν Ισραηλίτες, Εβραίοι εξ
Εβραίων, τέκνα του Αβραάμ, του Ισαάκ και του Ιακώβ και λάτρευαν τον Ίδιο, τον
Ένα Θεό των πατέρων τους. Παραθέτουμε αναφορές στο πρόσωπο του Θεού στην Καινή
Διαθήκη:
Β’ Θες.α:19 «οίτινες
θέλουσι τιμωρηθή με όλεθρον αιώνιον από προσώπου του Κυρίου και από της δόξης
της δυνάμεως αυτού»
Εβρ.θ:24 «οὐ γὰρ εἰς χειροποίητα εἰσῆλθεν ἅγια
Χριστὸς, ἀντίτυπα τῶν ἀληθινῶν, ἀλλ' εἰς αὐτὸν τὸν οὐρανόν, νῦν ἐμφανισθῆναι τῷ
προσώπῳ τοῦ θεοῦ ὑπὲρ ἡμῶν»
Α’ Πέτρ.γ:12
«…το δε πρόσωπον του Κυρίου είναι κατά
των πραττόντων κακά»
Αποκ.κβ:4 «και θέλουσιν ιδεί το πρόσωπον αυτού, και το
όνομα αυτού θέλει είσθαι επί των μετώπων αυτών».
Αποκ.κ:11 «Και είδον θρόνον λευκόν μέγαν και τον
καθήμενον επ' αυτού, από προσώπου του οποίου έφυγεν η γη και ο ουρανός, και δεν
ευρέθη τόπος δι' αυτά».
Αυτή είναι η κοινή
ομολογία των Γραφών. Ο Θεός μας είναι μονοπρόσωπος, γι' αυτό και παντού όλοι οι
άγιοι αναφέρονται σ' Αυτόν, σαν σε ένα πρόσωπο και όχι πολλά. Εάν ο Θεός μας
αποτελείτο από δύο ή τρία πρόσωπα, ο λόγος του Θεού θα το έλεγε καθαρά και αντί
να λέει «πρόσωπο», θα έλεγε «πρόσωπα». Εάν υποθέσουμε ότι είναι τρεις οι καθήμενοι
στο θρόνο, θα έπρεπε να είχαμε αναφορές και για τους τρεις και αντί «πρόσωπο αυτού»,
θα έλεγε «πρόσωπα αυτών», ή «πρόσωπα αυτού».
Αντίθετα με την άποψη
πολλών σήμερα, η Αγία Γραφή λέει ότι ο Θεός είναι ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΟΣ και όχι
πολυπρόσωπος. Αυτό βλέπουμε ότι είναι σε απόλυτη αρμονία με την αλήθεια που
είδαμε από την πρώτη εντολή και από το Εχάδ.
Αν μοιράζουμε τη
λατρεία μας σε περισσότερα του ενός πρόσωπα, είτε το θέλουμε είτε όχι, η
λατρεία μας είναι πολυθεϊστική και ας μη κακοφαίνεται σε ορισμένους.
