Λαοδίκεια

Αποκ.γ:15 Εξεύρω τα έργα σου, ότι ούτε ψυχρός είσαι ούτε ζεστός· είθε να ήσο ψυχρός ή ζεστός·

Εδώ ο Ιησούς περιγράφει την κατάσταση αυτής της εκκλησίας.

Με την λέξη «ψυχρός», ο Ιησούς τους λέει ότι καλύτερα να ήταν τελείως αδιάφοροι για τα πνευματικά, παρά έτσι που νομίζουν ότι είναι εντάξει απέναντι στον Θεό ενώ δεν είναι, ώστε να δυσφημείται η εκκλησία και η αλήθεια.

Αργότερα, ο Ιησούς θα τους πει ότι είναι ταλαίπωροι, ελεεινοί, πτωχοί, τυφλοί και γυμνοί.

Αυτό είναι τρομακτικό και είναι για την εποχή μας: «χριστιανούς» που ΝΟΜΙΖΟΥΝ ότι είναι όχι απλά εντάξει, αλλά οι πρώτοι, ο Θεός τους βλέπει ταλαίπωρους, ελεεινούς, φτωχούς, τυφλούς, γυμνούς…

Τεράστιο χάσμα ανάμεσα στο πως βλέπουν τον εαυτό τους και πως ο Κύριος τους βλέπει!!

Αν ήταν τελείως ψυχροί τουλάχιστον θα μπορούσαν ίσως να δουν την ανάγκη του Πνεύματος του Θεού, να δουν την αμαρτία τους και να μετανοήσουν, να υπακούσουν στο λόγο του Θεού και όχι στις συνόδους της καθεστωτικής εκκλησίας.

Όταν κάποιος δεν «νομίζει», μπορεί πιο εύκολα να ακούσει, αλλά όταν όλοι «νομίζουν», τότε τα πράγματα είναι δύσκολα (εγώ νομίζω….).

Με την λέξη «ζεστός», αναφέρεται σε μια αγνή καθαρή πίστη που ενεργοποιείται από αγάπη στο πρόσωπο του Ιησού.

Η πίστη μας δεν επιβάλλεται, ούτε έχει καμία αξία όταν γίνεται προσποιητά (σχέση νέου-νέας, ψυχρά και τυπικά ή γεμάτη αισθήματα).

Όταν πρέπει συνέχεια να σε τραβάνε ή να σε σπρώχνουν για να κάνεις κάτι, σημαίνει ότι δεν υπάρχει διάθεση!

 

Αποκ.γ:16 ούτως, επειδή είσαι χλιαρός και ούτε ψυχρός ούτε ζεστός, μέλλω να σε εξεμέσω εκ του στόματός μου.

χλιαρός

Αυτός που προσπαθεί να ευαρεστήσει και τους θερμούς και τους ψυχρούς, με αποτέλεσμα να βρίσκεται σε μία ουδέτερη γκρίζα ζώνη.

Βρίσκονται δηλαδή σε κατάσταση συμβιβασμού γιατί βαδίζουν και με τον Θεό και με τον κόσμο, αλλά αυτό δεν οδηγεί πουθενά.

Ο Ιησούς είπε, εάν εμένα μίσησαν, κι εσάς θα μισήσουν και αν κράτησαν τα λόγια μου, θα κρατήσουν και τα δικά σας.

Β’ Τιμ.γ:12 Και πάντες δε οι θέλοντες να ζώσιν ευσεβώς εν Χριστώ Ιησού θέλουσι διωχθή.

Οι χλιαροί δεν θέλουν τον διωγμό, δεν θέλουν να τους καταλάβουν ότι είναι χριστιανοί, και γι’ αυτό περπατάνε αυτό το δρόμο, ούτε ψυχρός, ούτε ζεστός.

Επειδή όμως επιθυμούν έστω και χλιαρά τον Ιησού, γι’ αυτό ο Κύριος τους περιλαμβάνει μέσα στις 7 λυχνίες, και προσπαθεί να τους φέρει στο σωστό δρόμο. Αλλά ήδη έχουν χάσει την Αρπαγή, δεν μπορεί να είναι νύμφη.

Βαδίζουν στο δρόμο του Θεού όπως η γυναίκα του Λωτ, κοιτώντας προς τα πίσω στα Σόδομα και τα Γόμορρα.

Ο Ιησούς τους καλεί σ’ αυτό που φοβούνται, σε μια πλήρη αφιέρωση σ’ Εκείνον που να μην λογαριάζουν ούτε τη ζωή τους.

Η γυναίκα του Λωτ δεν έκανε καμιά βαριά αμαρτία, όπως εμείς κρίνουμε το βάρος, έκανε κάτι πολύ απλό (παράκουσε όμως) το οποίο της στοίχισε τη σωτηρία!

Μια αιτία χλιαρότητας είναι το «τι θα πει ο κόσμος».

Ο ακατάστατος, που δεν έχει πάρει τις αποφάσεις που πρέπει για τη ζωή του, που δεν έχει κάποιο στόχο ώστε να βαδίζει με ζήλο και πίστη, είναι σαν το κύμα που το χτυπάνε οι άνεμοι.

Λουκ.κα:34-36 Προσέχετε δε εις εαυτούς μήποτε βαρυνθώσιν αι καρδίαι σας από κραιπάλης και μέθης και μεριμνών βιωτικών, και επέλθη αιφνίδιος εφ' υμάς η ημέρα εκείνη· διότι ως παγίς θέλει επέλθει επί πάντας τους καθημένους επί πρόσωπον πάσης της γης. Αγρυπνείτε λοιπόν δεόμενοι εν παντί καιρώ, διά να καταξιωθήτε να εκφύγητε πάντα ταύτα τα μέλλοντα να γείνωσι και να σταθήτε έμπροσθεν του Υιού του ανθρώπου.

μέλλω να σε εξεμέσω εκ του στόματός μου

Αυτό θα συμβεί οπωσδήποτε, εκτός αν γίνουν ζεστοί, εάν μετανοήσουν. Ο Κύριος λέει «μέλλω να σε εξεμέσω» όμως ακόμα υπάρχει περιθώριο μετάνοιας.

Εμετός = αποβολή τινός πράγματος με αηδία.

Είναι σκληρός λοιπόν ο λόγος του Ιησού σ’ αυτή την περίοδο.

 

Αποκ.γ:17 Διότι λέγεις ότι πλούσιος είμαι και επλούτησα και δεν έχω χρείαν ουδενός, και δεν εξεύρεις ότι συ είσαι ο ταλαίπωρος και ελεεινός και πτωχός και τυφλός και γυμνός·

Εδώ, έχουμε τα δύο αντίθετα άκρα. Βλέπουμε πως βλέπει τον εαυτό της αυτή η εκκλησία και πως ο Ιησούς την βλέπει!

Η φιλοσοφία αυτής της εκκλησίας είναι ο λόγος για τον οποίο ο Κύριος θα την εξεμέσει και μας το δείχνει το «διότι».

Επειδή δηλαδή πιστεύουν ότι είναι πλούσιοι και δεν έχουν ανάγκη κανένα, γι’ αυτό ο Κύριος θα τους εξεμέσει.

Είναι αυτοί που γεμάτοι υπερηφάνεια και εγωισμό νομίζουν ότι αυτοί είναι και κανείς άλλος.

Αλλά τι κάνουν με τον καρπό του Πνεύματος που ζητάει ο Κύριος; Πόσο πλούσιοι είναι σ’ αυτό το θέμα;

Πιστεύουν ότι είναι η ανώτερη εκκλησία, ότι κανείς δεν μπορεί να τους διδάξει τίποτα, και ότι τα ξέρουν όλα. Αυτό τώρα μπορεί να είναι σύστημα εκκλησίας, ή άτομα μέσα σε εκκλησίες.

Υπάρχουν πολλοί Χριστιανοί σήμερα, που επειδή αποφάσισαν ν’ ακολουθήσουν τον Ιησού, νομίζουν ότι έφτασαν στο αποκορύφωμα….

Μένουν στα γεγονότα του παρελθόντος, δεν βαδίζουν με πίστη στο να γνωρίσουν το μεγαλείο του Σωτήρα, την κοινωνία των παθημάτων Του, να γίνουν στύλοι και εδραιώματα της αλήθειας, να αφήσουν το εαυτό τους πλήρως στα χέρια του Ιησού ώστε να γίνουν κατ’ εικόνα και ομοίωση Του.

Μια άλλη πτυχή αυτής της αρρώστιας είναι η άποψη ορισμένων που μπερδεύουν την υλική ευλογία με την πνευματική. Επειδή ο Θεός τους ευλόγησε υλικά, νομίζουν ότι είναι εντάξει και στα πνευματικά και λένε «είμαστε παιδιά του Θεού, μας ευλόγησε ο Θεός με τόσα αγαθά, ο Χριστός πλήρωσε για όλα επομένως όλα είναι εντάξει».

Επειδή λοιπόν υπάρχει η αυτοϊκανοποίηση ότι όλα είναι εντάξει, ότι είναι πλούσιοι, δεν υπάρχει ανάγκη για πρόοδο, για περισσότερο αγιασμό, γι’ αυτό λένε «δεν έχω χρείαν ουδενός».

Όταν η εκκλησία βλέπει με σαρκικά μάτια και λέει «είμαι πλούσια και δεν έχω ανάγκη από τίποτε» σημαίνει ότι βλέπει στον εαυτό της, στα επιτεύγματα της, στους μεγάλους οργανισμούς της, στην φήμη της, στη δόξα που έχει ίσως  με την πολιτική εξουσία, στα πλήθη που έχει στους κόλπους της, στον πλούτο της, και επαναπαύεται σ’ αυτά γιατί τόσο μόνο μπορεί να δει. Αυτό σημαίνει ότι δεν έχει τη σωστή όραση, στερείται πνευματικής όρασης.

Μια τέτοια εκκλησία με τόσο πλούτο και καλοπέραση θα αναρωτιέται για ποιο λόγο να κοπιάζει πλέον, για ποιο λόγο να τρέχει προς τα εμπρός.

Την απάντηση την δίνει ο απόστολος Παύλος στους Φιλ.γ:8-15 «μάλιστα δε και νομίζω τα πάντα ότι είναι ζημία διά το έξοχον της γνώσεως του Ιησού Χριστού του Κυρίου μου, διά τον οποίον εζημιώθην τα πάντα, και λογίζομαι ότι είναι σκύβαλα διά να κερδήσω τον Χριστόν και να ευρεθώ εν αυτώ μη έχων ιδικήν μου δικαιοσύνην την εκ του νόμου, αλλά την διά πίστεως του Χριστού, την δικαιοσύνην την εκ Θεού διά της πίστεως, δια να γνωρίσω Αυτόν και την δύναμιν της αναστάσεως Αυτού, και την κοινωνίαν των παθημάτων Αυτού συμμορφούμενος με τον θάνατον Αυτού ίσως καταντήσω εις την εξανάστασιν των νεκρών. Ουχί ότι έλαβον ήδη το βραβείον, ή έγεινα ήδη τέλειος, τρέχω όμως κατόπιν ίσως λάβω αυτό δια το οποίον και ελήφθην υπό του Ιησού Χριστού. Αδελφοί, εγώ δεν στοχάζομαι εμαυτόν ότι έλαβον αυτό. Αλλ’ εν πράττω, τα μεν οπίσω λησμονών εις δε τα έμπροσθεν επεκτεινόμενος, τρέχω προς τον σκοπόν δια το βραβείον της άνω κλήσεως του Θεού εν Χριστώ Ιησού».

και δεν εξεύρεις ότι συ είσαι ο ταλαίπωρος και ελεεινός και πτωχός και τυφλός και γυμνός

Αυτή είναι η γνώμη του Ιησού: Το άκρον άωτον της αθλιότητας:

    · Ταλαίπωροι γιατί δεν έχουν την ανάπαυση και την ειρήνη του Πνεύματος του Θεού.

     · Ελεεινοί και πτωχοί γιατί δεν έχουν τον θησαυρό και τον πλούτο της δόξας και της παρουσίας του Ιησού στην καρδιά τους και στην ζωή τους. Μπορεί μια εκκλησία να λειτουργεί άψογα, το εκκλησίασμα να είναι πανευτυχές ότι όλα πάνε μια χαρά και ο Ιησούς να είναι απέξω και να χτυπάει!!

  · Τυφλοί, γιατί δεν έχουν πνευματική όραση να δουν το χρονοδιάγραμμα και τα επερχόμενα δεινά, και το σπουδαιότερο να δουν την πνευματική τους κατάσταση και να μετανοήσουν.

    · Τέλος γυμνοί, γιατί δεν έχουν την δικαιοσύνη του Ιησού επάνω τους, αλλά σαρκικά δικά τους σκεπάσματα που μπροστά στον Θεό είναι κουρέλια και δεν μπορούν να σκεπάσουν τη γυμνότητα της αμαρτίας και της ανυπακοής.

Ο Ιησούς θέλει ν’ αναπληρώσει κάθε μια απ’ αυτές τις ανάγκες και να τους κάνει πλήρεις ώστε πραγματικά να μην έχουν χρεία ουδενός παρά μόνο Εκείνου.

 

Αποκ.γ:18 συμβουλεύω σε να αγοράσης παρ' εμού χρυσίον δεδοκιμασμένον εκ πυρός διά να πλουτήσης, και ιμάτια λευκά διά να ενδυθής και να μη φανερωθή η αισχύνη της γυμνότητός σου, και χρίσον τους οφθαλμούς σου με κολλούριον διά να βλέπης.

συμβουλεύω σε

Αφού ο Κύριος τους μίλησε για την κατάσταση και τα προβλήματά τους, τώρα φαίνεται σαν να θέλει να τους συμβουλέψει με αγάπη για το τι πρέπει να κάνουν για να μπορέσουν να γιατρευτούν απ’ αυτή την κατάσταση της αθλιότητας. Βέβαια, έχουν χάσει αυτό που ο Θεός ήθελε πραγματικά γι’ αυτούς!

 

να αγοράσης παρ' εμού

Ο Ιησούς κάνει «παζάρια» θα λέγαμε μαζί τους, κάνει μια συμφωνία.

Η σωτηρία είναι μια συμφωνία, μια διαθήκη με δύο συμβαλλόμενους. Καλούνται ν’ αγοράσουν από τον Ιησού αλλά με τη δική τους θέληση.

Ο Θεός μου λέει τι έχει για μένα, αλλά εγώ από το μέρος μου, πρέπει να θελήσω αυτό που μου προσφέρει.

Πρέπει να καταλάβουν ότι έχουν ανάγκη απ’ αυτό που έχει ο Ιησούς, αλλά δεν δίδεται πλέον δωρεάν. Πρέπει να το αγοράσουν, πρέπει να πληρώσουν μια τιμή. Θα πρέπει να διαλέξουν μεταξύ του Χριστού και του Αντίχριστου.

Σήμερα, αν θέλει κάποιος να μπει στη Βασιλεία του Θεού, πρέπει να αναγεννηθεί Βιβλικά.

Και ο Νικόδημος «ήξερε» πολλά, αλλά δεν ήξερε τι σημαίνει αναγέννηση! Ο Θεός καλεί σήμερα όλους τους «Νικόδημους» να ξυπνήσουν, να βγουν από κει που βρίσκονται και να καταλάβουν τι σημαίνει «εξ ύδατος και Πνεύματος», γιατί διαφορετικά «δεν δύναντε να εισέλθωσι εις την βασιλείαν του Θεού».

Η αναγέννηση μας δίνει το δικαίωμα να σταθούμε δίκαιοι μπροστά στον Θεό, αλλά ο Κύριος έχει πολύ περισσότερα για μας και δεν πρέπει να μένουμε εκεί!

Γιατί ο Θεός μας αφήνει εδώ μετά την αναγέννησή μας και δεν μας παίρνει κοντά Του; Κάτι περιμένει.

 

χρυσίον δεδοκιμασμένον εκ πυρός

Ο μόνος τρόπος ν’ απαλλαγεί ο άνθρωπος του Θεού από την αμαρτία είναι δια μέσου της θλίψης και της δοκιμασίας. Το να γνωρίζεις εγκεφαλικά τον Κύριο δεν είναι αρκετό, γιατί λέει ο απόστολος Παύλος:

Φιλ.γ:10 «δια να γνωρίσω αυτόν, και την δύναμιν της αναστάσεως αυτού, και την κοινωνία των παθημάτων αυτού, συμμορφούμενος με τον θάνατο αυτού».

Δεν μπορείς να γνωρίσεις τον Κύριο μόνο στην ανάσταση. Πρέπει πρώτα να Τον γνωρίσεις στο πάθος!!! Στην Γεθσημανή, στο δικαστήριο που τον δίκασε παράνομα, πάνω στον Γολγοθά! Κι αυτό γίνεται με το να βαδίσουμε όπως Εκείνος.

Φαίνεται ότι η κοινωνία των παθημάτων είναι απαραίτητη για να μπορέσει να σπάσει η αμαρτία, στη ζωή του ανθρώπου.

Όταν πάρουμε μια αποφασιστική στάση εναντίον της αμαρτίας, τότε η αμαρτία δεν έχει πλέον εξουσία πάνω μας και μεταφερόμαστε σε μια καινούρια θέση μπροστά στον Θεό.

 

Α’ Πετρ.δ:1 «Επειδή λοιπόν ο Χριστός έπαθεν υπέρ ημών κατά σάρκα, οπλίσθητε και σεις το αυτό φρόνημα διότι ο παθών κατά σάρκα έπαυσεν από της αμαρτίας».

 

Να αγοράσουν: θα περάσουν από μια πολύ μεγάλη δοκιμασία (Θλίψη) και θα πρέπει να αρνηθούν το χάραγμα του θηρίου.

Αυτή η δοκιμασία θα τους κάνει να αναγνωρίσουν ότι ο Ιησούς που τόσο καιρό εγκεφαλικά γνώριζαν αλλά ποτέ δεν Τον άφησαν να μπει στην καρδιά τους (γι’ αυτό κρούει), αξίζει και πρέπει να πάρουν αποφάσεις αν θέλουν να πάνε στον ουρανό (σαν οι καλεσμένοι πλέον, στο γάμο του Αρνίου).

Ο χρυσός που πρέπει ν’ αγοράσουν από τον Ιησού είναι πυρωμένος από την φωτιά, που σημαίνει ότι έχει λιώσει, η σκουριά έχει καεί, και είναι πεντακάθαρος (χρυσός = θεότητα - φωτιά = κρίση).

Άρα, πρέπει να αγοράσουν καθαρή θεότητα, όπως διδάσκεται μέσα στη Γραφή. Η θεότητα που πίστευαν ήταν λερωμένη.

Δια να πλουτίσεις: άρα η φτώχεια τους ήταν ότι δεν γνώριζαν ποιος είναι ο Θεός τους.

Δεν ήξεραν ότι ο Ιησούς είναι ο Θεός, αλλά δεν ήξεραν και την ποιότητα, την καρδιά του Θεού.

Όσο πιο πολύ, πιο καλά, ξέρω τον Θεό, τόσο πιο σωστά λειτουργώ σαν χριστιανός.

Δεν μπορούμε να λέμε ότι είμαστε Χριστιανοί αν δεν αφήνουμε τον Θεό να μας περάσει μέσα από τέτοιους καθαρισμούς. Αυτοί οι Χριστιανοί που θα δοκιμαστούν στην φωτιά της Θλίψης, θα καθαριστούν και θα γίνουν άξιοι πλέον σαν καθαρό χρυσάφι.

Η φωτιά συμβολίζει την Θλίψη.

Ζαχ.ιγ:8 Και εν πάση τη γη, λέγει Κύριος, δύο μέρη θέλουσιν εξολοθρευθή εν αυτή και εκλείψει, το δε τρίτον θέλει εναπολειφθή εν αυτή.

Ζαχ.ιγ:9 «Και θέλω περάσει το τρίτον διά πυρός· και θέλω καθαρίσει αυτούς ως καθαρίζεται το αργύριον, και θέλω δοκιμάσει αυτούς ως δοκιμάζεται το χρυσίον· αυτοί θέλουσιν επικαλεσθή το όνομά μου και εγώ θέλω εισακούσει αυτούς· θέλω ειπεί, ούτος είναι λαός μου· και αυτοί θέλουσιν ειπεί, Ο Κύριος είναι ο Θεός μου».

Τα 2/3 των Ισραηλιτών θα σκοτωθούν στην μάχη του Αρμαγεδδώνα ενώ το 1/3 θα περάσει από το καμίνι της Μεγάλης Θλίψης η οποία ονομάζεται «στεναχωρία του Ιακώβ» (Ιερ.λ:7)

Αργότερα, στην Αποκάλυψη, βρίσκουμε ότι πολλοί από τους Λαοδικείς ακολουθούν την συμβουλή του Ιησού. Ακούν και υπακούν σ’ ότι το Πνεύμα λέγει προς την εκκλησία και παίρνουν τη μεγάλη απόφαση ν’ ακολουθήσουν τον Ιησού.

 

διά να πλουτήσης

Η εκκλησία αυτή έβλεπε τον εαυτό της πλούσιο, εδώ όμως ο Ιησούς τους συμβουλεύει ότι θα πλουτίσουν μόνο εάν πληρώσουν την τιμή που πρέπει, και πάρουν τον πλούτο που μένει για πάντα και προσφέρει μόνο Αυτός. Ο πλούτος μιας εκκλησίας έχει να κάνει με το πόσο γνωρίζει ποιος είναι ο Ιησούς.

 

και ιμάτια λευκά διά να ενδυθής και να μη φανερωθή η αισχύνη της γυμνότητός σου

Το λευκό συμβολίζει τη δικαιοσύνη του Ιησού Χριστού.

Και μπορεί κάποιος να σκεφτεί: μα καλά αυτοί που ήταν εκκλησία, δεν ήταν ντυμένοι τη δικαιοσύνη του Χριστού;

Από τα γραφόμενα, φαίνεται ότι δεν ήταν!! Ο Ιησούς τους βλέπει γυμνούς. Κι όταν ο Θεός βλέπει ένα άνθρωπο, το ρούχο που βλέπει είναι η δικαιοσύνη του Χριστού.

Όλο αυτό τον καιρό, αυτοί οι άνθρωποι έλεγαν ότι είναι μέλη εκκλησίας, αλλά ο Θεός δεν έβλεπε τη δικαιοσύνη του Χριστού στη ζωή τους κι αυτό είναι η αισχύνη της γυμνότητας!

Ίσως φαίνεται παράλογο, ίσως φαίνεται παρατραβηγμένο, άνθρωποι που διάβαζαν, έψαλαν, προσευχόταν, προφήτευαν, συναθροιζόταν, έκαναν καλές πράξεις, βοηθούσαν, να μην έχουν τη δικαιοσύνη του Χριστού πάνω τους;

Καταλαβαίνουμε ότι χρειάζεται μεγάλη προσοχή από μέρους μας!

Να ψαχνόμαστε. Α’ Κορ.ι:12 Ώστε ο νομίζων ότι ίσταται ας βλέπη μη πέση.

Ματθ.ζ:22,23 Πολλοί θέλουσιν ειπεί προς εμέ εν εκείνη τη ημέρα, Κύριε, Κύριε, δεν προεφητεύσαμεν εν τω ονόματί σου, και εν τω ονόματί σου εξεβάλομεν δαιμόνια, και εν τω ονόματί σου εκάμομεν θαύματα πολλά; Και τότε θέλω ομολογήσει προς αυτούς ότι ποτέ δεν σας εγνώρισα· φεύγετε απ' εμού οι εργαζόμενοι την ανομίαν.

Μέσα σ’ αυτή την δοκιμασία, ο Ιησούς τους συμβουλεύει ν’ αγοράσουν ιμάτια λευκά, να αποκτήσουν την δικαιοσύνη του Ιησού μέσα από την θλίψη και τις δοκιμασίες.

Χωρίς την δικαιοσύνη του Χριστού, ο Θεός μας βλέπει γυμνούς, γεμάτους από αμαρτία και ντροπή κι αυτό δεν είναι ωραίο, γι’ αυτό πρέπει να είμαστε ντυμένοι.

Τους συμβουλεύει λοιπόν να ντυθούν με την δικαιοσύνη Του, και θα το κάνουν όταν δουν ότι γίνεται η Αρπαγή κι αυτοί μένουν κάτω.

Θα το καταλάβουν γιατί εκατομμύρια άνθρωποι απ’ όλο το πρόσωπο της γης θα εξαφανιστούν εν μια στιγμή.

Θα καταλάβουν ότι έχασαν αυτή την θέση, θ’ αφήσουν το κάθε τι και θα τρέξουν στα πόδια του Χριστού γιατί διαφορετικά θα πρέπει να ταυτιστούν με τον Α/Χ οπότε θα πάνε στην κόλαση.

Το «ενδυθής» αναφέρεται στο ένδυμα του γάμου που ήταν λευκό και έπρεπε ο κάθε καλεσμένος να το ρίξει πάνω του για να περάσει μέσα στη γιορτή του γάμου.

Τους συμβουλεύει λοιπόν να το αγοράσουν απ’ Αυτόν έστω και αν τους κοστίσει τη ζωή τους, για να γίνουν δεκτοί στο γάμο του ουρανού.

Το Ματθ.κβ:1-14 μας δίνει μια πολύ καλή σχετική εικόνα. Μας δείχνει το πόσο απαραίτητο είναι να έχουμε το λευκό ένδυμα του γάμου, την δικαιοσύνη δηλαδή του Χριστού, όταν σταθούμε στην παρουσία Του.

Βλέπουμε επίσης ότι εδώ αναφέρεται στους καλεσμένους (εκκλησία Λαοδίκειας) και όχι στην νύμφη που είναι η εκκλησία της Φιλαδέλφειας.