Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα κατάρες. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα κατάρες. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 23 Απριλίου 2021

ΕΧΕΙΣ ΑΝΟΣΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΡΑ!


Ο φόβος είναι εργαλείο στα χέρια του διαβόλου. Η αλήθεια είναι, ότι δεν μπορεί να κάνει πραγματική ζημιά, εκτός από το να μας φοβίζει ότι μπορεί. Ο διάβολος είναι ένας επαγγελματίας απατεώνας. Προσπαθεί, με όποιον τρόπο μπορεί, να σταματήσει τον λαό του Θεού με τα άνομα σχέδιά του. Είναι αποτυχημένος για πάντα, γιατί είμαστε για πάντα καλυμμένοι με το αίμα του Αμνού!

Η ιστορία της συνωμοσίας του Βαλάκ για να καταραστεί τον λαό Ισραήλ στο βιβλίο των Αριθμών κβ-κδ μας δίνει το εξής παράδειγμα:

Μέχρι αυτό το σημείο, ο λαός Ισραήλ είναι ανίκητος σε κάθε μάχη. Ο Βαλάκ, ο βασιλιάς του Μωάβ, είναι αποφασισμένος να σταματήσει τη ροή της νίκης τους. Ονειρεύεται ότι θα απαλλάξει την γη από τον λαό του Θεού, και έτσι καταφεύγει σε άλλα μέσα για να στραφεί εναντίον τους.

Τρίτη 27 Ιουνίου 2017

Ψαλμοί με κατάρες, στο βιβλίο των Ψαλμών;



Να καταριέται του άρεσε. ας πέσει πάνω του η κατάρα. Την ευλογία δεν την ήθελε· ας φύγει μακριά απ’ αυτόν. Ψαλμ. 109:16, 17

Και έκραξαν φωνή μεγάλη λέγοντες: «Έως πότε, ο δεσπότης ο άγιος και αληθινός, ου κρίνεις και εκδικείς το αίμα ημών εκ των κατοικούντων επί της γης;» Αποκ. 6:10

Το βιβλίο των Ψαλμών της Παλαιάς Διαθήκης (Sefer Tehillim) θεωρείται κατά γενική αναγνώριση και ομολογία, ένα από τα πιο υπέροχα βιβλία της Βίβλου. Όχι μόνο για τον πλούτο των θρησκευτικών ιδεών που εκφράζει, όχι μόνο γιατί σ’ αυτό ακούγεται και η φωνή του ανθρώπου μαζί με αυτή του Θεού, αλλά γιατί εκφράζονται σ’ αυτό, τα πιο βαθειά ανθρώπινα συναισθήματα, από την υπερβολική χαρά μέχρι την βαριά θλίψη, αλλά και γιατί, το βιβλίο αυτό γίνεται πηγή ανεξάντλητης παρηγοριάς και ελπίδας σ’ όλους τους ανθρώπους, σ’ όλες τις εποχές, αφού όλοι βρίσκουν εκεί, μέρος από τον κρυμμένο εαυτό τους. Είναι βασικά ένα βιβλίο προσευχών, συλλογικών και ατομικών.

Παρασκευή 26 Ιουνίου 2015

Η γλώσσα: αδάμαστο μέλος



Σπέρνοντας έριδες. Το θέμα του κουτσομπολιού είναι τόσο σημαντικό γιατί είναι το κύριο μέσο σποράς ερίδων ανάμεσα στους αδελφούς. Το θέμα μας είναι ένα από τα επτά πράγματα που αναφέρονται στη λίστα των βδελυγμάτων (Παρ.ς:19). Βδέλυγμα είναι κάτι που ο Θεός μισεί και που θα σε κρατήσει έξω από τον ουρανό (Αποκ.κα:8). Σπέρνω έριδες σημαίνει το να πηγαίνω από άτομο σε άτομο προξενώντας αντιπάθεια, δυσπιστία, και διαίρεση λέγοντας δήθεν εμπιστευτικά πράγματα ή με συνεχή κριτική. Αυτός που σπέρνει έριδες με λόγια, είναι ένα άτομο που νομίζει ότι μπορεί να λέει τα πάντα, παντού, πάντοτε και σε όλους. Επαναλαμβάνει πράγματα που άκουσε εμπιστευτικά και τα οποία κρατήθηκαν λόγω φιλίας. Δεν φοβάται να κριτικάρει τον οποιοδήποτε. Έλεγξε τον εαυτό σου σ’ αυτά: Μήπως σου αρέσει να κουτσομπολεύεις ανθρώπους; Μήπως σου αρέσει ν’ ακούς κακά λόγια για κάποιον; Μήπως σου αρέσει να μιλάς για όλα όσα ξέρεις; Μήπως σου αρέσει κα κάνεις συνέχεια κριτική και να ρίχνεις λάσπη σε άλλους; Μήπως ξεσηκώνεις φασαρίες διαφωνίες και διαμάχες;  Αν ναι, πρέπει να προσέξεις. Δεν έχει και τόσο σημασία πόσο δυνατός κήρυκας είσαι, ούτε πόσο τα καταφέρνεις στη ρητορική, αν σπέρνεις έριδες, θα έχεις προβλήματα με το Θεό!

Δευτέρα 1 Ιουλίου 2013

ΑΓΙΑΣΜΟΣ 4 - Η γλώσσα: αδάμαστο μέλος


«Την γλώσσαν όμως ουδείς των ανθρώπων δύναται να δαμάσει είναι ακράτητον κακόν, μεστή θανατηφόρου φαρμάκου» (Ιάκ.γ:8)
«Ας είναι ευάρεστα τα λόγια του στόματός μου....ενώπιόν σου Κύριε» (Ψαλμ.ιθ:14)

Ανυπότακτο μέλος. Η γλώσσα είναι το πιο δύσκολο μέρος του σώματος να ελεγχθεί, κι έχει την ικανότητα να γίνεται η αιτία για τις περισσότερες ζημιές. Ο τρόπος που χρησιμοποιείς τη γλώσσα σου, είναι μια καλή ένδειξη της σχέσης σου με το Θεό. Η γλώσσα φέρνει στην επιφάνεια ό,τι είναι μέσα στην καρδιά (Ματθ.ιβ:34 & ιε:18). Ο Ιάκωβος έχει μερικές δυνατές διδασκαλίες σχετικά με τη γλώσσα: Ιάκ.α:26 & Ιάκ.γ:2. Συγκρίνει τη γλώσσα με το χαλινάρι που ελέγχουμε τις κινήσεις του αλόγου, με το πηδάλιο του πλοίου που ελέγχει την κίνησή του όσο μεγάλο κι αν είναι, με μια μικρή φωτιά που όμως μπορεί να προξενήσει μεγάλη ζημιά. Η γλώσσα είναι που μιαίνει όλο το σώμα. Μόνο η δύναμη του Θεού μπορεί να τη δαμάσει (Ιάκ.γ:1-13).