Η γλώσσα: αδάμαστο μέλος

Σπέρνοντας έριδες. Το θέμα του κουτσομπολιού είναι τόσο σημαντικό γιατί είναι το κύριο μέσο σποράς ερίδων ανάμεσα στους αδελφούς. Το θέμα μας είναι ένα από τα επτά πράγματα που αναφέρονται στη λίστα των βδελυγμάτων (Παρ.ς:19). Βδέλυγμα είναι κάτι που ο Θεός μισεί και που θα σε κρατήσει έξω από τον ουρανό (Αποκ.κα:8). Σπέρνω έριδες σημαίνει το να πηγαίνω από άτομο σε άτομο προξενώντας αντιπάθεια, δυσπιστία, και διαίρεση λέγοντας δήθεν εμπιστευτικά πράγματα ή με συνεχή κριτική. Αυτός που σπέρνει έριδες με λόγια, είναι ένα άτομο που νομίζει ότι μπορεί να λέει τα πάντα, παντού, πάντοτε και σε όλους. Επαναλαμβάνει πράγματα που άκουσε εμπιστευτικά και τα οποία κρατήθηκαν λόγω φιλίας. Δεν φοβάται να κριτικάρει τον οποιοδήποτε. Έλεγξε τον εαυτό σου σ’ αυτά: Μήπως σου αρέσει να κουτσομπολεύεις ανθρώπους; Μήπως σου αρέσει ν’ ακούς κακά λόγια για κάποιον; Μήπως σου αρέσει να μιλάς για όλα όσα ξέρεις; Μήπως σου αρέσει κα κάνεις συνέχεια κριτική και να ρίχνεις λάσπη σε άλλους; Μήπως ξεσηκώνεις φασαρίες διαφωνίες και διαμάχες;  Αν ναι, πρέπει να προσέξεις. Δεν έχει και τόσο σημασία πόσο δυνατός κήρυκας είσαι, ούτε πόσο τα καταφέρνεις στη ρητορική, αν σπέρνεις έριδες, θα έχεις προβλήματα με το Θεό!

ΑΓΙΑΣΜΟΣ 4 - Η γλώσσα: αδάμαστο μέλος

«Την γλώσσαν όμως ουδείς των ανθρώπων δύναται να δαμάσει είναι ακράτητον κακόν, μεστή θανατηφόρου φαρμάκου» (Ιάκ.γ:8)

«Ας είναι ευάρεστα τα λόγια του στόματός μου....ενώπιόν σου Κύριε» (Ψαλμ.ιθ:14)

Ανυπότακτο μέλος. Η γλώσσα είναι το πιο δύσκολο μέρος του σώματος να ελεγχθεί, κι έχει την ικανότητα να γίνεται η αιτία για τις περισσότερες ζημιές. Ο τρόπος που χρησιμοποιείς τη γλώσσα σου, είναι μια καλή ένδειξη της σχέσης σου με το Θεό. Η γλώσσα φέρνει στην επιφάνεια ό,τι είναι μέσα στην καρδιά (Ματθ.ιβ:34 & ιε:18). Ο Ιάκωβος έχει μερικές δυνατές διδασκαλίες σχετικά με τη γλώσσα: Ιάκ.α:26 & Ιάκ.γ:2. Συγκρίνει τη γλώσσα με το χαλινάρι που ελέγχουμε τις κινήσεις του αλόγου, με το πηδάλιο του πλοίου που ελέγχει την κίνησή του όσο μεγάλο κι αν είναι, με μια μικρή φωτιά που όμως μπορεί να προξενήσει μεγάλη ζημιά. Η γλώσσα είναι που μιαίνει όλο το σώμα. Μόνο η δύναμη του Θεού μπορεί να τη δαμάσει (Ιάκ.γ:1-13).