Σώθηκες για να υπηρετήσεις.
Ρωτήστε οποιονδήποτε ποιμένα και
θα σας πει ότι οι αμέτοχοι Χριστιανοί είναι η μεγαλύτερη απογοήτευση στη
διακονία.
Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους οι Χριστιανοί διστάζουν να δώσουν τον εαυτό τους στην υπηρεσία του Θεού.
Δεν μπορώ να τα καλύψω όλα σε
αυτό το κήρυγμα. Ωστόσο, θα μάθουμε πέντε βασικές αιτίες του ζητήματος και τις
συνέπειες αυτών με βάση τη συνάντηση που είχε ο Μωυσής με τον Θεό στην έρημο.
Θα διαβάσουμε από τα κεφάλαια 3 &
4 της Εξόδου.
1. Η έλλειψη ταυτότητας
Έξοδ.γ:11 Και απεκρίθη
ο Μωϋσής προς τον Θεόν, Τις είμαι εγώ, διά να υπάγω προς τον Φαραώ και να
εξαγάγω τους υιούς Ισραήλ εξ Αιγύπτου;
Ο Μωυσής πάλευε με την ταυτότητά
του. Ένιωθε ακατάλληλος για διακονία επειδή συνέκρινε την παρούσα κατάστασή του
με την προηγούμενη.
Πριν από 40 χρόνια ήθελε να είναι
ο λυτρωτής του λαού του, επειδή ήταν γιος της κόρης του Φαραώ, τώρα είναι απλά
ένας βοσκός.
Συνέπειες:
Όπως ο Μωυσής, μερικές φορές
παλεύουμε και εμείς με την ταυτότητά μας. Αισθανόμαστε ακατάλληλοι να υπηρετήσουμε
τον Θεό.
Αλλά ο Θεός διαβεβαίωσε ότι η
παρουσία Του θα είναι μαζί με τον Μωυσή και υποσχέθηκε να τον βοηθήσει:
Έξοδ.γ:12 Και είπεν ο
Θεός, Βεβαίως εγώ θέλω είσθαι μετά σού· και τούτο θέλει είσθαι εις σε το
σημείον, ότι εγώ σε απέστειλα· Αφού εξαγάγης τον λαόν μου εξ Αιγύπτου, θέλετε
λατρεύσει τον Θεόν επί του όρους τούτου.
Δεν χρειαζόμαστε ανθρώπινους
τίτλους για να υπηρετήσουμε τον Θεό, επειδή ο καθένας μας είναι βασιλιάς και
ιερέας που καλείται από τον Θεό και ο Κύριος θα είναι πάντα μαζί μας:
Α΄Πέτρ.β:9 σεις όμως
είσθε γένος εκλεκτόν, βασίλειον ιεράτευμα, έθνος άγιον, λαός τον οποίον
απέκτησεν ο Θεός, διά να εξαγγείλητε τας αρετάς εκείνου, όστις σας εκάλεσεν εκ
του σκότους εις το θαυμαστόν αυτού φώς·
Ματθ.κη:20 διδάσκοντες
αυτούς να φυλάττωσι πάντα όσα παρήγγειλα εις εσάς· και ιδού, εγώ είμαι μεθ'
υμών πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος. Αμήν.
2. Η έλλειψη οικειότητας με
τον Θεό
Έξοδ.γ:13 Και είπεν ο
Μωϋσής προς τον Θεόν, Ιδού, όταν εγώ υπάγω προς τους υιούς Ισραήλ και είπω προς
αυτούς, Ο Θεός των πατέρων σας με απέστειλε προς εσάς, και εκείνοι μ'
ερωτήσωσι, Τι είναι το όνομα αυτού; τι θέλω ειπεί προς αυτούς;
Σήμερα, εσύ ξέρεις ποιο είναι το
όνομα του Θεού, αν σε ρωτήσει κάποιος;
Ο Μωυσής πάλευε με αυτό. Δεν
γνώριζε τον Θεό αρκετά καλά για να τον περιγράψει στους Ισραηλίτες.
40 χρόνια είναι πολύς καιρός και
πιθανότατα έγινε ένα πνευματικά μέτριο άτομο ενώ φρόντιζε τα πρόβατα του Ιοθόρ.
Επιπτώσεις:
Μερικοί από εμάς στερούμαστε
οικειότητας με τον Θεό και αγωνιζόμαστε στη διακονία επειδή δεν μπορούμε να δώσουμε
δροσερό νερό από ένα άδειο ποτήρι!
Ο Θεός του είπε να πει στους
Ισραηλίτες ότι στάλθηκε από τον «Εγώ είμαι αυτός που εγώ είμαι»:
Έξοδ.γ:14-22 Και είπεν
ο Θεός προς τον Μωϋσήν, Εγώ είμαι ο Ων· και είπεν, Ούτω θέλεις ειπεί προς τους
υιούς Ισραήλ· Ο Ων με απέστειλε προς εσάς. Και είπεν έτι ο Θεός προς τον
Μωϋσήν, Ούτω θέλεις ειπεί προς τους υιούς Ισραήλ· Κύριος ο Θεός των πατέρων
σας, ο Θεός του Αβραάμ, ο Θεός του Ισαάκ και ο Θεός του Ιακώβ, με απέστειλε
προς εσάς· τούτο θέλει είσθαι το όνομά μου εις τον αιώνα και τούτο το
μνημόσυνόν μου εις γενεάς γενεών· ύπαγε και σύναξον τους πρεσβυτέρους του
Ισραήλ και ειπέ προς αυτούς, Κύριος ο Θεός των πατέρων σας, ο Θεός του Αβραάμ,
του Ισαάκ και του Ιακώβ, εφάνη εις εμέ, λέγων, Επεσκέφθην αληθώς εσάς και τα
όσα κάμνουσιν εις εσάς εν Αιγύπτω· και είπα, Θέλω σας αναβιβάσει εκ της
ταλαιπωρίας των Αιγυπτίων εις την γην των Χαναναίων και Χετταίων και Αμορραίων
και Φερεζαίων και Ευαίων και Ιεβουσαίων, εις γην ρέουσαν γάλα και μέλι· και θέλουσιν
υπακούσει εις την φωνήν σου· και θέλεις υπάγει, συ και οι πρεσβύτεροι του
Ισραήλ, προς τον βασιλέα της Αιγύπτου και θέλετε ειπεί προς αυτόν, Κύριος ο
Θεός των Εβραίων συνήντησεν ημάς· τώρα λοιπόν άφες να υπάγωμεν οδόν τριών
ημερών εις την έρημον, διά να προσφέρωμεν θυσίαν εις Κύριον τον Θεόν ημών· εγώ
δε εξεύρω, ότι δεν θέλει σας αφήσει ο βασιλεύς της Αιγύπτου να υπάγητε, ειμή
διά χειρός κραταιάς· και εκτείνας την χείρα μου, θέλω πατάξει την Αίγυπτον με
πάντα τα θαυμάσιά μου τα οποία θέλω κάμει εν μέσω αυτής· και μετά ταύτα θέλει
σας εξαποστείλει· και θέλω δώσει χάριν εις τον λαόν τούτον έμπροσθεν των
Αιγυπτίων· και όταν αναχωρήτε, δεν θέλετε αναχωρήσει κενοί· αλλά πάσα γυνή
θέλει ζητήσει παρά της γείτονος αυτής και παρά της συγκατοίκου αυτής σκεύη αργυρά
και σκεύη χρυσά και ενδύματα· και θέλετε επιθέσει αυτά επί τους υιούς σας και
επί τας θυγατέρας σας και θέλετε γυμνώσει τους Αιγυπτίους.
Το ίδιο κι εμείς, πρέπει να Τον
γνωρίζουμε καλύτερα κάθε μέρα μέσω του λόγου του:
Ιωάν.ιδ:6 Λέγει προς
αυτόν ο Ιησούς· Εγώ είμαι η οδός και η αλήθεια και η ζωή· ουδείς έρχεται προς
τον Πατέρα, ειμή δι' εμού.
3. Ο φόβος της απόρριψης.
Έξοδ.δ:1 Απεκρίθη δε ο
Μωϋσής και είπε, Αλλ' ιδού, δεν θέλουσι πιστεύσει εις εμέ ουδέ θέλουσιν
εισακούσει εις την φωνήν μου· διότι θέλουσιν ειπεί, δεν εφάνη εις σε ο Κύριος.
Ο Μωυσής φοβόταν την απόρριψη.
Φοβόταν γιατί δεν ήταν σίγουρος πώς θα αντιδράσει ο κόσμος. Άλλωστε τον
απέρριψαν πριν από 40 χρόνια. Δεν ήταν διατεθειμένος να ρισκάρει ξανά.
Συνέπεια:
Όπως ο Μωυσής, έτσι κι εμείς
παλεύουμε με τον φόβο της απόρριψης μερικές φορές.
Τώρα ο Θεός έδωσε στον Μωυσή τη
δύναμη να κάνει μεγάλα θαυματουργικά έργα:
Έξοδ.δ:1 Απεκρίθη δε ο
Μωϋσής και είπε, Αλλ' ιδού, δεν θέλουσι πιστεύσει εις εμέ ουδέ θέλουσιν
εισακούσει εις την φωνήν μου· διότι θέλουσιν ειπεί, δεν εφάνη εις σε ο Κύριος.
δ:2 Και είπε προς αυτόν ο
Κύριος, Τι είναι τούτο, το εν τη χειρί σου; Ο δε είπε, Ράβδος.
δ:3 Και είπε, Ρίψον αυτήν κατά
γης. Και έρριψεν αυτήν κατά γης και έγεινεν όφις· και έφυγεν ο Μωϋσής απ'
έμπροσθεν αυτού.
δ:4 Και είπε Κύριος προς τον
Μωϋσήν, Έκτεινον την χείρα σου και πίασον αυτόν από της ουράς· και εκτείνας την
χείρα αυτού επίασεν αυτόν και έγεινε ράβδος εν τη χειρί αυτού·
δ:5 διά να πιστεύσωσιν ότι
εφάνη εις σε Κύριος ο Θεός των πατέρων αυτών, ο Θεός του Αβραάμ, ο Θεός του
Ισαάκ και ο Θεός του Ιακώβ.
δ:6 Και είπεν έτι προς αυτόν ο
Κύριος, Βάλε τώρα την χείρα σου εις τον κόλπον σου. Και έβαλε την χείρα αυτού
εις τον κόλπον αυτού· και ότε εξήγαγεν αυτήν, ιδού, η χειρ αυτού λεπρά ως χιών.
δ:7 Και είπε, Βάλε πάλιν την
χείρα σου εις τον κόλπον σου. Και έβαλε την χείρα αυτού εις τον κόλπον αυτού·
και ότε εξήγαγεν αυτήν εκ του κόλπου αυτού, ιδού, αποκατεστάθη καθώς η σαρξ
αυτού.
δ:8 Εάν δε, είπεν ο Κύριος,
δεν πιστεύσωσιν εις σε μηδέ εισακούσωσιν εις την φωνήν του σημείου του πρώτου,
θέλουσι πιστεύσει εις την φωνήν του σημείου του δευτέρου·
δ:9 εάν δε δεν πιστεύσωσι και
εις τα δύο ταύτα σημεία μηδέ εισακούσωσιν εις την φωνήν σου, θέλεις λάβει εκ
του ύδατος του ποταμού και θέλεις χύσει αυτό επί της ξηράς· και το ύδωρ, το
οποίον ήθελες λάβει εκ του ποταμού, θέλει γείνει αίμα επί της ξηράς.
Δεν χρειάζεται να φοβόμαστε
επειδή ο Κύριος θα εργαστεί μαζί μας και θα επιβεβαιώσει το λόγο Του μέσω
σημείων και θαυμάτων, όταν δίνουμε τον εαυτό μας σε Αυτόν στην υπηρεσία:
Μάρκ.ις:20 Εκείνοι δε
εξελθόντες εκήρυξαν πανταχού, συνεργούντος του Κυρίου και βεβαιούντος το
κήρυγμα διά των επακολουθούντων θαυμάτων. Αμήν.
4. Ο φόβος της ανεπάρκειας
Έξοδ.δ:10 Και είπεν ο
Μωϋσής προς τον Κύριον, Δέομαι, Κύριε· εγώ δεν είμαι εύλαλος ούτε από χθές ούτε
από προχθές ούτε αφ' ης ώρας ελάλησας προς τον δούλον σου· αλλ' είμαι
βραδύστομος και βραδύγλωσσος.
Ο Μωυσής πάλευε με την
ανεπάρκεια. Ένιωθε ότι δεν ήταν στο ύψος του έργου που ο Θεός ήθελε να
εκτελέσει. Ποιος θα τον άκουγε αν δεν μπορούσε να μιλήσει πειστικά, πόσο μάλλον
να πιστέψει ότι στάλθηκε από τον Θεό;
Συνέπεια:
Όπως ο Μωυσής, μερικές φορές
παλεύουμε και εμείς με την ανεπάρκεια. Ο Μωυσής δεν ήξερε ότι δεν χρειάζεται να
μιλήσει μόνος του. Αλλά ο Θεός υποσχέθηκε να τον εμπνεύσει!
Έξοδ.δ:11,12 Και είπε
προς αυτόν ο Κύριος, Τις έδωκε στόμα εις τον άνθρωπον; ή τις έκαμε τον εύλαλον,
ή τον κωφόν ή τον βλέποντα ή τον τυφλόν; ουχί εγώ ο Κύριος; ύπαγε λοιπόν
τώρα και εγώ θέλω είσθαι μετά του στόματός σου και θέλω σε διδάξει ό,τι μέλλεις
να λαλήσης.
Οι δεξιότητές μας, τα ταλέντα μας
και τα εκπαιδευτικά μας προσόντα σίγουρα μας βοηθάνε στη διακονία. Ωστόσο, το
έργο του Κυρίου δεν εξαρτάται από αυτά τα πράγματα. Το Άγιο Πνεύμα πάντα θα μας
οδηγεί και θα μας καθοδηγεί ανεξάρτητα από την κατάστασή μας:
Λουκ.ιβ:12 διότι το
Άγιον Πνεύμα θέλει σας διδάξει εν αυτή τη ώρα τι πρέπει να είπητε.
5. Αίσθηση κατωτερότητας
Έξοδ.δ:13 Ο δε είπε,
Δέομαι, Κύριε, απόστειλον όντινα έχεις να αποστείλης.
Ο Μωυσής πάλευε με μια βαθιά
αίσθηση κατωτερότητας επειδή συνέκρινε τον εαυτό του με άλλους ανθρώπους τους
οποίους θεωρούσε πιο ικανούς και έξυπνους. Ήθελε να σώσει τον εαυτό του από το
έργο ακόμη και αφού ο Θεός τον διαβεβαίωσε ότι θα πετύχει.
Συνέπεια:
Όπως ο Μωυσής, όλοι παλεύουμε με
την κατωτερότητα σε κάποιο σημείο. Τίποτα δεν μπορεί να παραλύσει μια
αποτελεσματική διακονία από το να συγκρίνει κανείς τον εαυτό του με κάποιον
άλλο.
Ο Ααρών ήταν η λύση του Θεού:
Έξοδ.δ:14-17 Και εξήφθη
ο θυμός του Κυρίου κατά του Μωϋσέως· και είπε, Δεν είναι Ααρών ο αδελφός σου ο
Λευΐτης; εξεύρω ότι αυτός δύναται να λαλή καλώς· και μάλιστα, ιδού, εξέρχεται
εις συνάντησίν σου και όταν σε ίδη, θέλει χαρή εν τη καρδία αυτού· συ λοιπόν
θέλεις λαλεί προς αυτόν και θέλεις βάλλει τους λόγους εις το στόμα αυτού· εγώ
δε θέλω είσθαι μετά του στόματός σου και μετά του στόματος εκείνου και θέλω σας
διδάξει ό,τι πρέπει να πράξητε· και αυτός θέλει λαλεί αντί σου προς τον λαόν·
και αυτός θέλει είσθαι εις σε αντί στόματος, συ δε θέλεις είσθαι εις αυτόν αντί
Θεού· λάβε δε εις την χείρα σου την ράβδον ταύτην, με την οποίαν θέλεις κάμνει
τα σημεία.
Υπάρχει ένα σημαντικό μάθημα εδώ.
Η διακονία είναι ομαδική εργασία. Εργαζόμαστε μαζί για έναν κοινό στόχο,
βοηθώντας ο ένας τον άλλον με τα χαρίσματα και τις δεξιότητές μας.
Συμπέρασμα
Θέλω να κλείσω με μια αναφορά στον ευαγγελιστή Nick Vujicic.
Αν και γεννήθηκε με «Φωκομέλεια», μια σπάνια διαταραχή που χαρακτηρίζεται από την απουσία ποδιών και χεριών, ο Νικ έχει πτυχίο στο εμπόριο. Είναι ο ιδρυτής της "Attitude is Altitude", μιας εταιρείας που μιλάει για κίνητρα.
Αν ο Θεός μπορεί να
χρησιμοποιήσει τον Νικ, δεν θα χρησιμοποιήσει εσένα!
