Οι άνθρωποι με χρίσμα από τον Θεό είναι άνθρωποι πίστης! Δε γονατίζουν μπροστά στην φωνή του φόβου, ούτε μπροστά σε φαινομενικά επικείμενες καταστροφές.
Στο A’ Σαμουήλ ιζ, διαβάζουμε την ιστορία του Δαβίδ και του Γολιάθ. Ο Δαβίδ είδε τον Γολιάθ και άκουσε τις βλασφημίες που έβγαιναν απ’ το στόμα του. Τις άκουσε και ο Ελιάβ, και η καρδιά του βούλιαξε. Στην καρδιά του Δαβίδ, όμως, συνέβη κάτι διαφορετικό. Το χρίσμα του Κυρίου άρχισε να τον παρακινεί. Την ίδια στιγμή, οι επαγγελματίες του λαού Ισραήλ, που δεν είχαν χρίσμα, πάγωναν από τον φόβο τους.
Βλέπεις την διαφορά; Αυτή ήταν, και θα είναι πάντοτε, η αξιοσημείωτη διαφορά
ανάμεσα στους δύο… Το χρίσμα δίνει παρρησία, κάνει τους ανθρώπους άτρωτους στον
φόβο! Το χρίσμα είναι η διαφορά ανάμεσα στην ακαδημαϊκή πίστη και τη ζέουσα
πίστη. Θέλω να σε προειδοποιήσω – η μία πίστη πάντα εναντιώνεται στην άλλη.
Σίγουρα ο Ελιάβ είχε την λογική με το μέρος του, που τον οδηγούσε στο να κάνει υπολογισμούς και να συγκρίνει τα δύο στρατεύματα, των Ισραηλιτών και των Φιλισταίων. Δε μπορούσε να δει ότι υπήρχαν ενισχύσεις από αλλού. Ο Ελιάβ ήταν σε θέση να δώσει μια επαγγελματική εκτίμηση της κατάστασης της μάχης, και έβλεπε ότι ο λαός Ισραήλ δεν είχε καμία πιθανότητα νίκης. Ήταν ένας επαγγελματίας στρατιωτικός που έβαζε τον εαυτό του δίπλα στον Γολιάθ, μέσα στο μυαλό του, και έτσι το μόνο που έβλεπε, ήταν ο τρομερός γίγαντας.
Ο Δαυίδ, από
την άλλη, ήταν ένας άνθρωπος πίστης, που έβαζε τον Γολιάθ δίπλα στον Θεό του
Ισραήλ, μέσα στο μυαλό του, και έτσι έβλεπε τον Φιλισταίο σαν νάνο. Είναι
εκπληκτικό το αποτέλεσμα, όταν συγκρίνεις την πίστη με τον φόβο.
Ο Δαβίδ
ήξερε ότι ο Κύριος ήταν με το μέρος του, και ένιωθε μια έντονη, άγια αγανάκτηση
μέσα στην ψυχή του. Αυτό ήταν εξαιτίας του χρίσματος, που του έδινε μια δύναμη
που οι άλλοι δεν αντιλαμβάνονταν. Τα μάτια της πίστης του ήταν στραμμένα στον
Κύριο. Έκανε κάτι παραπάνω από το να ελπίζει και να εύχεται. Το χρίσμα του Θεού
τον έκανε να πεινάει για τη νίκη, του έδωσε ενθουσιασμό, ανυπομονησία και
προσμονή. Το χρίσμα ήταν η «εγγύηση» γι’ αυτά που θα γίνονταν στη συνέχεια.
Πολύ
συχνά, οι άνθρωποι συμφωνούν με την φωνή του φόβου, γιατί έρχεται μεταμφιεσμένη
σαν η φωνή της λογικής. Όμως, για τον πιστό που έχει το χρίσμα του Θεού μέσα
του, η μόνη λογική αντίδραση είναι να θεωρεί κάθε ανόσια κατάσταση αντίστασης σαν
κάτι ασήμαντο, μπροστά στον μεγάλο και παντοδύναμο Θεό μας!
Μην
επιτρέπεις στις δύσκολες καταστάσεις της ζωής σου και του κόσμου γύρω σου να σε
παραλύουν και να σε φοβίζουν. Κάνε τις να τροφοδοτούν την φλόγα στην καρδιά
σου. Κάνε αυτές τις καταστάσεις να
ενδυναμώνουν και να αναζωπυρώνουν το χρίσμα στην ζωή σου. Ίσως, μέσα σ’ αυτήν
την περίοδο να ανακαλύψεις, όσο ποτέ πριν, την αστείρευτη πηγή που ο Θεός έχει
επενδύσει μέσα σου και το χρίσμα που σου έχει δώσει.
