Η Αγία Γραφή αναφέρει το όνομα του Αβραάμ 309 φορές, αλλά χάρη στην πίστη του, το όνομά του παραμένει χαραγμένο μέχρι σήμερα σε όλη την Μέση Ανατολή και την παγκόσμια ιστορία. Μαθαίνουμε πολλά για την ζωή του Αβραάμ από το βιβλίο της Γένεσης.
«Μετά τα πράγματα ταύτα έγεινε λόγος Κυρίου προς τον Άβραμ εν οράματι, λέγων, Μη φοβού, Αβραμ· εγώ είμαι ο υπερασπιστής σου, ο μισθός σου θέλει είσθαι πολύς σφόδρα. Και είπεν ο Άβραμ, Δέσποτα Κύριε, τι θέλεις δώσει εις εμέ, ενώ εγώ απέρχομαι άτεκνος, ο δε κληρονόμος της οικίας μου είναι ούτος ο εκ Δαμασκού Ελιέζερ; είπε προσέτι ο Άβραμ, Ιδού, δεν έδωκας εις εμέ σπέρμα· και ιδού, οικέτης μου θέλει με κληρονομήσει. Και ιδού, λόγος Κυρίου έγεινε προς αυτόν, λέγων, Δεν θέλει σε κληρονομήσει ούτος· αλλ' εκείνος όστις θέλει εξέλθει εκ των σπλάγχνων σου, αυτός θέλει σε κληρονομήσει. Και έφερεν αυτόν έξω και είπεν, Ανάβλεψον τώρα εις τον ουρανόν και αρίθμησον τα άστρα, εάν δύνασαι να εξαριθμήσης αυτά· και είπε προς αυτόν, Ούτω θέλει είσθαι το σπέρμα σου. Και επίστευσεν εις τον Κύριον· και ελογίσθη εις αυτόν εις δικαιοσύνην» (Γέν.ιε:1-6).
Ο Αβραάμ ήταν ο πρώτος άνθρωπος που ξεχώρισε για την «υπακοή
της πίστης του», καθώς όλη του η ζωή καθοριζόταν σταθερά από την πίστη του στον
Θεό. «Και επίστευσεν Αβραάμ εις τον Θεόν, και ελογίσθη εις αυτόν εις
δικαιοσύνην» (Ρωμ.δ:3). Οι φόβοι εξατμίζονται, όμως ό,τι γίνεται με πίστη
διαρκεί για πάντα!
Να το θυμάσαι: οι φόβοι πεθαίνουν μαζί μ’ εκείνον που
φοβάται, αλλά οι άνθρωποι πίστης, αλλάζουν τον κόσμο για πάντα!
Ο Αβραάμ ήταν ένας μεταρρυθμιστής που άλλαξε τον κόσμο! Μέσα απ’ αυτόν ξεκίνησε, ουσιαστικά, μια
διαδικασία εκπολιτισμού χίλια πεντακόσια χρόνια πριν από τους Έλληνες και τους
Ρωμαίους. Οι Φαραώ ζούσαν στην Αίγυπτο χίλια χρόνια πριν τον Αβραάμ, και
συνέχισαν για άλλα δυο χιλιάδες χρόνια αφού πέθανε, όμως δεν επηρέασαν τον
κόσμο όσο εκείνος. Κανένας Φαραώ δεν άφησε ένα ηθικό σημάδι στις γενιές μετά απ’
αυτόν. Το μόνο που έκαναν ήταν να
γεμίζουν τις αμμώδεις ερήμους με τεράστια μνημεία του εγωιστικού εαυτού τους. Ο
Αβραάμ δεν άφησε πίσω του ούτε ένα αναμνηστικό αντικείμενο για μας, αλλά οι
ζωές όλων μας σήμερα – πιστών και μη – είναι επηρεασμένες από την δική του.
Ο Αβραάμ δεν ήταν ένα βαθιά θρησκευόμενο άτομο. Δεν ήταν καν
θρήσκος με τη δική μας σύγχρονη έννοια. Δεν είχε δόγμα, δεν είχε ύμνους, ούτε
Βίβλο, ούτε εικόνες, αλλά ούτε θεολογία. Πιθανόν να μη γνώριζε και πολλά για
τον Θεό, αλλά γνώριζε προσωπικά τον Θεό και μάλιστα πολύ καλά. Όταν μιλάμε για
πίστη, η προσωπική σχέση με τον Κύριο είναι αυτό που μετράει πάνω απ’ όλα!
Ο Αβραάμ περπάτησε με τον Θεό και ήταν φίλος του Θεού. Για
τον πατριάρχη, ο Θεός δεν ήταν μια Κυριακάτικη υποχρέωση. Δεν είχε εκκλησία για
να πάει να εκκλησιαστεί. Ο Αβραάμ δεν πίστευε στον Θεό για να τηρήσει ευλαβικά
κάποια παράδοση. Δεν υπήρχε καμία παράδοση. Ο Θεός ήταν ο τρόπος ζωής του,
γιατί ο Θεός ήταν αληθινός γι’ αυτόν!
Ο Θεός αποκάλυψε τον Εαυτό Του στον Αβραάμ και του έδωσε μια
απλή οδηγία – να φύγει από την Ουρ. Δεν του είπε πού να πάει, παρ’ όλα αυτά, ο
Αβραάμ ξεκίνησε. Έτσι αρχίζει η αξέχαστη ζωή της πίστης του.
Εβρ.ια:8-10 «Διά πίστεως υπήκουσεν ο Αβραάμ, ότε εκαλείτο
να εξέλθη εις τον τόπον τον οποίον έμελλε να λάβη εις κληρονομίαν, και εξήλθε
μη εξεύρων που υπάγει. Διά πίστεως παρώκησεν εις την γην της επαγγελίας ως
ξένην, κατοικήσας εν σκηναίς μετά Ισαάκ και Ιακώβ των συγκληρονόμων της αυτής
επαγγελίας· διότι περιέμενε την πόλιν την έχουσαν τα θεμέλια, της οποίας τεχνίτης
και δημιουργός είναι ο Θεός».
Ο Θεός υποσχέθηκε στον Αβραάμ ότι θα γίνει ο πρώτος, ο
πατέρας ενός μεγάλου έθνους, του οποίου Θεός θα είναι ο Κύριος. Ο Θεός του
είπε:
«και θέλω σε κάμει εις έθνος μέγα· και θέλω σε ευλογήσει,
και θέλω μεγαλύνει το όνομά σου· και θέλεις είσθαι εις ευλογίαν· και θέλω
ευλογήσει τους ευλογούντάς σε, και τους καταρωμένους σε θέλω καταρασθή· και
θέλουσιν ευλογηθή εν σοι πάσαι αι φυλαί της γης» (Γέν.ιβ:2-3).
Είναι σημαντικό να παρατηρήσουμε ότι όταν γεννήθηκε τελικά ο
Ισαάκ – ο πρώτος καρπός της υπόσχεσης – ο Κύριος ζήτησε από τον Αβραάμ να τον
θυσιάσει πάνω στον βωμό! Το ότι ήταν πρόθυμος να θυσιάσει τον Ισαάκ, δείχνει
μια εντυπωσιακή εμπιστοσύνη στον Κύριο!
Όπως εξηγεί στην προς Εβραίους, ο Αβραάμ πίστευε ότι ο Θεός
μπορούσε να αναστήσει τον Ισαάκ απ’ τους νεκρούς, εάν χρειαζόταν. Και στην πιο
κρίσιμη στιγμή, η φωνή του Θεού σταμάτησε το χέρι του Αβραάμ από το να σκοτώσει
τον γιο του.
Ο Αβραάμ είχε περάσει την απόλυτη δοκιμασία πίστης! Επέδειξε
καταπληκτική πίστη, διότι είχε απόλυτη εμπιστοσύνη στον Κύριο και περίμενε ότι
ο Ισαάκ θα γίνει πατέρας πολλών γενεών και εθνών, απλά και μόνο επειδή το είπε
ο Κύριος.
Ο Αβραάμ δεν αμφέβαλε ποτέ για τον Κύριο. Γι’ αυτό και ο
Κύριος δεν αμφέβαλε ποτέ για τον Αβραάμ! Στην πραγματικότητα, ο Θεός ήταν τόσο
ευχαριστημένος μαζί του, που πήρε το όνομα του και το έκανε μέρος του δικού Του
ονόματος! Αποκάλεσε τον Εαυτό Του, «ο Θεός του Αβραάμ». Ο Παντοδύναμος
ταυτίστηκε με έναν άνθρωπο. Αυτό σημαίνει ότι ο χαρακτήρας του Θεού βρήκε
ανάπαυση στον Αβραάμ. Από τώρα και στο εξής,
το ποιος είναι ο Θεός – αυτός ο καινούργιος Θεός για τον κόσμο – μπορείς
να το αντιληφθείς κοιτώντας τον Αβραάμ. Ο Θεός «ρίσκαρε» το όνομα και τη φήμη
Του συνδέοντάς τα με το όνομα του Αβραάμ.
Ο Αβραάμ πίστευε στον Κύριο και ο Κύριος πίστευε στον Αβραάμ!
Κάτι ανάλογο διαφαίνεται σ’ αυτό που είπε ο Χριστός:
Ματθ.ι:32, «Πας λοιπόν όστις με ομολογήση έμπροσθεν των
ανθρώπων, θέλω ομολογήσει και εγώ αυτόν έμπροσθεν του Πατρός μου του εν
ουρανοίς».
Αυτή είναι η πιο βαθιά αλήθεια για την πίστη. Ο πρωταρχικός
σκοπός της πίστης δεν είναι απλά να πετύχει ή να κάνει κάτι ή να γίνει κάτι. Η
πίστη έχει σχέση με τον Θεό. Η πίστη είναι σχέση και επικοινωνία, και πάντα
δείχνει την κατάσταση της σχέσης μας με τον Θεό. Ο Θεός βάζει πίστη στην καρδιά
μας, κι έπειτα βάζει την πίστη Του μέσα μας για να κάνουμε το θέλημά Του.
Ιωάν.β:23-24 «Και ενώ ήτο εν Ιεροσολύμοις κατά την εορτήν
του πάσχα, πολλοί επίστευσαν εις το όνομα αυτού, βλέποντες αυτού τα θαύματα, τα
οποία έκαμνεν. Αυτός δε ο Ιησούς δεν ενεπιστεύετο εις
αυτούς, διότι εγνώριζε πάντας». Η πίστη τους δεν ήταν σωστή και ο Ιησούς το
ήξερε. Αλλά όταν η πίστη μας είναι σωστή, ο Κύριος μας εμπιστεύεται! Για
φαντάσου! Ο Χριστός έρχεται κοντά μας με εμπιστοσύνη! Όλες οι υποσχέσεις, οι
συναλλαγές μας, η συνεργασία μας, η σχέση μας με τον Θεό θα είναι εφικτά, μόνο
όταν υπάρξει αμοιβαία εμπιστοσύνη. Ο Θεός μετέφερε στον Αβραάμ τον χαρακτήρα
της καρδιάς Του διαμέσου της πίστης, και θα κάνει το ίδιο και σ’ εμάς, αν απλά πιστέψουμε!
