Πριν εξετάσουμε με λεπτομέρειες το θέμα της πίστης, πρέπει ν’ απαντήσουμε στο ερώτημα: «Ποια είναι η αρχή ή η προέλευση της πίστης;».
Αν ο άνθρωπος μπορεί να κατασκευάσει, να επινοήσει ή να σκαρώσει από μόνος του την πίστη, τότε θα φαίνεται ότι αυτός σώζει τον εαυτό του, ή τουλάχιστον μερικώς. Αυτό όμως αναιρεί την διδασκαλία της χάρης. Η απάντηση είναι ότι η ικανότητα κατοχής πίστης, προέρχεται απ’ την χάρη του Θεού.
Όμως, αυτό δημιουργεί ένα δεύτερο πρόβλημα.
Αν ο Θεός δίνει την πίστη που χρειάζεται στον καθένα, τότε όλοι θα σωθούν; Απ’ την
άλλη μεριά, αν ο Θεός δίνει αυτή την πίστη μόνο σε ορισμένους, θα καταδικάσει
δεσποτικά τους υπόλοιπους, να πάνε στην κόλαση, χωρίς να τους δώσει την
ευκαιρία να διαλέξουν; Η απάντηση είναι ότι πραγματικά ο Θεός δίνει πίστη στον
καθένα, αλλά αφήνει την κρίση στον άνθρωπο να την αποδεχτεί και να την
εφαρμόσει στη ζωή του.
Ένας άλλος τρόπος να εκφράσουμε αυτή την
σκέψη είναι ότι ο Θεός δίνει σε όλους την ικανότητα να πιστέψουν σ’ Αυτόν. Όλοι
οι άνθρωποι έχουν την ικανότητα να πιστέψουν, αλλά δεν διαλέγουν όλοι να πιστέψουν
στον Θεό. Όλοι πιστεύουν, ή μπορούν να πιστέψουν σε κάτι, άσχετα αν αυτό είναι
ο Θεός, ο διάβολος, κάποιος ψεύτικος θεός, ο εαυτός, κάποιος άνθρωπος, ή κάποιο
υλικό πράγμα.
Με την δημιουργία, ο Θεός άφησε μια πολύ
ξεκάθαρη μαρτυρία του Εαυτού Του, ώστε ο καθένας να έχει την ευκαιρία να
πιστέψει σ’ Αυτόν και να μην μπορεί να δικαιολογηθεί αν δεν το κάνει
(Ρωμ.α:19-20).
Η Γραφή διδάσκει ότι ο Θεός δίνει σε όλους
την ικανότητα να πιστέψουν και γι’ αυτό είναι η πηγή της χριστιανικής πίστης. «Κατά το μέτρον της πίστεως το οποίον ο Θεός
εμοίρασεν εις έκαστον» (Ρωμ.ιβ:3).
Ο Ιησούς είναι ο αρχηγός και τελειωτής της
πίστης μας (Εβρ.ιβ:2). Ακόμα και μετά την αναγέννηση, το Άγιο Πνεύμα συνεχίζει
να μεταδίδει πίστη σαν υπερφυσικό χάρισμα σε κρίσιμες στιγμές και σαν ένα
στοιχείο καθημερινής χριστιανικής ζωής - καρπός (Α΄Κορ.ιβ:9 Γαλ.ε:22).
Εξαιτίας της αμαρτωλής μας φύσης, κανείς δεν
θα μπορούσε να εκζητήσει τον Θεό από μόνος του, χωρίς να τον ελκύσει Αυτός
(Ιωάν.γ:27 ς:44 Ρωμ.γ:10-12).
Κανείς δεν θα μπορούσε να πιστέψει στον Θεό,
αν Αυτός δεν παραχωρούσε αυτή την πίστη. Ωστόσο, ο Χριστός πέθανε για όλο τον
κόσμο για να μπορεί να αποδώσει χάρη στον καθένα (Ιωάν.γ:16).
Αν και ο άνθρωπος είναι τόσο διεφθαρμένος και
αμαρτωλός, ώστε να μην μπορεί από μόνος του να διαλέξει τον Θεό, ο Θεός δίνει
στον καθένα την ικανότητα να Τον εκζητήσει και ν’ ανταποκριθεί στο κάλεσμά Του.
Η Βίβλος μας διδάσκει ότι η χάρη του Θεού
προηγείται της σωτηρίας, ικανώνοντας και ενθαρρύνοντας όλους τους ανθρώπους να
δεχτούν το έργο της σωτηρίας του Θεού:
«Διότι
εφανερώθη η χάρις του Θεού η σωτήριος εις πάντας ανθρώπους» (Τίτ.β:11).
«Ο
Θεός, τώρα παραγγέλλει εις πάντας τους ανθρώπους πανταχού να μετανοώσι» (Πράξ.ιζ:30) κι
Αυτός τους δίνει την ικανότητα να εκπληρώσουν τις απαιτήσεις Του (Φιλιπ.β:13 Α’ Ιωάν.ε:3).
Ο Θεός θέλει να μετανοήσουν όλοι οι άνθρωποι
και γι’ αυτό δίνει σ’ όλους την ευκαιρία να το κάνουν (Β’ Πέτρ.γ:9). Η
χρηστότητα του Θεού οδηγεί τον άνθρωπο σε μετάνοια (Ρωμ.β:4) και γι’ αυτό είναι
διαθέσιμη στον καθένα για να μπορέσει να μετανοήσει. Η κλήση είναι για όλους
(Ματθ.ια:28 Αποκ.κβ:17), αλλά μόνο όσοι
ανταποκριθούν θα σωθούν. Πολλοί είναι οι κεκλημένοι αλλά λίγοι οι εκλεκτοί
(Ματθ.κ:16 κβ:14).
Βλέπουμε ακόμα ότι η πίστη προέρχεται από τον
λόγο του Θεού (Ρωμ.ι:17). Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις μέσα στην Γραφή που το
άκουσμα του λόγου του Θεού έφερε πίστη. Για παράδειγμα, οι Σαμαρείτες, ο Κορνήλιος
και η οικιακοί του και οι Κορίνθιοι (Πράξ.η:12, ι:44, ιη:8).
Ο καθένας λοιπόν παίρνει ένα αρχικό μέτρο
πίστης από τον Θεό. Μπορούμε ν’ αυξήσουμε την πίστη μας ακούγοντας τον λόγο του
Θεού και την ενέργεια του Αγίου Πνεύματος. Είμαστε υπεύθυνοι ν’ αφήσουμε τον
Θεό ν’ αυξήσει την πίστη μας, χρησιμοποιώντας το μέτρο της πίστης που έχει
βάλει στην καρδιά μας.
