Η σώζουσα πίστη δεν είναι μια προσωρινή κατάσταση, αλλά μια συνεχής σχέση με τον Ιησού Χριστό.
Δεν σωζόμαστε με την πίστη που έχει να κάνει
με μια χρονική στιγμή μόνο. Μάλλον «Ο δε
δίκαιος θέλει ζήσει εκ πίστεως» (Ρωμ.α:17
Γαλ.γ:11 Αβακ.β:4). Στους Κολ.β:6
λέει: «Καθώς λοιπόν παρελάβετε τον
Χριστόν Ιησούν τον Κύριον, εν αυτώ περιπατείτε». Όπως Τον δεχτήκαμε με
πίστη, έτσι πρέπει να συνεχίσουμε να εξασκούμε πίστη σ’ Αυτόν.
Η Γραφή συχνά αναφέρεται στην πίστη σε
ενεστώτα χρόνο προκειμένου να φανερώσει την συνέχεια:
«Διότι
τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε έδωκε τον Υιόν αυτού τον μονογενή, δια
να μη απολεσθή πάς ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον».
Η σωτηρία δεν είναι απλά μια εμπειρία του παρελθόντος, είναι καθημερινή σχέση που έχει να κάνει με το παρόν που θα μας οδηγήσει στην αιώνια σωτηρία. Πρέπει να ζούμε καθημερινά δια πίστεως για να σωθούμε στο τέλος. Είναι πολύ πιο εύκολο να δούμε την στενή σχέση ανάμεσα στην πίστη και τα έργα, όταν καταλάβουμε αυτό το γεγονός. Η πίστη είναι προοδευτική και μας οδηγεί όλο και πιο πολύ μέσα στο θέλημα του Θεού.
Το αντικείμενο της πίστης
Όπως δεν υπάρχει αξία στην πίστη όταν δεν
υπάρχει ανταπόκριση, το ίδιο δεν έχει αξία η πίστη ξέχωρα από το αντικείμενό
της. Η πίστη μόνη της δεν λέει τίποτα. Μπορεί ο άνθρωπος να έχει αξιόλογη
πίστη, αλλά αν πιστεύει στον εαυτό του, τότε η δικαίωση δια πίστεως δεν είναι
τίποτε άλλο από αυτοδικαίωση.
Η αξία της πίστης εξαρτάται απόλυτα από το
αντικείμενό της. Εμείς σωζόμαστε απ’ Αυτόν στον οποίο πιστεύουμε κι όχι από τις
συνθήκες κάτω από τις οποίες πιστέψαμε.
Όταν ο Παύλος χρησιμοποίησε τον Αβραάμ σαν παράδειγμα
δικαίωσης δια πίστεως, επισήμανε ότι ο Αβραάμ πίστεψε στον Θεό, τον Παντογνώστη
και Παντοδύναμο που μπορούσε να εκπληρώσει κάθε υπόσχεσή Του (Ρωμ.δ:16-17).
Οι ειδωλολάτρες μπορεί να έχουν μεγάλη πίστη,
αλλά δεν σώζονται επειδή δεν πιστεύουν στον Ιησού. Εφόσον η σωτηρία προέρχεται
αποκλειστικά από τον Ιησού, είναι ζωτικά σημαντικό η πίστη να είναι σ’ Αυτόν.
Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να πιστεύουμε το ίδιο
και στον λόγο Του. Πολλοί άνθρωποι έχουν μεγάλη πίστη σε συγκεκριμένα θρησκευτικά
συστήματα που ομολογούν πίστη στον Χριστό, αλλά δεν είναι σωσμένοι επειδή η
πίστη τους δεν βασίζεται στον λόγο του Θεού και το ευαγγέλιο του Χριστού.
Το να πιστεύει κανείς σε ένα ανθρώπινο
θρησκευτικό κατασκεύασμα, όσο ειλικρινής κι αν είναι η πίστη του, δεν είναι
αρκετή. Πρέπει να λατρεύουμε τον Θεό με αλήθεια αλλά και εν Πνεύματι
(Ιωάν.δ:24).
Ο Ιησούς είπε: «Όστις πιστεύει εις εμέ, καθώς είπεν η γραφή, ποταμοί ύδατος ζώντος θέλουσι
ρεύσει εκ της κοιλίας αυτού» (Ιωάν.ζ:38). Πρέπει να πιστεύουμε σύμφωνα με την
διδασκαλία των Γραφών. Δεν υπάρχει σώζουσα δύναμη στην διανοητική πίστη του ανθρώπου,
παρά μονάχα στην πίστη και υπακοή στον Κύριο Ιησού και το λόγο του.
