Η εχθρότητα προς τους Χριστιανούς αυξάνεται, αλλά ο Κύριος μας ενθαρρύνει με ένα ιδιαίτερο τρόπο.
Πολλοί «χριστιανοί» επαναπροσδιορίζουν τον Θεό, προκειμένου να
μπορούν να αμαρτάνουν χωρίς τύψεις. Άλλοι εγκαταλείπουν εντελώς την πίστη τους.
Γνωστοί και αγαπημένοι άνθρωποι απομακρύνονται από την πίστη και μας ραγίζουν
την καρδιά.
Αλλά οι αληθινοί χριστιανοί δεν θα εγκαταλείψουν ποτέ τις στοργικές αρχές του Θεού επειδή δεν στεκόμαστε με δική μας δύναμη. Χρειαζόμαστε την ενθάρρυνση του Θεού, που ανυπομονεί να μας την δώσει.
Ο Ιησούς του Ναυή είχε μόλις χάσει τον μέντορά του Μωυσή
όταν εισήλθε στην Γη της Επαγγελίας αντιμετωπίζοντας τις μεγαλύτερες προκλήσεις
της ζωής του, αλλά ο Θεός τον διαβεβαίωσε με αυτά τα λόγια:
Ιησ.α:9 Δεν σε προστάζω εγώ; ίσχυε και ανδρίζου·
μη φοβηθής μηδέ δειλιάσης· διότι είναι μετά σου Κύριος ο Θεός σου όπου αν
υπάγης.
Σε όλη την Αγία Γραφή, ο Θεός διαβεβαιώνει τον λαό Του ότι
μπορούμε να έχουμε θάρρος, γιατί δεν θα μας εγκαταλείψει ποτέ:
Δευτ.λα:6 Ανδρίζεσθε και θαρρείτε, μη φοβείσθε
μηδέ δειλιάτε από προσώπου αυτών· διότι Κύριος ο Θεός σου, αυτός είναι ο
πορευόμενος μετά σού· δεν θέλει σε αφήσει ουδέ θέλει σε εγκαταλείψει.
Ησ.μα:10 μη
φοβού· διότι εγώ είμαι μετά σού· μη τρόμαζε· διότι εγώ είμαι ο Θεός σου· σε
ενίσχυσα· μάλιστα σε εβοήθησα· μάλιστα σε υπερησπίσθην διά της δεξιάς της
δικαιοσύνης μου.
Εβρ.ιγ:5 Ο τρόπος σας έστω αφιλάργυρος, αρκείσθε
εις τα παρόντα, διότι αυτός είπε· Δεν θέλω σε αφήσει ουδέ σε εγκαταλείψει·
Μας δίνει ένα πνεύμα «δύναμης, αγάπης και αυτοπειθαρχίας»,
ώστε να μπορούμε να «είμαστε δυνατοί και να παίρνουμε θάρρος» καθώς περιμένουμε
να εκπληρωθούν τα σχέδιά Του:
Β’ Τιμ.α:7 διότι δεν έδωκεν εις ημάς ο Θεός πνεύμα
δειλίας, αλλά δυνάμεως και αγάπης και σωφρονισμού.
Ψαλμ.κζ:14 Πρόσμενε τον Κύριον· ανδρίζου, και ας
κραταιωθή η καρδία σου· και πρόσμενε τον Κύριον.
Ναι, η εχθρότητα προς τους Χριστιανούς αυξάνεται, αλλά σαν
πιστοί στρατιώτες του Θεού, μπορούμε να φορέσουμε την «πανοπλία» μας και να
ενωθούμε θαρραλέα με τον Κύριό μας στην μάχη (Εφες.ς:10-18)!
Α’ Κορ.ις:13 Αγρυπνείτε, στέκεσθε εν τη πίστει,
ανδρίζεσθε, ενδυναμούσθε.
Παρ.κη:1 Οι ασεβείς φεύγουσιν ουδενός διώκοντος·
οι δε δίκαιοι έχουσι θάρρος ως λέων.
Ψαλμ.λα:24 Ανδρίζεσθε, και ας κραταιωθή η καρδία
σας, πάντες οι ελπίζοντες επί Κύριον.
Φιλ.α:27-30 Μόνον πολιτεύεσθε αξίως του ευαγγελίου
του Χριστού, διά να ακούσω, είτε όταν έλθω και σας ίδω είτε ενώ είμαι απών, την
κατάστασίν σας, ότι στέκεσθε εις εν πνεύμα, συναγωνιζόμενοι εν μιά ψυχή διά την
πίστιν του ευαγγελίου, και μη φοβιζόμενοι εις ουδέν από των εναντίων, το οποίον
εις αυτούς μεν είναι ένδειξις απωλείας, εις εσάς δε σωτηρίας, και τούτο από
Θεού· διότι εις εσάς εχαρίσθη το υπέρ Χριστού, ου μόνον το να πιστεύητε εις
αυτόν, αλλά και το να πάσχητε υπέρ αυτού, έχοντες τον αυτόν αγώνα, οποίον
είδετε εν εμοί και τώρα ακούετε εν εμοί.
Ψαλμ.ις:8 Ενώπιόν μου είχον τον Κύριον διαπαντός·
διότι είναι εκ δεξιών μου, διά να μη σαλευθώ.
Ψαλμ.κζ:1 Ο Κύριος είναι φως μου και σωτηρία μου·
τίνα θέλω φοβηθή; ο Κύριος είναι δύναμις της ζωής μου· από τίνος θέλω
δειλιάσει;
Ψαλμ.νς:3,4 Καθ' ην ημέραν φοβηθώ, επί σε θέλω
ελπίζει· εν τω Θεώ θέλω αινέσει τον λόγον αυτού· επί τον Θεόν ήλπισα· δεν θέλω
φοβηθή· τι να μοι κάμη σαρξ;
Ησ.ιβ:2 Ιδού, ο Θεός είναι η σωτηρία μου· θέλω
θαρρεί και δεν θέλω φοβείσθαι· διότι Κύριος ο Θεός είναι η δύναμίς μου και το
άσμα· και εστάθη η σωτηρία μου.
Δαν.γ:16-18 Απεκρίθησαν ο Σεδράχ, ο Μισάχ και ο
Αβδέ-νεγώ και είπον προς τον βασιλέα, Ναβουχοδονόσορ, ημείς δεν έχομεν χρείαν
να σοι αποκριθώμεν περί του πράγματος τούτου. Εάν ήναι ούτως, ο Θεός ημών, τον
οποίον ημείς λατρεύομεν, είναι δυνατός να μας ελευθερώση εκ της καμίνου του
πυρός της καιομένης· και εκ της χειρός σου, βασιλεύ, θέλει μας ελευθερώσει. Αλλά
και αν ουχί, ας ήναι γνωστόν εις σε, βασιλεύ, ότι τους θεούς σου δεν λατρεύομεν
και την εικόνα την χρυσήν, την οποίαν έστησας, δεν προσκυνούμεν.
