ΤΟ ΕΝΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ

 

  

Α. ΣΑΟΥΛ

Τα επόμενα 120 χρόνια μετά την περίοδο των Κριτών, οι δώδεκα φυλές έζησαν ειρηνικά κάτω από τρεις βασιλείς: τον Σαούλ, τον Δαβίδ και τον Σολομώντα. Ο καθένας από αυτούς βασίλεψε 40 χρόνια. 

ΑΛΗΘΙΝΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑ

 

Είναι γνωστή σε όλους η μεγάλη και σύν­θετη αμαρτία του Δαβίδ, ώστε δε χρειάζεται να μπούμε σε λεπτομερή εξιστόρησή της. (Το πε­ριστατικό αναφέρεται στο Β' Σαμ.ιβ για όσους θα ήθελαν να το διαβάσουν).

Μια ιδέα της μεγάλης ενοχής που ένιωσε ο Προφήτης-Βασιλιάς, μετά τη μετάνοιά του, μπορούμε να αντιληφθούμε από τα λόγια του να Ψαλμού, στην επικεφαλίδα του οποίου διαβάζουμε:

Τ Ο Χ Ρ Ι Σ Μ Α !

Οι άνθρωποι με χρίσμα από τον Θεό είναι άνθρωποι πίστης! Δε γονατίζουν μπροστά στην φωνή του φόβου, ούτε μπροστά σε φαινομενικά επικείμενες καταστροφές.

Στο A’ Σαμουήλ ιζ, διαβάζουμε την ιστορία του Δαβίδ και του Γολιάθ. Ο Δαβίδ είδε τον Γολιάθ και άκουσε τις βλασφημίες που έβγαιναν απ’ το στόμα του. Τις άκουσε και ο Ελιάβ, και η καρδιά του βούλιαξε. Στην καρδιά του Δαβίδ, όμως, συνέβη κάτι διαφορετικό. Το χρίσμα του Κυρίου άρχισε να τον παρακινεί. Την ίδια στιγμή, οι επαγγελματίες του λαού Ισραήλ, που δεν είχαν χρίσμα, πάγωναν από τον φόβο τους. 

Θεός εναντίον Γολιάθ

Α' Σαμουήλ ιζ:1-10

         

Το σημερινό κεφάλαιο είναι από τα πιο γνωστά και πολυδιαβασμένα στην Αγία Γραφή. Είναι ένα παράδειγμα πως ο Θεός δίνει δύναμη, χάρη, απελευθέρωση μέσα στις πιο αντίξοες συνθήκες και καταστάσεις, σ’ αυτούς που Τον εμπιστεύονται.

Η αλήθεια είναι όμως, πως η μάχη όπως την παρουσιάζει το βιβλικό κείμενο, δεν είναι Δαβίδ και Γολιάθ, αλλά Θεός και Γολιάθ. Δεν εξυμνεί το ανθρώπινο πνεύμα και κουράγιο, αλλά τη ζωή της πίστης στον αληθινό Θεό.

 

Στα πρώτα 11 εδάφια μας περιγράφεται η κατάσταση.

Πρώτα διαβάζουμε για την επίθεση των Φιλισταίων. Αυτοί προκαλούν και έρχονται εναντίον του λαού Ισραήλ. 

Μετά από αυτή την περιγραφή μαθαίνουμε για τον Γολιάθ και τις διαστάσεις του.  

Τέλος μαθαίνουμε για την πρόκληση, την βλάσφημη πρόκληση που απεύθυνε στους Ισραηλίτες. 

Ο λόγος του Θεού (24)

Β' ΣΑΜΟΥΗΛ

ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΑ.

Το βιβλίο καλύπτει 40 χρόνια που είναι ο χρόνος της βασιλείας του Δαυίδ (1010-970 μ.Χ.).

ΚΥΡΙΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ.

Ο Δαυίδ γίνεται βασιλιάς.

• Χρίζεται βασιλιάς πρώτα πάνω στην φυλή Ιούδα και βασιλεύει στην Χεβρών 7^1/2 χρόνια (β:7).

• Ο στρατηγός του Σαούλ Αβενήρ κάνει μια απόπειρα να διατηρήσει την δυναστεία του Σαούλ και κάνει βασιλιά τον Ις-βοσθέ (που σημαίνει υιός αισχύνης), τον γιο του Σαούλ, πάνω στον υπόλοιπο Ισραήλ (β:8).

• Ο Δαυίδ δεν πίεσε τον υπόλοιπο Ισραήλ για να γίνει βασιλιάς, αλλά άφησε τον Κύριο να το φέρει εις πέρας (Ψαλμ.λζ:34). Έτσι βασίλευε μετά την δολοφονία τους Ις-βοσθέ σ’όλο τον Ισραήλ για 33 χρόνια (ε:1-5).

Ο λόγος του Θεού (23)

Α' ΣAΜΟΥΗΛ

ΟΝΟΜΑ, ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΑ.

Πήρε το όνομά του από τον κύριο χαρακτήρα που περιγράφει. Τον προφήτη Σαμουήλ.

Είναι ένα μεταβατικό βιβλίο γιατί περιγράφει την μετάβαση από την θεοκρατία στην Μοναρχία. Επίσης είναι ένα ιστορικό βιβλίο που αναφέρει θείες βιογραφίες του Ηλί, του Σαμουήλ, του Σαούλ και του Δαβίδ.

Το βιβλίο αρχίζει από το τέλος των Κριτών και τελειώνει στο τέλος της βασιλείας του Σαούλ, δηλ. από το 1105 - 1010 π.Χ. που είναι 95 χρόνια.

Γιατί ο Θεός θύμωσε για την απογραφή του Δαβίδ;

Ερώτηση: 

«Ποιος υποκίνησε τον Δαβίδ να κάνει απογραφή στο Β’ Σαμ.κδ, ο Θεός ή ο Σατανάς; Γιατί ο Θεός ήταν τόσο θυμωμένος με τον Δαβίδ για την απογραφή; Γιατί ο Θεός τιμωρεί τους Ισραηλίτες αφού ο Δαβίδ διέταξε την απογραφή;»

Απάντηση:

Β’ Σαμ.κδ:1 «Και εξήφθη πάλιν η οργή του Κυρίου εναντίον του Ισραήλ, και διήγειρε τον Δαβίδ εναντίον αυτών να είπη, Ύπαγε, αρίθμησον τον Ισραήλ και τον Ιούδαν».

Ωστόσο, η παράλληλη αναφορά αυτού του περιστατικού, σχετικά με την απογραφή, αποκαλύπτει ότι ήταν ο Σατανάς που υποκίνησε τον Δαβίδ να κάνει την απογραφή:

Α’ Χρον.κα:1 «Αλλ' ο Σατανάς ηγέρθη κατά του Ισραήλ, και παρεκίνησε τον Δαβίδ να απαριθμήση τον Ισραήλ».

Γιατί ο Θεός θύμωσε για την απογραφή του Δαβίδ;

Ερώτηση: 

«Ποιος υποκίνησε τον Δαβίδ να κάνει απογραφή στο Β’ Σαμ.κδ, ο Θεός ή ο Σατανάς; Γιατί ο Θεός ήταν τόσο θυμωμένος με τον Δαβίδ για την απογραφή; Γιατί ο Θεός τιμωρεί τους Ισραηλίτες αφού ο Δαβίδ διέταξε την απογραφή;»

Απάντηση:

Β’ Σαμ.κδ:1 «Και εξήφθη πάλιν η οργή του Κυρίου εναντίον του Ισραήλ, και διήγειρε τον Δαβίδ εναντίον αυτών να είπη, Ύπαγε, αρίθμησον τον Ισραήλ και τον Ιούδαν».

Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΔΑΒΙΔ

Α.  ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΤΟΥ (ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΤΟΥ)

Ο Δαβίδ ήταν ο όγδοος και νεότερος γιος του Ιεσσαί, από τη φυλή του Ιούδα. Ο Ιεσσαί ήταν εγγονός του Βοόζ και της Ρουθ.

Ο Δαβίδ γεννήθηκε περίπου το 1080 π.Χ. στη Βηθλεέμ, 10 χλμ.. νότια της Ιερουσαλήμ. Ο Ιησούς γεννήθηκε στη Βηθλεέμ πάνω από 1000 χρόνια αργότερα. Η Ραμά, εκεί που ζούσε ο Σαμουήλ, ήταν μόνο λίγα χιλιόμετρα από τη Βηθλεέμ, και αναμφίβολα ο χαρακτήρας  και οι διδαχές του Σαμουήλ είχαν επηρεάσει αυτή την περιοχή.

Δαβίδ και Γολιάθ

Α’ Σαμ.ιζ:1-10

Συνήθροισαν δε οι Φιλισταίοι τα στρατεύματα αυτών διά πόλεμον και ήσαν συνηθροισμένοι εν Σοκχώ, ήτις είναι του Ιούδα, και εστρατοπέδευσαν μεταξύ Σοκχώ και Αζηκά, εν Εφές-δαμμείμ. Ο δε Σαούλ και οι άνδρες Ισραήλ συνηθροίσθησαν, και εστρατοπέδευσαν εν τη κοιλάδι Ηλά, και παρετάχθησαν εις μάχην εναντίον των Φιλισταίων. Και οι μεν Φιλισταίοι ίσταντο επί του όρους εντεύθεν, ο δε Ισραήλ ίστατο επί του όρους εκείθεν· η δε κοιλάς ήτο μεταξύ αυτών. Και εξήλθεν ανήρ προμαχητής εκ του στρατοπέδου των Φιλισταίων ονομαζόμενος Γολιάθ, εκ της Γαθ, ύψους εξ πηχών και σπιθαμής·

Όλοι κάνουμε λάθη!

Πολλά έχουν γραφτεί και πολλά κηρύγματα έχουν γίνει για το βασιλιά Δαβίδ, και συγκεκριμένα σχετικά με τη μεγάλη αμαρτία του. Τι γίνεται όμως με τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της αμαρτίας; Υπάρχουν διδάγματα που μπορούμε να μάθουμε πέρα από τα προφανή; Μπορούν αυτά που συνέβησαν στη ζωή του Δαβίδ να οδηγήσουν τη ζωή μας;

Η απάντηση είναι: Ναι! Θα δούμε τι μπορούμε να αποκομίσουμε απ’ αυτό το επεισόδιο. Ας ξεκινήσουμε με μια επισκόπηση της ιστορίας και της ζωής του Δαβίδ "μετά" τη Βηθ-σαβεέ:

Αναζητώντας την αλήθεια - 024

Α. ΣΑΟΥΛ

Τα επόμενα 120 χρόνια μετά την περίοδο των Κριτών, οι δώδεκα φυλές έζησαν ειρηνικά κάτω από τρεις βασιλείς: τον Σαούλ, τον Δαβίδ και τον Σολομώντα. Ο καθένας από αυτούς βασίλεψε 40 χρόνια. Ο Θεός δεν ήθελε ο Ισραήλ να έχει κανένα άλλο βασιλιά, παρά μόνο Αυτόν. Θα τους έστελνε μεγάλους ηγέτες, οι οποίοι θα έπαιρναν οδηγίες κατευθείαν από Αυτόν, αλλά ο Ισραήλ έπεσε σε ταραχή και ζήτησε βασιλιά όπως τα άλλα έθνη κι ο Θεός ικανοποίησε την επιθυμία τους. Ήταν που απέρριψαν τον Ίδιο το Θεό, μ’ αυτό τον τρόπο κι όχι τους ηγέτες τους.

Δεν διάλεξε ο λαός τον πρώτο βασιλιά αλλά ο Θεός. Ο Σαούλ είχε εξαιρετικά χαρίσματα που τον ανέδειξαν σαν τον πρώτο βασιλιά του Ισραήλ. Ήταν η κεφαλή και οι ώμοι πάνω στον Ισραήλ (είχε δηλ. απόλυτη κυριαρχία πάνω σ’ όλο τον λαό). Είχε ηθικά και πνευματικά χαρίσματα, ένα από τα οποία ήταν το χαρακτηριστικό του Ιησού, η ταπεινότητα. Λαμπρή και δίκαιη ήταν η αυγή, το ξεκίνημα, της ζωής του Σαούλ και ο πρώτος χρόνος της βασιλείας του, αλλά σύντομα τα σύννεφα άρχισαν να πυκνώνουν και ο ουρανός σκοτείνιασε. Σε μια περίπτωση, μπήκε μέσα στο χώρο του ιερέα και, πρόσφερε αυτός τη θυσία. Παράκουσε ξανά την οδηγία του Σαμουήλ στη μάχη με τους Αμαληκίτες κι έφερε πίσω τον βασιλιά και τα καλύτερα απ’ τα βόδια και τα πρόβατα για να τα θυσιάσει, ενώ του είχαν δοθεί ρητές οδηγίες να εξολοθρεύσει τα πάντα. Ο Σαμουήλ είπε: «Μήπως ο Κύριος αρέσκεται εις τα ολοκαυτώματα και εις τας θυσίας, καθώς εις το να υπακούωμεν της φωνής του Κυρίου; Ιδού, η υποταγή είναι καλητέρα παρά την θυσίαν.» Α’ Σαμ:ιε:22 Οι θυσίες μας μπροστά στο Θεό δεν ωφελούν σε τίποτα αν δεν υπακούμε το λόγο Του.

5 μικρές ιστορίες για μικρά παιδιά

1)    Έξοδος δ:2 ιδ:16

Πολλές φορές η ευλογία της όρασης γίνεται κατάρα! Βλέπουμε τα προβλήματα…

Όχι με την όψη αλλά με την πίστη!

Η πίστη δεν βλέπει τα εμπόδια, αλλά τις ευκαιρίες!

Πολλές φορές τα προβλήματα της ζωής μας φοβίζουν

Η πίστη όμως ξέρει τι έχει κάνει ο Κύριος στο παρελθόν και εμπιστεύεται ότι και πάλι θα προπορευθεί!

Πίστη= Παρηγοριά και ειρήνη!

Γιατί να φοβάσαι το ΑΥΡΙΟ όταν ξέρεις Ποιος είναι μαζί σου σήμερα;

Ιστορία της Παλαιάς Διαθήκης

Μάθημα  12

Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΔΑΒΙΔ

Μέρος  ΙΙ

Α.  Η ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑ ΤΗΣ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ

Όταν ο Δαβίδ έγεινε βασιλιάς του ενωμένου έθνους, άρχισε να ψάχνει  για την κατάλληλη πρωτεύουσα. Η επιλογή του Δαβίδ ήταν η Ιερουσαλήμ, η οποία ήταν ακόμη κάτω από την κατοχή των Ιεβουσιτών και ονομαζόταν Ιεβούς. Η πόλη αυτή ποτέ δεν ήταν κάτω από την πλήρη κατοχή των Εβραίων. Βρισκόταν στο κέντρο, και ταίριαζε να γίνει πρωτεύουσα του βασιλείου καθώς βρισκόταν στα σύνορα μεταξύ Ιούδα και Ισραήλ, είχε πολύ νερό, κι ήταν επίσης πολύ καλό φρούριο. Η κατάληψη αυτής της πόλης ήταν δύσκολη, αλλά τελικά έγινε.

Ο Δαβίδ δεν ήθελε να κάνει την Ιερουσαλήμ μόνο πολιτική πρωτεύουσα, αλλά και θρησκευτικό κέντρο όλου του έθνους.

Ιστορία της Παλαιάς Διαθήκης

Μάθημα  11

Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ  ΔΑΒΙΔ

Μέρος  Ι

Α.  ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΤΟΥ (ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΤΟΥ)

Ο Δαβίδ ήταν ο όγδοος και νεώτερος γιος του Ιεσσαί, από τη φυλή του Ιούδα. Ο Ιεσσαί ήταν εγγονός του Βοόζ και της Ρουθ.

Ο Δαβίδ γεννήθηκε περίπου το 1080 π.Χ. στη Βηθλεέμ, 10 χλμ.. νότια της Ιερουσαλήμ. Ο Ιησούς γεννήθηκε στη Βηθλεέμ πάνω από 1000 χρόνια αργότερα. Η Ραμά, εκεί που ζούσε ο Σαμουήλ, ήταν μόνο λίγα χιλιόμετρα από τη Βηθλεέμ, και αναμφίβολα ο χαρακτήρας  και οι διδαχές του Σαμουήλ είχαν επηρεάσει αυτή την περιοχή.

Η δουλειά του Δαβίδ σαν αγόρι ήταν να βόσκει τα πρόβατα του πατέρα του. Έγινε γνωστός για την ικανότητά του σαν ποιμένας και σαν  μουσικός άρπας. Αυτό το παρελθόν, τον δίδαξε ν’ αγαπάει τη φύση και τον έφερε σ’ επικοινωνία με το Θεό.

Ο Δαβίδ δεν ήταν ψηλός και όμορφος σαν τον μεγαλύτερό του αδελφό, τον Ελιάβ, αλλά ήταν ανοιχτός στο δέρμα και είχε όμορφα μάτια. Είχε ευχάριστο χαρακτήρα και κέρδιζε τις καρδιές των άλλων. Ήταν ξανθός, αντίθετα με τους άλλους που ήταν μελαχρινοί. Καθώς μεγάλωνε, έγεινε ένας άνθρωπος του Θεού τολμηρός, υπομονετικός, ταλαντούχος και εκπαιδευμένος σε πόλεμο. Ήταν ένας εξαιρετικός βασιλιάς, γενναίος πολεμιστής, μεγάλος ποιητής και ένας σημαντικός θρησκευτικός αναμορφωτής.

ΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ - Α΄ Σαμουήλ

Α. ΘΕΜΑ

«Η μεγάλη μεταβολή» μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι το θέμα του βιβλίου Α΄ Σαμουήλ. Αυτή η μεταβολή, η αλλαγή, αφορά το πέρασμα της διακυβέρνησης του Ισραήλ από τους Κριτές στους Βασιλείς κι απ’ την εξουσία του Θεού, ο οποίος ήταν ο αόρατος Βασιλιάς, στην εξουσία ενός ορατού βασιλιά πράγμα που έκανε το λαό Ισραήλ να ομοιωθεί με τα υπόλοιπα έθνη.

Το θέμα επικεντρώνεται γύρω από τρία πρόσωπα: Τον Σαμουήλ, ένα πατριώτη και κριτή ο οποίος ήταν αφιερωμένος στο Θεό και Τον υπηρετούσε πιστά, τον Σαούλ, ένα εγωιστή και ζηλιάρη βασιλιά, ο οποίος έπεσε σε λάθη και στάθηκε άπιστος απέναντι στο Θεό, και τον Δαβίδ, «έναν άνδρα κατά την καρδία του Θεού», τον υμνωδό του Ισραήλ, έναν άνθρωπο προσευχής και δοξολογίας, δοκιμασμένο, πειθαρχημένο, ο οποίος καταδιώχτηκε και τελικά στέφθηκε βασιλιάς σ’ ολόκληρο τον Ισραήλ.

Αληθινή μετάνοια

  
 Είναι γνωστή σε όλους η μεγάλη και σύν­θετη αμαρτία του Δαβίδ, ώστε δε χρειάζεται να μπούμε σε λεπτομερή εξιστόρησή της. (Το πε­ριστατικό αναφέρεται στο Β' Σαμουήλ ιβ για όσους θα ήθελαν να το διαβάσουν).

Μια ιδέα της μεγάλης ενοχής που ένιωσε ο Προφήτης-Βασιλιάς, μετά τη μετάνοιά του, μπορούμε να αντιληφθούμε από τα λόγια του να Ψαλμού, στην επικεφαλίδα του οποίου διαβάζουμε: «Εις τόν πρώτον μουσικόν. Ψαλμός τού Δαβίδ, ότε ήλθε Νάθαν ο προφήτης πρός αυτόν, αφού εισήλθε πρός τήν Βηθσαβεέ» (Ψαλμ.να:1). Μετά τη φανέρωση της αμαρτίας του, μέσω του προφήτη Νάθαν, ο Δαβίδ κατανόησε την πραγματική του κατά­σταση και περιέπεσε σε μεγάλη λύπη.

Όλοι κάνουμε λάθη!

 

Πολλά έχουν γραφτεί και πολλά κηρύγματα έχουν γίνει για το βασιλιά Δαβίδ, και συγκεκριμένα σχετικά με τη μεγάλη αμαρτία του. Τι γίνεται όμως με τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της αμαρτίας; Υπάρχουν διδάγματα που μπορούμε να μάθουμε πέρα από τα προφανή; Μπορούν αυτά που συνέβησαν στη ζωή του Δαβίδ να οδηγήσουν τη ζωή μας;

Ανυπέρβλητη ομορφιά

Οι περισσότεροι από μας στην πνευματική μας ζωή και στις πνευματικές μας αναζητήσεις πολυπραγμονούμε. Ζητούμε και επιδιώκουμε πολλά και διάφορα πράγματα. Όχι όμως ο Δαβίδ. Είχε ένα και μοναδικό αίτημα. Από την ικανοποίηση αυτού του αιτήματός του έβλεπε ότι εξαρτώνται όλα τα άλλα. Ποιο ήταν αυτό το ένα και μοναδικό αίτημά του, που ήταν ταυτόχρονα και η μοναδική φιλοδοξία και ο πόθος της ψυχής του; Τίποτε άλλο δεν θα τον ικανοποιούσε περισσότερο. Τίποτε άλλο δεν μπορούσε στην εκτίμησή του να συγκριθεί με αυτό το ένα. Ποιο είναι;  

Αμηχανίες στην καρδιά

«Εν τω πλήθει των αμηχανιών της καρδίας μου αι παρηγορίαι σου εύφραναν την ψυχήν μου» (Ψαλμ.94:19) 

Καθώς ο Δαβίδ γράφει τούτα τα λόγια, αναρωτιόμαστε αν ήταν δυνατόν, αυτός ο σπουδαίος άνδρας, ο μεγάλος στρατηλάτης, ο βασιλιάς του Ισραήλ, να νοιώθει αμηχανία στην καρδιά του, να 'χει αδιέξοδα και απορίες. Κι όμως φαίνεται πως είχε, και μάλιστα πολλές, πλήθος αμηχανιών.