Επισκόπηση της Βίβλου (34)

 

ΙΕΡΕΜΙΑΣ

 

Α. ΘΕΜΑ

Ο Ιερεμίας όπως και ο Ησαΐας έφερε ένα μήνυμα καταδίκης στον αποστατημένο Ισραήλ. Ωστόσο σε αντίθεση με τον έντονο και αυστηρό τρόπο του Ησαΐα, ο τόνος του Ιερεμία είναι ήπιος και γλυκός.

Ο Ιερεμίας εξέφρασε την θλίψη του Γιάχβε εξαιτίας της αμαρτίας του Ισραήλ. Ενώ ο Ησαΐας έγραφε βουτώντας την πένα του στην φωτιά, το μελάνι του Ιερεμία ήταν αναμεμιγμένο με δάκρια.

Όπως λέει στο θ:1, «Είθε να ήτο η κεφαλή μου ύδατα, και οι οφθαλμοί μου πηγή δακρύων, δια να κλαίω ημέραν και νύκτα τους πεφονευμένους της θυγατρός του λαού μου!». Εξαιτίας αυτού ο Ιερεμίας είναι γνωστός σαν «ο προφήτης που θρηνεί».

Το θέμα του βιβλίου είναι η αναλλοίωτη αγάπη του Γιάχβε απέναντι στον αποστατημένο λαό Του και η θλίψη Του για την αποκατάσταση τους.

Επισκόπηση της Βίβλου (33)

 

ΗΣΑΪΑΣ

 

Α. ΘΕΜΑ

Το βιβλίο του Ησαΐα είναι από τα ομορφότερα και θαμαστότερα προφητικά βιβλία. Μερικές φορές το έχουν αποκαλέσει το 5^ο Ευαγγέλιο γιατί δίνει πολύ έμφαση στην χάρη του Θεού και στο απολυτρωτικό Του έργο σε σχέση με το Ισραήλ και τα έθνη.

Οι δύο κύριες διαιρέσεις του μπορούν να θεωρηθούν σαν η απόρριψη (α - λθ) και η παρηγοριά (μ - μς).

Στα πρώτα κεφάλαια ο Ησαΐας προφητεύει την αιχμαλωσία του λαού Ισραήλ από τους Βαβυλώνιους, την θλίψη και τις κρίσεις των τελευταίων ημερών.

Το δεύτερο τμήμα περιέχει προφητείες για την επιστροφή του λαού Ισραήλ από την Βαβυλώνια αιχμαλωσία, την τελική τους αποκατάσταση και την επανεγκατάστασή τους στην Παλαιστίνη τους τελευταίους καιρούς.

Επισκόπηση της Βίβλου (32)

 

ΑΣΜΑ ΑΣΜΑΤΩΝ

 

Α. ΤΙΤΛΟΣ

Στα Εβραϊκά το όνομα του βιβλίου είναι «Άσμα Ασμάτων» και προφανώς ονομάστηκε έτσι από το γεγονός ότι απ’ όλα τα άσματα του Σολομώντα (Α΄Βασ.δ:32), αυτό είναι το σπουδαιότερο.

 

Β. ΘΕΜΑ

Το Άσμα Ασμάτων είναι μια ιστορία αγάπης η οποία υψώνει την αγνή φυσική έλξη. Ωστόσο αυτό μπορούμε να το δούμε με τους ακόλουθους τρόπους:

            Κυριολεκτικά - η αγάπη του άνδρα και της γυναίκας

            Παραβολικά - η αγάπη του Γιάχβε και του λαού Ισραήλ

            Δογματικά - η αγάπη του Χριστού με την εκκλησία του

            Πνευματικά - η αγάπη του Κυρίου με την κάθε ψυχή.

Επισκόπηση της Βίβλου (31)

 

ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΗΣ

 

Α. ΤΙΤΛΟΣ

Ο τίτλος Εκκλησιαστής σημαίνει «ο κήρυκας».

 

Β. ΘΕΜΑ

Μετά την απομάκρυνση του από τον Θεό (Α΄Βασ.ια:1-8), ο Σολομώντας διατήρησε τα πλούτη του και την σοφία του. Έχοντας αυτά, άρχισε να αναρωτιέται για την αλήθεια και την ευτυχία μακριά από τον Θεό.

Το αποτέλεσμα αυτής της αναζήτησης του εκφράζεται με τη φράση που επαναλαμβάνεται συχνά μέσα στο βιβλίο «τα πάντα ματαιότης». (Η λέξη ματαιότητα εδώ σημαίνει «το κενό κάτι που δεν αξίζει τίποτε»).

Ο Σολομώντας έμαθε την παρακάτω αλήθεια η οποία συνοψίζει το θέμα του βιβλίου: Χωρίς την ευλογία του Θεού, η σοφία, η υψηλή θέση και τα πλούτη δεν μπορούν να ικανοποιήσουν τον άνθρωπο αλλά μάλλον προκαλούν ανησυχία και απογοήτευση. Αυτό το γεγονός φανερώνει την αξία του Εκκλησιαστή, ενός βιβλίου που το γενικό του πνεύμα είναι πεσιμιστικό, απαισιόδοξο.

Επισκόπηση της Βίβλου (30)

 

ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ

 

Α. ΘΕΜΑ

Οι Παροιμίες είναι ένα βιβλίο σοφίας. Είναι επίσης ένα πρακτικό βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης. Αναφέρεται στην εφαρμογή των αρχών της δικαιοσύνης, της ευθύτητας και της ευσέβειας στην καθημερινή ζωή. Διδάσκει την σοφία η οποία βασίζεται στον λόγο του Κυρίου.

 

Β. ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Θεωρείται γενικά ότι ο συγγραφέας της πλειοψηφίας των Παροιμιών είναι ο Σολομώντας. Ωστόσο δεν ήταν ο μόνος. Η σοφία του «σοφού» (κα:17), οι άνδρες του Εζεκία (κε:1), ο Αγούρ (λ:1) και ο βασιλιάς Λεμουήλ και η μητέρα του (λα:1) περιλαμβάνονται κι αυτοί μέσα στο βιβλίο.

Επισκόπηση της Βίβλου (29)

 

ΨΑΛΜΟΙ

 

Α. ΘΕΜΑ

Οι Ψαλμοί είναι συλλογή θεόπνευστης Εβραϊκής ποίησης η οποία αναφέρεται στην λατρεία και περιγράφει πνευματικές εμπειρίες των Εβραίων.

Στα ιστορικά βιβλία βλέπουμε τον Θεό να μιλάει για τον άνθρωπο. Στα προφητικά βιβλία βλέπουμε τον Θεό να μιλάει στον άνθρωπο. Στους ψαλμούς βλέπουμε τον άνθρωπο να μιλάει στον Θεό.

Καθώς ο πιστός της Παλαιάς Διαθήκης μιλούσε στον Θεό του, όποια κι αν ήταν η εμπειρία του, αυτό που δέσποζε στη λατρεία - δοξολογία του, ήταν ότι μπορούσε να δοξολογεί τον Θεό και να Τον υψώνει σ’ όλες τις περιστάσεις γιατί η πιστότητα Του στο παρελθόν ήταν και είναι μια εγγύηση για την πιστότητα Του και στο μέλλον.

Επισκόπηση της Βίβλου (28)

 

ΙΩΒ

 

Α. ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Ο Ιώβ είναι το πρώτο από τα πέντε ποιητικά βιβλία. Τα άλλα είναι οι Ψαλμοί, οι Παροιμίες, ο Εκκλησιαστής και το Άσμα Ασμάτων.

 

Β. ΘΕΜΑ

Ο Ιώβ είναι ένα ξεχωριστό βιβλίο στην σφαίρα της φιλοσοφίας με το πρόβλημα των ανθρώπινων παθημάτων σαν θέμα του. Ασχολείται και προσπαθεί να δώσει απάντηση πάνω στο θέμα της ζωής και του ανθρώπου και στις απαντήσεις που δίνονται σ’ αυτό το βιβλίο αξίζει να δώσουμε ιδιαίτερη προσοχή γιατί ερευνά διάφορα θέματα τα οποία έχουν απασχολήσει το νου του ανθρώπου μέσα στους αιώνες.

Επισκόπηση της Βίβλου (27)

 

ΕΣΘΗΡ

 

Α. ΘΕΜΑ

Το βιβλίο της Εσθήρ αποτελεί μια ιδιομορφία μέσα στην Βίβλο. Το όνομα του Θεού δεν αναφέρεται ούτε μια φορά ούτε γίνεται κάποια αναφορά στον Εβραϊκό νόμο ή θρησκεία.

Ωστόσο υπάρχει πλήθος αναφορών και στοιχείων για το έργο του Θεού ανάμεσα στον λαό Του καθώς και για την φροντίδα Του προς αυτούς.

Το βιβλίο καταγράφει την απελευθέρωση των Εβραίων από την απειλή της καταστροφής.

Επισκόπηση της Βίβλου (26)

 

ΝΕΕΜΙΑ

 

Α. ΘΕΜΑ

Το βιβλίο του Νεεμία είναι η αυτοβιογραφία ενός άνδρα ο οποίος θυσίασε την άνεση και την πολυτέλεια της ζωής στο Περσικό παλάτι προκειμένου να βοηθήσει τα αδέλφια του που είχαν ανάγκη στην Ιερουσαλήμ.

Περιγράφει έναν άνδρα ο οποίος συνδύαζε την πνευματικότητα με την πρακτικότητα, έναν άνδρα ο οποίος ήξερε πώς να προσεύχεται και πώς να εργάζεται. Δίχως κανένα φόβο, ο Νεεμία αρνήθηκε να συμβιβαστεί με τους εχθρούς του εξωτερικά ή με την αμαρτία εσωτερικά. Ωστόσο για όλα αυτά που κατάφερε, ο ίδιος έδωσε ταπεινά όλη την δόξα στον Θεό.

 

Επισκόπηση της Βίβλου (25)

 

ΕΣΔΡΑ

 

Α  ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Τα βιβλία του Έσδρα, του Νεεμία και της Εσθήρ συνδέονται στενά μεταξύ τους και αναφέρονται στην ίδια περίοδο. Τα κύρια γεγονότα που καλύπτουν αυτά τα τρία βιβλία αναφέρονται στην ιστορία του λαού Ισραήλ μετά την εξορία και είναι:

*     Οι εξόριστοι επιστρέφουν με τον Ζοροβάβελ - 536 π.Χ.

*     Η ανακατασκευή του ναού - 535 π.Χ.

*     Η διακονία των προφητών Αγγαίου και Ζαχαρία - 520 π.Χ.

*     Η αφιέρωση του Ναού - 515 π.Χ.

*     Τα γεγονότα που αναφέρονται στο βιβλίο της Εσθήρ 478 - 473 π.Χ.

*     Η επίσκεψη του Έσδρα στην Ιερουσαλήμ - 458 π.Χ.

*     Ο Νεεμία αποστέλλεται στην Ιερουσαλήμ σαν κυβερνήτης, η ανακατασκευή του τοίχους απ’ αυτόν - 446 π.Χ.

*     Οι προφητείες του Μαλαχία

Επισκόπηση της Βίβλου (24)

 

Β΄ ΧΡΟΝΙΚΩΝ

Α. ΘΕΜΑ

Όπως στο Α’ Χρονικών, έτσι κι εδώ επαναλαμβάνονται πολλά από τα γεγονότα που αναφέρθηκαν στο Β΄ Σαμουήλ, Α’ και Β’ Βασιλέων.

Υπάρχουν περίπου 40 παράλληλα αποσπάσματα στο Β’ Χρονικών, ένα βιβλίο που ασχολείται με την βασιλεία του Σολομώντα και τους πετυχημένους βασιλιάδες του Ιούδα.

 

Β. ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Κι εδώ δεν είναι σίγουρο ποιος είναι ο συγγραφέας, φαίνεται όμως ότι ο Έσδρα εξέδωσε αυτό το βιβλίο.

Επισκόπηση της Βίβλου (23)

 

Α΄ ΧΡΟΝΙΚΩΝ

 

Α. ΘΕΜΑ

Το θέμα του βιβλίου είναι ότι ο Θεός είναι Κυρίαρχος. Παρόλο που τα βιβλία των Βασιλέων και των Χρονικών παρουσιάζουν μεγάλη ομοιότητα ως προς το περιεχόμενο τους, είναι γραμμένα από διαφορετικές οπτικές γωνίες.

Τα βιβλία των Βασιλέων αντανακλούν την ανθρώπινη οπτική, ενώ τα βιβλία των Χρονικών είναι γραμμένα από την πλευρά του Θεού και ασχολούνται κυρίως με την ιστορία του Ιούδα.

 

Β. ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Η απόδοση της συγγραφής του Α’ Χρονικών δεν είναι σίγουρη. Θεωρείται ωστόσο ότι εκδόθηκε από τον Έσδρα, ίσως ένα μέρος, με σκοπό να ενθαρρυνθεί ο λαός στο χτίσιμο του οίκου του Θεού όταν επέστρεψαν από την αιχμαλωσία.

Επισκόπηση της Βίβλου (22)

 

Β’ Βασιλέων

 

Α. ΘΕΜΑ

Το Β’ Βασιλέων συνεχίζει την αφήγηση της πτώσης του Ιούδα και του Ισραήλ που είχαν σαν αποκορύφωμα την αιχμαλωσία των δυο βασιλείων. Όλοι οι βασιλείς του Ιούδα και του Ισραήλ αναφέρονται στα Α’ και Β’ Βασιλέων με εξαίρεση τον Σαούλ και τον Δαβίδ.

 

Β. ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Ο άνθρωπος που συνέγραψε το Β’ Βασιλέων είναι άγνωστος. Θεωρείται ότι ο Ιερεμίας συγκέντρωσε τα στοιχεία που κατέγραψαν ο Νάθαν, ο Γαδ κ.α.

Επισκόπηση της Βίβλου (21)

 

Α’ Βασιλέων

Α. ΘΕΜΑ

Το Α’ Βασιλέων συνεχίζει την ιστορία του βασιλείου του Ισραήλ η οποία ξεκίνησε στα βιβλία Α’ και Β’ Σαμουήλ. Είναι η ιστορία της ανόδου της δόξας και της πτώσης του Εβραϊκού βασιλείου ανάλογα με την στάση του λαού απέναντι στον Θεό. Το βιβλίο φανερώνει με γλαφυρότητα ότι η σχέση του λαού με τον Θεό συχνά εξαρτιόταν από την στάση του μονάρχη που κυβερνούσε - ένα σημαντικό μάθημα για κάθε έθνος.

 

Β. ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Θεωρείται γενικά ότι ο Ιερεμίας συγκέντρωσε τις αναφορές που κατέγραψαν ο Νάθαν, ο Γάδ κ.α. (Α’ Χρον.κθ:29). Τα Α’ και Β’ Βασιλέων ήταν αρχικά ένα βιβλίο στα πρωτότυπα Εβραϊκά χειρόγραφα.

Επισκόπηση της Βίβλου (20)

 

Β’ ΣΑΜΟΥΗΛ

 

Α. ΘΕΜΑ

Η βασιλεία του Δαβίδ είναι το θέμα με το οποίο ασχολείται σχεδόν αποκλειστικά το βιβλίο. Έτσι γνωρίζουμε από κοντά αυτόν τον άνθρωπο που ήταν «κατά την καρδία του Θεού».

Τον παρακολουθούμε στον θρόνο και μέσα στο σπίτι του. Παρατηρούμε από κοντά τις θλίψεις που πέρασε καθώς και τους θριάμβους του. Ακούμε τις προσευχές και τους ύμνους του, την δίκαιη οργή του και τα λόγια της καλοσύνης, της τρυφερότητας και της ευγένειας που βγήκαν απ’ το στόμα του.

Γινόμαστε μάρτυρες των αμαρτιών και της μετάνοιας του. Βλέπουμε έναν άνθρωπο που άσχετα από μερικές σκοτεινές σκιές στη ζωή του, πραγματικά έβαζε το Θεό στην πρώτη θέση κι ο Κύριος ήταν πάνω απ’ όλα μία ένδοξη πραγματικότητα.

Επισκόπηση της Βίβλου (19)

 

Α΄ ΣΑΜΟΥΗΛ

 

Α. ΘΕΜΑ

«Η μεγάλη μεταβολή» μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι το θέμα του βιβλίου Α΄ Σαμουήλ. Αυτή η μεταβολή, η αλλαγή, αφορά το πέρασμα της διακυβέρνησης του Ισραήλ από τους Κριτές στους Βασιλείς κι απ’ την εξουσία του Θεού, ο οποίος ήταν ο αόρατος Βασιλιάς, στην εξουσία ενός ορατού βασιλιά πράγμα που έκανε τον λαό Ισραήλ να ομοιωθεί με τα υπόλοιπα έθνη.

Το θέμα επικεντρώνεται γύρω από τρία πρόσωπα: Τον Σαμουήλ, ένα πατριώτη και κριτή ο οποίος ήταν αφιερωμένος στον Θεό και Τον υπηρετούσε πιστά, τον Σαούλ, ένα εγωιστή και ζηλιάρη βασιλιά, ο οποίος έπεσε σε λάθη και στάθηκε άπιστος απέναντι στο Θεό, και τον Δαβίδ, «έναν άνδρα κατά την καρδία του Θεού», τον υμνωδό του Ισραήλ, έναν άνθρωπο προσευχής και δοξολογίας, δοκιμασμένο, πειθαρχημένο, ο οποίος καταδιώχτηκε και τελικά στέφθηκε βασιλιάς σ’ ολόκληρο τον Ισραήλ.

Επισκόπηση της Βίβλου (18)

 

ΡΟΥΘ 

 

Α. ΘΕΜΑ

Η Ρουθ είναι ένα φωτεινό σημείο στη διάρκεια της βασιλείας των κριτών. Είναι μια από τις ομορφότερες ιστορίες της Βίβλου και φανερώνει την πιστότητα και την ομορφιά του χαρακτήρα κάποιων ανθρώπων. Το βιβλίο αυτό θεωρείται ένα λογοτεχνικό διαμάντι.

Η ιστορία της Ρουθ έχει διπλό ενδιαφέρον γιατί η ηρωίδα είναι μια εθνική. Η τελευταία λέξη του βιβλίου, Δαβίδ, αποκαλύπτει την βασική αξία του: Μας πηγαίνει πίσω στον απόγονο του Δαβίδ, τον πρόγονο του Μεσσία. Η γενεαλογία στο τελευταίο κεφάλαιο είναι το αποκορύφωμα του βιβλίου.

Το βιβλίο αυτό ξεχωρίζει επίσης γιατί είναι ένα από τα δύο βιβλία της Βίβλου που έχει σαν τίτλο το όνομα μιας γυναίκας. Η Ρουθ μια εθνική παντρεύτηκε μέσα σε μια Εβραϊκή οικογένεια κι έτσι μπήκε μέσα στην γενεαλογία του Δαβίδ. Μέσα από κει έχουν ευλογηθεί όλοι οι εθνικοί. Το άλλο βιβλίο είναι η Εσθήρ, μέσα από τον γάμο της μ’ έναν εθνικό μονάρχη, η Εσθήρ, μια Ιουδαία, έσωσε κι απελευθέρωσε το έθνος της.

Επισκόπηση της Βίβλου (17)

 

ΚΡΙΤΑΙ

 

Α. ΤΙΤΛΟΣ

Ο τίτλος Κριταί προέρχεται απ’ τους ανθρώπους που έκλεξε ο Θεός να κυβερνήσουν τον λαό Του μετά τον θάνατο του Ιησού του Ναυή. Αυτοί οι άνδρες ονομάστηκαν Κριτές.

 

Β. ΘΕΜΑ

Ενώ ο Ιησούς του Ναυή είναι ένα βιβλίο νίκης οι Κριταί είναι ένα βιβλίο αποτυχίας. Το κεφ. β:7-19 συνοψίζει όλο το θέμα του βιβλίου. Μετά το θάνατο του Ιησού του Ναυή, η νέα γενιά των Ισραηλιτών συμμάχησε με τα έθνη που η παλιά γενιά άφησε να μείνουν στην γη. Το αποτέλεσμα ήταν να πέσουν στην ειδωλολατρία και την ανηθικότητα. Η κρίση του Θεού τους έφερνε σε αιχμαλωσία σ’ αυτά τα έθνη. Κάθε φορά που έκραζαν στον Θεό ερχόταν ένας ελευθερωτής και αυτοί έμεναν πιστοί στον Κύριο όσο εκείνος ζούσε. Οι λέξεις αμαρτία, αιχμαλωσία, θλίψη και σωτηρία περιγράφουν γλαφυρά το βιβλίο αυτό.

Επισκόπηση της Βίβλου (16)

 

ΙΗΣΟΥΣ ΤΟΥ ΝΑΥΗ

 

Ο Ιησούς του Ναυή είναι το πρώτο από τα 12 ιστορικά βιβλία. Αυτά τα βιβλία καταγράφουν την άνοδο και την πτώση του Ισραήλ για μια περίοδο 1.000 ετών: την εγκατάσταση στην γη Χαναάν, τα ταραγμένα χρόνια των Κριτών, την άνοδο της βασιλείας με τον Σαούλ, τον Δαβίδ και τον Σολομώντα, την μοναρχία που διαιρέθηκε με τα βασίλεια του Ισραήλ και του Ιούδα και τέλος την αιχμαλωσία στην Ασσυρία και την Βαβυλώνα. Τα τρία τελευταία βιβλία αναφέρονται στην αιχμαλωσία, την αποκατάσταση και την επιστροφή του λαού Ισραήλ.

 

Επισκόπηση της Βίβλου (15)

 

ΔΕΥΤΕΡΟΝΟΜΙΟ

 

 

Α. ΤΙΤΛΟΣ

Δευτερονόμιο, είναι το όνομα που δόθηκε στο πέμπτο βιβλίο της πεντατεύχου απ’ τους άγγλους μεταφραστές. Το όνομα προέρχεται από τις Ελληνικές λέξεις δεύτερος και νόμος. Ωστόσο, στο βιβλίο δεν είναι γραμμένος ένας δεύτερος νόμος, αλλά η επανάληψη του αρχικού νόμου για την δεύτερη γενιά.

 

Β. ΘΕΜΑ

Η λέξεις κλειδιά στο Δευτερονόμιο είναι ενθυμού, υπάκουε και πρόσεξε. Σ’ αυτό το βιβλίο ο Μωυσής κάνει μια επανάληψη της ιστορίας του Ισραήλ στη νέα γενιά. Τους προτρέπει να θυμηθούν την αγάπη του Γιάχβε μέσα στην έρημο ώστε να είναι βέβαιοι ότι Αυτός θα συνεχίσει να τους φροντίζει και μέσα στην γη Χαναάν.

Τους προτρέπει επίσης να τηρούν τον Νόμο για να ευημερήσουν. Τους υπενθυμίζει τις αποστασίες και τις ανταρσίες τους στο παρελθόν και τους προειδοποιεί για τις συνέπειες που μπορεί να έχει η μελλοντική τους ανυπακοή.