ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ (20)

 

Ο ΣΑΟΥΛ ΒΟΗΘΑΕΙ ΤΟ ΒΑΡΝΑΒΑ

 

Μερικοί απ’ τους αγίους που έφυγαν απ’ την Ιερουσαλήμ, πήγαν Βόρεια στην Εθνική πόλη της Αντιόχειας. Εκεί κήρυξαν τον Ιησού, όχι μόνο στους Εβραίους, αλλά και στους Έλληνες, από τους οποίους πολλοί δέχτηκαν τον Ιησού σαν Κύριό τους (Πραξ.ια:19-21).

Η εκκλησία της Ιερουσαλήμ έστειλε το Βαρνάβα στην Αντιόχεια, να ηγηθεί και να φροντίσει αυτή τη συνάθροιση. Ο Κύριος ευλόγησε και πολλοί πίστεψαν με τη διακονία του (Πραξ.ια:22-24).

Μετά, ο Βαρνάβας πηγαίνει στην Ταρσό, βρίσκει το Σαούλ και τον φέρνει στην Αντιόχεια. Ο Σαούλ βοηθάει το Βαρνάβα στο κήρυγμα και τη διδασκαλία για ένα χρόνο. Οι μαθητές στην Αντιόχεια για πρώτη φορά ονομάζονται Χριστιανοί, ένα παρατσούκλι που σημαίνει, ακόλουθοι του Χριστού. Η βοήθεια του Παύλου αποδείχτηκε μεγάλη και στο Βαρνάβα και στους πιστούς της πόλης (Πραξ.ια:25-26).

ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ (19)

 

ΣΑΟΥΛ ΚΑΙ ΒΑΡΝΑΒΑΣ

 

Ο Βαρνάβας αναφέρεται για πρώτη φορά στην νεοϊδρυθείσα εκκλησία της Ιερουσαλήμ, όταν πούλησε απ’ τα κτήματά του και έβαλε τα χρήματα στα πόδια των αποστόλων. Αυτό έγινε προκειμένου να βοηθηθούν οι πιστοί που είχαν ανάγκες. Το όνομά του ήταν Ιωσής, αλλά οι απόστολοι τον ονόμασαν Βαρνάβα που σημαίνει «Υιός παρηγορίας» (Πραξ.δ:33-37).

Ο Στέφανος, ένας απ’ τους εφτά διακόνους, είναι γεμάτος από πίστη και δύναμη. Ομολογεί άφοβα τον Ιησού. Εξαιτίας αυτού λιθοβολείται από ένα εξαγριωμένο πλήθος Εβραίων πρεσβυτέρων. Ο Σαούλ, ένας νεαρός, είναι σύμφωνος στο θάνατο του Στέφανου και φυλάει τα ρούχα των άγριων δολοφόνων την ώρα που κάνουν τη δουλειά τους. Πραξ.ς:1-15 & ζ:55-60   Φιλιπ.γ:4-7.

Η ΜΕΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΣΑΟΥΛ

Πραξ.θ:1-31 & κβ:1-21

Α. Ο ΣΑΟΥΛ ΑΠ’ ΤΗΝ ΤΑΡΣΟ

Ο Σαούλ καταγόταν απ’ την Ταρσό της Μικράς Ασίας. Η Ταρσός ήταν η μεγαλύτερη πόλη της Κιλικίας, απείχε 16 χλμ. απ’ τη θάλασσα και ήταν μια επαρχιακή πρωτεύουσα την περίοδο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Η περιοχή της Κιλικίας ήταν διάσημη για τα ρούχα από τρίχα γίδας.

Αν κι ο Σαούλ ήταν Ελληνοεβραίος, ήταν ένας πολύ σκληρός Φαρισαίος. Ο πατέρας του ήταν Ρωμαίος πολίτης, έτσι κι ο Σαούλ γεννήθηκε σαν Ρωμαίος πολίτης. Χωρίς αμφιβολία είχε παρακολουθήσει την Εβραϊκή συναγωγή και τα τοπικά σχολεία. Η Ταρσός ήταν γνωστή για τα σχολεία της, έτσι ο Σαούλ πήρε πάρα πολύ καλή μόρφωση. Αφού διδάχτηκε ό,τι μπορούσε να διδαχτεί στην Ταρσό, πήγε στην Ιερουσαλήμ για να συνεχίσει με τους Ραβίνους. Σπούδασε κάτω απ’ τον Γαμαλιήλ που ήταν Φαρισαίος και σπουδαίος νομοδιδάσκαλος.

Ο λόγος του Θεού (23)

Α' ΣAΜΟΥΗΛ

ΟΝΟΜΑ, ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΑ.

Πήρε το όνομά του από τον κύριο χαρακτήρα που περιγράφει. Τον προφήτη Σαμουήλ.

Είναι ένα μεταβατικό βιβλίο γιατί περιγράφει την μετάβαση από την θεοκρατία στην Μοναρχία. Επίσης είναι ένα ιστορικό βιβλίο που αναφέρει θείες βιογραφίες του Ηλί, του Σαμουήλ, του Σαούλ και του Δαβίδ.

Το βιβλίο αρχίζει από το τέλος των Κριτών και τελειώνει στο τέλος της βασιλείας του Σαούλ, δηλ. από το 1105 - 1010 π.Χ. που είναι 95 χρόνια.

Η ΜΕΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΣΑΟΥΛ

Πραξ.θ:1-31 & κβ:1-21

Α. Ο ΣΑΟΥΛ ΑΠ’ ΤΗΝ ΤΑΡΣΟ
 

Ο Σαούλ καταγόταν απ’ την Ταρσό της Μικράς Ασίας. Η Ταρσός ήταν η μεγαλύτερη πόλη της Κιλικίας, απείχε 16 χλμ. απ’ τη θάλασσα και ήταν μια επαρχιακή πρωτεύουσα την περίοδο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Η περιοχή της Κιλικίας ήταν διάσημη για τα ρούχα από τρίχα γίδας.
 

Αναζητώντας την αλήθεια - 024

Α. ΣΑΟΥΛ

Τα επόμενα 120 χρόνια μετά την περίοδο των Κριτών, οι δώδεκα φυλές έζησαν ειρηνικά κάτω από τρεις βασιλείς: τον Σαούλ, τον Δαβίδ και τον Σολομώντα. Ο καθένας από αυτούς βασίλεψε 40 χρόνια. Ο Θεός δεν ήθελε ο Ισραήλ να έχει κανένα άλλο βασιλιά, παρά μόνο Αυτόν. Θα τους έστελνε μεγάλους ηγέτες, οι οποίοι θα έπαιρναν οδηγίες κατευθείαν από Αυτόν, αλλά ο Ισραήλ έπεσε σε ταραχή και ζήτησε βασιλιά όπως τα άλλα έθνη κι ο Θεός ικανοποίησε την επιθυμία τους. Ήταν που απέρριψαν τον Ίδιο το Θεό, μ’ αυτό τον τρόπο κι όχι τους ηγέτες τους.

Δεν διάλεξε ο λαός τον πρώτο βασιλιά αλλά ο Θεός. Ο Σαούλ είχε εξαιρετικά χαρίσματα που τον ανέδειξαν σαν τον πρώτο βασιλιά του Ισραήλ. Ήταν η κεφαλή και οι ώμοι πάνω στον Ισραήλ (είχε δηλ. απόλυτη κυριαρχία πάνω σ’ όλο τον λαό). Είχε ηθικά και πνευματικά χαρίσματα, ένα από τα οποία ήταν το χαρακτηριστικό του Ιησού, η ταπεινότητα. Λαμπρή και δίκαιη ήταν η αυγή, το ξεκίνημα, της ζωής του Σαούλ και ο πρώτος χρόνος της βασιλείας του, αλλά σύντομα τα σύννεφα άρχισαν να πυκνώνουν και ο ουρανός σκοτείνιασε. Σε μια περίπτωση, μπήκε μέσα στο χώρο του ιερέα και, πρόσφερε αυτός τη θυσία. Παράκουσε ξανά την οδηγία του Σαμουήλ στη μάχη με τους Αμαληκίτες κι έφερε πίσω τον βασιλιά και τα καλύτερα απ’ τα βόδια και τα πρόβατα για να τα θυσιάσει, ενώ του είχαν δοθεί ρητές οδηγίες να εξολοθρεύσει τα πάντα. Ο Σαμουήλ είπε: «Μήπως ο Κύριος αρέσκεται εις τα ολοκαυτώματα και εις τας θυσίας, καθώς εις το να υπακούωμεν της φωνής του Κυρίου; Ιδού, η υποταγή είναι καλητέρα παρά την θυσίαν.» Α’ Σαμ:ιε:22 Οι θυσίες μας μπροστά στο Θεό δεν ωφελούν σε τίποτα αν δεν υπακούμε το λόγο Του.

ΙΣΤΟΡΙΑ - Μια άλλη άποψη

Ο ΣΑΟΥΛ ΒΟΗΘΑΕΙ ΤΟ ΒΑΡΝΑΒΑ

Μερικοί απ’ τους αγίους που έφυγαν απ’ την Ιερουσαλήμ, πήγαν Βόρεια στην Εθνική πόλη της Αντιόχειας. Εκεί κήρυξαν τον Ιησού, όχι μόνο στους Εβραίους, αλλά και στους Έλληνες, από τους οποίους πολλοί δέχτηκαν τον Ιησού σαν Κύριό τους. Πραξ.ια:19-21.

Η εκκλησία της Ιερουσαλήμ έστειλε το Βαρνάβα στην Αντιόχεια, να ηγηθεί και να φροντίσει αυτή τη συνάθροιση. Ο Κύριος ευλόγησε και πολλοί πίστεψαν με τη διακονία του (Πραξ.ια:22-24).

Μετά, ο Βαρνάβας πηγαίνει στην Ταρσό, βρίσκει το Σαούλ και τον φέρνει στην Αντιόχεια. Ο Σαούλ βοηθάει το Βαρνάβα στο κήρυγμα και τη διδασκαλία για ένα χρόνο. Οι μαθητές στην Αντιόχεια για πρώτη φορά ονομάζονται Χριστιανοί, ένα παρατσούκλι που σημαίνει, ακόλουθοι του Χριστού. Η βοήθεια του Παύλου αποδείχτηκε μεγάλη και στο Βαρνάβα και στους πιστούς της πόλης (Πραξ.ια:25-26).

ΙΣΤΟΡΙΑ - Μια άλλη άποψη

ΣΑΟΥΛ ΚΑΙ ΒΑΡΝΑΒΑΣ

Ο Βαρνάβας αναφέρεται για πρώτη φορά στην νεοϊδρυθείσα εκκλησία της Ιερουσαλήμ, όταν πούλησε απ’ τα κτήματά του και έβαλε τα χρήματα στα πόδια των αποστόλων. Αυτό έγινε προκειμένου να βοηθηθούν οι πιστοί που είχαν ανάγκες. Το όνομά του ήταν Ιωσής, αλλά οι απόστολοι τον ονόμασαν Βαρνάβα που σημαίνει «Υιός παρηγορίας» (Πραξ.δ:33-37).

Ο Στέφανος, ένας απ’ τους εφτά διακόνους, είναι γεμάτος από πίστη και δύναμη. Ομολογεί άφοβα τον Ιησού. Εξαιτίας αυτού λιθοβολείται από ένα εξαγριωμένο πλήθος Εβραίων πρεσβυτέρων. Ο Σαούλ, ένας νεαρός, είναι σύμφωνος στο θάνατο του Στέφανου και φυλάει τα ρούχα των άγριων δολοφόνων την ώρα που κάνουν τη δουλειά τους. Πραξ.ς:1-15 & ζ:55-60   Φιλιπ.γ:4-7.

ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ - Η μεταστροφή του Σαούλ

Πραξ.θ:1-31 & κβ:1-21

Α. Ο ΣΑΟΥΛ ΑΠ’ ΤΗΝ ΤΑΡΣΟ

Ο Σαούλ καταγόταν απ’ την Ταρσό της Μικράς Ασίας. Η Ταρσός ήταν η μεγαλύτερη πόλη της Κιλικίας, απείχε 16 χλμ. απ’ τη θάλασσα και ήταν μια επαρχιακή πρωτεύουσα την περίοδο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Η περιοχή της Κιλικίας ήταν διάσημη για τα ρούχα από τρίχα γίδας.

Αν κι ο Σαούλ ήταν Ελληνοεβραίος, ήταν ένας πολύ σκληρός Φαρισαίος. Ο πατέρας του ήταν Ρωμαίος πολίτης, έτσι κι ο Σαούλ γεννήθηκε σαν Ρωμαίος πολίτης. Χωρίς αμφιβολία είχε παρακολουθήσει την Εβραϊκή συναγωγή και τα τοπικά σχολεία. Η Ταρσός ήταν γνωστή για τα σχολεία της, έτσι ο Σαούλ πήρε πάρα πολύ καλή μόρφωση. Αφού διδάχτηκε ό,τι μπορούσε να διδαχτεί στην Ταρσό, πήγε στην Ιερουσαλήμ για να συνεχίσει με τους Ραβίνους. Σπούδασε κάτω απ’ τον Γαμαλιήλ που ήταν Φαρισαίος και σπουδαίος νομοδιδάσκαλος.

Όπως ο βασιλιάς Σαούλ «από των ώμων αυτού και επάνω εξείχεν υπέρ παντός του λαού»  φυσικά, το ίδιο κι ο Σαούλ απ’ την Ταρσό εξείχεν υπέρ παντός του λαού ηθικά, διανοητικά και θρησκευτικά. Μπορούσε να καυχάται ότι διετέλεσε άμεμπτος «κατά την δικαιοσύνην την δια του νόμου», αλλά αυτό δεν τον έσωσε.

Στις Πραξ.ιγ:9 βλέπουμε να ονομάζεται Παύλος που σημαίνει «μικρός».

Στην Ιερουσαλήμ εναντιώθηκε σκληρά στην εκκλησία κι έγινε ένας απ’ τους αρχηγούς στους διωγμούς εναντίον των χριστιανών.

ΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ - Α΄ Σαμουήλ

Α. ΘΕΜΑ

«Η μεγάλη μεταβολή» μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι το θέμα του βιβλίου Α΄ Σαμουήλ. Αυτή η μεταβολή, η αλλαγή, αφορά το πέρασμα της διακυβέρνησης του Ισραήλ από τους Κριτές στους Βασιλείς κι απ’ την εξουσία του Θεού, ο οποίος ήταν ο αόρατος Βασιλιάς, στην εξουσία ενός ορατού βασιλιά πράγμα που έκανε το λαό Ισραήλ να ομοιωθεί με τα υπόλοιπα έθνη.

Το θέμα επικεντρώνεται γύρω από τρία πρόσωπα: Τον Σαμουήλ, ένα πατριώτη και κριτή ο οποίος ήταν αφιερωμένος στο Θεό και Τον υπηρετούσε πιστά, τον Σαούλ, ένα εγωιστή και ζηλιάρη βασιλιά, ο οποίος έπεσε σε λάθη και στάθηκε άπιστος απέναντι στο Θεό, και τον Δαβίδ, «έναν άνδρα κατά την καρδία του Θεού», τον υμνωδό του Ισραήλ, έναν άνθρωπο προσευχής και δοξολογίας, δοκιμασμένο, πειθαρχημένο, ο οποίος καταδιώχτηκε και τελικά στέφθηκε βασιλιάς σ’ ολόκληρο τον Ισραήλ.

Ιστορία της Παλαιάς Διαθήκης

Μάθημα  10

Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΣΑΟΥΛ

Α.  Η ΕΚΛΟΓΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ

Ο λαός είχε ζητήσει βασιλιά, έτσι ώστε να είναι κι αυτοί σαν τ’ άλλα έθνη που βρίσκονταν τριγύρω τους. Ο Θεός τους έδωσε έναν άνδρα σύμφωνα με τη δική τους επιλογή. Ο άνθρωπος που ο Θεός διάλεξε γι’ αυτούς ήταν ο Σαούλ, γιος του Κις, από τη φυλή Βενιαμίν. Ο Βενιαμίν ήταν μια από τις μικρότερες φυλές, που βρισκόταν ανάμεσα σε δύο από τις μεγαλύτερες φυλές, του Ιούδα και του Ευφραίμ. Διαλέγοντας έναν άνδρα απ’ το Βενιαμίν, θα εμπόδιζε το ξέσπασμα ζήλιας από την μεριά των δύο μεγάλων φυλών.

Ο Σαούλ ήταν ψηλός, με εντυπωσιακή εμφάνιση. Δεν υπήρχε ανάμεσα στο λαό «άνθρωπος ωραιότερος αυτού» (Α’ Σαμ.θ:2). Ήταν ακόμα ταπεινός και δειλός όταν ήταν νέος.