ΝΕΕΜΙΑ
Α. Ο ΝΕΕΜΙΑ
Ο Νεεμία ήταν οινοχόος του βασιλιά Αρταξέρξη που βασίλεψε στην Περσία κατά την περίοδο 465 - 425 π.Χ. Ήταν έμπιστος αξιωματούχος του βασιλιά. Υπάρχουν πολύ λίγες αναφορές γι’ αυτόν, εκτός απ’ ότι είναι γραμμένο στο βιβλίο που έχει το όνομά του. Ήταν άνθρωπος προσευχής, θάρρους και επιμονής.
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑ
Α. Η ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΕΙΧΕ
ΠΡΟΦΗΤΕΥΤΕΙ
«Διότι ούτω λέγει Κύριος, ότι
αφού πληρωθώσιν εβδομήκοντα έτη εν Βαβυλώνι, θέλω επισκεφθή υμάς, και θέλω
εκτελέσει προς υμάς τον λόγον μου τον αγαθόν, να επαναφέρω υμάς εις τον τόπον
τούτον» (Ιερεμ.κθ:10)
Ο προφήτης Ιερεμίας προφήτεψε ακριβώς για τη διάρκεια της αιχμαλωσίας. Εξαιτίας αυτής της προφητείας ο Δανιήλ εξεζήτησε με προσευχή και νηστεία το Θεό όπως περιγράφεται στο ένατο κεφάλαιο. Φαίνεται ότι ο Δανιήλ θα είχε επηρεάσει πάρα πολύ τον Κύρο στο διάταγμά του.
ΔΑΝΙΗΛ
Α. Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΑΝΙΗΛ
Ο Δανιήλ γεννήθηκε από μια άγνωστη οικογένεια Ιουδαίων ευγενών τον καιρό της μεταρρύθμισης του Ιωσία. Η γενεαλογία του ήταν απ’ τη φυλή του Ιούδα και πιθανότατα ήταν απόγονος του βασιλιά Δαβίδ. Η ευγενική καταγωγή και η μόρφωσή του φαίνονται από το γεγονός ότι εκλέχτηκε στην πρώτη εξορία (Ησ.λθ:7).
Η ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΒΑΒΥΛΩΝΑΣ
Α. Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΒΑΒΥΛΩΝΑΣ
Η θέση που η Βαβυλωνιακή Αυτοκρατορία είχε στην ιστορία του λαού του Θεού δεν μπορεί ποτέ να κατανοηθεί, χωρίς ν’ ανατρέξουμε στην αρχή της. Άρχισε με το Νεβρώδ και τον πύργο της Βαβέλ περίπου 100 χρόνια μετά τον κατακλυσμό και 326 χρόνια πριν την κλήση του Αβραάμ.
Η ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑ
Α. Η ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑ ΕΙΧΕ
ΠΡΟΕΙΠΩΘΕΙ ΑΠ’ ΤΟΥΣ ΠΡΟΦΗΤΕΣ
1. Στον καιρό του Εζεκία.
Όταν ήρθε μία αντιπροσωπεία απ’ το βασιλιά της Βαβυλώνας, φέρνοντας ένα δώρο στον Εζεκία, αυτός στο ζήλο του να κάνει μια κοσμική συμμαχία, τους έδειξε όλους τους θησαυρούς του οίκου του. Ο προφήτης Ησαΐας τον επίπληξε και προφήτεψε:
ΟΙ ΒΑΣΙΛΙΑΔΕΣ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑ
Α. ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑ
Το βασίλειο του Ιούδα διατηρήθηκε για 400 χρόνια περίπου (975-586 π.Χ.) ή 150 χρόνια περισσότερο απ’ το βασίλειο του Ισραήλ. Όπως στο Ισραήλ, έτσι κι εδώ βασίλεψαν 19 βασιλιάδες αλλά διακυβέρνησαν για μεγαλύτερες χρονικές περιόδους. Όλοι οι βασιλιάδες του Ιούδα ήταν από μια δυναστεία, κατ’ ευθείαν απόγονοι του βασιλιά Δαβίδ. Περίπου οι μισοί απ’ αυτούς ήταν καλοί και γι’ αυτό το λόγο το βασίλειο του Ιούδα παρέμεινε περισσότερο απ’ ότι του Ισραήλ. Η πιο μακρόχρονη βασιλεία ήταν αυτή του Μανασσή, 65 χρόνια. Η πιο βραχύχρονη ήταν του Ιωάχαζ, μόνο 3 μήνες.
ΟΙ ΒΑΣΙΛΙΑΔΕΣ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ
Α. ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ
Το βασίλειο του Ισραήλ αποτελείτο από τις 10 φυλές που διασπάστηκαν κάτω απ’ τον Ιεροβοάμ. Το όνομα «Ισραήλ» μερικές φορές χρησιμοποιείται για τους Εβραίους στο σύνολό τους, αλλά στις αναφορές των βασιλιάδων συνήθως χρησιμοποιείται για τις 10 φυλές.
Ο ΕΛΙΣΣΑΙΕ
Β’ Βασ.β - θ
Α. Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΕΛΙΣΣΑΙΕ
Ο Ελισσαιέ ήταν γιος του Σαφάτ από Αβέλμεολά (Α’ Βασ.ιθ:16). Ο πατέρας του ήταν γεωργός και φαίνεται ότι ήταν αρκετά ευκατάστατος αφού είχε 12 ζεύγη βόδια που όργωναν στο χωράφι του μαζί την ίδια στιγμή.
ΗΛΙΑΣ
Α’ Βασ.ιζ, ιη, ιθ
Α. Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΗΛΙΑΣ
Ο Ηλίας ήταν ένας απ’ τους πιο αξιοσημείωτους χαρακτήρες της Π.Δ. Ολόκληρη η ιστορία της ζωής του είναι γοητευτικότατη, αν και ξέρουμε λίγα πράγματα για το παρελθόν του, εκτός απ’ ότι είναι γραμμένο στο Α’ Βασ.ιζ:1 «Ηλίας ο Θεσβίτης, ο εκ των κατοίκων της Γαλαάδ».
ΤΟ ΔΙΑΙΡΕΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ
Α’ Βασ.ιβ:1-24 Β’ Χρον.β
Α. Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΡΟΒΟΑΜ
Τον Σολομώντα διαδέχτηκε ο γιος του Ροβοάμ που είχε μητέρα την Αμμωνίτισσα
πριγκίπισσα Νααμά (Α’ Βασ.ιδ:21).
Ο Ροβοάμ ήταν αγράμματος και κυβερνούσε δεσποτικά. Ο ιστορικός Ιώσηπος τον αποκάλεσε υπερήφανο και ανόητο άνθρωπο. Όπως ο πατέρας του, είχε πολυτελείς συνήθειες. Είχε 18 συζύγους, 60 παλλακίδες, 28 γιους και 60 θυγατέρες (Β’ Χρον.ια:21). Ήταν 41 χρονών όταν έγινε βασιλιάς και βασίλεψε για 17 χρόνια.
Ο ΝΑΟΣ
Β’ Χρον.α - θ
Α. Ο ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΣΟΛΟΜΩΝΤΑ
Ο Ναός που έχτισε ο Σολομώντας, ήταν το πιο δαπανηρό και μεγαλοπρεπές
οικοδόμημα εκείνης της εποχής.
Χτίστηκε στο αλώνι του Ορνά (Β’ Σαμ.κδ:16-25) που ήταν στο όρος Μωριά, όπου ο Αβραάμ είχε διαταχθεί να θυσιάσει τον Ισαάκ (Γεν.κβ:2).
ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΣΟΛΟΜΩΝΤΑΣ
Α’ Βασ.β-ια Β’ Χρον.α-θ
Α. Ο ΣΟΛΟΜΩΝΤΑΣ ΧΡΙΕΤΑΙ ΒΑΣΙΛΙΑΣ
Ο Αδωνίας ήταν ο τέταρτος γιος του Δαβίδ και πίστευε ότι σαν ο μεγαλύτερος εν ζωή γιος, είχε το κληρονομικό δικαίωμα στο θρόνο. Όταν βεβαιώθηκε ότι ο βασιλιάς Δαβίδ είχε άλλα σχέδια, προσπάθησε να πάρει το θρόνο ενώ ο πατέρας του ζούσε ακόμα. Έπεισε τον Ιωάβ και τον Αβιάθαρ, τον αρχιερέα, να τον υποστηρίξουν και μάζεψε τους ακολούθους του στην πηγή Ενρωγήλ για να χριστεί βασιλιάς.
Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΔΑΒΙΔ
Μέρος ΙΙ
Α. Η ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑ ΤΗΣ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ
Όταν ο Δαβίδ έγινε βασιλιάς του ενωμένου έθνους, άρχισε να ψάχνει για την κατάλληλη πρωτεύουσα. Η επιλογή του Δαβίδ ήταν η Ιερουσαλήμ, η οποία ήταν ακόμη κάτω από την κατοχή των Ιεβουσιτών και ονομαζόταν Ιεβούς. Η πόλη αυτή ποτέ δεν ήταν κάτω από την πλήρη κατοχή των Εβραίων. Βρισκόταν στο κέντρο, και ταίριαζε να γίνει πρωτεύουσα του βασιλείου καθώς βρισκόταν στα σύνορα μεταξύ Ιούδα και Ισραήλ, είχε πολύ νερό, κι ήταν επίσης πολύ καλό φρούριο. Η κατάληψη αυτής της πόλης ήταν δύσκολη, αλλά τελικά έγινε.
Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΔΑΒΙΔ
Μέρος Ι
Α. ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΤΟΥ (ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΤΟΥ)
Ο Δαβίδ ήταν ο όγδοος και νεότερος γιος του Ιεσσαί, από τη φυλή του
Ιούδα. Ο Ιεσσαί ήταν εγγονός του Βοόζ και της Ρουθ.
Ο Δαβίδ γεννήθηκε περίπου το 1080 π.Χ. στη Βηθλεέμ, 10 χλμ.. νότια της Ιερουσαλήμ. Ο Ιησούς γεννήθηκε στη Βηθλεέμ πάνω από 1000 χρόνια αργότερα. Η Ραμά, εκεί που ζούσε ο Σαμουήλ, ήταν μόνο λίγα χιλιόμετρα από τη Βηθλεέμ, και αναμφίβολα ο χαρακτήρας και οι διδαχές του Σαμουήλ είχαν επηρεάσει αυτή την περιοχή.
Α. Η ΕΚΛΟΓΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ
Ο λαός είχε ζητήσει βασιλιά, έτσι ώστε να είναι κι αυτοί σαν τ’ άλλα έθνη που βρίσκονταν τριγύρω τους. Ο Θεός τους έδωσε έναν άνδρα σύμφωνα με τη δική τους επιλογή. Ο άνθρωπος που ο Θεός διάλεξε γι’ αυτούς ήταν ο Σαούλ, γιος του Κις, από τη φυλή Βενιαμίν. Ο Βενιαμίν ήταν μια από τις μικρότερες φυλές, που βρισκόταν ανάμεσα σε δύο από τις μεγαλύτερες φυλές, του Ιούδα και του Ευφραίμ. Διαλέγοντας έναν άνδρα απ’ το Βενιαμίν, θα εμπόδιζε το ξέσπασμα ζήλιας από την μεριά των δύο μεγάλων φυλών.
Ο ΣΑΜΟΥΗΛ
Α. ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΑΠ’ ΤΟ ΘΕΟ
Ένας από τους πιο εξαιρετικούς άνδρες της Παλαιάς Διαθήκης ήταν ο Σαμουήλ. Καλέστηκε σαν κριτής, αλλά ήταν επίσης προφήτης και ιερέας. Ήταν γιος ενός Λευίτη, του Ελκανά και μητέρα του ήταν η Άννα, μια από τις δύο γυναίκες του Ελκανά.
ΗΛΕΙ
Α. Ο ΙΕΡΕΑΣ ΗΛΕΙ
Ο Ηλεί ήταν ένας ιερέας απ’ τη γενιά του Ιθάμαρ. Ο Ιθάμαρ ήταν ο νεώτερος γιος του Ααρών. Ο Ααρών είχε δύο γιους, τον Ναδάβ και Αβδιού, οι οποίοι πέθαναν γιατί προσέφεραν ξένο πυρ. Μια σειρά ιερέων ήρθε απ’ τον άλλο του γιο, τον Ελεάζαρ, αλλά ο Ηλεί ήταν απόγονος του Ιθάμαρ. Η θέση της ιεραρχίας παρέμενε από τον Ιθάμαρ μέσω του Ηλεί, μέχρι που ο Σολομώντας εκθρόνισε τον Αβιάθαρ και επέστρεψε την ιεραρχία πίσω στους απογόνους του Ελεάζαρ.
ΡΟΥΘ
Α. Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΡΟΥΘ
Μία απ’ τις πιο όμορφες ιστορίες μέσα στη Βίβλο είναι αυτή της Ρουθ. Αυτή η ιστορία συνέβη τον καιρό που κριτής ήταν ο Γεδεών. Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για εμάς επειδή φανερώνει τη γενεαλογία του Δαβίδ. Η Ρουθ ήταν η προγιαγιά του Δαβίδ, ο οποίος άρχισε να κυβερνά στη Χεβρών το 1010 π.Χ. Η τελευταία λέξη στο βιβλίο της Ρουθ είναι η λέξη Δαβίδ και αυτό φανερώνει τον κύριο σκοπό του βιβλίου.
ΟΙ ΚΡΙΤΕΣ
Μέρος ΙΙ
Α. Η ΠΡΩΤΗ ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑ
Ο λαός Ισραήλ υπηρέτησε τον Κύριο, όσο οι πρεσβύτεροι που είχαν δει τα θαύματα απ’ το Θεό κάτω από την ηγεσία του Ιησού, ζούσαν (Κρ.β:7). Ωστόσο, αμέσως μετά το θάνατο των πρεσβυτέρων, ο Ισραήλ άρχισε να κλίνει προς την αποστασία. Πολύ σύντομα οι Ισραηλίτες άρχισαν να παντρεύονται εθνικές γυναίκες, εγκαταλείποντας τον Κύριο, λατρεύοντας τους θεούς των Χαναναίων και πέφτοντας σε φοβερές ανηθικότητες.
ΟΙ ΚΡΙΤΕΣ
Μέρος Ι
Α. ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΩΝ ΑΠΟΤΥΧΙΩΝ
Το βιβλίο των Κριτών είναι ένα βιβλίο γεμάτο αποτυχίες, που κάθε μια απ’ αυτές συνοδεύεται από θεία απελευθέρωση. Τη μέρα που ο Ισραήλ εγκαταστάθηκε στη Χαναάν, ο Θεός υποσχέθηκε μια ασυνήθιστη ευλογία, λέγοντας ότι εάν ο λαός θα Τον ακολουθούσε πιστά, θα ήταν «η κεφαλή και όχι η ουρά», και θα ήταν «μόνο υπεράνω» και «όχι υποκάτω» (Δευτ.κη:1-14).