Μάθημα 14
Ο ΝΑΟΣ
Β’ Χρον.α - θ
Α. Ο ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΣΟΛΟΜΩΝΤΑ
Ο Ναός που έχτισε ο Σολομώντας, ήταν το πιο δαπανηρό και μεγαλοπρεπές οικοδόμημα εκείνης της εποχής.
Χτίστηκε στο αλώνι του Ορνά (Β’ Σαμ.κδ:16-25) που ήταν στο όρος Μωριά, όπου ο Αβραάμ είχε διαταχθεί να θυσιάσει τον Ισαάκ (Γεν.κβ:2).
Χτίστηκε σύμφωνα με το σχέδιο της Σκηνής του Μαρτυρίου, αλλά ήταν διπλάσιος σε μέγεθος. Υπολογίζοντας τον πήχη ίσο με 45 cm περίπου, ο Ναός είχε 27,5 μέτρα μήκος, 9 πλάτος και 13.5 ύψος (Α’ Βασ.ς:2). Έβλεπε ανατολικά, όπου υπήρχε κάτι σαν πρόναος 4.5 μέτρα βάθος καθ’ όλο το πλάτος. Τα δυτικά 9 μέτρα ήταν τα Αγια των Αγίων, ενώ τα ανατολικά ήταν τα Αγια. Αυτοί οι δύο χώροι χωριζόταν από ένα καταπέτασμα κυανούν, πορφυρούν και βαθύ κόκκινο από φίνο λινό (Β’ Χρον.γ:14). Ήταν κτισμένος με πέτρα πλαισιωμένος με κέδρους επικαλυμμένους με χρυσάφι.
Η Κιβωτός της Διαθήκης βρισκόταν μέσα στα Άγια των Αγίων κατά μήκος του δωματίου, με το ιλαστήριο που σκιαζόταν απ’ τα δύο χερουβίμ. Εδώ ανάμεσα έλαμπε το μυστηριώδες φως (Σεκίναχ) που ήταν σύμβολο της παρουσίας του Θεού. Μόνο ο αρχιερέας έμπαινε εδώ, μια φορά το χρόνο, την ημέρα του Εξιλασμού. Μέσα στα Άγια βρισκόταν το θυσιαστήριο του θυμιάματος, δέκα χρυσά κηροπήγια, πέντε από κάθε πλευρά, και η Τράπεζα των άρτων της προθέσεως (Α’ Βασ.ζ:48-49).
Κατά μήκος των δύο πλευρών καθώς και στο πίσω μέρος βρισκόταν τριώροφα κτίρια με δωμάτια για τους ιερείς.
Μπροστά απ’ το ναό βρισκόταν το χάλκινο θυσιαστήριο του ολοκαυτώματος, τετράγωνο με πλευρά 9 μ. και ύψος 4.5 μ. Αυτό το σημείο σήμερα ονομάζεται «Βράχος του Θόλου», ακριβώς κάτω απ’ το κέντρο του σημερινού τεμένους του Ομάν. Νότια βρισκόταν ο Χάλκινος Νιπτήρας, διαμέτρου 4.5 μ. και βάθους 2.5 μ. που τον σήκωναν 12 χάλκινα βόδια. Υπήρχαν ακόμα 10 μικρότεροι φορητοί νιπτήρες.
Υπήρχαν δύο αυλές, η Εσωτερική και η Μεγάλη αυλή. Η Εσωτερική αυλή ήταν για τους ιερείς, ενώ η Μεγάλη αυλή προοριζόταν για τον λαό (Β’ Χρον.δ:9).
Β. ΤΟ ΧΤΙΣΙΜΟ ΤΟΥ ΝΑΟΥ
Α’ Βασ.ε - ζ Β’ Χρον.β - δ
Ο Δαβίδ ήθελε να χτίσει το ναό, αλλά του απαγορεύτηκε γιατί ήταν άνδρας πολέμων. Ωστόσο, ο Θεός του αποκάλυψε τα σχέδια για την οικοδόμησή του, τα οποία διαβίβασε στο Σολομώντα. Πριν πεθάνει, μάζεψε αρκετά υλικά για το χτίσιμο.
Το καθ’ αυτό κτίριο άρχισε να κτίζεται κατά τη διάρκεια του τέταρτου έτους της βασιλείας του Σολομώντα και τελείωσε μετά από 7 χρόνια. Ο Σολομώντας έκανε συμφωνία με τον Χειράμ, τον βασιλιά της Τύρου, να προμηθεύσει τους κέδρους και να βοηθήσει να προετοιμαστούν οι απαραίτητες πέτρες. Χρειάστηκαν 30.000 Ισραηλίτες για να κόψουν την ξυλεία στα δάση του Λιβάνου. 80.000 σκλάβοι πήραν μέρος στη μεταφορά και στον πελεκισμό των λίθων. Οι κορμοί των δέντρων μεταφερόταν με σχεδίες μέχρι την ακτή της Ιόππης, απ’ όπου μαζευόταν. Οι πέτρες μεταφερόταν στις πλάτες 70.000 σκλάβων. Οι Φοίνικες επέβλεπαν το έργο, με ετήσια αμοιβή από στάρι και ελαιόλαδο.
Γ. Η ΑΦΙΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΝΑΟΥ
Όταν τέλειωσε ο ναός, ο Σολομώντας κάλεσε όλο τον Ισραήλ να έλθει στη μεγάλη γιορτή της αφιέρωσης.
Πρώτα απ’ όλα ο Σολομώντας είχε φέρει την Κιβωτό της Διαθήκης απ’ τη σκηνή που την είχε βάλει ο Δαβίδ. Από τότε που η Κιβωτός κατασκευάστηκε στο όρος Σινά, αντιπροσώπευε την παρουσία του Θεού. Όταν τοποθετήθηκε στα Άγια των Αγίων, η νεφέλη της δόξας του Θεού γέμισε το κτίριο (Α’ Βασ.η:1-11 Β’ Χρον.ε:1-14).
Μετά ο Σολομώντας κήρυξε ένα μικρό κήρυγμα, το οποίο ακολούθησε μια μακρά προσευχή αφιέρωσης. Όταν τέλειωσε, φωτιά έπεσε απ’ τον ουρανό κατά θαυματουργικό τρόπο κι άναψε την προσφορά που ήταν πάνω στο χάλκινο θυσιαστήριο.
Θα πρέπει κανείς να προσέξει τον ύμνο ευχαριστίας με τον οποίο οι ιερείς και οι μουσικοί δόξασαν το Θεό: «Ότι είναι αγαθός, ότι εις τον αιώνα το έλεος αυτού». Τότε η νεφέλη της δόξας του Θεού πλημμύρισε το ναό κι οι ιερείς δεν μπορούσαν να σταθούν για να λειτουργήσουν εξαιτίας της νεφέλης (Β’ Χρον.ε:13-14).
Κάτι άλλο που πρέπει να προσέξουμε και να μελετήσουμε είναι η προσευχή του Σολομώντα. Είχε φτιάξει μια πλατφόρμα 1.4 μ. ύψος πάνω στην οποία γονάτισε, ύψωσε τα χέρια του και προσευχήθηκε για συγχώρεση και για ν’ ακούει πάντοτε ο Κύριος τη φωνή και τις προσευχές του λαού Του.
Δ. Η ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΚΑΙ Η ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
Β’ Χρον.ζ:14-22
Ο Κύριος φάνηκε στον Σολομώντα τη νύχτα και του είπε ότι ακούστηκε η προσευχή του. Του είπε ακόμα ότι διάλεξε και ξεχώρισε (αγίασε) το Ναό για να είναι το όνομά Του για πάντα εκεί.
Στο Β’ Χρον.ζ:14 διαβάζουμε την υπόσχεση που έδωσε ο Θεός στο Σολομώντα. Είναι υπόσχεση συγχώρησης και αποκατάστασης. Υπήρχαν, ωστόσο, κάποιοι συγκεκριμένοι όροι που θα έπρεπε να τηρηθούν απ’ το λαό που ονομαζόταν με τ’ όνομά Του. Οι όροι αυτοί ήταν:
1. Να ταπεινωθούν.
2. Να προσεύχονται.
3. Να εκζητούν το πρόσωπο του Κυρίου.
4. Να επιστρέψουν απ’ τους πονηρούς δρόμους τους.
Ο Κύριος υποσχέθηκε στο Σολομώντα ότι αν περπατούσε ενώπιόν Του όπως περπάτησε ο Δαβίδ, θα εδραίωνε τη βασιλεία του.
Παράλληλα με την υπόσχεση, ο Κύριος έδωσε μια σοβαρή προειδοποίηση. Αν ο Σολομώντας εγκατέλειπε τον Κύριο και λάτρευε άλλους θεούς, θα ξερίζωνε τον Ισραήλ και θα σταματούσε να επιβλέπει σ’ αυτό το Ναό.
Τραγικά, ο Σολομώντας ξέχασε την προειδοποίηση και η κρίση ήλθε ακριβώς όπως ο Θεός είπε.
Ε. ΑΛΛΑ ΟΙΚΟΔΟΜΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΚΤΙΣΤΗΚΑΝ ΑΠ’ ΤΟΝ ΣΟΛΟΜΩΝΤΑ.
Α’ Βασ.ζ:1-12
Ο Σολομώντας έκτισε πολλά άλλα κτίρια. Το παλάτι του χρειάστηκε 30 χρόνια για να κτιστεί. Ακόμα έκτισε μια «Αίθουσα δικαστηρίου». Σ’ αυτό το κτίριο ο Σολομώντας πήγαινε όταν ήταν να εκδικάσει υποθέσεις και καθόταν πάνω σ’ ένα ελεφάντινο θρόνο επικαλυμμένο με χρυσάφι, που είχε έξι σκαλοπάτια. Έκτισε ακόμα ένα ξεχωριστό σπίτι για μια απ’ τις γυναίκες του, την κόρη του Φαραώ. Για όλα αυτά τα οικοδομήματα, ο Χειράμ συνέχισε να τον βοηθάει με υλικά, εργάτες και χρυσάφι.
