Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Παρασκευή 31 Αυγούστου 2012

Η ιστορική εξέλιξη του Δόγματος της «Αγίας Τριάδας» - 3

Ο τριαδικός μελετητής Dr. MG Easton μας λέει:

«Οι Αιγύπτιοι πίστευαν στην ανάσταση και τη μέλλουσα ζωή, καθώς και σε μια κατάσταση ανταμοιβών και τιμωριών που εξαρτώνται από τη συμπεριφορά μας σ’ αυτό τον κόσμο. Ο δικαστής των νεκρών ήταν ο Όσιρις, ο οποίος είχε σκοτωθεί από τον Σετ, τον εκπρόσωπο του κακού, και στη συνέχεια αποκαταστάθηκε στη ζωή. Ο θάνατός του εκδικήθηκε από το γιο του Ώρος, τον οποίο οι Αιγύπτιοι προβάλλουν σαν «Λυτρωτή». Ο Όσιρις και ο Ώρος, μαζί με την Ίσις, διαμόρφωσαν μια τριάδα, η οποία θεωρείται ότι αντιπροσωπεύει τον ήλιο - Θεό με διάφορες μορφές». - Easton's Bible Dictionary, Thomas Nelson Publ.

Η Ινδία είχε μια σαφώς καθορισμένη έννοια της τριάδας που χρονολογείται από το 300 π.Χ. τουλάχιστον. Οι Βραχμάνοι (πιθανώς συγκροτημένοι από το 800 π.Χ. περίπου) αναφέρουν συχνά την Βεδική τριάδα.

Είναι κατανοητό, γιατί ορισμένα μέλη του Χριστιανικού κόσμου αρνούνται να παραδεχτούν τη στενή σχέση μεταξύ των αρχαίων τριάδων και του πανθεϊσμού με το «μοντέρνο» δόγμα της τριάδας. Ωστόσο, αν εξετάσουμε προσεκτικά την αρχαία ινδουιστική πανθεϊστική τριάδα, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για τη στενή συγγένειά της με το δόγμα της Αγίας Τριάδας που υιοθετήθηκε πρόσφατα από τη Χριστιανοσύνη: Η μία «παγκόσμια αυτο-υπάρχουσα ψυχή» αποτελείται από τους Βράχμα, Βίσνου και Σίβα που λατρευόταν εξίσου και ήταν απλά διαφορετικές εκδηλώσεις του Ενός θεού.

Το βιβλίο «Ο Συμβολισμός των Ινδουιστών θεών και Τελετουργίες» παραδέχεται, σχετικά με την αρχαία ινδουιστική τριάδα που διδάχτηκε αιώνες πριν από τους πρώτους Χριστιανούς ότι:

«Ο Σίβα είναι ένας από τους θεούς της τριάδας. Λέγεται ότι είναι ο θεός της καταστροφής. Οι άλλοι δύο θεοί είναι ο Βράχμα, ο θεός της δημιουργίας και ο Βίσνου, ο θεός της συντήρησης .... Για να υποδηλώσει ότι οι τρεις αυτοί είναι ένα και το αυτό, τρεις θεοί συνδυασμένοι σε μία φόρμα». - Έκδοση Α. Parthasarathy, Βομβάη.

Ναι, οι αρχαίοι θρησκόληπτοι Ινδουιστές που πραγματικά πίστευαν σε μια ενιαία δύναμη ή σε ένα Θεό, δεν μπορούσαν να ανταγωνιστούν τη δημοτικότητα των πολλών θεών που λατρεύονταν σε ολόκληρη την αρχαία Ινδία. Έτσι, προκειμένου να αποκτήσουν επιρροή στο μεγαλύτερο μέρος των συμπατριωτών τους, στην πραγματικότητα συμβίβασαν την πίστη τους και δανείστηκαν την ιδέα της τριάδας (προφανώς κατευθείαν από την πηγή της, την αρχαία Βαβυλώνα), διαλέγοντας τρεις από τους πιο δημοφιλείς Ινδουιστές θεούς, και τους ενσωμάτωσαν στον «Ένα Αληθινό Θεό» τους. – «Εγώ, ο υπέρτατος αδιαίρετος Κύριος, είμαι τρεις – Βράχμα, Βίσνου και Σίβα.