Στην Ευρωπαϊκή
Ένωση η βενζίνη μπορεί να περιέχει από 5 – 10% αιθανόλη. Από το 2011 η
αμφιλεγόμενη βενζίνη Ε10, με 10% περιεκτικότητα σε αιθανόλη, είναι διαθέσιμη στη
Γερμανία.
Η γερμανική
κυβέρνηση, παρά την ισχυρή κριτική που δέχτηκε, ενέκρινε τη χρήση της, με στόχο
να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της ΕΕ για μείωση των εκπομπών διοξειδίου του
άνθρακα στον τομέα των μεταφορών. Πρόκειται για μία κίνηση όχι απαραίτητα
οικονομικότερη, η οποία όμως οδηγεί στην απεξάρτηση της παραγωγής καυσίμων -κατά
ένα μικρό ποσοστό- από τις πετρελαιοπαραγωγές χώρες.
Σήμερα ο
υπουργός Ανάπτυξης της Γερμανίας Ντιρκ Νίμπελ ζητά να σταματήσει η παραγωγή των
καυσίμων φυτικής προέλευσης, κερδίζοντας την υποστήριξη περιβαλλοντικών
οργανώσεων.
«Είμαι απόλυτα
πεπεισμένος ότι με ορισμένους πρόσθετους περιορισμούς στην παραγωγή βιοκαυσίμων
σε Γερμανία και Αμερική θα οδηγηθούμε σε εξωφρενικές αυξήσεις στις σοδειές»,
δήλωσε ο γερμανός υπουργός.
Η στροφή στην
πολιτική του Νίμπελ, αποσκοπεί στο τέλος της παραγωγής Ε10, τουλάχιστον μέχρις
ότου διασφαλιστεί ότι το φαγητό δεν χρησιμοποιείται για την παραγωγή καυσίμων.
«Με άλλα λόγια, το φρούτο πρέπει να διατηρεί το ρόλο του στην ανθρώπινη
διατροφή, και μόνο τα υπολείμματα να χρησιμοποιούνται για την παραγωγή
καυσίμων».
Ένα
πιάτο φαΐ ή ένα ρεζερβουάρ βενζίνη;
Ο Ρομάν Χέρε,
ειδικός σε θέματα διατροφής του οργανισμού FIAN, παρατηρεί μία άμεση σχέση
ανάμεσα στην παραγωγή βιοκαυσίμων και στο φαινόμενο της πείνας παγκοσμίως.
«Από την αρχή
ακόμη των δημόσιων συζητήσεων για τα βιοκαύσιμα, μία πενταετία πριν, ζητήσαμε να
μπει ένα τέλος στις επενδύσεις στον τομέα αυτό», δήλωσε ο Χέρε στη DW. «Οι κυβερνητικές επιδοτήσεις για την καλλιέργεια καλαμποκιού, ζαχαροκάλαμου και
ελαιοκράμβης με στόχο την παραγωγή αιθανόλης που προορίζεται για καύσιμο πλήττει
τα ανθρώπινα δικαιώματα. Πρόκειται για μία πολιτική που οδηγεί στην
πείνα».
Το 2010 η ΕΕ
εισήγαγε 780 εκ. λίτρα αιθανόλης και 2,2 δις λίτρα βιοντίζελ. Ο βασικός
προμηθευτής αιθανόλης ήταν η Βραζιλία, ενώ ακολουθούν Αίγυπτος, Βολιβία,
Καμπότζη, Σουδάν και Γουατεμάλα. Χώρες που προώθησαν καλλιέργειες με σκοπό την
παραγωγή βιοκαυσίμων, σταμάτησαν να καλλιεργούν σιτάρι και καλαμπόκι. Πρόκειται
για τις βασικές γι’ αυτούς πηγές τροφίμων, η έλλειψη των οποίων είχε ως
αποτέλεσμα την αύξηση των τιμών στα σιτηρά.
Ο ΟΗΕ
προειδοποιεί για λιμό
Σήμερα πάνω
από 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι πλήττονται από πείνα. Περίπου οι μισοί από αυτούς
είναι αγρότες στις αναπτυσσόμενες χώρες, οι οποίοι παράγουν τροφές, που
προορίζονται κατά κύριο λόγο για αυτοκατανάλωση.
Όταν οι τιμές
στα σούπερ μάρκετ αυξάνονται, πλήττονται πρώτα οι οικονομικά ασθενέστεροι. Η
Διεθνής Οργάνωση Τροφίμων και Γεωργίας προειδοποιεί ότι νέα κρούσματα λιμού θα
πλήξουν τις φτωχιές χώρες, αν οι τιμές των προϊόντων συνεχίσουν να
αυξάνονται.
Η ξηρασία και
οι μειωμένες σοδειές στις ΗΠΑ, τη Ρωσία και την Ουκρανία έχουν αυξήσει τις τιμές
του καλαμποκιού και σιταριού μέχρι και κατά ένα τρίτο από τις αρχές του Ιουνίου.
Στις ΗΠΑ οι αγρότες αναμένουν να μία από τις χαμηλότερες τα τελευταία χρόνια
σοδειές καλαμποκιού.
Ο
αντίλογος
Από την άλλη
όμως υπάρχουν και αυτοί που δεν βλέπουν συσχέτιση ανάμεσα στα βιοκαύσιμα και την
πείνα. «Δυστυχώς η πείνα είναι ένα φαινόμενο που ταλαιπωρεί αρκετούς πληθυσμούς
εδώ και δεκαετίες. Πρόκειται για πρόβλημα διανομής που συνδέεται με τη φτώχεια»,
επεσήμανε ο Αλεξάντερ Κνέμπελ από τον Οργανισμό Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, που
εκπροσωπεί τα συμφέροντα των εταιρειών του κλάδου βιοενέργειας.
Ο Κνέμπελ
δήλωσε επίσης ότι «Ο ισχυρισμός ότι η παραγωγή αιθανόλης αυξάνει την πείνα δεν
στέκει» και παρέπεμψε στο παράδειγμα της γνωστής για τη συστηματική παραγωγή
βιοκαυσίμων Βραζιλίας, όπου το πρόγραμμα Μηδενικής Πείνας του πρώην προέδρου
Lula da Silva, το 2003, είχε σαν αποτέλεσμα τη μείωση του υποσιτισμού κατά 25%.
Από την εποχή που τέθηκε σε ισχύ το πρόγραμμα βοήθησε περισσότερους από 24
εκατομμύρια ανθρώπους να βγούν από το σκληρό κύκλο της πείνας.
(πηγή:ecoantistasi)
