Α. Η ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ
Οι δίκαιοι είναι προορισμένοι να ζήσουν αιώνια μέσα στην παρουσία του Ιησού. Αυτός έφτιαξε τον άνθρωπο για να Τον γνωρίσει, να Τον αγαπήσει και να Τον υπηρετήσει σ’ αυτό τον αιώνα ώστε να μπορέσει να Τον απολαμβάνει συνέχεια στην αιωνιότητα. Η ονομασία “ουρανός” περικλείει όλα όσα ο Ιησούς έχει ετοιμάσει και θα προσφέρει στους λυτρωμένους στην αιωνιότητα.
Μπορούμε να κατανοήσουμε περισσότερο τη φύση τ’ ουρανού μελετώντας τα ονόματα που δίνονται για την περιγραφή του:
1. Ονόματα που περιγράφουν τον Ουρανό
· Παράδεισος - Η έννοια αυτής της λέξης είναι “κήπος” και μας φέρνει στο νου τους προπάτορές μας, οι οποίοι περπάτησαν με το Θεό. Στην πραγματικότητα, αυτό είναι το μέρος όπου τα πνεύματα και οι ψυχές των δίκαιων περιμένουν την ανάσταση (Αποκ.β:7, Β’Κορ.ιβ:4).
· Ο οίκος του Πατέρα - Αυτή η ονομασία, ο οίκος με τα πολλά οικήματα, εκφράζει την ιδέα του σπιτιού, της ανάπαυσης και της κοινωνίας (Ιωάν.ιδ:2).
· Ουράνια γη - Αυτό αναφέρεται σε μία γη επαγγελίας όπως ήταν η Χαναάν, στην οποία πήγαινε ο Ισραήλ (Εβρ.ια:13-16).
· Πόλη - Αυτό εκφράζει την ιδέα μιας οργανωμένης κοινωνίας (Εβρ.ια:10).
· Νέα Ιερουσαλήμ - Αυτή είναι το αιώνιο κατοικητήριο της Εκκλησίας.
2. Τρεις φάσεις
α. Το ενδιάμεσο στάδιο, όπου η συνείδηση αναπαύεται στον παράδεισο, περιμένοντας την ανάσταση.
β. Η κρίση της πιστότητας και των έργων (Β’Κορ.ε:10, Αποκ.κβ:12).
γ. Η Νέα Ιερουσαλήμ - η αιώνια κατοικία της Εκκλησίας (Αποκ.κα).
Β. Η ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ
Η ιστορία φανερώνει ότι ο άνθρωπος ενστικτωδώς πιστεύει στην ύπαρξη του ουρανού. Αυτό υπάρχει μέσα στην ψυχή του ανθρώπου απ’ τον ίδιο το Θεό, το Δημιουργό των ανθρώπινων ενστίκτων.
Γ. ΟΙ ΕΥΛΟΓΙΕΣ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ
1. Φως κι Ομορφιά
Η ανθρώπινη γλώσσα, ακόμα και στην καλύτερή της στιγμή, δεν μπορεί να περιγράψει την πραγματικότητα της μέλλουσας ζωής. Στα δύο τελευταία κεφάλαια της Αποκάλυψης η γλώσσα που χρησιμοποιείται απλά μας βοηθάει ν’ αποκτήσουμε μία πολύ αμυδρή εικόνα της ομορφιάς του μελλοντικού κόσμου.
Κάποιος συγγραφέας χρησιμοποίησε την εικόνα ενός τυφλοπόντικα που μυρίζει το έδαφος κι ο οποίος είναι τελείως ανίκανος να κατανοήσει τη ζωή ενός αετού. Άλλο παράδειγμα είναι όταν σκεφτούμε την κάμπια που είναι τελείως ανίκανη να εννοήσει την ομορφιά και τη δόξα της πεταλούδας στην οποία θα μεταμορφωθεί σε λίγο (Αποκ.κα:23, Αποκ.κβ:5).
2. Πληρότητα της Γνώσης
Ο άνθρωπος περιβάλλεται από μυστήρια και διψάει για γνώση. Στον ουρανό αυτή η δίψα θα ικανοποιηθεί στην πληρότητά της. Τα μυστήρια του σύμπαντος θα γίνουν απλά, περίπλοκα θεολογικά προβλήματα τότε θα εξηγηθούν καθαρά και θα λάμψουν όπως λάμπει ο ήλιος τη μέρα (Α’Κορ.ιγ:12).
3. Ανάπαυση
Η αδυναμία, ο πόνος, ο κόπος και η θλίψη δεν θα μπορούν να εισέλθουν εκεί (Αποκ.ιδ:13, Αποκ.κα:4).
4. Υπηρεσία
Ο Θεός έδωσε στον Αδάμ οδηγίες να διατηρεί και να φροντίζει τον πρώτο παράδεισο και δεν πρόκειται να τον αφήσει να μένει αδρανής στον δεύτερο παράδεισο. Αναφορές: Αποκ.ζ:15, Αποκ.κβ:3
5. Χαρά
Η μεγαλύτερη γήινη χαρά αν πολλαπλασιαστεί στο εκατομμύριο, μπορεί να περιγράψει μόνο αμυδρά την αγαλλίαση που περιμένει τα παιδιά του Θεού.
6. Μονιμότητα
Η χαρά του ουρανού θα είναι αιώνια. Η μονιμότητα είναι απαραίτητη για την ολοκλήρωση της ευτυχίας.
7. Κοινωνική χαρά
Ο άνθρωπος από τη φύση του είναι κοινωνικό ον. Ο μοναχικός άνθρωπος είναι κάτι αφύσικο κι αποτελεί την εξαίρεση. Στον ουρανό δεν θα υπάρχουν παρεξηγήσεις, ούτε θλίψη κι όλοι θα είναι όμορφοι και καλοί (Εβρ.ιβ:22-23, Α’Θεσ.δ:13-18).
8. Κοινωνία με τον Ιησού
Θα δούμε τον Ιησού πρόσωπο με πρόσωπο. Αυτός που ποίμαινε το λαό Του μες απ’ την κοιλάδα των δακρύων, στον ουρανό θα μας οδηγεί από χαρά σε χαρά, από δόξα σε δόξα, από αποκάλυψη σ’ αποκάλυψη.
