Αχρείος: (α+χρεία, χρώμαι)= άχρηστος, ακατάλληλος, ανωφελής, ανήθικος.
Ο λόγος του Θεού μας λέει ότι ο άνθρωπος είναι ηθικά εξαχρειωμένος (Ρωμ.γ:12) και ιδιαίτερα στις μέρες μας δεν υπάρχει καμία δυσκολία να το διαπιστώσει αυτό κανείς.
Βέβαια η αμαρτία πάντοτε κυριαρχούσε στον κόσμο, αλλά παλαιοτέρα οι άνθρωποι ήταν πιο συγκρατημένοι, κάτι που σήμερα πάει να εκλείψει. Μπορούμε να δούμε ότι ο άνθρωπος σήμερα έχει κάνει θεό το ΕΓΩ του έτσι ώστε τα πάντα να περιστρέφονται γύρω από αυτό, την ικανοποίηση της σάρκας.
Η αγάπη, η ασφάλεια, η γαλήνη, η τιμιότητα, η ευθύτητα, η δικαιοσύνη, η συγχωρητικότητα δεν υπάρχουν πλέον στον κόσμο.
Μπορούμε ακόμα να διακρίνουμε τη διαφθορά που υπάρχει σε 'υψηλά' πρόσωπα, σε κυβερνήσεις, γιατί ο Αντίχριστος αρχίζει να φανερώνεται σιγά-σιγά, διαφθείροντας τους πάντες μέσα από τη Μασονία και τις απόκρυφες επιστήμες.
Μπορούμε να δούμε ότι η πορνεία και η μοιχεία έχουν καταλάβει τις καρδιές των ανθρώπων σαν το 'ύψιστο αγαθό'.
Στους νέους παρατηρείται μια φοβερή επαναστατικότητα, δεν ξέρουν τι σημαίνει υποταγή, υπακοή, σεβασμός.
Έτσι ο άνθρωπος έγινε ένα ζώο που δεν κρατάει ούτε τους νόμους του ζωικού βασιλείου (Ψαλμ.μθ).
Όλα αυτά όμως, έχουν δημιουργήσει μέσα στους ανθρώπους φόβους και ανασφάλειες. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι σήμερα οι άνθρωποι είναι θρασύδειλοι: από τη μια μεριά βρίζουν το Θεό, κι από την άλλη μόλις τους συμβεί κάτι, επικαλούνται και κλαίνε μπροστά στο Θεό. Έχει κάνει ο διάβολος και η αμαρτία το άνθρωπο, να μην ξέρει τι πιστεύει. Πως μπορείς να βρίζεις με την παραμικρή αίτια αυτό που επικαλείσαι να σε βοηθήσει;
Σήμερα στα σχολεία, των οποίων το πρόγραμμα διδασκαλίας καταρτίζεται από το Υπουργείο δια βίου μάθησης και θρησκευμάτων, βλέπουμε ότι τη μια ώρα διδάσκεται ο αθεϊσμός, και την άλλη η Αγία Γραφή. Το αποτέλεσμα; Κομφούζιο στα μυαλά των παιδιών!
Ζούμε σ’ ένα κόσμο που η αμαρτία είναι βασιλίδα με βασιλιά το διάβολο.
ΑΜΑΡΤΑΝΩ σύμφωνα με το λεξικό του Ι. Σταματάκου σημαίνει: αποτυγχάνω, αστοχώ, αποτυγχάνω του σκοπού. Και η αμαρτία είναι αστοχία στο θέλημα του Θεού, είναι η παράβαση του Νόμου του Θεού.
Ο Θεός έθεσε τέλειους νόμους σ’ όλη Του τη δημιουργία, που όταν εμείς τους παραβαίνουμε - είτε πνευματικοί είναι είτε φυσικοί αυτοί οι νόμοι - αμαρτάνουμε. Και ο λόγος του Θεού λέει ότι ο μισθός αυτής της αμαρτίας είναι θάνατος (Ρωμ.ς:19-23). Δηλαδή, απομακρύνουμε τους εαυτούς μας απ' το Θεό.
Ο αμαρτωλός είναι αμαρτωλός όχι επειδή γεννήθηκε αμαρτωλός, αλλά επειδή έπραξε την αμαρτία, που σημαίνει ότι τα μωρά που δεν έχουν προλάβει να πράξουν αμαρτία είναι δίκαια και άγια για το Θεό και δεν τους καταλογίζει τίποτα (Ιάκ.α:15, Απόκ.κ:12).
Ο άνθρωπος γεννιέται με αμαρτωλή φύση, με μια τάση προς την αμαρτία, που όμως δεν μας κρατάει υπόδικους μπροστά στο Θεό. Το ότι έρχεται κάποια κακή επιθυμία στο μυαλό μας, αυτό καθεαυτό δεν είναι κακό, αλλά είναι κακό όταν πράξουμε την αμαρτία.
Ρωμ.ε:12 «Δια τούτο καθώς δι’ ενός ανθρώπου η αμαρτία εισήλθεν εις το κόσμον, και δια της αμαρτίας ο θάνατος, και ούτω διήλθεν ο θάνατος εις πάντας ανθρώπους επειδή πάντες ήμαρτον»
Τόσο ο σαρκικός όσο και ο πνευματικός θάνατος ήρθε στο κόσμο όχι επειδή γεννηθήκαμε με τάση προς την αμαρτία, αλλά επειδή όλοι αμαρτήσαμε.
Ο Αδάμ αμάρτησε, και ο θάνατος μπήκε στο κόσμο, αλλά κι εμείς όλοι οι υπόλοιποι αμαρτήσαμε. Άρα, ο θάνατος έχει δικαίωμα σ’ όλο το κόσμο. Στον ΜΟΝΟ που ο θάνατος δεν είχε εξουσία ήταν ο Ιησούς Χριστός επειδή δεν αμάρτησε. Η αμαρτία λοιπόν είναι το όπλο της σάρκας και του Σατανά. Αν δεν πράξουμε την αμαρτία δεν πράττουμε την ανομία, και ο Θεός είναι μαζί μας.
Ησ.νθ:10-15 «Ψηλαφώμεν τον τοίχον ως οι τυφλοί, και ψηλαφώμεν ως οι μη έχοντες οφθαλμούς· εν μεσημβρία προσκόπτομεν ως εν νυκτί· είμεθα εν μέσω των αγαθών ως νεκροί. Πάντες βρυχώμεθα ως άρκτοι και στενάζομεν ως τρυγόνες· κρίσιν προσμένομεν αλλά δεν υπάρχει· σωτηρίαν αλλ' είναι μακράν αφ' ημών. Διότι αι παραβάσεις ημών επληθύνθησαν ενώπιόν σου, και αι αμαρτίαι ημών είναι μάρτυρες καθ' ημών· διότι μεθ' ημών είναι αι παραβάσεις ημών· και τας ανομίας ημών ημείς γνωρίζομεν αυτάς· παρέβημεν και εψεύσθημεν προς τον Κύριον και απεμακρύνθημεν από όπισΘεν του Θεού ημών· ελαλήσαμεν άδικα και στασιαστικά· συνελάβομεν και επροφέραμεν εκ της καρδίας λόγους ψεύδους. Και η κρίσις εστράφη οπίσω και η δικαιοσύνη ίσταται μακράν· διότι η αλήΘεια έπεσεν εν τη οδώ και η ευθύτης δεν δύναται να εισχωρήση. Ναι, εξέλιπεν η αλήΘεια· και ο εκκλίνων από του κακού γίνεται θήραμα. Και είδε Κύριος και δυσηρεστήθη ότι δεν υπήρχε κρίσις».
Υπάρχουν τόσα εδάφια μέσα στο λόγο του Θεού που πείθουν τον καθένα ότι και αυτός έχει λυπήσει τον Κύριο, ώστε να μην μπορεί κανείς να πει: ΕΓΩ είμαι καλός!! (Α΄Ιωάν.α:10)
Ο αμαρτωλός άνθρωπος παρομοιάζεται μ’ ένα τυφλό που δεν βλέπει ούτε την ώρα που ο ήλιος είναι στο μεσουράνημα, γι’ αυτόν είναι νύχτα.
Εδώ ο Ησαΐας μιλάει για όλο το λαό Ισραήλ, αλλά φυσικά και για τη δική μας αμαρτία.
Το ότι δεν υπάρχει δικαιοσύνη, αλήθεια, σωτηρία, είναι γιατί «αι παραβάσεις ημών επληθύνθησαν». Και μόλις πάς να ξεφύγεις από την αμαρτία, οι δαίμονες σε κυνηγάνε να μην τους ξεφύγεις.
Ησ.νγ:6 Πάντες ημείς επλανήθημεν ως πρόβατα εστράφημεν έκαστος εις την οδόν αυτού και ο Κύριος έθεσεν επ’ αυτόν την ανομίαν πάντων ημών.
Αυτό που αξίζει να προσέξουμε εδώ είναι η πρώτη λέξη του εδαφίου: «ΠΑΝΤΕΣ».
«έκαστος εις την οδόν αυτού» Ο καθένας κάνει αυτό που του ταιριάζει, του αρέσει και τον βολεύει. Οι άνθρωποι φτιάχνουν το Θεό με δικά τους μέτρα, όπως τον θέλουν ανάλογα με τα έθιμά τους.
Ιερεμ.λ:12-15 «Διότι ούτω λέγει Κύριος· Το σύντριμμά σου είναι ανίατον, η πληγή σου αλγεινή. δεν υπάρχει ο κρίνων την κρίσιν σου, ώστε να ανορθωθής· δεν υπάρχουσι διά σε φάρμακα Θεραπευτικά. Πάντες οι αγαπητοί σου σε ελησμόνησαν· δεν σε ζητούσι· διότι σε επλήγωσα εν πληγή εχθρού, εν τιμωρία σκληρά, εξ αιτίας του πλήθους των ανομιών σου· αι αμαρτίαι σου επληθύνθησαν. Τι βοάς διά το σύντριμμά σου; ο πόνος σου είναι ανίατος εξ αιτίας του πλήθους των ανομιών σου· αι αμαρτίαι σου επληθύνθησαν· διά τούτο έκαμον ταύτα εις σε».
Δεν υπάρχουν φάρμακα που πίνοντάς τα να φεύγει η αμαρτία. Οι άνθρωποι που εξ αιτίας της αμαρτίας έχουν δώσει τόπο στο διάβολο και τους έχει κατακυριεύσει είτε στο σώμα είτε στην ψυχή – ψυχασθενείς - δεν ξέρουν ότι η ψυχή δεν θεραπεύεται με φάρμακα. Κι όμως, σήμερα, η ψυχιατρική επιστήμη προσπαθεί να θεραπεύσει τους αρρώστους της με ναρκωτικά φάρμακα και ηλεκτροσόκ.
Πηγαίνουν οι άνθρωποι στον ψυχολόγο, και δεν πάνε στο μόνο Θεό που είναι θεραπεία για το λαό Του. Η ψυχή του ανθρώπου θεραπεύεται μόνο με τη χάρη και το έλεος του Θεού.
Ο Θεός όταν πληθύνονται οι αμαρτίες κάνει κρίση! Οι σεισμοί, οι πλημμύρες, το χαλάζι, είναι ενέργειες που κρατάει ο Θεός και όταν πληθύνεται η αμαρτία τις στέλνει για να σοκαριστούν οι άνθρωποι, μήπως και βάλουν μυαλό και στραφούν στον Κύριο, αφού έτσι κι αλλιώς είναι όλοι νεκροί, πνευματικά δεν ζουν (Ιώβ λη:22, 23 & Έξοδ.θ:18 & Ησ.λ:30 & Ιεζ.ιγ:11,13).
Ιεζεκ.λγ:10-11 «Διά τούτο, συ, υιέ ανθρώπου, ειπέ προς τον οίκον Ισραήλ· Ούτω σεις ελαλήσατε, λέγοντες, Εάν αι παραβάσεις ημών και αι αμαρτίαι ημών ήναι εφ' ημάς, και ημείς είμεθα απωλεσμένοι δι' αυτάς, πως θέλομεν ζήσει; Ειπέ προς αυτούς· Ζω εγώ, λέγει Κύριος ο Θεός, δεν θέλω τον θάνατον του αμαρτωλού, αλλά να επιστρέψη ο ασεβής από της οδού αυτού και να ζή· επιστρέψατε, επιστρέψατε από των οδών υμών των πονηρών· διά τι να αποθάνητε, οίκος Ισραήλ;».
Οι Ισραηλίτες, έλεγαν ότι όταν η αμαρτία μένει πάνω στον άνθρωπο και δεν έχει καλυφτεί, αυτό είναι θάνατος!
Όσα καλά έργα κι αν κάνει ο άνθρωπος, η αμαρτία του δεν σβήνεται. Γι’ αυτό ήταν ανάγκη να έρθει ο Χριστός, για να μας δεχτεί ο Θεός με βάση το αίμα του Ιησού! Με βάση τη μετάνοια και την πίστη σ’ Εκείνον, για να σβηστεί η αμαρτία με το σφουγγάρι του αίματος του Ιησού Χριστού.
Όταν ερχόμαστε μπροστά στο Θεό με την υπερηφάνεια μας, το εγωισμό, την αυτοδικαίωση, ο Θεός δεν μας δέχεται γιατί η αμαρτία μένει πάνω μας.
ΑΜΩΣ ε:10 «Μισούσι τον ελέγχοντα εν τη πύλη και βδελύττονται τον λαλούντα εν ευθύτητι. Όθεν, επειδή καταθλίβετε τον πτωχόν και λαμβάνετε απ' αυτού φόρον σίτου, αν και ωκοδομήσατε οίκους λαξευτούς, δεν θέλετε όμως κατοικήσει εν αυτοίς· αν και εφυτεύσατε αμπελώνας επιθυμητούς, δεν θέλετε όμως πίει τον οίνον αυτών. Διότι γνωρίζω τας πολλάς ασεβείας σας και τας ισχυράς αμαρτίας σας οίτινες καταθλίβετε τον δίκαιον, δωροδοκείσθε και καταδυναστεύετε τους πτωχούς εν τη πύλη. Διά τούτο ο συνετός θέλει σιωπά εν τω καιρώ εκείνω· διότι είναι καιρός κακός. Εκζητήσατε το καλόν και ουχί το κακόν, διά να ζήσητε· και ούτω Κύριος ο Θεός των δυνάμεων θέλει είσθαι μεθ' υμών, καθώς είπετε. Μισείτε το κακόν και αγαπάτε το καλόν και αποκαταστήσατε την κρίσιν εν τη πύλη· ίσως ο Κύριος ο Θεός των δυνάμεων ελεήση το υπόλοιπον του Ιωσήφ».
Οι αμαρτωλοί μισούν αυτόν που μιλά την αλήθεια του Θεού και ελέγχει περί αμαρτίας.
Όσο κι αν οι άνθρωποι προσπαθούν να καλύψουν την αμαρτία τους κάτω από χαμόγελα, καλούς τρόπους, προσποιητή δικαιοσύνη, ο Θεός ΓΝΩΡΙΖΕΙ την αμαρτία του ανθρώπου, γιατί γνωρίζει την καρδιά του, γνωρίζει τα σημεία αυτά που ο καθένας δεν θα ήθελε να βγουν στο φώς, κι ακριβώς εκεί είναι που μας κρίνει ο Θεός. Το πιο μάταιο πράγμα είναι να προσπαθεί κάποιος να κρυφτεί από το Θεό. Γι’ αυτό ο Θεός αγαπά το συντετριμμένο πνεύμα και την ταπεινή καρδιά που αναγνωρίζει την αμαρτία της και ζητά έλεος και χάρη. (Τελώνης, Μαγδαληνή).
Ούτε ο Χριστός έχει αλλάξει, ούτε το Ευαγγέλιο, που σημαίνει ότι αν κι εμείς βλέπουμε αμαρτία μέσα μας, ο Θεός μας καλεί να παραδώσουμε την αμαρτία μας στο Χριστό να τη σκεπάσει με το αίμα Του.
Ματθ.α:21 «θέλει δε γεννήσει υιόν, και θέλεις καλέσει το όνομα αυτού Ιησούν διότι αυτός θέλει σώσει το λαόν αυτού από των αμαρτιών αυτών».
Ποιός ήταν ο λόγος που ο Πατέρας γέννησε το Γιο Του, τον Κύριο Ιησού Χριστό; Αν υπήρχε κάποιο άλλο όνομα που θα μπορούσε να σώσει, δεν θα μας το έλεγε ο Θεός;
Ο απόστολος Ιάκωβος λέει χωρίς να βγάζει έξω το εαυτό του, ότι «εις πολλά πταίομεν ΑΠΑΝΤΕΣ» που σημαίνει ότι αν κάποιος έχει αμαρτία, δεν μπορεί να σώσει άλλους από την αμαρτία. Αυτός που είχε αυτό το δικαίωμα ήταν ο μόνος αναμάρτητος Ιησούς Χριστός (Α΄Ιωάν.α:10 & Ιάκ.γ:2).
Ιωάν.ις:8-9 και ελθών εκείνος θέλει ελέγξει τον κόσμον περί αμαρτίας και περί δικαιοσύνης και περί κρίσεως· περί αμαρτίας μεν, διότι δεν πιστεύουσιν εις εμέ·
Μιλάει εδώ ο Χριστός για τον Παράκλητο, το Πνεύμα το Άγιο που είναι η φανέρωση του Πατέρα στο πρόσωπο του Ιησού. Και λέει ότι το Πνεύμα το Άγιο θα ελέγξει το κόσμο περί αμαρτίας, και όχι για το πόσα τάματα έχει κάνει! Και είναι αλήθεια ότι ο Θεός σιχαίνεται την αμαρτία.
Ο Θεός θα ελέγξει το κόσμο περί αμαρτίας γιατί δεν πιστεύει στον Ιησού Χριστό.
Θα πει ο Θεός: Αφού άνθρωπε εγώ έκανα τέτοια σωτηρία για σένα, γέννησα το Γιό μου και έζησε αναμάρτητος μέσα από την ελευθερία του θέλω Του για σένα, ανέβηκε στο σταυρό, δέχτηκε το ακάνθινο στεφάνι, τους χλευασμούς, τα καρφιά για σένα, αναστήθηκε για σένα, και τώρα σαν Πνεύμα Άγιο μεσιτεύει για σένα. ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΔΕΧΕΣΑΙ; Γιατί θες να μένεις με την αμαρτία σου; Μάλλον δεν σε ενδιαφέρει. Και γι’ αυτό ο Θεός θα ελέγξει τον κόσμο περί αμαρτίας.
Ρωμ.ε:12 «Δια τούτο καθώς δι’ ενός ανθρώπου η αμαρτία εισήλθεν εις το κόσμον, και δια της αμαρτίας ο θάνατος, και ούτω διήλθεν ο θάνατος εις πάντας ανθρώπους επειδή πάντες ήμαρτον».
Με τον Αδάμ η αμαρτία μπήκε στο κόσμο, έφτασε κι εμάς, και σαν φυσικό επακόλουθο ο θάνατος (Ρωμ.ς:23).
Ο άνθρωπος χωρίς Χριστό είναι σε μια κατάσταση θανάτου σύμφωνα με το λόγο του Θεού. Και αυτό πρέπει να το εννοήσει κάθε άνθρωπος, πρέπει να το κηρύξουμε για να ξυπνήσει όλος αυτός ο κόσμος που νομίζει ότι με τα καντήλια, τα θυμιάματα, τις μετάνοιες, κάνοντας το σταυρό του όποτε περνά έξω από μια «εκκλησία», είναι εντάξει. Όμως ο Θεός μέσα από το λόγο Του διαμαρτύρεται και ελέγχει όλες αυτές τις αμαρτίες.
Ρωμ.ς:23 «Διότι ο μισθός της αμαρτίας είναι θάνατος το δε χάρισμα του Θεού, ζωή αιώνιος δια Ιησού Χριστού του Κυρίου ημών».
Το χάρισμα της αιώνιας ζωής είναι ΜΟΝΟ δια ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ!
Ο Χριστός δήλωσε: «...ουδείς έρχεται πρός το Πατέρα, ΕΙΜΗ ΔΙ’ ΕΜΟΥ» (Ιωάν.ιδ:6). Όμως ο κόσμος αθετεί Αυτόν που είναι η μόνη οδός, η μόνη αλήθεια, και η αιώνια ζωή, και τρέχει σε άλλους μεσίτες γιατί εμπιστεύεται περισσότερο την παράδοση των ανθρώπων από το λόγο του Θεού.
Στο Ιωάν.ιβ:48 λέει: «Ο αθετών εμέ και μη δεχόμενος τους λόγους μου, έχει τον κρίνοντα αυτόν ο λόγος το οποίο ελάλησα, εκείνος θέλει κρίνει αυτόν εν τη εσχάτη ημέρα».
Ο Ιησούς ακόμη μας είπε ότι: «Εγώ είμαι η θύρα των προβάτων, δι’ εμού εάν τις εισέλθει, θέλει σωθεί, και θέλει εισέλθει και εξέλθει, και θέλει ευρεί βοσκήν» (Ιωάν.ι:9). Το λέει αυτό ο Κύριος, γιατί τότε όταν ο ποιμένας έβαζε τα πρόβατα του στο μαντρί, μετά ξάπλωνε στην πόρτα μπροστά έτσι ώστε γινόταν ο ίδιος πόρτα και δεν έβγαιναν τα πρόβατα όσο ήταν εκεί, αλλά και δεν μπορούσε και να μπει άλλο πρόβατο αν δεν περνούσε απ’ αυτόν.
Ο διάβολος, ξέροντας ότι αν πας με άλλο τρόπο να ζητήσεις το Θεό, ο Θεός δεν σε ακούει, έφτιαξε ένα σωρό 'μεσίτες' οι οποίοι κάνουν αυτή τη δουλειά!!!
Όμως, τότε, ποιο είναι το έργο του Χριστού σαν του ΜΟΝΟΥ ΜΕΣΙΤΗ; Το έργο του Χριστού είναι να δέχεται τον καθένα που τον πλησιάζει, για να του δείξει τα χέρια του, την αγάπη του, το αίμα του, τη θυσία του.
Και γι αυτό λέει, ότι όποιος δεν έρχεται δι’ εμού είναι κλέπτης!!!
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
