Μάθημα 9
Ο ΣΑΜΟΥΗΛ
Α. ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΑΠ’ ΤΟ ΘΕΟ
Ένας από τους πιο εξαιρετικούς άνδρες της Παλαιάς Διαθήκης ήταν ο Σαμουήλ. Καλέστηκε σαν κριτής, αλλά ήταν επίσης προφήτης και ιερέας. Ήταν γιος ενός Λευίτη, του Ελκανά και μητέρα του ήταν η Άννα, μια από τις δύο γυναίκες του Ελκανά.
Πριν τη γέννηση του Σαμουήλ, η Άννα ήταν στείρα. Προσευχήθηκε λοιπόν για ένα γιο όταν ήταν στον οίκο του Θεού στη Σηλώ. Ο ιερέας Ηλεί την είδε και νόμισε ότι ήταν μεθυσμένη επειδή προσευχόταν ψιθυριστά εξαιτίας του βάρους που είχε. Ο Θεός άκουσε την προσευχή της και ο Σαμουήλ γεννήθηκε.
Αυτό μας διδάσκει ότι τα παιδιά είναι η κληρονομιά του Κυρίου (Ψαλμ.ρκζ:3) και ότι οι νέες γυναίκες, όταν παντρευτούν, πρέπει να θέλουν να τεκνοποιήσουν σύμφωνα με το σχέδιο του Θεού. Επίσης μας διδάσκει ότι κάθε παιδί έχει ένα θείο δικαίωμα να το επιθυμούν. Το όνομα Σαμουήλ σημαίνει «ακούστηκε απ’ το Θεό» σύμφωνα με το Α’ Σαμ.α:20, με την έννοια ότι ζητήθηκε και εισακούστηκε.
Β. ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟΣ ΣΤΟΝ ΘΕΟ
Αφού ο Σαμουήλ απογαλακτίστηκε, φέρθηκε στο Ναό και προσφέρθηκε στην υπηρεσία του Θεού. Εφόσον ο Θεός είχε δώσει τον Σαμουήλ στην Άννα, εκείνη τον έδωσε πίσω στο Θεό. Το παράδειγμα της Άννας μπορεί να διδάξει όλους του θεοσεβείς γονείς, ακόμη και σήμερα.
Γ. ΚΕΚΛΗΜΕΝΟΣ ΑΠ’ ΤΟ ΘΕΟ
Ο Θεός κάλεσε το Σαμουήλ όταν ήταν ακόμη νεαρό αγόρι, για να υπηρετεί μέσα στο Ναό. Οι περιστάσεις στο Ναό δεν ήταν καλές και πήγαιναν προς το χειρότερο. Η κλήση του Θεού ήρθε στο Σαμουήλ μια νύχτα (Α’ Σαμ.γ:3). Επίσης αναφέρεται ότι «εν εκείναις ταις ημέραις ο λόγος του Κυρίου ήτο σπάνιος». Απλά σήμαινε ότι ο Θεός δεν μιλούσε συχνά στο λαό Του.
Σ’ αυτή την περίπτωση ο Θεός κάλεσε το Σαμουήλ τρεις φορές. Τις πρώτες τρεις φορές, νόμιζε ότι ήταν ο Ηλεί και μετά ο Ηλεί του είπε πώς ν’ αποκριθεί την τέταρτη φορά. Ο Σαμουήλ απάντησε στον Κύριο, «Λάλησον, Κύριε, διότι ο δούλος σου ακούει». Δεν έλαβε μόνο την κλήση από το Θεό, αλλά ο Θεός του εμπιστεύθηκε την κρίση που επρόκειτο να επιπέσει στον Ηλεί και στο έθνος εξαιτίας της αμαρτίας των γιων του Ηλεί. Παρόλο που ο Σαμουήλ ήταν ακόμη παιδί, ήταν δική του ευθύνη να μεταφέρει αυτό το μήνυμα στον ηλικιωμένο ιερέα.
Δ. ΠΙΣΤΟΣ ΣΤΟ ΘΕΟ
Όταν πέθανε ο Ηλεί, ο Σαμουήλ προωθήθηκε στη θέση του ηγέτη του Ισραήλ. Ήταν περίπου 25 χρονών τότε. Ο Σαμουήλ ήδη είχε επιβληθεί σαν προφήτης του Θεού ανάμεσα στο λαό (Α’ Σαμ.γ:20).
Οι προοπτικές για τη χώρα ήταν φοβερά απογοητευτικές και το να φέρει τάξη μέσα στο χάος ήταν ολοκληρωτικά δικό του έργο. Ο Σαμουήλ ήξερε καλά την ατμόσφαιρα της διαφθοράς του Ναού και την απόλυτη θρησκευτική ανάγκη του λαού. Επίσης γνώριζε τα ξεπεσμένα ήθη που επικρατούσαν παντού. Παρόλα αυτά, ο Σαμουήλ είχε μια καρδιά θάρρους, γεμάτη πίστη στο Θεό κι έφερε εις πέρας το έργο του με ικανότητα και δύναμη. Οι ιερείς και Λευίτες στις διασκορπισμένες πόλεις τους έπρεπε να ενθαρρυνθούν. Οι εικόνες του Βάαλ και της Ασταρώθ έπρεπε να καταστραφούν και οι άνθρωποι να επιστρέψουν στη λατρεία του αληθινού Θεού.
Ε. Η ΘΡΙΑΜΒΕΥΤΙΚΗ ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΜΙΣΠΑ
Α’ Σαμ.ζ:5-14
Κάτω απ’ την ηγεσία του Σαμουήλ, μια αναζωπύρωση έλαβε χώρα στην Μισπά του Βενιαμίν. Οι Φιλισταίοι, όταν άκουσαν ότι συγκεντρώθηκαν στη Μισπά, έκαναν επίθεση. Αλλά, χάρη στην ένθερμη μεσιτεία του Σαμουήλ, ο Θεός έστειλε μια θύελλα, κάνοντας τους Φιλισταίους έναν εύκολο στόχο για τους Ισραηλίτες. Το όπλο του Σαμουήλ ήταν η προσευχή.
Ζ. Η ΘΕΟΚΡΑΤΙΑ ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΤΑΙ ΑΠ’ ΤΟ ΛΑΟ
Α’ Σαμ.ζ:15-8:22
Ο Θεός είχε ευλογήσει το έργο του Σαμουήλ. Μετά τη νίκη στη Μισπά, οι ιερείς και Λευίτες είχαν λόγους να κάνουν το έργο τους αποτελεσματικά. Για να βοηθήσει το Νότο, κοντά στη Βηρσαβεέ, ο Σαμουήλ έστειλε τους δύο γιους του, Ιωήλ και Αβιά, σαν κριτές. Αυτοί οι δύο γιοι δεν ακολούθησαν το παράδειγμα της ευσέβειας του πατέρα τους, αλλά έπαιρναν δώρα και διαστρέβλωναν τη δικαιοσύνη.
Η αδύναμη διοίκηση του Ιωήλ και Αβιά και η επιθυμία του λαού να είναι σαν τα άλλα έθνη, οδήγησε τους ανθρώπους να ζητήσουν κάτι απ’ τον Σαμουήλ που τον απογοήτευσε τρομερά. Ζήτησαν να τους δοθεί ένας βασιλιάς. Ο Σαμουήλ πήρε αυτό το αίτημα σαν προσωπική προσβολή. Είχε εργαστεί σκληρά για τον Ισραήλ και τώρα πίστευε ότι η χώρα βρισκόταν σε καλύτερη κατάσταση. Το αίτημα του λαού έδειχνε μία έλλειψη εμπιστοσύνης στο πρόσωπό του. Ο Θεός, παρ’ όλα αυτά, του είπε πως δεν ήταν έτσι, αλλά η προσβολή ήταν εναντίον Του. Ήταν που απέρριπταν το Θεό. Ο Θεός τους είχε δώσει αυτό το θεοκρατικό τρόπο διακυβέρνησης, αλλά τον αρνήθηκαν και ήθελαν βασιλιά. Ο Θεός είπε στο Σαμουήλ να συμβιβαστεί με το αίτημα του λαού.
Ο Σαμουήλ ήταν πιστός στο Θεό. Πρόθυμα υπάκουσε, κι έδωσε τον Σαούλ, τον οποίο έχρισε βασιλιά, κατόπιν οδηγίας του Θεού. Οι προσωπικές επιθυμίες ξεχάστηκαν. Ο Σαμουήλ ήξερε τη θέση του και την ευθύνη του, και υπάκουσε να υψώσει τον Σαούλ στο πνευματικό επίπεδο που ο ίδιος είχε φτάσει. Ούτε μια φορά δεν απέφυγε το καθήκον του επειδή ο Θεός είχε επιτρέψει στο λαό να έχει ένα βασιλιά.
Η. ΕΝΑΣ ΠΡΟΦΗΤΗΣ - ΙΕΡΕΑΣ
Σαν προφήτης, ο Σαμουήλ αντιπροσώπευε το Θεό στο λαό, σαν ιερέας, αντιπροσώπευε το λαό στο Θεό. Δεν τους έδινε μόνο το Λόγο του Θεού, αλλά μεσίτευε στο Θεό υπέρ αυτών. Ο Ισραήλ είχε ανάγκη ένα τέτοιο προφήτη - ιερέα, επειδή σύντομα ο νεαρός βασιλιάς ύψωσε τον εαυτό του με υπεροψία και υπερηφάνεια κι άρχισε να διαστρεβλώνει το Λόγο του Θεού. Όλοι οι αληθινοί υπηρέτες πρέπει να έχουν αυτές τις ιερατικές και προφητικές πτυχές στη διακονία τους.
Ο Σαούλ ήταν αδικαιολόγητος που εισέβαλε στα ιερατικά καθήκοντα. Η μόνη δικαιολογία ήταν ο φόβος του για τους Φιλισταίους. Ο αληθινός λόγος ήταν η υπερηφάνεια και η ανυπομονησία του. Ο Σαμουήλ απήγγειλε την απόρριψη του Σαούλ και προείπε την εκλογή του Θεού για τον Δαβίδ σαν βασιλιά (Α’ Σαμ.ιγ:14). Μέσα απ’ όλη την ένταση που δημιουργήθηκε στο βασίλειο με την αποτυχία του Σαούλ, ο Σαμουήλ αποδείχθηκε πιστός στους ανθρώπους και κατάφερε να υψώσει την πίστη τους στο Θεό.
Ο Σαμουήλ μένει στη μνήμη μας για τον θείο φόβο του, την πιστότητα στην προσευχή, την ευσπλαχνία του, την γεμάτη από αγάπη αφιέρωσή του στο Θεό και την υπηρεσία του λαού Του. Αναμφίβολα, ένα μεγάλο μέρος απ’ αυτό το έργο οφείλεται στις προσευχές και την αφιέρωση της άγιας μητέρας του.
