Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Τρίτη 26 Ιουνίου 2012

Το πλύσιμο των ποδιών

Προ δε της εορτής του πάσχα εξεύρων ο Ιησούς ότι ήλθεν η ώρα αυτού διά να μεταβή εκ του κόσμου τούτου προς τον Πατέρα, αγαπήσας τους ιδικούς του τους εν τω κόσμω, μέχρι τέλους ηγάπησεν αυτούς.  Και αφού έγεινε δείπνος, ο δε διάβολος είχεν ήδη βάλει εις την καρδίαν του Ιούδα Σίμωνος του Ισκαριώτου να παραδώση αυτόν, εξεύρων ο Ιησούς ότι πάντα έδωκεν εις αυτόν ο Πατήρ εις τας χείρας, και ότι από του Θεού εξήλθε και προς τον Θεόν υπάγει, εγείρεται εκ του δείπνου και εκδύεται τα ιμάτια αυτού, και λαβών προσόψιον διεζώσθη· έπειτα βάλλει ύδωρ εις τον νιπτήρα, και ήρχισε να νίπτη τους πόδας των μαθητών και να σπογγίζη με το προσόψιον, με το οποίον ήτο διεζωσμένος. Έρχεται λοιπόν προς τον Σίμωνα Πέτρον, και λέγει προς αυτόν εκείνος· Κύριε, συ μου νίπτεις τους πόδας; Απεκρίθη ο Ιησούς και είπε προς αυτόν· Εκείνο, το οποίον εγώ κάμνω, συ δεν εξεύρεις τώρα, θέλεις όμως γνωρίσει μετά ταύτα. Λέγει προς αυτόν ο Πέτρος· Δεν θέλεις νίψει τους πόδας μου εις τον αιώνα. Απεκρίθη προς αυτόν ο Ιησούς· Εάν δεν σε νίψω, δεν έχεις μέρος μετ' εμού. Λέγει προς αυτόν ο Σίμων Πέτρος· Κύριε, μη τους πόδας μου μόνον, αλλά και τας χείρας και την κεφαλήν. Λέγει προς αυτόν ο Ιησούς· Ο λελουμένος δεν έχει χρείαν ειμή τους πόδας να νιφθή, αλλ' είναι όλος καθαρός· και σεις είσθε καθαροί, αλλ' ουχί πάντες. Διότι ήξευρεν εκείνον, όστις έμελλε να παραδώση αυτόν· διά τούτο είπε· Δεν είσθε πάντες καθαροί. Αφού λοιπόν ένιψε τους πόδας αυτών και έλαβε τα ιμάτια αυτού, καθήσας πάλιν είπε προς αυτούς· Εξεύρετε τι έκαμον εις εσάς; Σεις με φωνάζετε, Ο Διδάσκαλος και ο Κύριος, και καλώς λέγετε, διότι είμαι. Εάν λοιπόν εγώ, ο Κύριος και ο Διδάσκαλος, σας ένιψα τους πόδας, και σεις χρεωστείτε να νίπτητε τους πόδας αλλήλων. Διότι παράδειγμα έδωκα εις εσάς, διά να κάμνητε και σεις, καθώς εγώ έκαμον εις εσάς. Αληθώς, αληθώς σας λέγω, δεν είναι δούλος ανώτερος του κυρίου αυτού, ουδέ απόστολος ανώτερος του πέμψαντος αυτόν. Εάν εξεύρητε ταύτα, μακάριοι είσθε εάν κάμνητε αυτά. Ιωάν.ιγ:1-17

Σ' αυτά τα εδάφια έχουμε την ιστορία που ο Ιησούς έπλυνε τα πόδια των μαθητών Του. Ήταν μια μοναδική πράξη. Λίγο πριν η Μαρία Του είχε χρίσει το κεφάλι με μύρο. Όμως, γιατί ο Ιησούς το έκανε αυτό; Αν τα πόδια των μαθητών χρειαζόταν πλύσιμο, θα μπορούσαν να τα πλύνουν μόνοι τους. Κανείς σοφός άνθρωπος δεν κάνει κάτι που φαίνεται παράξενο, εκκεντρικό ή ασυνήθιστο. Σίγουρα δεν το έκανε σαν αστείο.

Μπορούμε να σκεφτούμε 4 λόγους που ο Κύριος το έκανε:

Για να τους αποδείξει την αγάπη Του
Για να τους δώσει παράδειγμα οικειοθελούς ταπείνωσης και καταδεκτικότητας
Για να τους γνωστοποιήσει την ανάγκη του πνευματικού πλυσίματος
Για να τους δώσει παράδειγμα
 

Τους έπλυνε τα πόδια για να τους αποδείξει πόσο πολύ τους αγαπά. Στο εδ.1 το λέει πολύ καθαρά: «... αγαπήσας τους ιδικούς του τους εν τω κόσμω μέχρι τέλους ηγάπησεν αυτούς».
Αυτό είναι γεγονός για τους άμεσους ακόλουθούς Του και ιδιαίτερα για τους δώδεκα.
Αυτοί ήταν οι δικοί Του στον κόσμο.
Αυτοί ήταν οι επιστήθιοι φίλοι Του, οι συμμαθητές Του, η οικογένειά Του.
Δεν ήταν παιδιά Του, αλλά τους υιοθέτησε και τους έκανε δικούς Του.
Είχε τους δικούς Του και στην άλλη μεριά, αλλά τους άφησε για λίγο, για να φροντίσει τους δικούς Του που ήταν στον κόσμο.
Αυτούς που αγαπούσε τους ήθελε μαζί Του, συνομιλούσαν φιλικά, ήταν μαζί τους στοργικός και τρυφερός, ενδιαφερόταν για την άνεση και την υπόληψή τους. Τους επέτρεπε να έχουν άνεση μαζί Του, να αισθάνονται ελεύθερα. Τους αγάπησε μέχρι τέλους.
Αν και υπήρχαν κάποια επίσημα πρόσωπα που είχαν αποδεχτεί τη διδασκαλία Του, ποτέ δεν παραμέρισε τους παλιούς Του φίλους, για να κάνει παρέα με τους καινούριους.
Δεν ξεφορτώθηκε τους φτωχούς ψαράδες!
Μπορεί να ήταν αδύναμοι και ατελείς σε γνώσεις, αργοί στο να καταλαβαίνουν, ξεχασιάρηδες και απρόσεκτοι, μπορεί συχνά να τους επίπληττε για όλα αυτά, αλλά ποτέ δεν σταμάτησε να τους αγαπά και να φροντίζει γι' αυτούς.
Ο Κύριός μας, ο Ιησούς, έχει ένα λαό σ' αυτό τον κόσμο που είναι οι δικοί Του.
Είναι δικοί Του γιατί του δόθηκαν απ' τον Πατέρα (ιζ:6), τους αγόρασε, πλήρωσε ακριβά γι' αυτούς για να είναι δικοί Του (Ιωάν.α:11-12).
Ο Ιησούς έχει εγκάρδια αγάπη για τους δικούς Του που είναι στον κόσμο. Τους αγάπησε από καλή διάθεση και έδωσε τον εαυτό Του για την απολύτρωσή τους. Τους αγάπησε με πλήρη γνώση όταν δέχτηκε να έχουν κοινωνία μαζί Του.
Αν και βρίσκονται σ' αυτό τον κόσμο που είναι γεμάτος σκοτάδι, σήψη και αμαρτία, τους αγαπάει.
Σε λίγο θα πήγαινε στους δικούς Του στον ουρανό, αλλά φαίνεται να ενδιαφέρεται πιο πολύ για τους δικούς Του που είναι στη γη, γιατί έχουν πιο πολύ ανάγκη.
Αυτούς που ο Χριστός αγαπάει, τους αγαπάει μέχρι τέλους, είναι σταθερός στην αγάπη Του γι' αυτούς (Ιερεμ.λα:3).
Τίποτα δεν μπορεί να χωρίσει τον πιστό απ' την αγάπη του Χριστού. Τους αγαπάει μέχρι τέλους, μέχρι την τελειότητα, Αυτός θα τους φέρει σ' αυτό το σημείο.
Ο Ιησούς τους έδειξε την αγάπη Του πλένοντας τα πόδια τους, όπως αυτή η γυναίκα στο Λουκ.ζ:38.

Μας έσωσε επειδή μας αγάπησε Δευτ.ζ:8 & ι:15

Μας αγαπά:
Όπως η μητέρα          Ης.ξς:13
Όπως ο πατέρας         Ψαλμ.ργ:13
Όπως η κλώσα           Ματθ.κγ:37
Όπως η τροφός          Α' Θες.β:7
Όπως ο αετός            Δευτ.λβ:11
Όπως ο ποιμήν          Ιεζ.λδ:12 Λουκ.ιε
 
Εν τούτω εφανερώθη η αγάπη του Θεού προς ημάς, ότι τον Υιόν αυτού τον μονογενή απέστειλεν ο Θεός εις τον κόσμον, διά να ζήσωμεν δι' αυτού.
Α' Ιωάν.δ:9