Ο ΕΛΙΣΣΑΙΕ
Β’ Βασ.β - θ
Α. Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΕΛΙΣΣΑΙΕ
Ο Ελισσαιέ ήταν γιος του Σαφάτ από Αβέλμεολά (Α’ Βασ.ιθ:16). Ο πατέρας
του ήταν γεωργός και φαίνεται ότι ήταν αρκετά ευκατάστατος αφού είχε 12 ζεύγη
βόδια που όργωναν στο χωράφι του μαζί την ίδια στιγμή.
Ξεκίνησε τη διακονία του κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Ιωράμ και
συνέχισε όταν βασίλευαν ο Ιηού και ο Ιωάχαζ. Πέθανε κατά τη διάρκεια της βασιλείας
του Ιωάς. Ήταν ο προφήτης του Θεού για τον Ισραήλ για μια περίοδο 50 χρόνων. Ο
Ελισσαιέ ήταν ευγενής και διπλωμάτης. Ενώ ο Ηλίας ήταν άνθρωπος της ερήμου, ο
Ελισσαιέ έζησε μέσα σε πόλεις και ντυνόταν όπως όλοι οι άλλοι άνθρωποι.
Ο Ηλίας ήταν άνθρωπος με ιδιοτροπίες, αλλά ο Ελισσαιέ ήταν αυτοελεγχόμενος
και μάλλον μαλακός. Ενδιαφερόταν για τις ανάγκες των ανθρώπων και πολλά απ’ τα
θαύματά του ήταν θεραπείες κι έδιναν ανακούφιση σ’ αυτούς που τη χρειαζόταν.
Το αίτημα να είχε τη διπλή μερίδα του πνεύματος του Ηλία φαινομενικά του
δόθηκε γιατί αναφέρονται περισσότερα απ’ τα διπλά θαύματα κατά τη διάρκεια της
διακονίας του απ’ αυτή του Ηλία.
Κατά τη διάρκεια της διακονίας του, ο Ελισσαιέ έγινε μάρτυρας του τέλους
της λατρείας του Βάαλ στον Ισραήλ.
Β. Η ΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΕΛΙΣΣΑΙΕ
Α’ Βασ.ιθ:16-21
Στο Χωρήβ, ο Θεός διέταξε τον Ηλία να χρίσει τον Ελισσαιέ σαν διάδοχό
του. Βρήκε τον Ελισσαιέ να οργώνει με 12 ζεύγη βοδιών. Πέρασε από κοντά του κι
έριξε τη μηλωτή του πάνω στον Ελισσαιέ. Αυτός ανταποκρίθηκε αμέσως, καθυστερώντας
μόνο για να φιλήσει αποχαιρετώντας τους γονείς του και να κάνει μια γιορτή με
τους φίλους του. Έσφαξε τα βόδια και χρησιμοποίησε τα ξύλα απ’ το αλέτρι για να
τα μαγειρέψει και μ’ αυτό τον τρόπο έκοψε τους δεσμούς που τον έδεναν με την προηγούμενη
ζωή του.
Πέρασαν εφτά ή οχτώ χρόνια πριν μετατεθεί ο Ηλίας και μέχρι τότε ο
Ελισσαιέ τον υπηρετούσε, γιατί τον βλέπουμε να ρίχνει νερό στα χέρια του Ηλία
(Β’ Βασ.γ:11). Όλο αυτό το διάστημα ήταν συγχρόνως και μαθητής του Ηλία,
μαθαίνοντας και βοηθώντας τον με κάθε τρόπο.
Όταν φανερώθηκε ότι ο Ηλίας θ’ αρπαζόταν, ο Ελισσαιέ αντιστάθηκε στο ν’
απογοητευτεί απ’ αυτούς που του έλεγαν ότι μάταια τον ακολούθησε. Ακολούθησε
τον Ηλία απ’ τα Γάλγαλα μέχρι τη Βαιθήλ, την Ιεριχώ και τις όχθες του Ιορδάνη.
Ο Ηλίας χτύπησε τα νερά του Ιορδάνη με τη μηλωτή του κι αυτά διαχωρίστηκαν και
πέρασαν δια ξηράς.
Αφού ο Ελισσαιέ τον είδε να φεύγει, διπλή μερίδα απ’ το πνεύμα του Ηλία
δόθηκε σ’ αυτόν. Πήρε τη μηλωτή που έπεσε πάνω του και καθώς επέστρεφε χτύπησε
κι αυτός τα νερά του Ιορδάνη και τα νερά άνοιξαν ξανά και πέρασε από στεγνή γη.
Όταν οι υιοί των προφητών το είδαν αυτό, αναφώνησαν «Το πνεύμα του Ηλία επενεπαύθη επί τον Ελισσαιέ».
Ο καθένας μας θα πρέπει να αναρωτηθεί αν είναι απλά ένας θεατής της
δύναμης του Θεού, ή βρίσκεται όπου το Πνεύμα κινείται. Είμαστε ανάμεσα στους
υιούς των προφητών που παρακολουθούν από απόσταση, ή παίρνουμε τη μερίδα μας
απ’ το Πνεύμα του Θεού;
Άλλη μία ερώτηση θα μπορούσε να γίνει σήμερα. Δεν είναι ανάγκη να ρωτάμε:
«Πού είναι Κύριος ο Θεός του Ηλία»; αλλά μάλλον «Πού είναι οι Ηλίες Κυρίου του
Θεού»; Σίγουρα έχουμε ανάγκη από αληθινούς προφήτες του Θεού σήμερα.
Γ. ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΡΟΦΗΤΩΝ
Απ’ τα πιο σημαντικά ενδιαφέροντα του Ελισσαιέ ήταν η εκπαίδευση των νέων
προφητών. Ο Ηλίας είχε ιδρύσει τέτοια σχολεία στα Γάλγαλα, στη Βαιθήλ και την
Ιεριχώ. Ο Ελισσαιέ επέκτεινε αυτή τη διακονία. Σκοπός του ήταν να εκπαιδεύσει
αφιερωμένους ανθρώπους ώστε να γίνουν αληθινοί προφήτες που τόσο πολύ
χρειαζόταν ο αμαρτωλός ειδωλολάτρης Ισραήλ.
Σήμερα μπορεί να δοθεί έμφαση στην ίδια διακονία. Αυτό που χρειάζεται
όσο τίποτα άλλο, είναι Βιβλικά σχολεία που θα εκπαιδεύσουν νέους εργάτες.
Δ. ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΕΛΙΣΣΑΙΕ
Στη διάρκεια της διακονίας του Ελισσαιέ αναφέρονται κάπου 18 περιστατικά
από τα οποία θα εξετάσουμε περιληπτικά 8 απ’ τα πιο γνωστά.
1. Η κατάρα των παιδιών (Β’
Βασ.β:23)
Καθώς ο Ελισσαιέ ανέβαινε στη Βαιθήλ, μερικά παιδιά τον κορόιδεψαν για
τη φαλάκρα του λέγοντας «Ανάβαινε
φαλακρέ» (στα Εβραϊκά έχει την έννοια «κουφιοκέφαλε»). Αυτός τα καταράστηκε
στο όνομα του Κυρίου. Τότε δύο αρκούδες βγήκαν απ’ το δάσος και τα κατάσχισαν.
(Η μετάφραση των Ο’ χρησιμοποιεί τη λέξη «ανέρρηξαν» - σχίζω, διαρρηγνύω - αντί
«διεσπάραξαν» που χρησιμοποιεί ο Βάμβας).
Σήμερα, υπάρχει μεγάλη ασέβεια κι αυτό είναι ένα καλό μάθημα που πρέπει
να μάθουμε, ότι πρέπει πάντοτε να δείχνουμε το σεβασμό που αρμόζει στους ανθρώπους
του Θεού.
2. Το λάδι της χήρας αυξάνει
(Β’ Βασ.δ:1-7).
Απ’ αυτό το θαύμα μπορούμε να πάρουμε μερικά σημαντικά μαθήματα σχετικά
με τη λήψη του Αγίου Πνεύματος. Το λάδι είναι ένα σύμβολο του Αγίου Πνεύματος.
Πλήρωσε την ανάγκη αυτής της γυναίκας και ξεχρέωσε τα χρέη της.
Ας εξετάσουμε τα βήματα που έκανε αυτή η χήρα:
1.
Κατάλαβε τη μεγάλη ανάγκη που είχε κι αυτό τη
βάραινε κι ήταν πολύ σκεπτική.
2.
Ήξερε πού να πάει. Πήγε στον άνθρωπο του Θεού για
βοήθεια.
3.
Υπάκουσε ακριβώς.
4.
Πήρε άδεια
αγγεία. Αν τα αγγεία έχουν κάτι άλλο, δεν υπάρχει χώρος για λάδι. Κατά τον ίδιο
τρόπο οι καρδιές μας πρέπει να είναι άδειες από κοσμικότητα και αμαρτία.
5.
Έκλεισε την πόρτα. Έτσι ο κόσμος κλείστηκε έξω. Αν
μάθουμε το μάθημα να κλείνουμε τις πόρτες του δωματίου μας, θα γίνουμε κι εμείς
μάρτυρες της ροής του λαδιού.
3. Η ανάσταση του γιου της
Σουναμήτισσας (Β’ Βασ.δ:8-37).
Αυτή είναι μια πολύ όμορφη ιστορία. Αυτή η Σουναμήτισσα μας φανερώνεται
σαν μια μεγάλη γυναίκα (Β’ Βασ.δ:8). Ήταν πολύ ευγενική και φιλόξενη προς τον
Ελισσαιέ. Όποτε περνούσε απ’ το σπίτι της, έμπαινε μέσα κι έτρωγε. Τελικά μίλησε
με το σύζυγό της κι έφτιαξαν για τον Ελισσαιέ ένα δωμάτιο μ’ ένα κρεβάτι, ένα
τραπέζι, ένα σκαμνί κι ένα κηροπήγιο.
Μια μέρα ο Ελισσαιέ ήθελε να της κάνει μια χάρη. Ο υπηρέτης του, ο
Γιεζεί, τον πληροφόρησε ότι δεν είχε παιδί κι ότι ο σύζυγός της ήταν γέρος. Ο
Ελισσαιέ της είπε ότι θα γεννούσε ένα γιο κι έγινε έτσι όπως το είπε. Όταν το
αγόρι μεγάλωσε αρκετά ώστε να μπορεί να πηγαίνει στα χωράφια με τον πατέρα του,
φαίνεται ότι έπαθε ηλίαση και πέθανε.
Η μητέρα έτρεξε στον Ελισσαιέ και τον έπιασε απ’ τα πόδια. Ο Ελισσαιέ έστειλε
τον Γιεζεί να πάει πρώτος, δίνοντάς του τη βακτηρία του. Όταν έφτασε ο
Ελισσαιέ, έκλεισε την πόρτα και προσευχήθηκε. Μετά, ξάπλωσε πάνω στο παιδί και
έβαλε το στόμα του στο στόμα του παιδιού. Το σώμα του παιδιού άρχισε να ζεσταίνεται,
φταρνίστηκε εφτά φορές και μετά άνοιξε τα μάτια του.
4. Η δηλητηριασμένη σούπα
αποκαθίσταται (Β’ Βασ.δ:38-41).
Υπήρξε πείνα στη χώρα κι οι υιοί των προφητών έτρωγαν οτιδήποτε χόρτα
έβρισκαν. Σε μια περίπτωση, ένα δηλητηριασμένο φυτό μπήκε στο λέβητα της
σούπας. Κάποιος απ’ τους προφήτες κραύγασε, «Υπάρχει
θάνατος στο λέβητα». Ο Ελισσαιέ έριξε μέσα λίγο αλεύρι και η δηλητηριασμένη
σούπα αποκαταστάθηκε.
5. Πολλαπλασιασμός τροφής
κατά τη διάρκεια πείνας (Β’ Βασ.δ:42-44).
Είναι γνωστή η ιστορία του Κυρίου μας που πολλαπλασίασε τα ψωμιά και τα
ψάρια και τάισε 5.000 άνδρες. Ένα παρόμοιο θαύμα έγινε κατά τη διακονία του
Ελισσαιέ. Κάποιος άνθρωπος του έφερε σαν δώρο, 20 κριθαρένια καρβέλια και νωπά
στάχυα σταριού. Έβαλαν αυτή την τροφή μπροστά σε 100 άτομα τα οποία έφαγαν,
ικανοποιήθηκαν και περίσσεψε.
6. Η θεραπεία του Νεεμάν απ’
τη λέπρα (Β’ Βασ.ε).
Αυτό είναι ίσως το πιο γνωστό απ’ τα θαύματα του Ελισσαιέ. Θα πρέπει να
προσέξουμε τα παρακάτω σημεία αυτής της ιστορίας:
· Έγινε εξαιτίας της πιστής μαρτυρίας μιας μικρής υπηρέτριας που δούλευε
στη γυναίκα του Νεεμάν.
· Η υψηλή θέση κι ο πλούτος του Νεεμάν δεν εντυπωσίασαν τον Ελισσαιέ. Τον
άφησε να στέκεται στην πόρτα του και του έδωσε την απλή οδηγία να πάει να
λουστεί εφτά φορές στον Ιορδάνη.
· Ο Νεεμάν παραλίγο να χάσει την ευλογία εξαιτίας της απλότητάς της.
Ωστόσο, η υπακοή έφερε την απελευθέρωση. Το ίδιο συμβαίνει και με το
ευαγγέλιο. Ο κόσμος προσκόπτει στην
απλότητά του, αλλά η υπακοή φέρνει σωτηρία.
· Ο Ελισσαιέ αρνήθηκε κάθε αμοιβή. Αυτό πρέπει να μας διδάξει ότι κανείς
δεν μπορεί να βάλει ετικέτα τιμής στο δώρο του Θεού.
· Η κρίση που ήρθε στον Γιεζεί εξαιτίας της απληστίας του και του ψέματος
που είπε δεν πρέπει να μείνει απαρατήρητη. Αυτές είναι αμαρτίες και της δικής μας
εποχής, που φέρνουν κρίση σ’ όσους είναι ένοχοι.
7. Ο χαμένος πέλεκυς βρέθηκε
(Β’ Βασ.ς:1-7).
Ενώ οι υιοί των προφητών έκοβαν ξύλα για να χτίσουν ένα σπίτι, ένας δανεισμένος
πέλεκυς έπεσε στο ποτάμι. Βλέποντας τη στεναχώρια του ανθρώπου ο Ελισσαιέ,
έριξε ένα ξύλο μέσα στο νερό και ο σιδερένιος πέλεκυς ήρθε στην επιφάνεια.
8. Η ήττα των Συρίων (Β’
Βασ.ς -ζ).
Πολλές φορές οι Σύριοι επιτέθηκαν στο Ισραήλ. Ο Ελισσαιέ, κάθε φορά
προειδοποιούσε τον βασιλιά. Οι Σύριοι προσπάθησαν να συλλάβουν τον Ελισσαιέ,
αλλά χτυπήθηκαν με αορασία.
Ένα απ’ τα μεγαλύτερα θαύματα περιγράφεται στο κεφ.ζ. Οι Σύριοι επιτέθηκαν
στη Σαμάρεια και η πόλη ήταν στενά πολιορκημένη. Ο λαός πεινούσε κι άρχισαν να
τρώνε τα μωρά τους. Όταν ο βασιλιάς κατηγόρησε τον Ελισσαιέ, αυτός προφήτεψε
ότι θα υπήρχε αφθονία την αμέσως επόμενη μέρα. Ένας απ’ τους αξιωματικούς του
βασιλιά τον περιγέλασε κι ο Ελισσαιέ του είπε ότι θα το δει με τα μάτια του
αλλά δεν θα φάει.
Οι Σύριοι έφυγαν όταν άκουσαν ήχο αρμάτων και αλόγων. Το μήνυμα που οι
τέσσερις λεπροί έφεραν στην πόλη αποτελεί τον τίτλο ενός ευαγγελιστικού
κηρύγματος: «Η ημέρα αύτη είναι ημέρα
αγαθών αγγελιών» (ζ:9).
Ε. ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΗΣ ΔΙΑΚΟΝΙΑΣ
ΤΟΥ ΕΛΙΣΣΑΙΕ
Τα 50 χρόνια της διακονίας του Ελισσαιέ ήταν γεμάτα από γεγονότα.
Εκπλήρωσε τους στόχους που του είχε βάλει ο Ηλίας να χρίσει βασιλιά στον Ισραήλ
τον Ιηού και στη Συρία τον Αζαήλ.
Η ιστορία του δεν τελειώνει με το θάνατό του. Αφού τάφηκε, ένας άλλος
νεκρός τοποθετήθηκε δίπλα του. Τα οστά του Ελισσαιέ αγγίχτηκαν και ο νεκρός επανήλθε
στη ζωή.
