Η ιστορική εξέλιξη του Δόγματος της "Αγίας Τριάδας" - 7

Οπως έχουμε ήδη δει - το κύριο χαρακτηριστικό του Νεοπλατωνισμού ήταν η ακραία προσπάθεια ανάμιξης της «ελληνικής φιλοσοφίας με τις διδασκαλίες του Χριστιανισμού». Ας δούμε τι περιλάμβανε το προζύμι της φιλοσοφίας του Νεοπλατωνισμού.

Ο Νεοπλατωνισμός ξεκίνησε σαν μια σύνθεση (ανάμειξη) των ιδεών του Πυθαγόρα, του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη, και τω Στωικών, προσαρμοσμένων με Εβραϊκά και ανατολίτικα (συμπεριλαμβανομένων των Ινδουιστικών) θρησκευτικά στοιχεία, τα οποία παρεισέφρησαν, αν και ήταν ομολογουμένως ειδωλολατρικά, στη χριστιανική "πατερική" θεολογία... η πιο δραστική φάση του σαν η κύρια φιλοσοφία του κλασικού παγανισμού ήταν από το 200 - 550 μ.Χ. . - Encyclopedia Americana, v. 20, pp. 97-98, 1982.

Ο Νεοπλατωνισμός είναι ένα μείγμα από σχεδόν όλες τις μεγάλες γραμμές της φιλοσοφικής σκέψης που προηγήθηκαν της εποχής του. Μια από τις πιο αξιόλογες προσπάθειες στην ιστορία, να υφάνει όλες τις πτυχές των υπαρχόντων συστημάτων σε ένα ενιαίο ιστό σκέψης. Ο μεγαλύτερος διερμηνέας του ήταν ο Πλωτίνος, που γεννήθηκε κοντά στην Αλεξάνδρεια το 205 μ.Χ. και πέθανε στη Ρώμη 270. .... Η επίδραση του Πλωτίνου και αργότερα των Νεοπλατωνικών στη χριστιανική θεολογία έχει τεράστια σημασία. - An Encyclopedia of Religion, V. Ferm (ed.), 1945, p. 525.

Ο Πλωτίνος ήταν μαθητής του Αμμώνιου Σακά της Αλεξάνδρειας (περίπου 160-242 μ.Χ.) ο οποίος θεωρείται ο ιδρυτής του Νεοπλατωνισμού. Ο Σακκάς δεν άφησε δικά του γραπτά, αλλά τα λόγια του επηρέασαν σε μεγάλο βαθμό τον Πλωτίνο και άλλους.

Ο Πλωτίνος, όπως και οι Πυθαγόρειοι, είχε μεγάλο σεβασμό στον αριθμό τρία και κάνει μεγάλη χρήση των τριπλών διακρίσεων. - The Greek Philosophers, Rex Warner, 1958, p. 221. 

Ο Πλωτίνος... διακήρυξε ότι ο Θεός αποκαλύπτεται στον υλικό κόσμο με μια τριάδα φανερώσεων - p. 28, Bible Review, Feb., 1997.

Αλλά τι είναι ο Θεός (στα γραπτά του Πλωτίνου); Κι Αυτός είναι μια τριάδα ... – p. 610, The Story of Civilization, vol. 3, Will Durant, Simon and Schuster, Inc.

Για να συνοψίσουμε, ο Πλωτίνος (και αναμφίβολα πριν απ’ αυτόν ο δάσκαλος που τον επηρέασε, Αμμώνιος Σακκάς) συμπεριλάμβανε μια ήδη δημοφιλή ειδωλολατρική τριαδική έννοια με πολύ μεγάλη επιρροή στις διδασκαλίες του Νεοπλατωνισμού. Οι μελετητές της εκκλησιαστικής ιστορίας τονίζουν συνεχώς την τεράστια επιρροή του Νεοπλατωνισμού (ο οποίος περιλάμβανε τη βασική ειδωλολατρική ιδέα της τριάδας) στο χριστιανισμό που είχε αρχίσει να δανείζεται δόγματα, έθιμα, και φιλοσοφία από την ειδωλολατρία από το 200 μ.Χ.

Η 1983 Academic American Encyclopedia p. 85, v. 14 αναφέρει:

Ο Νεοπλατωνισμός είχε μια βαθιά επίδραση στη χριστιανική και την ισλαμική φιλοσοφία και θεολογία.

Δεν είναι τυχαίο ότι αυτή ακριβώς τη στιγμή (στην αρχή της πιο ισχυρής φάσης του Νεοπλατωνισμού που είναι το 200 με 550 μ.Χ.) το δόγμα της τριάδας άρχισε να αναπτύσσεται και να προωθείται από «χριστιανούς» φιλόσοφους που ήθελαν να το υιοθετήση όλη η Εκκλησία.

Ο Τερτυλλιανός ήταν ο ιδρυτής της Λατινικής θεολογίας.... Η χρήση των λέξεων «τριάδα» και «υπόσταση» για την ουσία της θεότητας και οι θεωρίες του γι’ αυτή τη διδασκαλία προς χρήση από το Χριστιανισμό, στο έργο του «Κατά Πραξέα» (κεφ.2-3) που γράφτηκε περίπου το 215 μ.Χ. είναι η μεγαλύτερη συμβολή του στην τριαδική θεολογία - Cairns, σ. 122-123.

... Έγινε Mοντανιστής περίπου το 202 μ.Χ." - Cairns, σ. 117.

Και παρέμεινε Mοντανιστής για το υπόλοιπο της ζωής του. Η ίδια κρατική Ρωμαϊκή Εκκλησία που υιοθέτησε τη «χριστιανική» τριάδα (αρχής γενομένης από το 325 μ.Χ. κατά τη Σύνοδο της Νίκαιας ), το 381 μ.Χ. δήλωσε ότι οι Μοντανιστές θα πρέπει να εκλαμβάνονται σαν ειδωλολάτρες. - Cairns, σ. 111 . Έτσι, καθώς ξεκινά η μεγάλη επιρροή του Νεοπλατωνισμού, έχουμε τον Τερτυλλιανό, ένα διάσημο συγγραφέα , έναν από τους μεγαλύτερους πατέρες της τριαδικής εκκλησίας, να ανήκει σε μια θρησκευτική ομάδα (Μοντανιστές), η οποία ανέπτυξε φανατικές παρερμηνείες της Αγίας Γραφής. Και ενώ ήταν μέλος αυτής της θρησκείας (η οποία καταδικαζόταν σαν ειδωλολατρική από την Εκκλησία) προσποιούμενος ότι ήταν αδελφός έγινε ο πρώτος [περίπου το 215 μ.Χ.] που δήλωσε τη θεολογική διδασκαλία της Τριάδας» -. Cairns, σ.122

Πρέπει να καταλάβουμε ότι αν και το ανάπτυγμα του Τερτυλλιανού : ενός Θεού με πολλά πρόσωπα κατά τον 3ο αιώνα μ.Χ. (αν αυτό είναι πραγματικά αυτό που πρότεινε) δεν ήταν ακόμη το «ορθόδοξο» τριαδικό δόγμα που τελικά αναπτύχθηκε και υιοθετήθηκε από την «Εκκλησία» , είναι ακόμη αποδεκτό από όλες σχεδόν τις χριστιανικές εκκλησίες σήμερα !

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ