Πράξεις ια:26, 19-30
Τα γεγονότα που διαβάζουμε σ' αυτό το κεφάλαιο ανάγονται στα πρώτα χρόνια της χριστιανικής εκκλησίας και περικλείουν σπουδαίες αλήθειες σχετικά με τη στάση και τη ζωή των πρώτων εκείνων πιστών. Εκείνο όμως που πρέπει να προσέξουμε ιδιαίτερα είναι το γεγονός της ονομασίας των πιστών με το όνομα του Χριστού, η οποία ονομασία εξακολουθεί μέχρι σήμερα. Οι πρώτοι ακόλουθοι του Χριστού όπως βλέπουμε απ' τη διήγηση των ευαγγελίων ονομαζόταν με διάφορα ονόματα όπως «μαθητές», «πιστοί», «άγιοι». Οι Ιουδαίοι και οι Εθνικοί τους αποκαλούσαν περιφρονητικά «Ναζωραίους» ή «Γαλιλαίους», γιατί ακολουθούσαν τον Ιησού που καταγόταν απ' την άσημη Ναζαρέτ της Γαλιλαίας.
Όμως στην Αντιόχεια, γύρω στο 42 μ.Χ. - δηλαδή 9 χρόνια μετά τη σταύρωση και την ανάσταση του Κυρίου - άρχισαν να ονομάζονται μ' ένα καινούριο όνομα. Για πρώτη φορά τους αποκαλούσαν Χριστιανούς. Δεν ξέρουμε ποιος έδωσε αυτό το όνομα για πρώτη φορά στους μαθητές του Χριστού, το πιο πιθανό όμως είναι ότι οι Εθνικοί τους ονόμασαν έτσι, γιατί η κατάληξη «-ιανός» είναι Ρωμαϊκή. Στην Αντιόχεια της Συρίας υπήρχε μια μεγάλη συνάθροιση πιστών, κατόπιν μάλιστα της διδασκαλίας επί ένα χρόνο του Παύλου και του Βαρνάβα εκεί. Επικράτησε λοιπόν κατά κάποιο τρόπο το όνομα αυτό εξαιτίας της συχνής χρήσης του ονόματος του Χριστού στις προσευχές και στη διδασκαλία των πιστών.
Οι πιστοί της Αντιόχειας αποδέχτηκαν αυτό το όνομα και στη συνέχεια επεκτάθηκε και σ' άλλες πόλεις της Ασίας και αργότερα σ' όλο τον κόσμο. Μέχρι σήμερα εξακολουθεί να χαρακτηρίζει εκείνους που ακολουθούν τον Ιησού Χριστό διακρίνοντάς τους έτσι απ' τους ακόλουθους άλλων θρησκειών.
Ας προσέξουμε όμως τη βαθύτερη έννοια που έχει η λέξη «Χριστιανός» κι αυτό επειδή δυστυχώς η λέξη αυτή όπως και πολλές άλλες λέξεις έχασαν την αρχική τους σημασία και δεν αντιπροσωπεύουν πια την έννοια με την οποία λέχτηκαν την πρώτη φορά.
Σήμερα όλοι θέλουν να λέγονται Χριστιανοί έστω κι αν αρνούνται τη θεότητα του Χριστού, έστω κι αν απορρίπτουν τις βασικές διδασκαλίες του Χριστού, έστω κι αν η ζωή τους είναι τελείως αντίθετη με το θέλημα του Χριστού. Ας δούμε λοιπόν τι σημαίνει το να είναι κάποιος Χριστιανός:
Χριστιανός είναι εκείνος που πιστεύει ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο Θεός, όπως πίστευαν οι άγιοι στην Αντιόχεια, σύμφωνα με τη διδασκαλία του αποστόλου Παύλου. Η πρώτη εκκλησία πίστευε ότι:
- Ο Ιησούς Χριστός είναι «ο ών επί πάντων Θεός ευλογητός εις τους αιώνας» Ρωμ.θ:5
- Ο Ιησούς Χριστός είναι «ο μεγάλος Θεός και σωτήρας ημών» Τιτ.β:13
- Ο Ιησούς Χριστός είναι «το Α και το Ω, αρχή και τέλος, ο Ων και ο Ην και ο Ερχόμενος, ο Παντοκράτωρ» Αποκ.α:8
- Ο Ιησούς Χριστός είναι «ο πρώτος και ο έσχατος» Αποκ.α:17
- Ο Ιησούς Χριστός είναι «Μεθ' ημών ο Θεός» Ματθ.α:23
- «Εν αυτώ (το Χριστό) κατοικεί πάν το πλήρωμα της θεότητος σωματικώς» Κολ.β:9
- Ότι «ούτος είναι ο αληθινός Θεός και η ζωή η αιώνιος» Α'Ιωαν.ε:20
Δυστυχώς πολλές φορές βλέπουμε και ακούμε ανθρώπους να ισχυρίζονται ότι είναι Χριστιανοί, οι οποίοι όμως δεν πιστεύουν στη θεότητα του Ιησού Χριστού. Νομίζουν ότι ο Ιησούς είναι το 1/3 της θεότητας ή ότι είναι ένα από τα τρία πρόσωπα της θεότητας, κάτι που εκείνη την εποχή πίστευαν μόνο οι ειδωλολάτρες. Μόλις διαβάσαμε παραπάνω σε μερικά εδάφια από τα τόσα πολλά τι πίστευε η πρώτη εκκλησία.
Ολόκληρο το οικοδόμημα της χριστιανικής πίστης στηρίζεται επάνω στη θεότητα του Ιησού Χριστού. Κάποτε ο ίδιος ο Κύριος είπε: «Εάν δεν πιστεύσητε ότι ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ, θέλετε αποθάνει εν ταις αμαρτίαις υμών» (Ιωαν.η:24) και ξέρουμε ποιος είναι ο μέγας ΕΓΩ ΕΙΜΙ!
Αν ο Χριστός δεν είναι ο Θεός, τότε είναι μάταιη και η χριστιανική πίστη και όχι μόνο μάταιη αλλά και ψεύτικη γιατί ο Χριστός έχει την αξίωση να Τον τιμούν όπως τον Πατέρα κι ότι όποιος βλέπει Αυτόν είναι σαν να βλέπει τον Πατέρα (όχι το 1/3 κάποιας υποτιθέμενης τριάδας!) Ιωαν.ε:23 & ιδ:3. Είναι αδύνατον επομένως να είμαι Χριστιανός εφόσον απιστώ στη θεότητα του Χριστού.
Χριστιανός είναι εκείνος που όχι μόνο αναγνώρισε τη θεότητα αλλά και τον δέχτηκε σαν Σωτήρα του. Στην Αγία Γραφή ποτέ δεν ονομάζονται μαθητές ή Χριστιανοί εκείνοι που απλά θαύμαζαν το Χριστό ή Τον έβλεπαν ευνοϊκά, αλλά μόνο όσοι Τον δεχόταν στην καρδιά τους σαν Σωτήρα και Κύριό τους.
Όσοι δέχτηκαν Αυτόν σαν Σωτήρα, έχουν μέσα στην ψυχή τους τη βεβαιότητα και τη ζωντανή ελπίδα της σωτηρίας και της αιώνιας ζωής. Χριστιανός είναι εκείνος που πιστεύει στο Χριστό και Τον έχει κάνει Κύριο της ζωής του.
Ο ίδιος ο Χριστός λέει ότι όσοι πιστεύουν σ' Αυτόν έχουν αιώνια ζωή κι ότι όποιος Τον ακολουθεί δεν θα περπατήσει στο σκοτάδι, αλλά θα έχει το φως της αιώνιας ζωής. Αν λοιπόν λέγεσαι Χριστιανός και λες ότι ακολουθείς το Χριστό, δεν έχεις όμως μέσα σου τη ζωντανή ελπίδα ούτε τη βεβαιότητα της σωτηρίας σου, δύο πράγματα μπορεί να συμβαίνουν: ή αμφιβάλλεις στα λόγια του Χριστού και Τον κάνεις ψεύτη, ή ότι ποτέ δεν Τον πίστεψες και ποτέ δεν Τον δέχτηκες στην καρδιά σου.
Οι πρώτοι μαθητές που ονομάστηκαν Χριστιανοί είχαν βέβαιη την ελπίδα της σωτηρίας τους. Ο απόστολος Παύλος γράφει στους Χριστιανούς της Εφέσου: «Δεν είσθε πλέον ξένοι και πάροικοι, αλλά συμπολίται των αγίων και οικείοι του Θεού» Εφεσ.β:19.
Χριστιανός είναι εκείνος που όχι μόνο αναγνώρισε τη θεότητα αλλά και τον δέχτηκε σαν Σωτήρα του. Στην Αγία Γραφή ποτέ δεν ονομάζονται μαθητές ή Χριστιανοί εκείνοι που απλά θαύμαζαν το Χριστό ή Τον έβλεπαν ευνοϊκά, αλλά μόνο όσοι Τον δεχόταν στην καρδιά τους σαν Σωτήρα και Κύριό τους.
Όσοι δέχτηκαν Αυτόν σαν Σωτήρα, έχουν μέσα στην ψυχή τους τη βεβαιότητα και τη ζωντανή ελπίδα της σωτηρίας και της αιώνιας ζωής. Χριστιανός είναι εκείνος που πιστεύει στο Χριστό και Τον έχει κάνει Κύριο της ζωής του.
Ο ίδιος ο Χριστός λέει ότι όσοι πιστεύουν σ' Αυτόν έχουν αιώνια ζωή κι ότι όποιος Τον ακολουθεί δεν θα περπατήσει στο σκοτάδι, αλλά θα έχει το φως της αιώνιας ζωής. Αν λοιπόν λέγεσαι Χριστιανός και λες ότι ακολουθείς το Χριστό, δεν έχεις όμως μέσα σου τη ζωντανή ελπίδα ούτε τη βεβαιότητα της σωτηρίας σου, δύο πράγματα μπορεί να συμβαίνουν: ή αμφιβάλλεις στα λόγια του Χριστού και Τον κάνεις ψεύτη, ή ότι ποτέ δεν Τον πίστεψες και ποτέ δεν Τον δέχτηκες στην καρδιά σου.
Οι πρώτοι μαθητές που ονομάστηκαν Χριστιανοί είχαν βέβαιη την ελπίδα της σωτηρίας τους. Ο απόστολος Παύλος γράφει στους Χριστιανούς της Εφέσου: «Δεν είσθε πλέον ξένοι και πάροικοι, αλλά συμπολίται των αγίων και οικείοι του Θεού» Εφεσ.β:19.
Χριστιανός δεν είσαι επειδή έχεις βάλει στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου σου ένα ψαράκι.
Στην εκκλησία των Κολοσσών γράφει: «Ευχαριστούντες τον Πατέρα όστις μας έκανε αξίους της μερίδος του κλήρου των αγίων εν τω φωτί και μας μετέφερεν από την εξουσίαν του σκότους εις την βασιλείαν του αγαπητού αυτού Υιού» Κολ.α:13. Οι Χριστιανοί των πρώτων αιώνων δεν αμφέβαλαν για τη σωτηρία τους.
Χριστιανός ακόμα είναι εκείνος που ακολουθεί τη διδασκαλία του Χριστού. Είναι αδύνατον να είναι κανείς Χριστιανός όταν δεν παραδέχεται τη διδασκαλία του Χριστού. Πως είναι δυνατόν να λέγεται κανείς Πλατωνικός φιλόσοφος αν δεν παραδέχεται τις ιδέες του Πλάτωνα; Είναι όμως οδυνηρό να βλέπει κανείς σήμερα χιλιάδες ανθρώπους να θέλουν να λέγονται Χριστιανοί και όμως ν' απορρίπτουν μεγάλο μέρος των διδασκαλιών του Χριστού.
Ο Χριστός και η διδασκαλία Του είναι συνυφασμένα και δεν μπορεί κανείς να είναι του Χριστού ενώ την ίδια στιγμή απορρίπτει τη διδασκαλία Του. Πάρα πολλοί άνθρωποι σήμερα, ενώ νομίζουν ότι είναι Χριστιανοί, δεν ξέρουν αν είναι σωσμένοι ή πώς μπορούν να σωθούν. Δεν ξέρουν τί λέει ο λόγος του Θεού πάνω σ' αυτό το θέμα. Νομίζουν ότι η χριστιανική ιδιότητα είναι κάτι που αποκτάται αυτόματα όταν γεννιέσαι σ' ένα χριστεπώνυμο κράτος. Πολλοί δεν πιστεύουν στην ανάσταση των νεκρών και τη ζωή μετά το θάνατο! Ακόμα δεν ξέρουν ποια είναι η ζωή που ο Θεός θέλει να ζήσουν, αν κι όλα αυτά είναι γραμμένα μέσα στο λόγο Του.
Ας εξετάσουμε όμως και την πλευρά της πρακτικής ζωής που είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την πίστη του αληθινού Χριστιανού. Χριστιανός είναι εκείνος που ζει σύμφωνα με το θέλημα του Χριστού. Ο λόγος του Θεού λέει στην Β'Τιμ.β:19 «Γνωρίζει ο Κύριος τους όντας αυτού και ας απομακρυνθή της αδικίας πάς όστις ονομάζει το όνομα του Χριστού».
Στην εκκλησία των Κολοσσών γράφει: «Ευχαριστούντες τον Πατέρα όστις μας έκανε αξίους της μερίδος του κλήρου των αγίων εν τω φωτί και μας μετέφερεν από την εξουσίαν του σκότους εις την βασιλείαν του αγαπητού αυτού Υιού» Κολ.α:13. Οι Χριστιανοί των πρώτων αιώνων δεν αμφέβαλαν για τη σωτηρία τους.
Χριστιανός ακόμα είναι εκείνος που ακολουθεί τη διδασκαλία του Χριστού. Είναι αδύνατον να είναι κανείς Χριστιανός όταν δεν παραδέχεται τη διδασκαλία του Χριστού. Πως είναι δυνατόν να λέγεται κανείς Πλατωνικός φιλόσοφος αν δεν παραδέχεται τις ιδέες του Πλάτωνα; Είναι όμως οδυνηρό να βλέπει κανείς σήμερα χιλιάδες ανθρώπους να θέλουν να λέγονται Χριστιανοί και όμως ν' απορρίπτουν μεγάλο μέρος των διδασκαλιών του Χριστού.
Ο Χριστός και η διδασκαλία Του είναι συνυφασμένα και δεν μπορεί κανείς να είναι του Χριστού ενώ την ίδια στιγμή απορρίπτει τη διδασκαλία Του. Πάρα πολλοί άνθρωποι σήμερα, ενώ νομίζουν ότι είναι Χριστιανοί, δεν ξέρουν αν είναι σωσμένοι ή πώς μπορούν να σωθούν. Δεν ξέρουν τί λέει ο λόγος του Θεού πάνω σ' αυτό το θέμα. Νομίζουν ότι η χριστιανική ιδιότητα είναι κάτι που αποκτάται αυτόματα όταν γεννιέσαι σ' ένα χριστεπώνυμο κράτος. Πολλοί δεν πιστεύουν στην ανάσταση των νεκρών και τη ζωή μετά το θάνατο! Ακόμα δεν ξέρουν ποια είναι η ζωή που ο Θεός θέλει να ζήσουν, αν κι όλα αυτά είναι γραμμένα μέσα στο λόγο Του.
Ας εξετάσουμε όμως και την πλευρά της πρακτικής ζωής που είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την πίστη του αληθινού Χριστιανού. Χριστιανός είναι εκείνος που ζει σύμφωνα με το θέλημα του Χριστού. Ο λόγος του Θεού λέει στην Β'Τιμ.β:19 «Γνωρίζει ο Κύριος τους όντας αυτού και ας απομακρυνθή της αδικίας πάς όστις ονομάζει το όνομα του Χριστού».
Επίσης ο Ιωάννης στην Α' Ιωαν.β:4 λέει: «Όστις λέγει, Εγνώρισα αυτόν, και τας εντολάς αυτού δεν φυλάττει, ψεύστης είναι και εν τούτω η αλήθεια δεν υπάρχει».
Τί είδους Χριστιανοί είμαστε; Έχουμε τα γνωρίσματα του αληθινού Χριστιανού ή είμαστε κίβδηλοι και κατ' όνομα μόνο; Αν δεν έχουμε αυτά τα γνωρίσματα μπορούμε να τ' αποκτήσουμε υπακούοντας στο ευαγγέλιο της σωτηρίας μας. Ο απόστολος Παύλος είπε ότι το ευαγγέλιο με το οποίο σωζόμαστε είναι ο θάνατος, η ταφή και η ανάσταση του Ιησού Χριστού κατά τας Γραφάς (Α' Κορ.ιε:1-4).
Σ' αυτό το ευαγγέλιο πρέπει να υπακούσουμε με το να μετανοήσουμε, να βαπτιστούμε στο όνομα του Ιησού Χριστού και να πάρουμε το δώρο του Αγίου Πνεύματος όπως η πρώτη εκκλησία, οι άγιοι της Αντιόχειας και όλοι οι ανά τους αιώνες πραγματικοί Χριστιανοί. Αυτοί που όταν θα έρθει ο Κύριος για ν' αρπάξει την εκκλησία Του θα είναι έτοιμοι!
Μακάρι η χάρη του Θεού να μιλήσει μέσα στις καρδιές μας και να μας αποκαλυφτεί ο λόγος της αλήθειας για να ελευθερωθούμε απ' τη μέχρι τώρα διαγωγή μας και να ζήσουμε με δικαιοσύνη, αγιασμό και αλήθεια (Εφεσ.δ:22-24).
Τί είδους Χριστιανοί είμαστε; Έχουμε τα γνωρίσματα του αληθινού Χριστιανού ή είμαστε κίβδηλοι και κατ' όνομα μόνο; Αν δεν έχουμε αυτά τα γνωρίσματα μπορούμε να τ' αποκτήσουμε υπακούοντας στο ευαγγέλιο της σωτηρίας μας. Ο απόστολος Παύλος είπε ότι το ευαγγέλιο με το οποίο σωζόμαστε είναι ο θάνατος, η ταφή και η ανάσταση του Ιησού Χριστού κατά τας Γραφάς (Α' Κορ.ιε:1-4).
Σ' αυτό το ευαγγέλιο πρέπει να υπακούσουμε με το να μετανοήσουμε, να βαπτιστούμε στο όνομα του Ιησού Χριστού και να πάρουμε το δώρο του Αγίου Πνεύματος όπως η πρώτη εκκλησία, οι άγιοι της Αντιόχειας και όλοι οι ανά τους αιώνες πραγματικοί Χριστιανοί. Αυτοί που όταν θα έρθει ο Κύριος για ν' αρπάξει την εκκλησία Του θα είναι έτοιμοι!
Μακάρι η χάρη του Θεού να μιλήσει μέσα στις καρδιές μας και να μας αποκαλυφτεί ο λόγος της αλήθειας για να ελευθερωθούμε απ' τη μέχρι τώρα διαγωγή μας και να ζήσουμε με δικαιοσύνη, αγιασμό και αλήθεια (Εφεσ.δ:22-24).
