Δεν πρέπει να
συγχέουμε την ανθρώπινη φύση του Χριστού με την προΰπαρξη Του, γιατί ο Χριστός
σαν άνθρωπος προϋπήρχε μόνο στο νου και το σχέδιο του Θεού.
Η θεότητα του
Χριστού προϋπήρχε, δηλαδή ο Θεός, ο Πατέρας.
Ο Υιός του Θεού
ήταν:
- Το σπέρμα του Αβραάμ Γαλ.γ:16
- Το σπέρμα του Δαβίδ Ρωμα:3
- Το σπέρμα της γυναικός Γεν.γ:15
Ενώ ο Χριστός είχε
διπλή φύση (ανθρώπινη & θεϊκή), ο άνθρωπος δεν ήταν Θεός και ο Θεός δεν
ήταν άνθρωπος, αλλά οι δύο αυτές φύσεις ήταν ενωμένες.
Ο λόγος που ο Ιησούς
μπορούσε να πει: «Εγώ και ο Πατήρ έν
είμεθα» (Ιωαν.ι:30), είναι γιατί
ή θεότητα και η ανθρώπινη φύση ήταν τέλεια ενωμένες στο πρόσωπο του Ιησού
Χριστού.
Ακόμα είπε: «Ο Πατήρ μου είναι
μεγαλήτερός μου» (Ιωαν.ιδ:28)
γιατί η θεότητα είναι ανώτερη απ’ την ανθρώπινη φύση.