ΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ - Έσδρα

Α  ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Τα βιβλία του Έσδρα, του Νεεμία και της Εσθήρ συνδέονται στενά μεταξύ τους και αναφέρονται στην ίδια περίοδο. Τα κύρια γεγονότα που καλύπτουν αυτά τα τρία βιβλία αναφέρονται στην ιστορία του λαού Ισραήλ μετά την εξορία και είναι: 

*     Οι εξόριστοι επιστρέφουν με τον Ζοροβάβελ - 536 π.Χ.

*     Η ανακατασκευή του ναού - 535 π.Χ.

*     Η διακονία των προφητών Αγγαίου και Ζαχαρία - 520 π.Χ.

*     Η αφιέρωση του Ναού - 515 π.Χ.

*     Τα γεγονότα που αναφέρονται στο βιβλίο της Εσθήρ - 478 - 473 π.Χ.

*     Η επίσκεψη του Έσδρα στην Ιερουσαλήμ - 458 π.Χ.

*     Ο Νεεμία αποστέλλεται στην Ιερουσαλήμ σαν κυβερνήτης, η ανακατασκευή του τοίχους απ’ αυτόν - 446 π.Χ.

*     Οι προφητείες του Μαλαχία

Β. ΘΕμα

Το θέμα του βιβλίου του Έσδρα είναι η αποκατάσταση. Το βιβλίο αυτό αναφέρεται στην ανακατασκευή του Ναού και στην αποκατάσταση του νόμου μέσα στις καρδιές του λαού. Καταγράφει τον αποχωρισμό του Ισραήλ από τις επιδράσεις των ειδωλολατρικών εθίμων. Ο Θεός φάνηκε αληθινός στις υποσχέσεις Του και επέστρεψε το λαό Του στη γη που κατείχαν πριν, χρησιμοποιώντας τους ειδωλολάτρες βασιλιάδες Κύρο, Δαρείο και Αρταξέρξη σαν όργανα του σχεδίου Του.

Γ. ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Ο συγγραφέας αυτού του βιβλίου πιθανότατα είναι ο γραμματέας Έσδρα. Στα κεφάλαια ζ΄ και θ΄ είναι γραμμένο στο πρώτο πρόσωπο. Επίσης το έργο του κανόνα της Παλαιάς Διαθήκης αποδίδεται σ’ αυτόν.

Δ. ΧΡΟΝΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ

Τα γεγονότα στο βιβλίο του Έσδρα καλύπτουν τα 79 χρόνια από το 536 - 457 π.Χ. περίπου. Την περίοδο της επιστροφής από την Βαβυλώνα μέχρι την εγκατάσταση στην Παλαιστίνη.

           

1. Η επιστροφή με τον Ζοροβάβελ (κεφ.α΄-ς΄)

Ο Κύρος ήταν ο Πέρσης βασιλιάς που κατέλυσε την Βαβυλωνιακή αυτοκρατορία εκπληρώνοντας την προφητεία που υπάρχει μέσα στην Γραφή. Ο Ησαΐας ονόμασε τον Κύρο με το όνομά του 200 χρόνια πριν ο ίδιος ο βασιλιάς να γεννηθεί (Ησ.μδ:28, με:1-4). Ο Ιερεμίας προφήτευσε για την αιχμαλωσία και συμβούλεψε το λαό να παραδοθούν στους εχθρούς τους γιατί αυτό τελικά θα έφερνε καλό αποτέλεσμα (Ιερ.κζ:7). Δες επίσης Δαν.ε:28.

Ο Ζοροβάβελ οδήγησε την πρώτη ομάδα των εξόριστων πίσω στον Ιούδα το 546 π.Χ. Αυτή την ομάδα αποτελούσαν 42360 Ιουδαίοι, 7337 υπηρέτες και 200 υμνωδοί. Οι εξόριστοι πήραν μαζί τους χρυσό, ασήμι και 100 ιερατικές φορεσιές για το έργο του Κυρίου. Πήραν επίσης 736 άλογα, 245 μουλάρια, 435 καμήλες και 6720 γαϊδούρια.

Τον 7ο μήνα της επιστροφής τους έκτισαν ένα βωμό και θυσίασαν στον Κύριο. Μετά την αποκατάσταση του παλαιού τρόπου λατρείας ο λαός κάτω από την ηγεσία του Ζοροβάβελ θεμελίωσε το Ναό το δεύτερο χρόνο της επιστροφής το 538 π.Χ. Η νέα γενιά γιόρτασε και χάρηκε πολύ βλέποντας αυτό το θέαμα, αλλά οι πιο παλιοί έκλαψαν καθώς θυμόνταν το μέγεθος και τη λαμπρότητα του αρχικού ναού.

Οι Ασσύριοι, οι οποίοι ήρθαν σε επιμειξία με το υπόλοιπο των φυλών είναι γνωστοί σαν Σαμαρείτες. Αυτοί θύμωσαν πάρα πολύ όταν οι προσφορές τους για βοήθεια απορρίφθηκαν και άρχισαν να εμποδίζουν το κτίσιμο. Οι προφήτες Αγγαίος και Ζαχαρίας ενθάρρυναν το λαό να συνεχίσει την κατασκευή (528 π.Χ.). Τελικά ο λαός απευθύνθηκε στον Δαρείο. Μετά την έρευνα στα αρχεία του βασιλέα, ο Δαρείος ενθάρρυνε κι αυτός το λαό να τελειώσει το ναό. Αυτό συνέβη το 516 π.Χ. και ο ναός αφιερώθηκε στον Κύριο.

2. Η επιστροφή με τον Έσδρα (κεφ.ζ΄-ι΄)

Η δεύτερη ομάδα των εξόριστων η οποία επέστρεψε στην Παλαιστίνη είχε σαν αρχηγό τον Έσδρα. Στάλθηκε το 457 π.Χ. από τον βασιλιά Αρταξέρξη. Ο σκοπός του ήταν να ψάξει το νόμο του Κυρίου να τον πράξει και να τον διδάξει (ζ:10). Μαζί με τον Έσδρα σ’ αυτό το ταξίδι ήταν 1754 άνδρες, 100 τάλαντα χρυσού και 750 τάλαντα αργυρίου. Από το ξεκίνημα του ταξιδιού συστήθηκε νηστεία επειδή ο Έδρα ήθελε να εμπιστεύεται την ασφάλεια της διαδρομής στον Κύριο κι όχι στους στρατιώτες.

Ένα από τα κύρια προβλήματα που ο Έσδρα αντιμετώπισε ήταν η αμαρτία του λαού. Παρ’ όλο που ήταν απαγορευμένο από το Θεό (Εξ.λδ:15,16, Δευτ.ζ:3), ο λαός είχε έρθει σε επιμειξία με ξένους λαούς. Σαν αποτέλεσμα της ένθερμης προσευχής του Έσδρα ο λαός συνειδητοποίησε την αμαρτία του και απομάκρυνε τις ξένες συζύγους που ήταν ειδωλολάτρισσες. Αυτές οι σύζυγοι είχαν οδηγήσει τους άνδρες τους στην ειδωλολατρία - ο ίδιος λόγος για τον οποίο είχαν σταλεί σε εξορία για 70 χρόνια. Από αυτή την περίοδο και μετά ο λαός υπηρέτησε τον αληθινό Θεό.