Φιλιπ.δ:4 - 7
«Χαίρετε εν Κυρίω πάντοτε, πάλιν θέλω ειπεί, Χαίρετε. Η επιείκειά σας ας γείνη γνωστή εις πάντας τους ανθρώπους, ο Κύριος είναι πλησίον. Μη μεριμνάτε περί μηδενός αλλ' εν παντί πράγματι ας γνωρίζωνται τα ζητήματά σας προς τον Θεόν μετ' ευχαριστίας διά της προσευχής και της δεήσεως. Και η ειρήνη του Θεού, η υπερέχουσα πάντα νούν, θέλει διαφυλάξει τας καρδίας σας και τα διανοήματά σας διά του Ιησού Χριστού»
Πίεση
Δεν είναι και τόσο ευχάριστη αυτή η λέξη, πόσο μάλλον όταν είναι εμπειρία στη ζωή! Μακάρι να μπορούσα να υποσχεθώ στον καθένα ότι ποτέ δεν θα αισθανθεί πίεση ή δεν θα περάσει πειρασμούς και δυσκολίες.
Σαν δούλος του Κυρίου, πρέπει να σας πω ότι θ' αντιμετωπίσετε δυσκολίες. «διά πολλών θλίψεων πρέπει να εισέλθωμεν εις την βασιλείαν του Θεού» (Πράξ.ιδ:22).
Πολλές φορές, οι Χριστιανοί, όταν έχουν δυσκολίες, νομίζουν ότι βρίσκονται έξω από το θέλημα του Θεού. Αν ο διωγμός, ο πειρασμός, η δυσκολία, η πίεση, η δοκιμασία είναι σημείο ότι κάποιος είναι έξω απ' το θέλημα του Θεού, τότε ο απόστολος Παύλος ποτέ δεν ήταν μέσα στο θέλημα του Θεού γιατί πολύ συχνά είχε τέτοιες εμπειρίες. Όταν πήγαινε σε κάποια πόλη για να κηρύξει, δεν τον ρωτούσαν σε ποιο ξενοδοχείο μένει, αλλά σε ποια φυλακή!
Αν θέλουμε να ζήσουμε σωστά τη χριστιανική μας ζωή, θα πρέπει ν' αντιμετωπίσουμε πιέσεις. Δεν θα ωφελούσε σε τίποτα αν βάζαμε το κεφάλι στην άμμο όπως η στρουθοκάμηλος και να προφασιζόμαστε ότι δεν συμβαίνει τίποτα.
Αν είμαστε αναγεννημένοι, είμαστε μέσα στον κόσμο όσο κανείς άλλος. Έχουμε όμως τον αντίδικό μας, το διάβολο, που η Βίβλος λέει ότι «περιέρχεται ως λέων ωρυόμενος ζητών τίνα να καταπίη» (Α' Πετρ.ε:8). Όταν ένα λιοντάρι βρυχάται, είναι ώρα για να φάει και ο διάβολος θα το ήθελε πολύ αυτό για μας! Έτσι, αν θέλουμε να ζήσουμε σωστά σαν Χριστιανοί, θα έχουμε και πρέπει ν' αντιμετωπίσουμε πιέσεις. Πιεζόμαστε από τον κόσμο, πιεζόμαστε από τη σάρκα μας, πιεζόμαστε από το διάβολο.
Όλοι, αλλά ιδιαίτερα οι νέοι είναι αυτοί που πιέζονται περισσότερο απ' το φρόνημα του κόσμου προκειμένου να τα παρατήσουν και να επιστρέψουν, να συρθούν εις τα οπίσω (Εβρ.ι:38). Και σαν να μην έφτανε αυτό, έχουμε ν' αντιμετωπίσουμε την ίδια μας τη σάρκα που επιθυμεί αντίθετα από το πνεύμα (Ρωμ.ζ:24,25 & η:1-8). Πολλές το πνεύμα μας θέλει να προσευχηθεί, αλλά η σάρκα μας θέλει να κοιμηθεί. Πολλές φορές το πνεύμα σου σε διεγείρει να πας στην εκκλησία, να βρεθείς με τους αδελφούς, αλλά η σάρκα θέλει άλλα πράγματα.
Η πίεση που δεχόμαστε από τη σάρκα μας, τον κόσμο ή τον διάβολο, μπορεί να γίνει ένα εμπόδιο, αλλά κι ένα σκαλοπάτι για μια καινούρια αρχή κι αυτό εξαρτάται από το πώς βλέπουμε τα πράγματα!
Ζώντας σε μια πόλη σαν την Αθήνα, χάνεσαι ανάμεσα στις τεράστιες πολυκατοικίες, τους στενούς δρόμους, τα πολλά αυτοκίνητα. Όταν όμως ανέβεις σ' ένα αεροπλάνο και δεις αυτή την πόλη από ένα τέτοιο ύψος, όλα φαίνονται τόσο μικρά! Οι πιέσεις που αντιμετωπίζουμε πολλές φορές μπορεί να φαίνονται σαν αμετακίνητα βουνά, μέχρι ν' αλλάξουμε στάση και θέση. Πώς γίνεται αυτό;
Παρουσία
Το θέμα δεν είναι τι θα κάνω εγώ ή εσύ μ' αυτή την πίεση! Το θέμα είναι ότι αν είσαι Χριστιανός, αν είσαι αναγεννημένος, αν είσαι πλυμένος με το αίμα του Αρνίου, τότε δεν είσαι μόνος σου!
Υπάρχει μια παρουσία, μια δύναμη, ένα πρόσωπο μέσα σου και δεν είναι δική ΣΟΥ η πίεση, αλλά δική ΣΑΣ, μαζί. Δεν είναι λοιπόν το τι θα κάνω εγώ, αλλά το τι θα κάνουμε κι αυτό αλλάζει τελείως τα πράγματα!
Πρέπει ν' αναγνωρίσουμε την πίεση, αλλά δεν πρέπει να μείνουμε εκεί, ταυτόχρονα πρέπει να δεχτούμε την ύπαρξη αυτής της παρουσίας μέσα μας!
Η Αγία Γραφή λέει ότι ο Ιησούς που είναι μέσα μας είναι η ελπίδα της δόξας (Κολ.α:27) κι ακόμα ότι «εν αυτώ ζώμεν και κινούμεθα και υπάρχομεν» (Πράξ.ιζ:28).
Ο γιος μου όταν ήταν μικρός, πολλές φορές τα βράδια φοβόταν ενώ ήταν ξαπλωμένος για να κοιμηθεί. Αυτό που τον φόβιζε ήταν το σκοτάδι, αλλά δεν ήταν ανάγκη να πάω και ν' ανάψω το φως. Αρκούσε να ξαπλώσω μαζί του, με το φως κλειστό κι όλα ήταν εντάξει. Στην πραγματικότητα το πρόβλημα δεν ήταν το σκοτάδι, αλλά ότι το αντιμετώπιζε μόνος του. Το ίδιο συμβαίνει και σ' εμάς, το πρόβλημα δεν είναι τόσο η πίεση που δεχόμαστε από τη σάρκα, τον κόσμο ή τον διάβολο, αλλά ότι το αντιμετωπίζουμε μόνοι μας.
Όμως δεν είναι έτσι, έχουμε μια παρουσία, τον ίδιο τον Κύριο Ιησού Χριστό που κατοικεί μέσα μας!
Ας μην ξαναμιλήσουμε λοιπόν για προσωπική πίεση!
Η πίεση λέει «θα χάσεις», ο Θεός λέει «θα κερδίσεις» κι εμείς διαλέγουμε τι θα δεχτούμε!
Προσευχή
Στο εδάφιο που αναφέραμε στην αρχή, ο απόστολος Παύλος λεει: «Μη μεριμνάτε περί μηδενός αλλ' εν παντί πράγματι ας γνωρίζωνται τα ζητήματά σας προς τον Θεόν μετ' ευχαριστίας διά της προσευχής και της δεήσεως».
Αυτός είναι ο ζωντανός και ενεργός λόγος του Θεού, που μπορεί να ενεργήσει και να εργαστεί μέσα σου τώρα, αύριο, στη δουλειά σου, στο σπίτι σου, στο σχολείο σου. Είναι ό,τι πιο αληθινό υπάρχει στον κόσμο, ο λόγος του Θεού!
Μπορεί να έχουμε πιέσεις στη χριστιανική μας ζωή, όμως έχουμε και την παρουσία του Θεού η οποία αποδεσμεύεται στην προσευχή. Ο λόγος του Θεού λεει: «Μη μεριμνάτε περί μηδενός», αλλά κάποιος μπορεί να πει: «Μα αν δεν μεριμνώ, αν δεν στεναχωριέμαι για κάτι που μου συμβαίνει, τότε τι να κάνω;» Η απάντηση είναι «να προσεύχεσαι»!
Αυτό το όρος, αυτή η πίεση, μας τραβάει τόσο πολύ την προσοχή, σαν να ήταν ένα πολύτιμο διαμάντι που δεν θέλουμε να το χάσουμε. Πολλές φορές δεν φτάνει αυτό, αλλά αρχίζουμε να το κοιτάμε απ' όλες τις πλευρές του και να σκεφτόμαστε, να κάνουμε σχέδια σπαταλώντας τόσο χρόνο μαζί του, ενώ την ίδια στιγμή, ο απόστολος Παύλος λεει ότι θα μπορούσαμε να προσευχόμαστε. Είναι αδύνατον να στεναχωριέσαι και να προσεύχεσαι ταυτόχρονα! Πρέπει να διαλέξεις το ένα ή το άλλο.
Αντιμετώπισε τις πιέσεις της ζωής με την παρουσία του Θεού και αποδέσμευσε αυτή την παρουσία στην προσευχή. Μπορεί να πεις, «το έχω δοκιμάσει πολλές φορές. Κάθε φορά που είχα πρόβλημα, προσευχήθηκα αρκετά αλλά δεν έγινε τίποτα». Όμως, μήπως στεναχωριόμαστε περισσότερη ώρα απ' όση προσευχόμαστε; Αν είναι έτσι, αν αφήνουμε τη στεναχώρια να μας κατέχει για ώρες, τότε γιατί δεν προσευχόμαστε για ώρες;
Πόση ώρα πρέπει να προσευχόμαστε; Μέχρι να πάρουμε την απάντηση! Πώς ξέρεις ότι έχεις φάει αρκετά; Όταν το στομάχι γεμίσει. Πότε πρέπει να τελειώσει η προσευχή; Όταν φύγει το βάρος! Όταν φύγει η μέριμνα, η φροντίδα, το άγχος.
Κάποιος είπε ότι οι Χριστιανοί συνήθως σταματούν να προσεύχονται 5 λεπτά γρηγορότερα απ' ότι πρέπει μέχρι να πάρουν την απάντηση απ' τον Κύριο. Αξίζει να προσευχόμαστε, όμως πόσο πρέπει να προσευχόμαστε;
Δοξολογία
Δοξολογία, είναι η γλώσσα της πίστης. Υπάρχει ώρα προσευχής και υπάρχει ώρα δοξολογίας. Ο απόστολος Παύλος και ο Σίλας ήταν στη φυλακή επειδή έκαναν το θέλημα του Θεού και η Γραφή λέει ότι «κατά δε το μεσονύκτιον ο Παύλος και ο Σίλας προσευχόμενοι ύμνουν τον Θεόν» (Πράξ.ις:25). Δεν λεει ότι πονούσαν, ή ότι παραπονιόταν, ότι στεναχωριόταν, ότι μουρμούριζαν, ή ότι ήθελαν να τα παρατήσουν και να γυρίσουν στον κόσμο. Μπορεί να ήταν κάτω από πίεση, αλλά βρισκόταν μέσα στην παρουσία του Ιησού Χριστού, προσευχόμενοι, μέχρι που έσπασε το εμπόδιο, η πίεση και άρχισαν να δοξάζουν το Θεό. Προσευχόμαστε λοιπόν, μέχρι η προσευχή μας να καταλήξει σε δοξολογία του προσώπου του Θεού.
Όταν αντιμετωπίζουμε μια πίεση στη ζωή μας, απ' όπου κι αν προέρχεται - σάρκα, κόσμος, διάβολος - αναγνωρίζοντας ότι δεν είμαστε μόνοι μας, αλλά ότι ο Κύριος Ιησούς είναι πάντοτε μαζί μας και προσευχόμενοι αφήνοντας τη γλώσσα της προσευχής να ρέει από μέσα μας, το 'Αγιο Πνεύμα θα μας ικανώσει να προσευχηθούμε κατά το θέλημα του Θεού και τότε ξέρουμε ότι «αύτη είναι η παρρησία την οποίαν έχομεν προς αυτόν, ότι, εάν ζητώμεν τι κατά το θέλημα αυτού, ακούει ημάς» (Α' Ιωάν.ε:14). Το 'Αγιο Πνεύμα ποτέ δεν θα σε οδηγήσει να προσευχηθείς λάθος, αλλά πάντοτε σύμφωνα με το θέλημα Αυτού.
Έτσι, έρχεται μια στιγμή στην προσευχή που το βάρος φεύγει και το δώρο της πίστης πέφτει μέσα στην ψυχή!
Ειρήνη
Τι γίνεται μετά την προσευχή και τη δοξολογία; Στη Φιλιπ.δ:7 διαβάσαμε ότι "Και η ειρήνη του Θεού, η υπερέχουσα πάντα νουν, θέλει διαφυλάξει τας καρδίας σας και τα διανοήματά σας διά του Ιησού Χριστού».
Θα πει κανείς: «Αυτό ακριβώς θέλω»!! Την ειρήνη του Θεού!! Δεν θέλω πιέσεις, δεν θέλω δυσκολίες, δεν θέλω τα προβλήματα!
Εδώ υπάρχει μια αλήθεια: Δεν χρειάζεται να πιστεύουμε στις δυσκολίες για να έρθουν, ο διάβολος θα τις φέρει έτσι κι αλλιώς. Δεν υπάρχει εκλογή σ' αυτό το θέμα, αυτό που μπορούμε να διαλέξουμε είναι το τι θα κάνουμε με τις δυσκολίες. Δεν μπορούμε ν' απολαύσουμε το 7ο εδάφιο του τέταρτου κεφαλαίου της προς Φιλιππησίους επιστολής, χωρίς το 6ο. Η ειρήνη του Χριστού θα διαφυλάξει την καρδιά και τα διανοήματά μας, όταν εμείς πιεζόμενοι έρθουμε μπροστά στον Κύριο, αρχίσουμε να Τον ευχαριστούμε προσευχόμενοι, μέχρι να σπάσει το φράγμα και η καρδιά πλημμυρίσει από δοξολογία. Θαυμαστή εμπειρία!
Το εδάφιο που εξετάζουμε δεν εννοεί να έχουμε ειρήνη με το Θεό, αλλά την ειρήνη του Θεού. Έχουμε ειρήνη με το Θεό απ΄ τη στιγμή που δεχόμαστε δια πίστεως το έργο του Χριστού πάνω στο σταυρό, μετανοούμε για τις αμαρτίες μας, βαπτιζόμαστε στο όνομα του Ιησού Χριστού κι ο Θεός μας σφραγίζει με το Πνεύμα Του. Την ειρήνη του Θεού όμως, την αποκτούμε μέσα από την κοινωνία και την ενότητα με το πρόσωπό Του.
Δύναμη
Όταν ζούμε σύμφωνα με τα παραπάνω, τότε μπορούμε να πούμε σαν τον Πέτρο: «Αργύριον και χρυσίον εγώ δεν έχω αλλ' ότι έχω τούτο σοί δίδω. Εν τω ονόματι του Ιησού Χριστού του Ναζωραίου, σηκώθητι και περιπάτει» (Πράξ.γ:6). Ο Πέτρος πήγαινε να προσευχηθεί. Ήταν κι αυτός άνθρωπος που αντιμετώπιζε πιέσεις, όπως κι ο απόστολος Παύλος και ο απόστολος Ιάκωβος και ο Ιωάννης. Όμως πάντοτε θυμόταν ότι μέσα του κατοικεί ο Χριστός. Όταν προσευχόταν, άφηνε Αυτόν να προπορεύεται, ν' αντιμετωπίζει το πρόβλημα κι αυτός μετά έδινε δόξα στο Θεό.
Τι θα έκανες αν ήξερες ότι αύριο θα σε εκτελέσουν; Ο απόστολος Πέτρος κοιμόταν (Πράξ.ιβ:6-8) κι αυτό είναι η ειρήνη του Χριστού στην πράξη - πράξεις των αποστόλων! Αυτή η ειρήνη έχει σαν αποτέλεσμα να μιλήσεις το λόγο και να κάνεις τα έργα του Θεού.
Πολλές φορές, όταν βρεθούμε ξαφνικά μπροστά σε μια δαιμονική δύναμη, είναι πολύ αργά για να προσευχηθούμε. Γι' αυτό πρέπει πάντοτε να είμαστε γεμάτοι από προσευχή, να έχουμε αποθέματα μέσα μας.
Προμήθεια
Ο απόστολος Παύλος μας υπόσχεται ότι ο Θεός ΜΑΣ, ότι Ο ΘΕΟΣ ΜΑΣ, «θέλει εκπληρώσει πάσαν χρείαν μας κατά τον πλούτον αυτού εν δόξη, διά Ιησού Χριστού» (Φιλιπ.δ:19).
Έτσι, αρχίζοντας από την πίεση και ακολουθώντας το σωστό δρόμο, μπορούμε να φτάσουμε στην προμήθεια. Η ανάγκη εκπληρώθηκε, το όρος μετακινήθηκε, το πρόβλημα λύθηκε, η ερώτηση απαντήθηκε, η πίεση αντιμετωπίστηκε, η θλίψη νικήθηκε, η μάχη κερδίσθηκε, η αρρώστια θεραπεύτηκε, τα δεσμά έσπασαν, η λύπη έφυγε!
Αν δεχτείς και πιστέψεις αυτές τις λέξεις, αφήνοντάς τις να ενεργήσουν στη ζωή σου δουλεύοντας πάνω σ' αυτές, σε πολύ λίγο χρόνο θα είσαι ένα τελείως καινούριο άτομο. Θα μιλάς διαφορετικά, θα φαίνεσαι διαφορετικός - ή, θα ενεργείς διαφορετικά, πράγματα στη ζωή σου θα αλλάξουν, στην οικογένειά σου, στο σχολείο σου, στη δουλειά σου, στην πόλη σου, στη χώρα σου, στον κόσμο όλο!
