Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2012

Ο υπομείνας έως Τέλους




Ο δέ υπομείνας έως τέλους, ούτος θέλει σωθή. (Ματθ.κδ:13)

Ένα πολύ σοβαρό γνώρισμα των ημερών μας είναι η άρνηση των ανθρώπων να ταπεινωθούν μπροστά στο Θεό και να αναγνωρίσουν τη δικαιοσύνη Του, αν και ταπεινώνονται καθημερινά από τα ίδια τους τα επιτεύγματα και την απόλυτη χρεοκοπία τους.

Τα αδιέξοδα στην εποχή μας είναι θεόρατα και η απελπισία όλων τόσο φανερή. Όμως ο άνθρωπος αν και αβοήθητος, προδομένος από τα ίδια του τα κατορθώματα, έχει αποστραφεί το Θεό και δεν θέλει να Τον αναγνωρίσει και να επιστρέψει σ' Αυτόν.

Ο ελεγχόμενος αυτός κόσμος μας από τις δυνάμεις της άρνησης του ανθρώπου και του Σατανά, νιώθει ενοχλημένος από την παρουσία των λυτρωμένων του Χριστού, που η χάρη του Θεού τους παρέλαβε «νεκρούς όντας» από τα χέρια της αμαρτίας και τους έκαμε «νέον κτίσμα». 
 

Οπωσδήποτε αυτοί δεν θα περάσουν καλά εδώ κάτω.

Η παρουσία τους ενοχλεί, προβληματίζει και είναι και επικίνδυνη, γιατί μπορεί να οδηγήσει κι άλλες ψυχές από το θάνατο στη ζωή.

Ήδη η πολεμική εναντίον της αγιότητας και της αλήθειας έχει ξεκινήσει από πολλές μεριές ταυτόχρονα. Κάποτε με τη μορφή ωμής εναντίω­σης στο άγιο και καθαρό, κάποτε με τη μορφή έντεχνα στημένης πλάνης με σκοπό να πλανήσει «ει δυνατόν τους εκλεκτούς».

Οπωσδήποτε σ' ένα κόσμο βαριά και προχωρημένα μολυσμένο, όπου η αμαρτία θα πληθύνει και η αγάπη των πολλών θα κρυώσει, θα είναι πολύ δύσκολο να επιβιώσει και να μείνει κανείς αμόλυντος και ακέραιος μέχρι τέλους.

Πράγματι στις μέρες μας χτυπιέται φοβερά το άγιο, το αγαθό. Ακόμα και μέσα στις εκκλησίες που στήθηκαν να λατρεύουν το ζωντανό Θεό, είναι πικρή διαπίστωση ότι το αγαθό και το άγιο υποχωρούν και αδυνατίζουν.

Στη θέση τους κάποια «πολλά υποσχόμενα» κοινωνικά συστήματα, μεταρρυθμίσεις, ανανεώσεις, επανεξετάσεις, προβάλλονται και σχεδιά­ζονται, ενώ ο Ιησούς είναι κλεισμένος απέξω και «κρούει τη θύρα».

Το παιχνίδι που ο Σατανάς έχει ξεκινήσει, τώρα φτάνει στο τέλος του. Είναι ολοφάνερο τούτο το σημείο, γιατί όλες οι εφεδρείες της ανομίας και της ασέβειας έχουν σχηματίσει ένα κράτος σκληρής και αδιαπέραστης άρνησης. Αποφασιστικό σημείο είναι το «αλάτι». Η δύναμη που αναστέλλει και συγκρατεί τη σήψη υποχωρεί και αδυνατίζει.
Δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια.

Ταυτόχρονα ο ίδιος ο Σατανάς πολεμάει μετωπικά με προσωπικές επιθέσεις τους γνήσιους πιστούς του Χριστού, αυτούς που αποτελούν πραγματικό κίνδυνο για τα σχέδιά του, αυτούς που τον «πρόδωσαν» επιστρέφοντας στο Θεό ταπεινωμένοι.

Τα πολιτικά συστήματα, η διεθνώς υποστηριζόμενη αθεΐα, τα εκπαιδευτικά συστή­ματα, το χάραγμα, ο ολοκληρωτισμός που ομοιόμορφα αγκαλιάζει σε διεθνή κλίμακα τον κόσμο μας, κάνουν τη ζωή του Χριστιανού εδώ κάτω στη γη πραγματικά βασανιστική και αβάσταχτη.

Η απάντηση του ουρανού οπωσδήποτε θα είναι άμεση και γεμάτη τρυφερότητα για τους λυτρωμένους του Χριστού. «Διότι θέλει είσθαι θλίψις μεγάλη, οποία δεν έγεινεν απ' αρχής κόσμου έως του νυν ουδέ θέλει γίνει. Και αν δεν συνετέμνοντο αι ημέραι εκείναι, δεν ήθελε σωθεί ουδεμία σαρξ. διά τους εκλεκτούς όμως θέλουσι συντμηθεί αι ημέραι εκείναι» (Ματθ.κδ:21,22).

Πράγματι, αν ο Θεός «βραδύνει» να απομα­κρύνει τους δικούς Του από τον κόσμο τούτο της φθοράς, τότε η επιστήμη, η τεχνολογία, οι κυβερνήσεις, τα συστήματα θα καταντήσουν τέρας, που θα απειλεί να καταπιεί κάθε ζωντανή ύπαρξη και να εξαφανίσει κάθε ίχνος ζωής.

Ο Θεός δεν θα έρθει να ιδρύσει έναν καλύτερο και σωστότερο πολιτι­σμό, πιο χαρούμενες και ωραιότερες συνθήκες ζωής, αλλά θα έρθει να πάρει τους δικούς Του από τον κόσμο της ανομίας, ώστε να ολοκληρώσει ο Σατανάς τα σχέδιά του ανενόχλητος στον κόσμο μας.

Είναι πολλές και δυνατές οι αποδείξεις πλέον ότι ζούμε στις τελευταίες μέρες, στις μέρες του τέλους. Τα γεγονότα εκεί οδηγούν, οι εξελίξεις προς τα εκεί μας προσανατολίζουν.

Για μας τους ανθρώπους του τέλους ένα και μοναδικό είναι το νόημα τούτων των μηνυμάτων. Η συνάντησή μας με τον Κύριο, η νέα Ιερουσαλήμ, η αιώνια ζωή με το Σωτήρα μας. Εκεί που μόνο καθαροί, ολόκληροι και αγιασμένοι θα ζήσουν. Και όποιος έχει αυτή την ελπίδα στην ψυχή του καθαρίζει τον εαυτό του, ώστε να είναι καθαρός καθώς Εκείνος είναι καθαρός.