Η τριαδική δήλωση
ότι ο Θεός είναι 3 πρόσωπα έρχεται σε άμεση αντίθεση με τις επαναλαμβανόμενες
διακηρύξεις της Βίβλου ότι ο Θεός είναι ΕΙΣ. (Δευτ.ς:4, Μαρκ.ιβ:29,32, Ρωμ.γ:30, Γαλ.γ:20)
Η Βίβλος πουθενά
δεν αναφέρει ότι ο Θεός είναι «τρεις», σε καμία περίπτωση. Οι τριαδικοί έχουν
προσθέσει την έννοια της Τριάδας ή της τριαδικής ενότητας σε ότι η Βίβλος μας
λέει για το Θεό, σε μια προσπάθεια να υποστηρίξουν τη θέση τους.
Ο λόγος του Θεού
μας προειδοποιεί να μην προσθέσουμε τίποτα (Δευτ.δ:2,
ιβ:32, Παρ.λ:6, Αποκ.κβ:18).
Η
διδασκαλία της Τριάδας οδηγεί σε παραλογισμό
Η έννοια των 3
προσώπων, τα οποία είναι ένας Θεός είναι λογικά αδύνατη. Αναπόφευκτα οδηγεί σε
ένα ή δύο συμπεράσματα που και τα δύο είναι απαράδεκτα, ακόμη και μεταξύ των
τριαδικών.
Κατ’ αρχήν, 3
ξεχωριστά πρόσωπα, το καθένα πλήρης και τέλειος Θεός από μόνος του, αποτελούν 3
θεούς, όχι ένα Θεό. Λογικά τότε, η θεωρία της Τριάδας είναι τριθεΐα.
Ακόμα το γεγονός
ότι προσπαθούν να προφυλαχτούν από την
κατηγορία του τριθεϊσμού λέγοντας «.... δεν είναι τρεις θεοί αλλά ένας Θεός»
είναι μία σιωπηρή παραδοχή ότι το λογικό συμπέρασμα - ακόμη κι αυτών που
διατύπωσαν το Σύμβολο της Πίστεως - είναι ότι αν υπάρχουν τρία πρόσωπα, τότε
υπάρχουν τρεις θεοί.
Λογικά, υπάρχει
μόνο μία εναλλακτική λύση στην κατανόηση της Τριάδας σαν τριθεΐα. Αν τρία
πρόσωπα δεν αποτελούν τρεις θεούς, τότε λογικά, καθένα απ’ αυτά τα τρία πρόσωπα
είναι το ένα τρίτο του Θεού.
Ο «Θεός»
τότε πρέπει να ορισθεί σαν Τριάδα τριών προσώπων και, κατά συνέπεια, κανένα από
τα πρόσωπα δεν μπορεί να ονομασθεί ξεχωριστά «Θεός», γιατί μόνο και τα τρία
πρόσωπα μαζί αποτελούν το σύνθετο σύνολο του «Θεού».
Οι τριαδικοί
απορρίπτουν και τα δύο αυτά λογικά συμπεράσματα και προβάλλουν ένα παράλογο.
Αναγκάζονται από το δόγμα τους να πιστεύουν δύο αντίθετες απόψεις ταυτόχρονα. Ο
Θεός είναι τρεις, ο Θεός είναι ένας. Φυσικά αυτό είναι αντίθετο με την λογική.
