Μάθημα 7
Η ΡΟΥΘ
Α. Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΡΟΥΘ
Μία απ’ τις πιο όμορφες ιστορίες μέσα στη Βίβλο είναι αυτή της Ρουθ. Αυτή η ιστορία συνέβη τον καιρό που κριτής ήταν ο Γεδεών. Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για εμάς επειδή φανερώνει τη γενεαλογία του Δαβίδ. Η Ρουθ ήταν η προγιαγιά του Δαβίδ, ο οποίος άρχισε να κυβερνά στη Χεβρών το 1010 π.Χ. Η τελευταία λέξη στο βιβλίο της Ρουθ είναι η λέξη Δαβίδ και αυτό φανερώνει τον κύριο σκοπό του βιβλίου.
Η ιστορία της Ρουθ είναι μία όμορφη εικόνα θεοσεβούς ζωής και πώς αμείβεται η αγνή και αληθινή πίστη. Επίσης, αυτό το βιβλίο εικονογραφεί πολλά Εβραϊκά έθιμα εκείνης της εποχής: το θερισμό, το σύστημα της μοιρασιάς της γης των Εβραίων, την διατήρηση των οικογενειακών δικαιωμάτων κι επίσης πώς αλλοεθνείς μπορούσαν ν’ αλλάξουν και να γνωρίσουν το Θεό.
Ένα από τα σημαντικά σημεία στην ιστορία είναι ότι η Ρουθ, μια Εθνική, παντρεύτηκε μέσα σε μια Εβραϊκή οικογένεια, και απ’ αυτό το γεγονός, μπήκε μέσα στο γενεαλογικό δέντρο του Δαβίδ. Μέσα απ’ αυτή την αλήθεια όλα τα έθνη έχουν ευλογηθεί. Είναι επίσης ενδιαφέρον να συγκρίνουμε τη Ρουθ με το βιβλίο της Εσθήρ, το μόνο άλλο βιβλίο που ονομάστηκε με γυναικείο όνομα. Η Εσθήρ, μια Εβραία, παντρεύτηκε ένα εθνικό μονάρχη κι έφερε ελευθερία στο Ιουδαϊκό έθνος.
Η ιστορία της Ρουθ αρχίζει με την Ισραηλιτική οικογένεια του Ελιμέλεχ και της Ναομί που μετακόμισαν από την Βηθλεέμ στη γη Μωάβ σε περίοδο πείνας. Στη γη Μωάβ, ο Ελιμέλεχ πέθανε, αφήνοντας την γυναίκα του, τη Ναομί, και τους δύο γιους της, Μααλών και Χελαιών. Η Ρουθ παντρεύτηκε τον Μααλών και μια άλλη Μωαβίτισα, η Ορφά παντρεύτηκε τον Χελαιών. Μετά οι δύο γιοι πέθαναν, αφήνοντας τις τρεις γυναίκες χήρες. Η Ναομί άκουσε ότι υπήρχε τροφή στη Βηθλεέμ κι αποφάσισε να επιστρέψει πίσω στο σπίτι της. Επέμεινε οι δύο της κόρες να μείνουν στη γη Μωάβ. Η Ορφά συμφώνησε να μείνει, αλλά η Ρουθ συνέχισε με τη Ναομί και ορκίστηκε ποτέ να μην την αφήσει και να δεχτεί το λαό της σαν δικό της.
Αυτή η έκφραση της αγάπης και αφοσίωσης της Ρουθ αναφέρεται στο α:16-17:
«Μη με ανάγκαζε να σε αφήσω, δια να αναχωρήσω απ΄ όπισθεν σου...παρά τον θάνατο χωρίση εμέ από σου».
Β. Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ
Η Ναομί, συνοδευόμενη από τη Ρουθ, επιστρέφει στη Βηθλεέμ στην αρχή του θερισμού των κριθών. Ήταν απελπισμένες, φτάνοντας στο σπίτι χωρίς να έχουν τίποτα. Όταν οι άνθρωποι της πόλης καλωσόρισαν τη Ναομί, εκείνη είπε, «Μη με ονομάζετε Ναομί ονομάζετέ με Μαρά...και κενήν επανήγαγέ με ο Κύριος» (Ρουθ α:20-21).
Το όμορφο κομμάτι αυτής της εικόνας είναι η πιστότητα της Ρουθ στην πεθεράς της, η αφοσίωση και η αγάπη της σ’ εκείνη, αυτή την περίοδο της μεγάλης ανάγκης και απόγνωσης.
Γ. Η ΡΟΥΘ ΣΤΑΧΥΟΛΟΓΕΙ ΣΤΑ ΧΩΡΑΦΙΑ
Λευιτ.ιθ:9-10 «Και όταν θερίζητε τον θερισμό της γης σας, δεν θέλεις θερίσει ολοκλήρως τας άκρας του αγρού σου, και τα αποπίπτοντα του θερισμού σου δεν θέλεις συλλέξει. Και τον αμπελώνα σου δεν θέλεις επανατρυγήσει, ούτε τας ρώγας του αμπελώνος σου θέλεις συλλέξει εις τον πτωχόν και εις τον ξένον θέλεις αφήσει αυτάς. Εγώ είμαι ο Κύριος ο Θεός σας».
Σ’ αυτό το κομμάτι της Γραφής ο Κύριος διατάζει τον Ισραήλ ν’ αφήνει λίγη απ’ τη σοδειά του στα χωράφια, να σταχυολογούν οι ξένοι και οι φτωχοί. Η Ναομί και η Ρουθ ήταν φτωχές, έτσι η Ρουθ χρησιμοποίησε αυτή την εντολή του Θεού. Καθώς ήταν ο θερισμός των κριθών, η Ρουθ σταχυολογούσε στα χωράφια. Έτυχε να βρίσκεται στα χωράφια του Βοόζ, ενός πλούσιου συγγενή του Ελιμέλεχ. Ο Βοόζ άκουσε για την καλοσύνη που έδειξε στη Ναομί και παράγγειλε στους εργάτες του να φροντίσουν ώστε η Ρουθ να τύχει ιδιαίτερης εύνοιας και ευγένειας καθώς θα σταχυολογεί στα χωράφια του.
Δ. Ο ΓΑΜΟΣ ΤΗΣ ΡΟΥΘ ΜΕ ΤΟΝ ΒΟΟΖ
Το τρίτο και τέταρτο κεφάλαιο του βιβλίου αποκαλύπτουν πολλά ήθη και έθιμα της εποχής εκείνης. Μαθαίνουμε αρκετά για το θέμα της ανάστησης σπέρματος από τον συγγενή. Όταν η Ναομί έμαθε ότι ο Βοόζ θα αλώνιζε το κριθάρι του και ότι θα γινόταν μια γιορτή σχετικά με το θερισμό, συμβούλευσε τη νύφη της να πάει και να ξαπλώσει στα πόδια του Βοόζ. Η Ρουθ υπάκουσε. Όταν ο Βοόζ ανακάλυψε τη Ρουθ να είναι ξαπλωμένη στα πόδια του, αναγνώρισε το καθήκον της συγγενείας, και την έστειλε πίσω στο σπίτι με έξη αγκαλιές κριθάρι. Την επόμενη μέρα κάλεσε τον πιο κοντινό συγγενή, ο οποίος είχε το πρώτο δικαίωμα να αγοράσει τον αγρό της Ναομί και να παντρευτεί την Ρουθ. Όταν αυτός ο συγγενής αρνήθηκε τα δικαιώματα του, ο Βοόζ ήταν ελεύθερος ν’ αγοράσει τον αγρό και να παντρευτεί τη Ρουθ.
Ε. Η ΓΕΝΕΑΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΔΑΒΙΔ
Το βιβλίο της Ρουθ μας δείχνει πώς μια εθνική γυναίκα έγινε πρόγονος του Ιησού Χριστού. Όταν ο Βοόζ παντρεύτηκε την Ρουθ, απέκτησαν έναν γιο που τον ονόμασαν Οβίδ. Ήταν ο πατέρας του Ιεσσαί, που ήταν ο πατέρας του Δαβίδ. Πρέπει να σημειωθεί ότι ο πατέρας του Βοόζ ήταν ο Σαλμών και η μητέρα του ήταν η Ραάβ, η πόρνη. Το γεγονός ότι ο Δαβίδ καταγόταν από την Ρουθ και την Ραάβ έχει πολύ σημασία καθώς το αντιστοιχούμε με τον Ιησού Χριστό που πήρε μια εθνική για γυναίκα Του - την εκκλησία.
