δεν είναι ούτος ο τέκτων, ο υιός της Μαρίας, αδελφός δε του Ιακώβου και Ιωσή και Ιούδα και Σίμωνος; και δεν είναι αι αδελφαί αυτού ενταύθα παρ' ημίν; Και εσκανδαλίζοντο εν αυτώ. (Μάρκος ς:3)
«Οι σκανδαλιζόμενοι εν αυτώ» υπάρχουν και σήμερα και δεν θέλουν να καταλάβουν!
αδελφός (αρσενικό)
· το αρσενικό πρόσωπο, με το οποίο κάποιος έχει κοινούς και τους δύο ή μόνο τον ένα γονέα
· ο μεγάλος μου αδελφός, ετεροθαλείς αδελφοί
· ο άνθρωπος με τον οποίο κάποιος συνδέεται με δεσμούς αλληλεγγύης και στενής φιλίας
· μου έχει σταθεί περισσότερο κι από αδελφός
· συνοδευτικό του ονόματος μοναχού
· οχ, αδελφέ!: έκφραση που δηλώνει αδιαφορία κι έλλειψη διάθεσης
αδελφός ο πληθ. και αδέλφια θηλ. αδελφή αυτός που γεννήθηκε από τους ίδιους γονείς ή μόνο από τον ίδιο πατέρα ή την ίδια μητέρα.
Ο Θεός λέει ότι ο Ιησούς είχε αδελφούς και αδελφές με την κοινή έννοια των λέξεων.
Η Μαρία, η μητέρα του Ιησού δεν είναι «Θεοτόκος» γιατί ο Θεός δεν γεννιέται.
Δεν είναι «αειπάρθενος» γιατί γέννησε πολλά παιδιά.
(Αλλά και μόνο ένα να είχε γεννήσει δεν μπορεί να συνεχίσει να είναι παρθένα, εκτός αν γέννησε με καισαρική, που ξέρουμε ότι δεν έγινε έτσι!).
Βέβαια, αν η Μαρία δεν είναι αειπάρθενος, κατασυντρίβεται η λατρεία της «Παναγίας», όταν ο Θεός είναι απλά Άγιος!
Όσοι προσπαθούν με σοφίσματα να αλλοιώσουν την αλήθεια, και μιλάνε για «αειπαρθενία» της Μαρίας, έχουν μεγάλο πρόβλημα από την έλλειψη αποδεικτικών στοιχείων στην Καινή Διαθήκη.
Ο απόστολος Παύλος ποτέ δεν μιλά για παρθενική σύλληψη. Το μόνο που μαθαίνουμε απ’ αυτόν είναι ότι ο Ιησούς είχε μια Εβραία μητέρα. Οι λίγες αναφορές των ευαγγελίων στην οικογένεια του Ιησού, στις αναφορές της δημόσιας ζωής Του, τον περιγράφουν σαν γιο του Ιωσήφ και της Μαρίας, που είχαν ακόμα τέσσερις γιους και μερικές κόρες.
Ο Ιάκωβος, ο επικεφαλής της εκκλησίας της Ιερουσαλήμ, ονομάζεται «ο αδελφός του Κυρίου» και «ο αδελφός του Ιησού του επονομαζόμενου Χριστού» από τον απόστολο Παύλο και το σύγχρονο Ιουδαίο ιστορικό Ιώσηπο.
Πέρα από τις αφηγήσεις της νηπιακής ηλικίας, ουδέποτε αναφέρεται ότι ο Ιησούς δεν ήταν ο πραγματικός γιος του Ιωσήφ και κανονικότατος αδελφός του Ιακώβου, του Ιωσή, του Σίμωνα και του Ιούδα. Η Καινή Διαθήκη δεν αναφέρει πουθενά ότι η Μαρία παρέμεινε παρθένα.
Στην πραγματικότητα, ο Ματθαίος φαίνεται να αναιρεί πιθανές πονηρές υπόνοιες, όταν αναφέρει (α:25) ότι ο Ιωσήφ «δεν εγνώριζεν αυτήν, εωσού εγέννησε τον υιόν αυτής τον πρωτότοκον».
Η λέξη «πρωτότοκος» έχει την έννοια και άλλων αδελφών που ακολούθησαν, αλλιώς θα ονομαζόταν «μονογενής», κάτι που ο Λουκάς αναφέρει στο ευαγγέλιο του σε δύο μέρη: Λουκ.ζ:12 όπου ο Ιησούς ανάστησε τον «μονογενή» γιο της χήρας και στο κεφάλαιο η:42, όπου πάλι ανάστησε τη «μονογενή» θυγατέρα του Ιάειρου.
Ο Λουκάς λοιπόν ξέρει τη διαφορά των δύο όρων και χρησιμοποιεί τον καθένα ανάλογα, δεν ονομάζει τον Ιησού «μονογενή», αλλά πρωτότοκο γιο της Μαρίας.
Στον Ψαλμό ξθ:8 μιλάει προφητικά ο Ιησούς: «Ξένος έγεινα εις τους αδελφούς μου, και αλλογενής εις τους υιούς της μητρός μου»!!! Άρα, η μητέρα Του είχε κι άλλους γιους!
Αν ψάξουμε τα εγκυρότερα λεξικά σχετικά με τη λέξη έως (ου), θα δούμε:
1) Μέγα Λεξικό της Ελληνικής γλώσσης του Δημητράκου:
α. Αναφορικόν μόριον δηλούν το χρονικόν σημείον, μέχρις ού ενέργεια τις προχωρεί, εν σχέσει προς το τέλος της ενεργείας (μέχρι) ή προς τη συνέχειαν αυτής (εν’ όσο, εφ’ όσον).
β. Μετ’ επιρρήματος χρόνου και τόπου: ΕΩΣ ΟΤΕ, μέχρι του χρόνου, καθ’ όν, μετ’ οριστικής. Παραδείγματα: Ξενοφ. κπς, Ι, 25, “έως ότε παρ’ ημών απήει”. Απ’ το Ματθ. α:25: “Ουκ εγίγνωσκεν αυτήν έως ού έτεκεν τον υιόν αυτής” και Λουκ. ιβ:59: “Ου μη εξέλθης εκείθεν έως ού και το έσχατον λεπτόν αποδώς”.
2) Μέγα Λεξικό της Ελληνικής γλώσσης των H. Liddel - R. Scott, τόμος 2ος:
Αναφορικόν μόριον εν χρήσει ως το Λατινικόν “donec, dum”, προς έκφρασιν του χρονικού σημείου μέχρις ού ενέργειά τις προχωρεί ή εν σχέσει προς το τέλος ενεργείας, μέχρις, έως ή προς την συνέχειαν αυτής, ενόσω, ενώ, μέχρις, έως.
3) Μεγάλη Ελληνική εγκυκλοπαίδεια “ΠΥΡΣΟΣ’:
Ως επίρρημα, εφ’ όσον χρόνον, έως ότου, μέχρι. Μετά γενικής ή αιτιατικής, από το πρωί έως το βράδυ, έως την άνοιξη, θα σε περιμένω έως αύριο, έως του χρόνου. Τοπικώς, απ’ εδώ έως εκεί, ανέβηκε ως την κορυφήν, έφθασε ως την παραλία. Έως να, έως να έρθω.
4) Λεξικό της Αρχαίας ελληνικής γλώσσης του Ι. Σταματάκου:
Ως χρονικός σύνδεσμος έχει την έννοια του εν’ όσο, εν’ ώ, εφ’ όσον, άχρι, μέχρι, έως ότου, ως, όπως ίνα, ίνα δια να, ώστε. Ως επίρρημα έχει την έννοια του έως ότε, έως ού. Εδώ, επίσης, η έννοια που αποδίδεται είναι η ίδια, μέχρι, έως ότου.
5) Εγκυκλοπαιδικό λεξικό “ΠΑΠΥΡΟΣ”:
Επίρρημα. Συναντάται και σαν ώς, μέχρι και, κοινώς ίσαμε. Ως χρονικός σύνδεσμος έως ότου, έως να, μέχρι. Εδώ πάλι, είτε ως επίρρημα, είτε ως χρονικός σύνδεσμος η έννοια του είναι η ίδια, ίσαμε, έως ότου, έως να, μέχρι.
6) Εγκυκλοπαίδεια “ΠΑΠΥΡΟΣ-ΛΑΡΟΥΣ”:
Επί χρόνου δηλοί το σημείο μέχρι του οποίου προχωρεί ενέργεια τις εν σχέσει προς το τέλος ή τη συνέχεια αυτής, μέχρι, ίσαμε.
Δες κι εδώ
Δες κι εδώ
Κατά συνέπεια, ο ευαγγελιστής Ματθαίος όταν γράφει με την έμπνευση του Αγίου Πνεύματος “...και δεν εγνώρισεν αυτήν έως ού εγέννησεν του υιόν αυτής ...” αυτό σημαίνει πολύ καθαρά ότι ο Ιωσήφ δεν είχε σχέσεις με τη Μαριάμ απ’ τη στιγμή που την αρραβωνιάστηκε έως ότου γέννησε το Σωτήρα μας Ιησού Χριστό.
Η αρχαιότερη πηγή της αειπαρθενίας της Μαρίας είναι το θρυλικό απόκρυφο πρωτοευαγγέλιο του Ιακώβου, ένα κατασκεύασμα που εξαιτίας των χονδροειδών ανακριβειών που περιέχει, δεν εμπνέει καμία εμπιστοσύνη στις πληροφορίες του. Στα τέλη του δεύτερου αιώνα, κάποιος μη Εβραίος συγγραφέας έγραψε ότι ο Ιωσήφ ήταν γέρος, χήρος που τα παιδιά του από προηγούμενο γάμο ήταν γνωστά σαν αδελφοί και αδελφές του Ιησού.
Το δόγμα της αειπαρθενίας βασίζεται στις αναφορές του Ματθαίου και του Λουκά. Ο Μάρκος και ο Ιωάννης αγνοούν την παιδική ηλικία του Ιησού. Αλλά, ούτε ο Ματθαίος ούτε ο Λουκάς δεν δείχνουν κάποια ιδιαίτερη ευαισθησία στις αναφορές της δημόσιας ζωής του Ιησού σχετικά με τις λεπτομέρειες που αναφέρονται για τη γέννησή Του.
Στο Λουκά, η παρθενική σύλληψη ανακοινώθηκε στην κοπέλα που θα παντρευόταν τον Ιωσήφ. Η Μαρία βρισκόταν σε αμηχανία. Πως θα μπορούσε να γίνει μητέρα πριν συνευρεθούν με τον άντρα της;
Κάποιος μπορεί να αναρωτηθεί αν η απορία της για το αποτέλεσμα προερχόταν από τη γνώση ότι δεν είχε φτάσει στην ηλικία της εφηβείας, δεν ήταν ακόμη έτοιμη για μητρότητα. Στην εβραϊκή γλώσσα, παρθένα, θα μπορούσε να σημαίνει ένα κορίτσι πολύ ανώριμο για να συλλάβει φυσικά. Ο άγγελος, στην απάντησή του, φαίνεται να υποστηρίζει ότι ο Θεός θα μπορούσε να επιτρέψει στην προ-εφηβική Μαρία να συλλάβει ακριβώς όπως είχε κάνει να μείνει έγκυος η Ελισάβετ μετά την εμμηνόπαυση. Και πάλι, για τους Εβραίους, μια παντρεμένη γυναίκα μετά την ηλικία τεκνοποίησης λογιζόταν παρθένος για δεύτερη φορά.
Σε ορισμένα αρχαία ελληνικά, λατινικά και αραμαϊκά χειρόγραφα, ο Ματθαίος υποστηρίζει συγκεκριμένα την πατρότητα του Ιωσήφ: «Ιακώβ δε εγέννησε Ιωσήφ, και ο Ιωσήφ, τον οποίο η παρθένος είχε αρραβωνιαστεί, γέννησε τον Ιησού». Έτσι το έβλεπε και η αρχαία εβραϊκή-χριστιανική κοινότητα των Εβιονιτών.
Τελικά, εχθρικά εβραϊκά και ειδωλολατρικά κουτσομπολιά, λένε πως ο Ιησούς συνελήφθη εκτός γάμου, και ότι ο πατέρας του ήταν ο Πάνθηρ, ένας Ρωμαίος στρατιώτης. Αυτή η θεωρία ακούγεται συχνά στις φεμινιστικές ερμηνείες των Ευαγγελίων.
Δες κι εδώ
