Πολύς κόσμος σήμερα, βλέποντας την αφροσύνη, την κακία, τη διαφθορά που επικρατεί στον κόσμο, απορεί και λέει, πώς είναι δυνατόν ο Θεός να δέχεται και να ανέχεται ένα τόσο άθλιο και χαλασμένο κόσμο, γιατί τον αφήνει να υπάρχει;
Υπάρχουν δύο σχετικά μέρη του λόγου του Θεού: το ένα είναι με τον Αβραάμ και το άλλο στον προφήτη Ιερεμία, που αναφέρονται στην κρίση του Θεού για την αμαρτία.
Το πρώτο είναι εκεί που ο Αβραάμ παζαρεύει με το Θεό για να σώσει την πόλη των Σοδόμων και ρωτάει αν υπάρχουν 50 δίκαιοι μέσα στην πόλη, θα την καταστρέψει; Η απάντηση του Θεού ήταν: όχι! Ο Αβραάμ κατεβάζει τον αριθμό των δίκαιων στους 20, στους 10, μα η απάντηση του Θεού είναι πάντοτε η ίδια. Αν υπήρχαν 10 δίκαιοι δεν θα κατέστρεφε την πόλη.
Το άλλο είναι από τον προφήτη Ιερεμία. Εκεί ο θεός λέει ότι αν σε μια πόλη είναι τρεις άνθρωποι και τους αναφέρει, δεν θα καταστρέψω την πόλη. Τα ονόματα αυτών των ανθρώπων είναι Μωυσής, Δανιήλ, Ιώβ κι ο Θεός λέει ότι θα τους βγάλει πρώτα έξω και μετά θα φέρει την κρίση και την καταστροφή.
Το όριο ασφάλειας και ανοχής του Θεού φαίνεται ότι είναι ανάμεσα στο τρία και το δέκα! Όμως που ακριβώς; Μήπως στο 4, στο 5;
Σήμερα η αμαρτία, η διαφθορά, η περιφρόνηση στο Θεό έχει φθάσει σε απροχώρητο σημείο. Παρόλα αυτά η τελική μεγάλη κρίση δεν έχει ξεσπάσει. Ο λόγος είναι ότι υπάρχουν πιστοί και δίκαιοι περισσότεροι από το όριο ασφάλειας που είναι οι τρεις άνθρωποι μέσα σε μια πόλη. Αυτό είναι βέβαιο, αλλά δυστυχώς, συνεχώς λιγοστεύουν για διάφορους λόγους. Άλλους τους παίρνει ο Κύριος, άλλοι χάνουν τη δύναμή τους κατά της σήψης σαν το χαλασμένο αλάτι. Όταν το όριο φτάσει εκεί που δεν πάει άλλο, ο Κύριος θα έρθει να πάρει τους εναπομείναντες και ο κόσμος θα παραδοθεί στην καταστροφή. Βαδίζουμε προς το τέλος!
Αν δεν έχει έλθει ακόμα, είναι γιατί κάποιοι με τη στάση τους εμποδίζουν τον άνομο να επικρατήσει. Πριν γίνει κι αυτό, ο Κύριος Ιησούς θα έρθει να τους αρπάξει για να εκφύγουν όλα αυτά που θα συμβούν πάνω στη γη.